Απόμερο (Μπατούλα) Άρτας. Δείτε τα video

Δείτε τα video

Απόμερο Άρτας

Tο Απόμερο είναι ένας οικισμός του Δήμου Αρταίων με 142 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011) και απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα από την πόλη της Άρτας. Σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστρια, το Απόμερο υπήρξε μέχρι το τέλος του 2010, τμήμα του νεοσύστατου Δήμου Αμβρακικού με έδρα την Ανέζα. Με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που προβλέπει το Σχέδιο Καλλικράτης, το Απόμερο εντάχθηκε στο Δήμο Αρταίων.Το Απόμερο μαζί με την Ανέζα και το Μύτικα αποτελούν την τοπική κοινότητα Ανέζας με συνολικό πληθυσμό 1443 κατοίκους.

Ιστορία.

 Η παλαιά ονομασία του οικισμού ήταν Μπατούλα ή Μπαντούλα, λόγω που η περιοχή ήταν γεμάτη βάτα. Με την πάροδο των χρόνων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας επικράτησε το όνομα Μπαντούλα, από ένα τούρκο αγά που έμενε στην μπέη, τον παλιό μύλο σήμερα. 

Το χωριό μετονομάστηκε με το Π.Δ. 1/4/1927 σε Απόμερο, όνομα το οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα. 

Ο Φρανσουά Πουκεβίλ στο έργο του «Ταξίδι στην Ελλάδα», το οποίο εκδόθηκε το 1820, κάνει αναφορά στον κάμπο της Άρτας και μας πληροφορεί επίσης ότι στην πορεία του από τον Αμβρακικό κόλπο προς την Άρτα, επισκέφθηκε το χωριό.Με βάση την εργασία του Κων.Διαμαντή με τίτλο «Η Άρτα και τα περίχωρα αυτής κατά τους χρόνους της επανάστασης», το Απόμερο ήταν ένας μικρός οικισμός με 16 οικογένειες την περίοδο που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821.Η έκθεση του Ρωσικού Υποπροξενείου Άρτας, το 1877, μας πληροφορεί ότι στον οικισμό κατοικούσαν 7 οικογένειες και αποτελούσε ιδιοκτησία του Αχμέτ Σαρρή Εφένδη. Ο Ι. Κοκίδης στο έργο του «Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας» που εξέδωσε το ελληνικό Υπουργείο Στρατιωτικών (Αθήνα 1880) κάνει αναφορά στον οικισμό και μας δίνει την πληροφορία ότι στο Απόμερο κατοικούσαν περίπου 50 άνθρωποι.

Εξίσου σημαντική πηγή αποτελεί το «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης» (εκδ.1884) του Σεραφείμ Ξενόπουλου, μητροπολίτη Άρτας. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, την εποχή εκείνη οι κάτοικοι του χωριού εκκλησιάζονταν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου Ανέζας. Εμπρός από τον ναό λειτουργούσε αλληλοδιδακτικό σχολείο, στο οποίο δίδασκε ένας δάσκαλος και φοιτούσαν περίπου 180 μαθητές από τη Γαβριά, το Μύτικα, την Ανέζα, το Απόμερο και το Καλογερικό.

Άλλη αξιόλογη πηγή είναι η Οθωμανική απογραφή του 1895 που εκδόθηκε με τον τίτλο «Bin üc yüz on bir sene-i maliyesine mahsus Yanya salnamesi. Yedinci defa olarak» (Σαλναμές Ιωαννίνων για το οικονομικό έτος 1311, έκδοση έβδομη). Με βάση λοιπόν αυτή την απογραφή, στο Απόμερο κατοικούσαν 8 οικογένειες (χανέδες) με συνολικό πληθυσμό 37 άτομα (12 άνδρες, 25 γυναίκες).

Τοποθεσία και Πρόσβαση

Το Απόμερο γειτνιάζει με το Ψαθοτόπι, το Μύτικα, την Ανέζα και τη Γαβριά.Συνδέεται οδικώς με την Άρτα μέσω της Επαρχιακής οδού Άρτας–Κορωνησίας. Το χωριό εξυπηρετεί η γραμμή Άρτα-Μύτικα, του Αστικού ΚΤΕΛ Άρτας.

Κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η αλιεία στον Αμβρακικό κόλπο, η εκτροφή ζώων(πρόβατα, κοτόπουλα).Επίσης το καταπράσινο περιβάλλον με τα πολλά νερά ευνοεί την καλλιέργεια της γης, πορτοκάλια, ακτινίδια, καλαμπόκι, τριφύλλι, βρώμη. Ευλογημένη γη. 

Η τοπική εκκλησία φέρει το όνομα της Αγίας Κυριακής και γιορτάζει στις 7 Ιουλίου, ενώ στο κέντρο του χωριού δεσπόζει η πλατεία του χωριού με το παραδοσιακό καφενείο. 

Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τη μεγάλη ποικιλία πουλιών που ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Αμβρακικού, μερικά εκ των οποίων είναι προστατευόμενα και δεν συναντώνται σε άλλα μέρη της Ελλάδας. 

Ο επισκέπτης μπορεί να έρθει από την Άρτα περνώντας την γέφυρα να κάνει αριστερά παίρνοντας τη λεωφόρο Αμβρακικού (δρόμος Άρτας – Κορωνησίας) και στα 10 χιλ. στρίβει αριστερά προ Ανέζα. Περνώντας μέσα από την Ανέζα και φτάνοντας στην εκκλησία υπάρχουν πινακίδες, δεξιά και αριστερά, δυο δρόμοι που και οι δυο οδηγούν στο Απόμερο. 

Μια άλλη διαδρομή είναι να στρίψει αριστερά προς Γαβριά και περνώντας μέσα από το χωριό και μετά μέσα από το Ψαθοτότι να φτάσει στο Απόμερο.

Δημογραφικά στοιχεία.

 Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 142 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), εμφανίζοντας αύξηση σε σχέση με την απογραφή του 2001, όπου ο πληθυσμός ανερχόταν στους 130 κατοίκους. Η πρώτη φορά που το χωριό ξεπέρασε τους 100 κατοίκους ήταν το 1940 ενώ ο μέγιστος αριθμός κατοίκων σημειώθηκε το 1951 με 217 κατοίκους.

Οι πληθυσμιακές διακυμάνσεις, αποτυπώνονται στον παρακάτω πίνακα.

www.romiazirou.blogspot.gr