Παραλία Σαγιάδας Θεσπρωτίας

Δείτε τα video

Η Σαγιάδα (τοποδείκτης) είναι ψαροχώρι της Θεσπρωτίας ή μάλλον το πιο ψαροχώρι της Ηπείρου. Εκτός από το ψάρεμα στη θάλασσα, η άλλη κύρια ασχολία των κατοίκων είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες και τελευταία βέβαια και ο τουρισμός. Το πιο ενδιαφέρον σημείο του χωριού είναι το λιμανάκι όπου υπάρχουν πολλές ψαροταβέρνες.

Όταν αναφέρθηκα στον τουρισμό παραπάνω, το κίνητρο για να επισκεφτεί κάποιος τη Σαγιάδα είναι περισσότερο για να ρίξει μια καλή ψαρο-μάσα παρά για τις παραλίες της (θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι' αυτές).

 

Θα έχετε καταλάβει ότι φτάσατε στον προορισμό σας μόλις δείτε την παρακάτω εικόνα:

 

Στο λιμανάκι είναι ήδη μερικά ψαροκάικα αραγμένα αλλά και κάποια σκάφη αναψυχής. Η δημοτική αρχή φαίνεται ότι άρχισε να αντιλαμβάνεται ποιο είναι το μεγάλο ατού της Σαγιάδας, έτσι ο χώρος μπροστά από τις ψαροταβέρνες αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του λιμανιού πλακοστρώθηκε, μπήκαν κάποια παγκάκια σε κάποια σημεία και μαζί με μερικές άλλες λεπτομέρειες όπως οι παραδοσιακοί φανοστάτες μπορώ να πω ότι ο χώρος δίνει μια καλή εικόνα: 

 

 

 

Η ώρα είναι κοντά στις 10:30 το πρωί και ο ψαράς της παρακάτω εικόνας ασχολείται με τα δίχτυα του.

 

Η ώρα που πήγα στη Σαγιάδα δεν ήταν ώρα για φαγητό, (άσε που δεν είμαι και ιδιαίτερα ψαροφαγάς). Έτσι δεν μπορώ να συστήσω κάποιο συγκεκριμένο μαγαζί, αλλά από αυτά που ακούω από δηλωμένους ψαροφαγάδες που επισκέπτονται συχνά τις ψαροταβέρνες της Σαγιάδας γι' αυτό το σκοπό, λίγο πολύ όλες είναι σε καλό επίπεδο και οι διαφορές βρίσκονται στις λεπτομέρειες.

 

Φαίνεται ότι η δημοτική αρχή και οι κάτοικοι δεν επαναπαύτηκαν μόνο στις επισκέψεις τον ψαροφαγάδων για την ανάπτυξη της περιοχής τους. Μόλις ανακάλυψαν τις ευεργετικές ιδιότητες της λάσπης που βγαίνει από τη λιμνοθάλασσα την αξιοποίησαν ώστε να υπάρχει ακόμα ένας πόλος έλξης για τους επισκέπτες. 

 

Αν προσπαθήσετε να συνεχίσετε λίγο ακόμα τον δρόμο από τον οποίο ήρθατε στο λιμάνι, λίγα μέτρα πιο πέρα θα δείτε δεξιά σας τις υπαίθριες εγκαταστάσεις για λασπόλουτρα ακριβώς δίπλα από το δρόμο. Η χρήση τους είναι δωρεάν ενώ υπάρχει και επιβλέπων γιατρός στο ξύλινο σπιτάκι - ιατρείο που βρίσκεται εκεί.

 

 

Υπάρχουν δύο δεξαμενές λάσπης όπου η παραμονή είναι γύρω στα 20 λεπτά. Στη συνέχεια στέγνωμα στον ήλιο και τελικά ξέπλυμα στις καμπίνες ντους που υπάρχουν στο πίσω μέρος του χώρου. Η παρακάτω ταμπέλα σάς δείχνει για ποιες παθήσεις η ιαματική λάσπη της λιμνοθάλασσας έχει ευεργετική δράση:

 

Ακριβώς απέναντι από τις εγκαταστάσεις του πηλοθεραπευτηρίου, από την πλευρά της θάλασσας αυτή τη φορά, κάποιοι κάνουν το μπανάκι τους στη θάλασσα. Αν και ο χώρος δεν είναι αυτό που κάποιος θα έλεγε "παραλία" με την πρώτη ματιά, δίνει μια γρήγορη λύση για μια βούτα στη θάλασσα σε όσους δεν μπορούν να μετακινηθούν εύκολα στις πιο αξιόλογες παραλίες Στροβίλι και Κεραμίδι που αναφέρονται σε ξεχωριστό θέμα και βρίσκονται λίγο πιο μακριά. Γι' αυτές χρειάζεσαι κάποιο μέσο μεταφοράς για να τις προσεγγίσεις μιας και απέχουν 5-10 λεπτά από το λιμάνι (με αυτοκίνητο). 

Εδώ λοιπόν η παραλία μας έχει χαλίκι και χώμα ενώ πιο μέσα έχει μεγαλύτερα βότσαλα και τα νερά βαθαίνουν σχετικά ομαλά από ό,τι είδα. 

 

Η δημοτική αρχή και εδώ έκανε καλή προσπάθεια παρά τις... αντιξοότητες. Δίπλα στην παραλία έστησε δυο κιόσκια ώστε να μην ψάχνετε χώρο να καρφώσετε την ομπρέλα σας γιατί έτσι κι αλλιώς από ένα σημείο και μετά ο χώρος είναι περιορισμένος μιας και ο δρόμος περνάει ακριβώς δίπλα της αφήνοντας ένα ελάχιστο πλάτος ίσα για να σκάει το κυματάκι. Άσε που δεν είναι και τόσο εύκολο να καρφώσεις την ομπρέλα σε αυτό το έδαφος!

 

Αν θελήσετε να συνεχίσετε το δρόμο ακόμα λίγο παραπέρα, θα διαπιστώσετε ότι μετά από μερικά μέτρα σταματάει στην πύλη των μαθητικών κατασκηνώσεων της Σαγιάδας. Όπως βλέπετε οι κατασκηνώσεις βρίσκονται ακριβώς δίπλα από τη θάλασσα αλλά η παραλία είναι σχεδόν η ίδια με αυτήν δίπλα από το δρόμο, που ανέφερα παραπάνω.

 

Οι κατασκηνώσεις της Σαγιάδας βρίσκονται εδώ από πάρα πολύ παλιά και όσα παιδιά έχουν φιλοξενηθεί στους χώρους της λένε ότι τα πέρασαν περίφημα. Βέβαια όπως πολύ καλά ξέρουμε δεν είναι μόνο ο τόπος που παίζει ρόλο σ' αυτό αλλά και η καλή παρέα.  

 

Αν θελήσετε να συνεχίσετε το δρόμο πιο βόρεια προς αναζήτηση παραλιών, από το λιμάνι της Σαγιάδας που βρίσκεστε θα πρέπει να γυρίσετε ξανά πίσω προς το χωριό και να στρίψετε αριστερά προς την κατεύθυνση "Μαυρομάτι". Φέτος το Google Earth δεν έχει ανανεώσει ακόμα τις παλιές δορυφορικές φωτογραφίες του και δείχνει ότι ο ασφαλτόδρομος σταματάει στο σημείο όπου μετά από μερικά χιλιόμετρα διαχωρίζεται και δεξιά πάει για το Τελωνείο Μαυροματίου ενώ αριστερά για την "Λωρίδα" (εδώ)

 

Στην πορεία διαπίστωσα ότι η άσφαλτος συνεχίζεται για αρκετά χιλιόμετρα ακόμα και σταματάει εδώ. Από εκεί και πέρα συνεχίζει χωματόδρομος μέχρι που σταματάει κι αυτός κάπου στην άκρη αυτής της λωρίδας που αριστερά της, σε όλο το μήκος του δρόμου είναι η θάλασσα, ενώ δεξιά το βουνό, που η κορυφογραμμή του είναι και το φυσικό σύνορο που μας χωρίζει από την Αλβανία σ' εκείνο το σημείο.

 

Στις πιο αξιόλογες παραλίες Κεραμίδι και Στροβίλι έχω αναφερθεί σε ξεχωριστό μήνυμα. Εδώ συνεχίζουμε την πορεία μας στη Λωρίδα για να δούμε τι άλλο υπάρχει στην περιοχή. 

Λοιπόν. Κάθε κόλπος εδώ πέρα είναι γεμάτος με "κλουβιά" για ιχθυοκαλλιέργειες. Κάθε λίγο και λιγάκι βλέπετε μικρά δρομάκια ασφαλτοστρωμένα και μη που φεύγουν αριστερά και τα περισσότερα από αυτά οδηγούν σε ιχθυοκαλλιεργητικές μονάδες. Η μεγαλύτερη μονάδα φαίνεται να είναι ο "Τρίτων" που συναντάμε πρώτη πρώτη. Στη συνέχεια ακολουθούν πολλές άλλες μικρότερες από αυτή. Σε κάποιες υπάρχουν πινακίδες ενώ σε άλλες δεν υπάρχει καμία σήμανση στο δρόμο.

 

Εμείς όμως ενδιαφερόμαστε για καμιά παραλία. Ας κατεβούμε για λίγο με τα πόδια σ' αυτήν εδώ. Λέω με τα πόδια γιατί ο δρόμος είναι μόνο για 4Χ4 όπως βλέπετε και στην εικόνα, και στο τέλος του μας περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Σκουπίδια σκορπισμένα παντού!

 

Η παραλία είναι με χοντρά βότσαλα μέσα και έξω από το νερό και τα νερά βαθαίνουν απότομα. Κολυμβητές δεν υπάρχουν και από ό,τι πληροφορούμαι από τους ψαράδες που έχουν στημένα τα καλάμια τους περιμένοντας πότε θα τσιμπήσει το ψάρι, σπάνια έρχεται κάποιος εδώ για κολύμπι. Οι περισσότεροι έρχονται για ψάρεμα. 

 

 

Παρόμοιες παραλίες με την παραπάνω θα συναντήσουμε κι άλλες σε όλο το μήκος του δρόμου της Λωρίδας, άλλες μικρότερες και άλλες μεγαλύτερες, άλλες με δύσβατο δρόμο και άλλες απρόσιτες. Λίγο πολύ όμως ο κανόνας είναι χοντρό βότσαλο και νερά που βαθαίνουν συνήθως απότομα.

 

Σε όλο το μήκος του δρόμου της Λωρίδας χρειάζεται προσοχή στα ζώα που μπορεί να κυκλοφορούν στη μέση του δρόμου αλλά προσοχή σε ορισμένα σημεία και στις κατολισθήσεις που μερικές φορές μπορεί να πιάνουν και ολόκληρο το ένα ρεύμα του δρόμου.

 

 

Σε μερικές παραλίες θα βρείτε και κάποια τροχόσπιτα αραγμένα ή κάποιες σκηνές ελεύθερων κατασκηνωτών όπως σ' αυτή παρακάτω που ακριβώς πίσω της έχει κάποια μαντριά. Τις αναφέρω γιατί ίσως να υπάρχουν και κάποιοι αναγνώστες που τους αρέσουν αυτές οι καταστάσεις free camping. 

Αν ψάχνετε για τα ονόματα αυτών των παραλιών, μάλλον θα δυσκολευτείτε. Ακόμα και μερικοί ντόπιοι που ρώτησα αλλά και ψαράδες δεν ήταν εντελώς σίγουροι για το όνομα της παραλίας που βρίσκονταν. Υπάρχει ένα καθεστώς ονομασιών του τύπου Λωρίδα 1, Λωρίδα 2 κτλ. αλλά από ό,τι είδα κανένας δεν ήξερε ποια ήταν η 1 και πια η 2.