Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Ελλάδα οδηγούσε τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων προς την Ευρώπη. Τώρα τείνει να γίνει παρίας της περιοχής

Στο αίτημα της αυστριακής υπουργού Εσωτερικών να έρθει να εξηγήσει τις θέσεις της, η ελληνική κυβέρνηση προτίμησε να δηλώσει «υπερήφανη». Ξεχνάει ότι ο αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν ήταν εκείνος που στήριξε τον Τσίπρα στην πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης όταν δεν είχε στην Ευρώπη παρά μόνο τους Γάλλους

Μπορεί ο Πρωθυπουργός να μίλησε με την ολλανδική προεδρία αλλά ο εκπρόσωπός της είπε ότι αν δεν τελεσφορήσουν τα ευρωπαϊκά μέτρα για τη συνεννόηση με την Τουρκία σχετικά με την μετανάστευση, τότε η κάθε χώρα πρέπει να δει τι μπορεί να κάνει ώστε να περιορίσει τις ροές. Αυτό κάνει τώρα η Αυστρία. Και παρά την κριτική που δέχεται επίσημα από το Βερολίνο, χθες (Πέμπτη 25/2) μπήκαν στη Γερμανία από την Αυστρία μόλις 140 άτομα - από 10.000 που έμπαιναν πριν από μερικές εβδομάδες.

Συνεπώς στο ερώτημα «qui bono», ποιος ωφελείται, η απάντηση είναι σαφής. Η Γερμανία επωφελείται από τα μονομερή μέτρα των χωρών τράνζιτ. Φυσικά η Αθήνα 

το γνώριζε αυτό, το είχε μάθει από πρώτο χέρι από εκπροσώπους της γερμανικής κυβέρνησης. Μιλώντας χθες μετά την σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Τομάς ντε Μεζιέρ, είπε ότι «η Ελλάδα είναι σε δύσκολη θέση καθώς ουδείς μπορεί να αλλάξει τη γεωγραφία της».

Το ίδιο είπε στον Παναγιώτη Κουρουμπλή όταν ήταν στην Αθήνα. Η Αθήνα τότε δεσμεύτηκε να αναγνωρίσει την Τουρκία ως χώρα «ασφαλούς προέλευσης» και να στέλνει πίσω όσους πρόσφυγες δεν κάνουν αίτηση πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα. Αυτό το δεύτερο σκέλος μένει ακόμα να συμφωνηθεί με την Τουρκία.

Από το χθεσινό δελτίο κίνησης των προσφυγικών ροών είναι και ένα ακόμα νούμερο που αξίζει να σταθεί κανείς. Η Γερμανία απέλασε προς την Αυστρία από την αρχή του χρόνου 7.300 ανθρώπους επειδή είχαν ελλιπή ή καθόλου ταξιδιωτικά έγγραφα - 1.200 από αυτούς είναι Αφγανοί και 500 Σύριοι. Πέντε χιλιάδες από τις απελάσεις έγιναν τον Ιανουάριο. Οι απελάσεις αυτές έχουν προφανώς σχέση και με την απόφαση της Αυστρίας να περνά περιορισμένος αριθμός προσφύγων -3.200 την ημέρα- προς τη Γερμανία. Το πρωί της Πέμπτης ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών ντε Μεζιέρ πήρε πρωινό με την αυστριακή ομόλογό του Μίκι Λάιτνερ. Εκεί την παρακάλεσε να περνάνε ακόμα λιγότεροι προς τη Γερμανία και πρόσθεσε ότι το Βερολίνο δεν θα ανεχθεί την«πολιτική του τροχονόμου».

Επειτα η κυρία Λάιτνερ ζήτησε από τον Γιάννη Μουζάλα να έρθει στην Αθήνα για να εξηγήσει την θέση της. Η ελληνική κυβέρνηση προτίμησε να δηλώσει «υπερήφανη».

Θυμίζω απλώς ότι ο αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν ήταν εκείνος που στήριξε τον Τσίπρα στην πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης όταν δεν είχε στην Ευρώπη παρά μόνο τους Γάλλους και λιγότερο τους Ιταλούς. Και σε αυτό το θέμα η ελληνική κυβέρνηση προτιμά να φενακίζεται με πράγματα που νομίζει ότι είναι η πραγματικότητα αλλά είναι αποκυήματα της φαντασίας της, όπως ότι υπάρχουν «προοδευτικές» και «αντιδραστικές» θέσεις στο θέμα της μετανάστευσης στην Ευρώπη, χωρίς να έχει παραδειγματισθεί ακόμα από την στάση της αριστερής γαλλικής κυβέρνησης στο ίδιο θέμα.

Οι διεθνείς σχέσεις της χώρας είναι κάτι πιο μόνιμο από την εφήμερη διαχείριση μιας κρίσης. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Ελλάδα οδηγούσε τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων προς την Ευρώπη. Τώρα τείνει να γίνει παρίας της περιοχής.

Τάσος Τέλλογλου

www.protagon.com