Ζυγός (Λιβίτσικο) Άρτας. Απολαύστε τα video

Απολαύστε  τα video

Καγκελάρι - Ζυγός Άρτας από info328

Φυσούνι - Ζυγός Άρτας από info328

Συρτός - Ζυγός Άρτας από info328

Ζαγορίσιος - Ζυγός Άρτας από info328

Παραμυθιώτικος (Παραμυθιά) - Ζυγός Άρτας από info328

Τσάμικος - Ζυγός Άρτας από info328

Ο Ζυγός βρίσκεται βορειοανατολικά της πόλης της Άρτας και απέχει από αυτή δεκαοκτώ χιλιόμετρα. Στα βόρεια του χωριού συναντούμε τα Τζουμέρκα, ενώ στα νότια τον Αμβρακικό κόλπο. Ανατολικά του Ζυγού βρίσκονται τα Άγραφα και το όρος Χελώνα και η δυτική πλευρά του χωριού αντικρίζει το ιστορικό Ζάλογγο. Η αρχική του ονομασία ήταν «Λεβίτσικο». Το όνομα αυτό είναι σλάβικης προέλευσης, εξαιτίας της καθόδου σλαβόφωνων λαών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Ραδοβυζίου το 1350 μ.Χ.. Η λέξη είναι σύνθετη και αποτελείται από τη λατινική λέξη levis, που σημαίνει λείος-ομαλός και το ελληνικό υποκοριστικό -τσικο. Το χωριό αυτό αποτελούσε ανάμεσα στα άλλα ορεινά χωριά του νομού εκείνο με τον πιο ομαλό τόπο. Η μετέπειτα ονομασία «Ζυγός» (Δ/γμα 1/4/1927 ΦΕΚ 76) σημαίνει ράχη, κάτι το οποίο συνάδει με την πραγματικότητα αφού το χωριό είναι χτισμένο σε ημιορεινή περιοχή, δηλαδή πάνω σε μια ράχη. Σήμερα το χωριό υπάγεται στο Δήμο Νικολάου Σκουφά, σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης που τέθηκε σε ισχύ το 2011.

Κατά την είσοδό μας στο Ζυγό, συναντούμε στα αριστερά μας την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, όπου βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού. Στο ξωκλήσι αυτό τελείται δύο φορές το χρόνο λειτουργία, στις 6 Δεκεμβρίου και στις 20 Μαΐου.

Επόμενη στάση είναι στην πλακόστρωτη πλατεία του χωριού όπου ο ταξιδιώτης μπορεί να απολαύσει τον καφέ του στο παραδοσιακό καφενείο. Λίγα μέτρα πιο κάτω δεσπόζει η εκκλησία του χωριού ο Άγιος Γεώργιος, όπου εκκλησιάζονται οι κάτοικοι του Ζυγού. Ο ναός αυτός πιστεύεται ότι χτίστηκε το 1906. Η ιστορία της εκκλησίας αυτής είναι συνδεδεμένη το ακόλουθο περιστατικό. Την ημέρα εορτασμού του Αγίου στο Ζυγό ένας Τούρκος προσπάθησε να περάσει έφιππος  την πόρτα της εκκλησίας, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις πιστών.  Στο τέλος, το άλογο τον έριξε από τη σέλα. Τότε ήταν που δώρισε στην εκκλησία μία μεγάλη κολυμπήθρα με το όνομά του χαραγμένο πάνω σε αυτή, της οποίας η τύχη δυστυχώς  αγνοείται μέχρι σήμερα.

Στη συνέχεια συναντούμε το παλιό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο έχει μετατραπεί το τελευταίο χρόνο σε στέκι νεολαίας με την παρότρυνση του Συλλόγου Ζυγιωτών. Κατηφορίζοντας θα συναντήσουμε την πετρόχτιστη  βρύση του χωριού ή αλλιώς «Παλιόβρυση». 

Ο Ζυγός τοποθετείται στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου και συγκεκριμένα αποτελεί τμήμα της περιοχής του Ραδοβυζίου. Επομένως, η ιστορία του Ζυγού είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ιστορία της Ραδοβυζινής περιοχής και της Ηπείρου γενικότερα.

Από τη βιβλιογραφική αναζήτηση προκύπτει ότι οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής του Ραδοβυζίου είναι πιθανότατα οι Δρύοπες, καθώς είναι αρκετοί λαοί που διεκδικούν τη θέση αυτή, όπως οι Αθαμάνες.

 Ο Ζυγός αναπτύχθηκε ως πολιτική κοινότητα κατά την περίοδο 1350μ.Χ.- 1460μ.Χ.. Ωστόσο, η πρώτη γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του Ζυγού ως διαμορφωμένο χωριό ανευρίσκεται στα αρχεία της Βενετίας το 1696μ.Χ.. Οι κάτοικοι του αποτελούνταν κυρίως από ποιμένες και μικροβιοτέχνες, κάτι το οποίο φανερώνεται από μερικά τοπωνύμια που διασώζονται μέχρι σήμερα.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο Ζυγός είχε την ίδια μοίρα με τον υπόλοιπο υπόδουλο ελληνισμό. Χρονολογικά, η τουρκική κατάκτηση του Ζυγού διήρκησε από τη στιγμή που πέρασε η περιοχή της Ηπείρου στα χέρια των Οθωμανών (14^ος αιώνας) και διήρκησε έως την απελευθέρωση της Άρτας (20 Ιουνίου/ 2 Ιουλίου 1881). Οι Ζυγιώτες ήταν υποχρεωμένοι να  καταβάλλουν δυσβάχτους φόρους, όπως οι υπόλοιποι Έλληνες. Σημαντικό σημείο στην ιστορία του Ζυγού ήταν η πυρπόλησή του από τους Τούρκους έπειτα από νίκη τους στην περιοχή Κλειδί, κοντά στη Σκουληκαριά, στις 12 Μαΐου 1854, όπου ήταν και το τέλος της Ραδοβυζινής Επανάστασης. Τα χρόνια που ακολούθησαν πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες για την απελευθέρωση της περιοχής του Ραδοβυζίου, το αποτέλεσμα των οποίων εξαρτιόταν από τις διαθέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων. Η λύση έρχεται με την ελληνοτουρκική σύμβαση στην Κωνσταντινούπολη  στις  20 Ιουνίου/ 2 Ιουλίου 1881, όπου παραχωρούνται στην Ελλάδα οριστικά η Θεσσαλία και η επαρχία της Άρτας. Στη συνέχεια, η ιστορία του Ζυγού κατά την περίοδο των Παγκοσμίων Πολέμων και του Εμφυλίου Πολέμου ακολουθεί εκείνη της υπόλοιπης ελληνικής επαρχίας.

Δυστυχώς, η ανασυγκρότηση του μέχρι τότε υπόδουλου ελληνισμού θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη. Ρημαγμένοι οικονομικά από τη δυσβάσταχτη φορολογία των Τούρκων και ηθικά από έναν Εμφύλιο, έχοντας υποστεί υλικές ζημιές, αποδεκατισμένοι από τις ασθένειες της εποχής και προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα ελεύθερο ελληνικό κράτος διαμέσου πολλών εσωτερικών αναστατώσεων, οι Ζυγιώτες κατόρθωσαν να σταθούν στα πόδια τους. Ουσιαστική ήταν η βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων του Ζυγού μετά το 1960. Σε αυτή την κατεύθυνση συνετέλεσε η αύξηση της οικονομικής ευμάρειας των κατοίκων από την καλλιέργεια της γης, η οικονομική ενίσχυση του χωριού από τον απόδημο ελληνισμό, η διευκόλυνση των συγκοινωνιών και η αύξηση του μορφωτικού επιπέδου των Ζυγιωτών.

Παρόλες τις δυσκολίες, οι κάτοικοι του Ζυγού κατάφεραν να ανασυνταχθούν και να δημιουργήσουν τον τόπο αυτό που σήμερα έχει περάσει στα χέρια μας.

www.zygos-artas.gr