Η τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου
Μιχαλολιάκου από τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο του ΣΚΑΙ ήταν πραγματικά μια
αποκάλυψη. Δεν ήταν απλώς μια νίκη για τον αρχηγό του φασιστικού, φυλετικού και
βίαιου κόμματος, αλλά ένα υλικό χρήσιμο για πολλές πολλές προεκλογικές
περιόδους. Έδινε με εντυπωσιακή ένταση την εξής εικόνα, ακριβώς την αφήγηση της
Χρυσής Αυγής, επαναλαμβανόμενη σε ωριαία διάρκεια, ξανά και ξανά: ο αρχηγός που
τα λέει «χύμα και τσουβαλάτα» εναντίον του συστήματος (leitmotif της ακροδεξιάς:
θυμάστε το «Γροθιά στο πολιτικό κατεστημένο» του Καρατζαφέρη;), το οποίο αντί να
τον αντιμετωπίσει σε αυτά που λέει, διότι έχει «λερωμένη τη φωλιά του» κατά την
αφήγηση, προσπαθεί να τον ακυρώσει: π.χ., όταν ο Μιχαλολιάκος έλεγε «τι λέτε για
τους χιλιάδες που αυτοκτόνησαν;» ο Μπογδάνος διέκοπτε τον συνεντευξιαζόμενο για
να ρωτήσει «ποια είναι η γνώμη σας για το ολοκαύτωμα» ή «αν θεωρείτε τα άλλα
έθνη υπανθρώπους», για να δώσει στον Μιχαλολιάκο την δυνατότητα να πει
«όχι».
Η παρεμβολή του ακουστικού του δημοσιογράφου, της φωνής του
αρχισυντάκτη-υποβολέα από το κοντρόλ, ακουγόταν σε κωμικοτραγικό βαθμό - και η
σύνδεση του ακουστικού με το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος διέκοπτε ξαφνικά ένα
θέμα για να απαντήσει σε κάποια κατηγορία ενός προηγούμενου θέματος το
καθιστούσε ακόμη πιο ιλαρό.
Σε μια εποχή τεράστιας οργής του κόσμου
και αποστροφής προς τους σκηπτρούχους του δημοσίου λόγου, η συνέντευξη που
κατέληξε καβγάς αποτελεί το καλύτερο προπαγανδιστικό υλικό της Χρυσής Αυγής,
καλύτερο από οποιαδήποτε μπλουζάκια, μπροσούρες, σημαιάκια ή
μοντέλες.
Γιατί μιλάμε για «προεκλογικό υλικό»; Μα, όσοι θα αηδίαζαν
από την παρουσία του Μιχαλολιάκου στην συγκεκριμένη συνέντευξη, όσοι θα τον
αποστρέφοντο μετά από αυτήν, ούτως ή άλλως δεν υπήρχε ενδεχόμενο να τον
ψηφίσουν. Ενώ οι μάζες των «επίφοβων» διψούν ακριβώς γι΄ αυτό: για τον αρχηγό
που «τα λέει χοντρά» στο «σύστημα» που τους πρόδωσε. Το τέλειο προεκλογικό
υλικό! Δεν αγγίζει αυτούς που αποκλείεται να σε επιλέξουν, πείθει αυτούς που
αμφιταλαντεύονται.
Εκ των πραγμάτων υφίστανται δύο ενδεχόμενα: το
μέγιστο αυτό δώρο του συγκροτήματος στον Μιχαλολιάκο και την Χρυσή Αυγή να
δόθηκε είτε από επιδίωξη είτε από ανικανότητα του
ΣΚΑΪ.
Αρχικά ήμουν απολύτως πεπεισμένος για το πρώτο, ότι επρόκειτο
για επιδίωξη του σταθμού. Αδύνατον να διανοηθώ ότι
αυτή η παράσταση δεν ήταν ένα συνειδητό προμοτάρισμα της Χρυσής Αυγής από τον
ΣΚΑΪ, για λόγους που δεν γνωρίζω αλλά μάλλον ακούνε στο όνομα
αποσταθεροποίηση.
Ο ΣΚΑΪ και το συγκρότημα στο οποίο ανήκει δεν είναι
ερασιτέχνες, δεν βάζουν έτσι εύκολα τον εξαιρετικά «εύφλεκτο» και «παλιά
καραβάνα» στην τέχνη του αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος (και αρχηγό ενός
βίαιου, φασιστικού κόμματος με μακρά προϊστορία δράσης) απέναντι στο πιο ελαφρύ
πυροβολικό που έχει το συγκρότημα, στην πρώτη του τηλεοπτική εκπομπή κατά
μόνας.
Συνήθως, η ασύμμετρη αλαζονεία στους τηλεοπτικούς
δημοσιογράφους είναι αντιστρόφως ανάλογη με την επαφή τους με την
πραγματικότητα, κι αυτό ακριβώς φάνηκε στην συνέντευξη.
Δηλαδή, τους
αρχηγούς κοινοβουλευτικών κομμάτων στο ΣΚΑΪ δεν τους παίρνει συνέντευξη ο Παπαχελάς, αλλά ο Μπογδάνος; Εκπληκτικά δύσκολο να πιστέψει κανείς πως
πρόκειται για ένα «λάθος» του σταθμού.
Από την άλλη, είναι πρωτοφανείς οι
ακρότατες συνέπειες του ενδεχομένου να δόθηκε αυτή η εικόνα
από ανικανότητα. Αν αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί
να κάνει ένας από τους πλέον φανατικά καθεστωτικούς σταθμούς για να εκθέσει
(κατ' ουσίαν εκπεφρασμένη η πρόθεση) τον Μιχαλολιάκο είναι να βάλει ένα
ροδομάγουλο παιδί να τον ρωτάει αν είναι ναζιστής και αν χαίρεται με το Άουσβιτς
(.τι απάντηση περίμενε άραγε;), τότε τα πράγματα είναι πολύ σκούρα. Είναι τόσο
ανίκανοι και αλαζόνες οι μηντιακώς κρατούνες, ώστε φτάνει ένας φασιστάκος που
διαχειριζόταν μέχρι πρότινος ένα εκλογικό 0,01% για να τους εκθέσει
έτσι;
Φαίνεται πως κάποιοι είναι τελείως στον κόσμο τους, και έχουν ξεμείνει
στις καλές εποχές που δυο-τρεις χειρισμοί τους επηρέαζαν την Ελλάδα. Όσο όμως
λειτουργούν έτσι, απλώς πριμοδοτούν τον Μιχαλολιάκο και τους «λεβέντες με τις
μαύρες μπλούζες» του (.και τα μαχαίρια τους, για να μην
ξεχνιόμαστε).
Ναι, υπάρχει τρόπος να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της
Χρυσής Αυγής. Είναι η πραγματική πολιτική, η πολιτική πού θα επιλύσει
τα προβλήματα και θα καταπολεμήσει τις αιτίες οι οποίες οδήγησαν στην άνοδο
αυτού του ακραίου δεδομένου. Η πολιτική που θα σπάσει τα αυγά που μας προέκυψαν.
τοτέμ. Πρόκειται για την πλέον απλή συνταγή εξαφάνισης των φασιστών:
καταπολέμηση της παρακμής που τους γέννησε.
Όσο όμως το καθεστώς θα
καρκινοβατεί ανάμεσα σε. χαμένες λίστες και στικάκια απέναντι στην Χρυσή Αυγή,
με τα συστημικά ΜΜΕ να διαμορφώνουν το κοινωνικό status quo,
τόσο ο φασισμός θα στοιχειώνει την ζωή μας - κάτι που ανοίγει το δρόμο για
ενδεχόμενα εφιαλτικά.
Αστυάναξ
Καυσοκαλυβίτης
www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου