Στις αρχές του 2012, οι Ιταλοί έγιναν οι πρώτοι αγοραστές ακινήτων στο Λονδίνο, ξεπερνώντας τους Ρώσους. Όπως κι οι Έλληνες, διαφεύγουν από τη φορολογία που επιβάλλεται στην πατρίδα τους. Ως τώρα, οι Ρώσοι έμοιαζαν άφταστοι. Επί πέντε συναπτά έτη ήταν οι αδιαφιλονίκητοι πρώτοι ξένοι αγοραστές ακινήτων στο κέντρο του Λονδίνου. Αλλά το 2012, είναι πια αναγκασμένοι να υπολογίζουν τους Ιταλούς και τους Έλληνες.
Σύμφωνα με μια έκθεση του μεσιτικού γραφείου « νάιτ Φρανκ», από τις αρχές του 2012 7.3% των αγορών ακινήτων στο Λονδίνο έγιναν από Ιταλούς, έναντι 7.2% από Ρώσους. Η μέση αξία της περιουσίας τους, στο Φούλαμ, το Τσέλσι, το Νότιο Κένσινγκτον ή το Νότινγκ Χιλ φθάνει τα 2.4 εκατομμύρια ευρώ, πολύ λιγότερα από εκείνη των Ρώσων (5.8 εκατομμύρια κατά μέσο όρο). Από την άλλη, οι Ιταλοί αγοραστές είναι πολύ πιο πολυάριθμοι.
Το 2011, ήταν οι Έλληνες που είχαν πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή εμφάνιση στη λονδρέζικη αγορά ακινήτων. Πέρσι Ιταλοί κι Έλληνες επένδυσαν σε ακίνητα 406 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 290 εκατομμυρίων το 2010. Οι Ιταλοί κι οι Έλληνες μαζί αντιπροσωπεύουν το 10% των αγορών ακινήτων που πραγματοποιούνται από ξένους στο Λονδίνο.
Η άνοδος αυτή δεν οφείλεται στους μόνιμους κατοίκους Λονδίνου -που οι επενδύσεις τους παραμένουν πάνω-κάτω σταθερές- αλλά στους πλούσιους που τοποθετούν τα χρήματά τους εκτός ευρωζώνης, προκειμένου να γλιτώσουν την αύξηση της φορολογίας στις γενέτειρές τους.
Στο Λονδίνο, οι τιμές αυξήθηκαν κατά 11%
Στη Βρετανία, το κεφάλαιο της κρίσης των ακινήτων θεωρείται λήξαν. Μεταξύ Φεβρουαρίου 2011 και 2012, η μέση τιμή ενός ακινήτου στο Λονδίνο αυξήθηκε κατά 11%, με τον τζίρο των πωλήσεων να έχει αυξηθεί κατά 85%. Οι τιμές αυξήθηκαν κατά 43% από το Μάρτιο του 2009, οπότε είχαν πέσει στα χαμηλότερα επίπεδά τους μετά τον πανικό που είχε προκαλέσει η χρεοκοπία της τράπεζας «Λέμαν μπράδερς».
«Αλλά πόσο βιώσιμη είναι αυτή η ανάκαμψη;», αναρωτιούνται οι ειδήμονες.
Προς το παρόν πάντως, το Λονδίνο κάνει πολύ περισσότερα από το ανθίσταται απλώς στην κρίση. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του μεσιτικού γραφείου «νάιτ Φρανκ», στο κέντρο του Λονδίνου οι τιμές το 2012 αναμένεται να αυξηθούν κατά 5%.
Τα πλεονεκτήματα της βρετανικής πρωτεύουσας είναι σημαντικά: «μια αδύναμη λίρα-στερλίνα, καλές αποδόσεις της ενοικίασης ακινήτων και παραδοσιακός σεβασμός του κράτους στην ατομική ιδιοκτησία», σύμφωνα με τον Λόρεν Λάκατος (Laurent Lakatos), διευθυντή της «φινάμπιουρι πρόπερτις». «Σε αντίθεση με τη Γαλλία ή την Ιταλία, εδώ οι συσχετισμοί δύναμης δεν ευνοούν τους ενοικιαστές», εξηγεί.
Αλλά υπάρχει ένα μελανό σημείο: ο «επαυλιακός φόρος», ο νέος αυτός φόρος επί των ακινήτων που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση στα σπίτια που κοστίζουν άνω των 2.3 εκατομμυρίων ευρώ. «Αυτό το μέτρο θα έπληττε την θέση του Λονδίνου ως μιας από τις πιο φιλόξενες πόλεις για τις επιχειρήσεις», επισημαίνει η δεξαμενή σκέψης «κέντρο πολιτικών σπουδών». «Το μέτρο τελικά θα ζημίωνε τα φορολογικά έσοδα του Λονδίνου, αφού οι πλούσιοι θα έπαυαν να εγκαθίστανται στην πόλη...».
Σύμφωνα με το Λίαμ Μπέλι (Liam Bailey), διευθυντή έρευνας στο μεσιτικό γραφείο πολυτελών κατοικιών «νάιτ Φρανκ», «από το ξέσπασμα της κρίσης χρέους, πολλοί πλούσιοι Ιταλοί αναζήτησαν χώρους τοποθέτησης των χρημάτων τους εκτός ευρωζώνης και το Λονδίνο τους φαίνεται ένας σίγουρος προορισμός». Το κρίσιμο γεγονός για τους Ιταλούς ήταν η ανάληψη της εξουσίας από τον Μάριο Μόντι (Mario Monti), το Νοέμβριο του 2011. «Επί Μόντι», εξηγεί ο Τζιανλούκα Βερτζέλι (Gianluca Verzelli) αντιπρόεδρος της τράπεζας «άκρος» «ίσχυσε μεγαλύτερη φορολόγηση των ακινήτων. Καθώς οι τιμές τους στην Ιταλία ήταν ήδη υψηλές, η επιπλέον φορολόγησή τους δυνάμωσε το αντανακλαστικό των Ιταλών να αγοράζουν, όπου το έκαναν ήδη εδώ και καιρό, στην Ευρώπη, τη Νέα Υόρκη ή το Μαϊάμι».
Φοροεπιδρομές
Η πολιτική του Μάριο Μόντι, που στόχευσε ευθέως τους πλουσιότερους, προκάλεσε «κύμα πανικού» στους εύπορους Ιταλούς: φορολογία επί των σκαφών, των αεροπλάνων, φοροεπιδρομές στα χιονοδρομικά κέντρα πλησίον της Ελβετίας... Η αναγγελία μιας νέας φορολογίας επί του επαναπατριζόμενου χρήματος, προκάλεσε πραγματική κρίση αναξιοπιστίας: «ο κόσμος άρχισε να αποσύρει τις καταθέσεις του... Τα πράγματα έγιναν τόσο τρελά που ακόμα κι οι κλέφτες φώναζαν πως τους κλέβουν», αφηγείται ο Τζιανλούκα Βερτζέλι.
Οι πλούσιοι Έλληνες δεν πάνε πίσω. Το 2011, στην καρδιά της κρίσης, όσοι δεν είχαν ακόμα εγκαταλείψει τη χώρα βιάζονταν να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό, την Ελβετία ή το Λονδίνο.
Αποφασισμένος να αναζητήσει τα χρήματα των Ιταλών όπου κι αν κρύβονται, ο Μάριο Μόντι δημιούργησε ένα νέο φόρο επί των ακινήτων που κατέχουν οι Ιταλοί στο εξωτερικό. Σκοπεύει να τα βάλει με τις αδήλωτες αγορές ακινήτων, στις οποίες συχνά μεσολαβούν κάποιες υπεράκτιες εταιρείες. Κυκλοφορούν μάλιστα φήμες πως μπορεί να φορολογηθούν ακόμα κι οι αγορές των αλλοδαπών, κάτι που θα ήταν εξαιρετικά πολύπλοκο να εφαρμοστεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, πόσο μάλλον στο Λονδίνο.
www.ppol.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου