Αργήσαμε πολύ να πούμε αυτό το ΝΑΙ... που επίπλαστα το αποκαλούμε ΟΧΙ

Για την ακρίβεια, δεν το είπαμε ποτέ. Δεν το είπε ο Σαμαράς που έσκιζε τα μνημόνια κάθε μέρα, δεν το είπε ο Βενιζέλος που έδιωχνε την τρόικα και αναπολούσε την Ελλάδα που ξέραμε, δεν το είπε ο Θεοδωράκης που περηφανευόταν ότι δεν ψήφισε μνημόνια και στήριξε μια διαπραγμάτευση που κύριο στόχο και κόκκινη γραμμή είχε την υπεράσπιση ενός άδικου συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτε η πάλαι ποτέ «αριστερά της ευθύνης» που δεν ψήφισε ποτέ καμία μεταρρύθμιση, έβαλε πλάτη μόνο την εποχή του 4-2-1, και βιάστηκε να φύγει.

Δεν το είπαν οι υπουργοί που ανακάλυψαν τα ισοδύναμα μόνο αφού παρέδωσαν την εξουσία, οι βουλευτές που στις κρίσιμες ψηφοφορίες κρύφτηκαν στις τουαλέτες, οι εφημερίδες που έκαναν ότι τους ελέγχουν με γενικόλογες, χωρίς ονόματα προτροπές «να σοβαρευτούν», οι δημοσιογράφοι που δαιμονοποίησαν τους Γερμανούς.

Δεν το είπαν οι πανεπιστημιακοί που ποτέ δεν οργανώθηκαν για να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο τους, οι πρυτάνεις και οι κοσμήτορες που δεν τις εφάρμοσαν, τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης που επέτρεψαν στις υπηρεσίες τους να συνεχίσουν να υπολειτουργούν, οι αρθρογράφοι που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι το «ναι» δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που ζούμε και πρέπει να το στηρίξουμε, απλώς και μόνο επειδή η εναλλακτική είναι χειρότερη.

Δεν το είπαν τα κόμματα που μιλάνε για μεταρρυθμίσεις χωρίς να εξηγούν ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει, που ομνύουν σε ένα σύγχρονο κράτος αλλά τα ίδια λειτουργούν σαν κλίκες κολλητών, που μιλάνε για αξιοκρατία αλλά ανακυκλώνουν ένα προσωπικό αποτυχημένο έως διεφθαρμένο. Δεν το είπαν τα πολιτικά στελέχη που σιώπησαν στις κρίσιμες στιγμές περιμένοντας να πλασαριστούν ως χρυσές εφεδρείες.

Μετρηθήκαμε και βγήκαμε λίγοι. Αλλά η πραγματικότητα μας αναγκάζει στην ορθότητα γιατί ήρθε πια η ώρα, να πούμε αυτό το «ναι». Το πραγματικό «ναι», όχι αυτό μιας επίπλαστης ενότητας που επαναλαμβάνει όλα τα παραπάνω λάθη και θα έχει πανομοιότυπα αποτελέσματα. Το «ναι» που ξεφεύγει από τα πολιτικά σαλόνια της Αθήνας, και επεκτείνεται σε όλους τους χώρους όπου εφαρμόζεται η πολιτική. Το «ναι» που δεν ζει σε έναν αγγελικό κόσμο πεφωτισμένων ή πρωτοεμφανιζόμενων σωτήρων, που δεν χωρίζει τα υλικά σε νέα και παλιά αλλά σε υγιή και σαθρά, και ξέρει να αποβάλλει τα τελευταία. Που έχει θεσμούς και λειτουργίες, συμμετοχή και λογοδοσία. Που λέει την αλήθεια, και την εφαρμόζει όπου έχει την ευκαιρία. Το «ναι» που πείθει. Το «ναι» που θα αναλάβει να μαζέψει τα συντρίμμια της Ελλάδας, και να την ξαναχτίσει με καλύτερο τρόπο, με δικαιοσύνη, αξιοκρατία και κοινωνική αλληλεγγύη.

Δείτε ένα video, όπου ο Σαμαράς 2 χρόνια σκίζει τα μνημόνια

του Γιάννη Σακελλαρίδη 

 Ο Γιάννης Σακελλαρίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Rutgers των ΗΠΑ, και επίκουρος καθηγητής στο ΕΜΠ.

www.protagon.com