Έσβησε… η μηχανή για τον Βαγγέλη Μπούτα, σώπασαν οι κόρνες των τρακτέρ στον κόμβο της Νίκαιας. Ο άνθρωπος που συνέδεσε τη ζωή του με το αγροτικό κίνημα των μπλόκων και που τίμησε τον όρκο του με την αριστερά, έφυγε το πρωί της Παρασκευής, νικημένος από την επάρατο νόσο.
Μαζί με την οικογένειά του και στους στενούς του συναγωνιστές και συντρόφους, ολόκληρη η αγροτική Ελλάδα θρηνεί τον σύγχρονο αγωνιστή της μικρομεσαίας -όπως έλεγε πάντα- αγροτιάς, τον «στρατηγό» που δεν πρόδωσε ποτέ το στράτευμά του και το σκοπό που αυτό υπηρετούσε.
Μορφή των μπλόκων της Βιοκαρπέτ, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και εντεύθεν, ο Βαγγέλης Μπούτας κράτησε ψηλά τη σημαία του αγώνα, βάζοντας το δικό του προσωπικό και ανθρώπινο στίγμα στις επιταγές του συνδικαλισμού και της γραμμής του κόμματος από το οποίο προέρχονταν και του οποίου παρέμεινε πιστός, μέχρι το τέλος. Είχε πάντα έναν τρόπο να συμβιβάζει τα πράγματα χωρίς να υποχωρεί, να σπρώχνει το… τενεκεδάκι των διεκδικήσεων παρακάτω, χωρίς να ξεχνάει στιγμή τους ανθρώπους που τον εμπιστεύθηκαν.
Οι άνθρωποι που τον έζησαν από κοντά και όλη η Ελλάδα που τον γνώρισε από τα βραδινά δελτία της τηλεόρασης τις ώρες του αγώνα, θα τον θυμούνται με τα δασιά άσπρα γένια, τα κόκκινα μάγουλα, το σκούρο πανωφόρι, ριγμένο στην πλάτη, το τσιγάρο στο στόμα και το χαμόγελο στα χείλη.
Αυτό που τον διέκρινε ήταν οι αρχές και η συνέπεια!
Κι αυτό παραμένει το παράδειγμά του.
Βαγγέλη, καλό σου ταξίδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου