Λίγο πριν την ημέρα των Χριστουγέννων του 20120, ένας έντονα στρεσαρισμένος μηχανικός της δημόσιας τηλεόρασης που διαμαρτυρόταν για τις αμφιλεγόμενες κυβερνητικές πολιτικές πήδηξε απ' τα θεωρεία του ρουμανικού κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του πρωθυπουργού της χώρας. Ο άνδρας, που επιβίωσε απ' την απόπειρα αυτοκτονίας, αναφέρεται πως φώναξε πριν πηδήξει: "Πήρατε το ψωμί απ' το στόμα των παιδιών μας! Σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας!" Στο νοσοκομείο, ο διαδηλωτής, ντυμένος με ένα t-shirt που δήλωνε "σκοτώσατε το μέλλον μας!" ταυτοποιήθηκε ως ο 41χρονος Adrian Sobaru. Ο αυτιστικός έφηβος γιος του είχε χάσει πρόσφατα το κυβερνητικό επίδομα στα πλαίσια των τελευταίων μέτρων περικοπών στον προϋπολογισμό του Βουκουρεστίου. Η απόπειρα αυτοκτονίας του μεταδόθηκε ζωντανά στην δημόσια τηλεόραση της Ρουμανίας, καθώς ο πρωθυπουργός Emil Boc μιλούσε, στα πλαίσια μιας αποτυχημένης ψηφοφορίας για την απόσυρση της εμπιστοσύνης στη συντηρητική του κυβέρνηση. Τα οικονομικά μέτρα και τα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας ενάντια στα οποία διαμαρτυρόταν ο κύριος Sobaru περιλάμβαναν μείωση 25% των αποδοχών όλων των δημοσίων υπαλλήλων όπως ο ίδιος, και σφοδρές μειώσεις των πληρωμών κοινωνικών επιδομάτων προς τους γονείς με παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας, τα οποία επίσης λάμβανε μέχρι πρότινος. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων της Ρουμανίας, οι απελπισμένες κραυγές του ανθρώπου στην κοινοβουλευτική αίθουσα έφερναν επίπονα στον νου τις κραυγές που ακούγονταν κατά την αντικομμουνιστική επανάσταση του 1989, η οποία ανέτρεψε το ιδιόρρυθμο και γενικά φιλοδυτικό καθεστώς του Νικολάι Τσαουσέσκου.
Οικονομική αναταραχή
Το τραγικό άλμα του κυρίου Sobaru, που μεταδόθηκε αργότερα σ' όλον τον κόσμο, άγγιξε μια χορδή συμπάθειας σε πολλούς Ρουμάνους, που το είδαν ως σύμβολο των άγριων ανισοτήτων και αδικιών της μετακομμουνιστικής περιόδου. Η Ρουμανία έχει βυθιστεί σε μια οξεία ύφεση και η διαλυμένη της οικονομία αναμένεται να υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 2% το 2010, μετά τη συρρίκνωσή της κατά 7.1% το προηγούμενο έτος. Αντί να προσπαθεί να βοηθήσει τους άνεργους και τους κοινωνικά αδύνατους, η ρουμανική κυβέρνηση, γεμάτη, κατά τα λεγόμενα, διαφθορά, τσιράκια και νεποτισμό, έχει περικόψει τις δημόσιες δαπάνες κατά 25% και έχει κουρέψει όλα τα κοινωνικά έξοδα, περιλαμβανομένων των επιδοτήσεων θέρμανσης για τους φτωχούς, καθώς και τα επιδόματα ανεργίας, μητρότητας, και αναπηρίας. Την ίδια στιγμή, ο ΦΠΑ αυξήθηκε από 19% σε 24%, καθώς οι αρχές προσπαθούν να κρατήσουν το εθνικό έλλειμα στο 6.8% ώστε να ανταποκριθούν στις αυστηρές οικονομικές προσδοκίες της ΕΕ, της οποίας μέλος έγινε η Ρουμανία τον Ιανουάριο του 2007.
Τα αυστηρά αυτά μέτρα έχουν εξοργίσει εκατομμύρια Ρουμάνων που ήδη δεν κατάφερναν σχεδόν να τα βγάλουν πέρα σε ένα έθνος όπου ο βασικός μηνιαίος μισθός είναι περίπου 400 δολάρια. Οι εξοργισμένες διαμαρτυρίες στους δρόμους, που συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες Ρουμάνους, αναδεικνύουν τη βαθιά δυσαρέσκεια με τη μαζική φτώχεια και την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, που έφτασε τη Ρουμανία στο χείλος της χρεοκωπίας. "Αυτό δεν είναι καπιταλισμός, στις καπιταλιστικές χώρες υπάρχει αστική τάξη", δήλωσε μια ψιλικατζού στο Βουκουρέστη σε έναν ρεπόρτερ του Associated Press. Η ρουμανική όμως κοινωνία, παραπονέθηκε, χωρίζεται ανάμεσα σε μια ασήμαντη μειοψηφία πολύ πλούσιων και μια τεράστια και πτωχευμένη τάξη υποτελών.[1]
Αν και η ανθρώπινη τραγωδία που εκδηλώθηκε στο ρουμανικό κοινοβούλιο εκείνη την παραμονή Χριστουγέννων είναι αρκετά χαρακτηριστική της διάχυτης αθλιότητας και των συντετριμμένων ελπίδων για μια καλύτερη ζωή στη βαλκανική αυτή χώρα, θα μπορούσε εύκολα να είχε συμβεί σε οποιοδήποτε από τα κράτη-σε-κρίση του πρώην κομμουνιστικού κόσμου που υποφέρουν εξίσου από υψηλή ανεργία, τεράστια φτώχεια, καθοδικούς μισθούς, και σφοδρές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και στο βιωτικό επίπεδο. Κατά τον καιρό περίπου της απελπισμένης απόπειρας αυτοκτονίας του κυρίου Sobaru, πολλοί από τους περίπου 20.000 γιατρούς νοσοκομείων της Τσεχίας παραιτούνταν μαζικά σε διαμαρτυρία για την απόφαση του πρωθυπουργού Petr Necas και της κυβέρνησής του να περικόψουν όλες τις δαπάνες, περιλαμβανομένων των δαπανών για την υγεία, τουλάχιστον 10% ώστε να κρατήσουν τα προβληματικά οικονομικά της χώρας από την κατάρρευση. Οι μαζικές αυτές παραιτήσεις ήταν μέρος της καμπάνιας "Ευχαριστούμε, φεύγουμε" που εξαπέλυσαν οι δυσαρεστημένοι γιατροί όλης της χώρας, ασκώντας πίεση στις αρχές της Πράγας να αυξήσουν τους χαμηλούς τους μισθούς και να προσφέρουν καλύτερες εργασιακές συνθήκες για όλους τους εργαζόμενους στην υγεία. Αντιμέτωπη με την χειρότερη κρίση του συστήματος υγείας στην ιστορία της πρώην κομμουνιστικής χώρας, και με τον κίνδυνο που παρουσιαζόταν για τις ζωές πολλών ασθενών, η τσεχική κυβέρνηση απείλησε με επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, το οποίο θα εξανάγκαζε τους γιατρούς είτε να επιστρέψουν στην εργασία τους είτε να αντιμετωπίσουν σκληρές νομικές και οικονομικές κυρώσεις.
Μπορούμε επίσης να θυμηθούμε τις σχεδόν μη δημοσιοποιημένες εξεγέρσεις για τροφή στη Λάτβια, το πολύκροτο "Θαύμα της Βαλτικής" των καθεστωτικών δυτικών μήντια, όπου ο βαθιά αντιδημοφιλής πρωθυπουργός Valdis Dombrovskis επανεκλέχθηκε το 2010 παρά τις σφοδρές του περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και στο ήδη φτωχό βιωτικό επίπεδο των Λατβιανών (η προεκλογική καμπάνια επικεντρώθηκε στην άσχημη κόντρα ανάμεσα στους Λατβιανούς εθνικιστές και στην μεγάλη και ανήσυχη ρωσόγλωσση μειονότητα της χώρας). Σύμφωνα με τον καθηγητή Michael Hudson, Διακεκριμένο Ερευνητικό Καθηγητή των Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Missouri, καθώς οι μεγάλες κυβερνητικές περικοπές στην κοινωνική πρόνοια, την παιδεία, την υγεία, τις δημόσιες μεταφορές και άλλες βασικές δαπάνες της κοινωνικής υποδομής απειλούν την οικονομική ασφάλεια, τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την πολιτική σταθερότητα σε πολλές χώρες του πρώην Σοβιετικού μπλοκ, πολλοί νέοι μεταναστεύουν μαζικά για να καλυτερεύσουν τη ζωή τους αντί να υποφέρουν μέσα σε μια οικονομία χωρίς ευκαιρίες απασχόλησης. Για παράδειγμα, περισσότερο από το 12% του συνολικού πληθυσμού της Λάτβια (και ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό της εργατικής της δύναμης), απασχολείται πια εκτός χώρας.
Όταν έσκασε η "νεοφιλελεύθερη φούσκα" το 2008, γράφει ο καθηγητής Hudson, η συντηρητική κυβέρνηση της Λάτβια δανείστηκε μεγάλα ποσά από την ΕΕ και το ΔΝΤ με επαχθείς όρους αποπληρωμής, οι οποίοι επέβαλαν τόσο σκληρές πολιτικές λιτότητας που η οικονομία της Λάτβια συρρικνώθηκε κατά 25% (οι γειτονικές Εσθονία και Λιθουανία έχουν γνωρίσει μια εξίσου κάθετη οικονομική πτώση) και η ανεργία, που βρίσκεται τώρα στα 22%, συνεχίζει να αυξάνεται. Με πάνω από το ένα δέκατο του πληθυσμού της να δουλεύει πια στο εξωτερικό, οι μετανάστες της Λάτβια στέλνουν σπίτι ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τις εξαθλιωμένες τους οικογένειες να επιβιώσουν. Τα παιδιά της Λάτβια (όσα λίγα έμειναν καθώς καταρρέουν τα ποσοστά γάμων και γεννήσεων), έχουν βρεθεί "ορφανεμένα κι εγκατελειμμένα", κάνοντας τους κοινωνικούς επιστήμονες να αναρωτιούνται πώς αυτό το μικρό έθνος 2.3 εκατομμυρίων ανθρώπων θα μπορέσει να επιβιώσει δημογραφικά.[2] Αυτά είναι τα αποτελέσματα των μετακομμουνιστικών προϋπολογισμών λιτότητας που έκαναν τον απλό κόσμο να γονατίσει καθώς οι διεθνείς πιστωτές και οι τοπικές τράπεζες βλέπουν τα χρέη τους να εξαγοράζονται.
Η τραγική αποτυχία του "μετακομμουνισμού" στην Ανατολική Ευρώπη
του Rossen Vassilev
Μτφρ.: Lenin Reloaded Global Research
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου