Βίκος (Βιτσικό) Ζαγορίου. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Άγιος Νικόλαος Βίκου from apeiros gaia on Vimeo.

Βίκος Ζαγορίου

Ο Βίκος είναι ένα από τα 46 χωριά του Ζαγορίου και ένας από τους σημαντικότερους προορισμούς της περιοχής και της Ηπείρου γενικότερα. Ο Βίκος πήρε το σημερινό όνομά του από την ομώνυμη χαράδρα, καθώς είναι το κατεξοχήν παρατηρητήριό της και αποτελεί ενιαίο φυσικό σύνολο με αυτή. Κατά την πιθανότερη εκδοχή, η λέξη «Βίκος» έχει σλαβική προέλευση και σημαίνει αντίλαλος. Η ετυμολογία αυτή φαίνεται αρκετά πειστική, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε αρκετά σημεία της Χαράδρας κάποιος μπορεί να ακούσει τη φωνή του πολλές φορές. Μέχρι το 1950, η ονομασία του χωριού ήταν «Βετσικό», λέξη επίσης σλαβικής προέλευσης που σημαίνει βοσκότοπος.

Φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα στη θέση «Ράχη» του Βίκου

Το χωριό φέρεται να κατοικείται σταδιακά από πληθυσμούς που αναζητούσαν κυρίως ασφάλεια. Από την άποψη αυτή αποτελούσε ιδιαίτερα προνομιακό τόπο εγκατάστασης καθώς περιμετρικά περιβάλλεται από γκρεμούς και έχει μόνο μία είσοδο, η οποία μπορούσε να φυλαχθεί σχετικά εύκολα. Οι πολλές σπηλιές ολόγυρα και τα ανθρώπινα οστά που βρέθηκαν σε μία από αυτές κατά την εγκατάσταση του δικτύου ύδρευσης το 1968 είναι ενδείξεις ότι η περιοχή έχει πολύ μακρά ιστορία ανθρώπινης παρουσίας.

Αργότερα, ο Βίκος υπήρξε κατά βάση χωριό γεωργικό, όπως αποδεικνύει και η κεντρική του εκκλησία, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών. Ήταν επίσης τόπος εγκατάστασης ορισμένων από τους περίφημους «βικογιατρούς», πρακτικούς θεραπευτές που στηρίζονταν στη πλούσια χλωρίδα της Χαράδρας. Τα βότανα που συνέλεγαν οι βικογιατροί χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία μιας σειράς παθήσεων και υπήρξαν ιδιαίτερα δημοφιλή τον 19ο αιώνα. Οι κάτοικοι του Βίκου είχαν επίσης μια σχετικά αυτάρκη γεωργική οικονομία. Τα μικρά χωράφια, οι κήποι, τα αμπέλια και η κτηνοτροφία παρείχαν τα βασικά για τη συντήρηση των κατοίκων του χωριού.

Ο Βίκος είναι ένα χωρίο με σαφείς γεωγραφικούς περιορισμούς ως προς την οικιστική του επέκταση. Καθώς περιβάλλεται από γκρεμούς, δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα μεγάλο πληθυσμιακά και οικιστικά. Παρόλα αυτά, στην περίοδο της ακμής του, γύρω στα 1900, αριθμούσε περί τους 500 κατοίκους. Σχολείο, κατά τα πρότυπα των προνομίων που απολάμβανε το Ζαγόρι στη περίοδο της Τουρκοκρατίας, λειτούργησε στο Βίκο από το 1800, σύμφωνα με το τοπικό χρονικό «Τα Β'νίσια Χαμπέρια» του Βασίλη Φανίτσιου.

Φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα στην κεντρική πλατεία του Βίκου

Η αποδημία των κατοίκων του, κυρίως κατά τον 18ο αιώνα, ακολούθησε το γενικό ρεύμα ολόκληρου του Ζαγορίου. Σερβία, Ελβετία, Αίγυπτος και Ρουμανία ήταν ανάμεσα στις περιοχές που φιλοξένησαν τις επιχειρηματικές και άλλες δραστηριότητες των απόδημων κατοίκων του Βίκου. Στην πόλη των Σερρών οι Βιτσκιώτες διατηρούσαν φούρνους, όπου εργάζονταν πολλές οικογένειες. Με τον πλούτο που έφερε η αποδημία κατασκευάστηκαν μεγάλες κατοικίες («Στεφανάτικο», «Ντινουλάτικο», «Παπανικολάου», «Οικονόμου»), καθώς και σχολείο στη κεντρική πλατεία του χωριού. Το σχολείο αυτό βρίσκονταν αντιδιαμετρικά του σημερινού σχολικού κτηρίου και είχε μεγάλους χώρους, γραφείο, ξενώνα και στάβλο στο υπόγειο. Τα ερείπια του σχολείου αυτού διατηρούνταν έως πρόσφατα πίσω από τη βρύση της κεντρικής πλατείας. Σε έναν από τους απόδημους Βιτσικιώτες των Σερρών οφείλεται και ένα σημαντικό ευεργέτημα προς το σχολείο και τους νέους του Βίκου. Ο Μαρίνος Παπανικολάου, ιδιοκτήτης φούρνου, αφιέρωσε όλα τα μελλοντικά εισοδήματα από την ακίνητη περιουσία που απέκτησε στις Σέρρες στην στήριξη της εκπαίδευσης στον τόπο που γεννήθηκε. Δυστυχώς, μετά το κλείσιμο του σχολείου στο Βίκο, η διαχείριση και αξιοποίηση των εσόδων αυτών έγινε εξαιρετικά ασαφής.

Το 1922, ο Βίκος εγκαταλείφθηκε μαζικά λόγω βεντέτας τιμής. Η βεντέτα αυτή, που είχε αρχίσει 5 περίπου χρόνια νωρίτερα, είχε 5 θύματα και αναστάτωσε σημαντικά την κοινωνική ζωή του χωριού. Οι περισσότερες από τις οικογένειες που εγκατέλειψαν την περίοδο εκείνη το Βίκο εγκαταστάθηκαν στις Σέρρες, όπου, όπως προαναφέρθηκε, πολλοί κάτοικοι του Βίκου διατηρούσαν φούρνους.

Η μαζική αυτή μετανάστευση υπήρξε σημείο καμπής για τη σύγχρονη ιστορία του Βίκου, καθώς άλλαξε άρδην η πληθυσμιακή και κοινωνική του δομή. Έκτοτε, οι εναπομείναντες κάτοικοι προσπάθησαν να διατηρήσουν ό,τι επέμεινε: χτίσθηκε νέο σχολείο, που λειτούργησε αρκετές δεκαετίες, συντηρήθηκε ο Άγιος Τρύφωνας, το μοναστήρι της Παναγίας της Χαράδρας και το ξωκλήσι του Αϊ-Γιάννη. Από τα χαρακτηριστικά μνημεία που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν το πέρασμα του χρόνου αξίζει να αναφερθεί η όμορφη βρύση του Νταβέλη («Πάνω-Πήγαδο»), η οποία σκεπάστηκε με μπάζα κατά τη διάνοιξη του αμαξιτού δρόμου προς το χωριό.

Φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα στην κεντρική πλατεία του Βίκου

Αποτέλεσμα της μαζικής εγκατάλειψης του 1922 ήταν η διοικητική συνένωση του Βίκου με την Κοινότητα Αρίστης κατά το ίδιο έτος. Η εξέλιξη αυτή σήμανε ουσιαστικά την απώλεια της δυνατότητας αυτοδιοίκησης για το Βίκο και την τεχνιτή ένωση των υποθέσεών του με ένα χωριό με διαφορετικά χαρακτηριστικά, ανάγκες και προτεραιότητες. Ακόμα και σήμερα, μετά τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις του «Καλλικράτη», ο Βίκος αποτελεί ενιαίο δημοτικό διαμέρισμα με την Αρίστη, στα πλαίσια του Δήμου Ζαγορίου. Σε κάθε περίπτωση, η διοίκηση του Βίκου ακολούθησε τη συνολική πορεία του Ζαγορίου στον τομέα αυτό: η μαζική μετανάστευση του 1950-1960 μετέβαλε τόσο ριζικά τα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της περιοχής, ώστε και η αυτοδιοίκηση να ακολουθήσει γενικά μια πορεία παρακμής. Η κοινωνία που ανέπτυξε και συντήρησε το εκπληκτικό αυτοδιοικητικό φαινόμενο του 19ου αιώνα στο Ζαγόρι έπαψε σταδιακά να υπάρχει.

Στο πλαίσιο της αυτοδιοίκησης του Βίκου, ιδιαίτερη αναφορά αρμόζει στην «Αδελφότητα Βίκου», η οποία ιδρύθηκε το 1873 και ανασυστάθηκε το 1980. Με πρωτοβουλία της Αδελφότητας έγιναν σημαντικά έργα υποδομής στο Βίκο: επισκευάστηκε το καλντερίμι της Χαράδρας, κτίσθηκε η θολωτή βρύση στην είσοδο του χωριού και η βρύση στη θέση «Πλύμα», πρωτοπλακοστρώθηκε η κεντρική πλατεία και άλλα. Η Αδελφότητα διοργανώνει επίσης σχεδόν κάθε χρόνο το ετήσιο πανηγύρι του χωριού προς τιμήν της Παναγίας της Χαράδρας.

Τα τελευταία χρόνια, ο Βίκος έχει εισέλθει σε ένα νέο στάδιο της ιστορίας του. Χάρη στη μοναδική θέση του, στην είσοδο της Χαράδρας του Βίκου, έχει αναχθεί σε σημείο αναφοράς για το Ζαγόρι. Η ανάπτυξη των τουριστικών υπηρεσιών στη περιοχή και η σημαντική αύξηση των επισκέψεων από την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο, έχει μετατρέψει τον Βίκο σε έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς κόμβους για το Ζαγόρι και την Ήπειρο.

Από τη στρατηγική θέση που κατέχει ο Βίκος, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τις ορθοπλαγιές της Αστράκα-Γκοβοστίτσας βορειοανατολικά, και του Στούρου, πιο νότια. Ο ορίζοντας είναι σχεδόν απέραντος, φτάνοντας μέχρι τη Νεμέρτσικα και το Πωγώνι στα δυτικά, την Κούλα-Ραδόβολη στα βόρεια και την ιστορική Γκραμπάλα στα νοτιοδυτικά.

Ιδιαίτερης αναφοράς αξίζει εδώ η σχεδόν μεταφυσική εικόνα της Ευαγγελίστριας, που έχει σχηματιστεί με φυσικό τρόπο στον απόκρημνο βράχο μπροστά από το παρατηρητήριο «Ράχη» καθώς και το μικρό μοναστήρι της Παναγίας (1763), δίπλα στις πηγές του Βοϊδομάτη, ενός από τα καθαρότερα ποτάμια της Ευρώπης. Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει εκεί πεζοπορώντας για 40΄ περίπου πάνω σε ένα καλντερίμι αιώνων. Φτάνοντας στις πηγές, θα αποζημιωθεί νιώθωντας τη δύναμη των ορμητικών νερών που βγαίνουν από τα σπλάχνα των φοβερών αυτών γκρεμών λες και εκτονώνονται υπερκόσμιες δυνάμεις. Πέρα από τις πηγες, ακολουθώντας το μονοπάτι Ο3, ο δρόμος οδηγεί σε 6 ώρες περίπου στο Μονοδένδρι, σε 7 ώρες στη Βίτσα και στο Γεφύρι του Κόκκορη.

Μονή της Παναγίας του Βίκου 
Η Μονή της Παναγίας του Βίκου χτίσθηκε το 1783 στην είσοδο της χαράδρας του Βίκου, κάτω από το χωριό Βίκος (Βιτσικό).

Για να πάει κανείς στη Μονή, πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι που οδηγεί στις κύριες πηγές του Βοϊδομάτη.  Ο χρόνος της πεζοπορίας υπολογίζεται περίπου στα 40΄.

Το φαράγγι του Βίκου.

Το φαράγγι του Βίκου είναι ένα απο τα πιο γνωστά  αξιοθέατα στο Ζαγόρι, είναι ένα από τα μεγαλύτερα, βαθύτερα και εντυπωσιακότερα φαράγγια του κόσμου , με κάθετους γεωλογικούς σχηματισμούς, με μεγάλη ποικιλία και εναλλαγή διαφορετικών οικοσυστημάτων μια πανδαισία χλωρίδας και πανίδας, που αποτελούν ένα από τα λίγα εναπομείναντα καταφύγια άγριας ζωής στην Ευρώπη.

Το φαράγγι του Βίκου βρίσκεται στα ΝΔ της Γκαμήλας, σε υψόμετρο μεταξύ 550 και 1778 μ.

Έχει μήκος 24 χλμ. περίπου και μέσο βάθος 900 μ. περίπου. Η αρχή του βρίσκεται κοντά στο χωριό Τσεπέλοβο.

Πολλοί θεωρούν την αρχή του κοντά στο χωριό Μονοδένδρι, πράγμα που είναι αναληθές, γιατί δεν συμπεριλαμβάνουν και το υπόλοιπο τμήμα του το ονομαστό Βικάκι. Το τέλος του φαραγγιού είναι πίσω από το χωριό Βιτσικό στη γέφυρα της Αρίστης Παπίγκου.

Η κατεύθυνση του φαραγγιού είναι από ΝΑ προς ΒΔ. Στη μέση περίπου συναντιέται με άλλο μεγάλο φαράγγι το Μέγα Λάκκο, που θεωρείται και παρακλάδι του και το φαράγγι της Μεζαριάς, που καταλήγει στο χωριό Βραδέτο.

Μέσα στο φαράγγι επίσης βρίσκονται και οι πηγές του Βοϊδομάτη κοντά στο χωριό Βίκος.

Το πέτρωμα του Βίκου είναι κυρίως ασβεστολιθικό ενώ κατά τόπους εμφανίζονται στρώσεις φλύσχη. Εντυπωσιακοί είναι οι τεταρτογενείς σχηματισμοί με αλλούβια ποταμών, όπως στο Βοϊδομάτη και καλλούβια ασβεστόλιθων, που δημιουργήθηκαν από αποθέσεις παλιών παγετώνων.

Χαρακτηριστικά σημεία όπου μπορεί κάποιος να έχει μια πανοραμική άποψη του φαραγγιού είναι το χωριό Βίκος, ο δρόμος προς το Μεγάλο Πάπιγκο, η Μονή Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι και η Μπελόη κοντά στο Βραδέτο.

Ο καλύτερος τρόπος όμως για να απολαύσει κανείς το φαράγγι του Βίκου είναι να το διασχίσει μέσω ενός καλά σηματοδοτημένου μονοπατιού το οποίο ξεκινάει απο το χωριό Μονοδένδρι και καταλήγει στο χωριό Βίκος, η διαδρομή διαρκεί περίππου 6 ώρες και είναι απίστευτης ομορφιάς.

Χαράδρα Βίκου στα Ζαγοροχώρια. Σε αναζήτηση του υπέρτατου μπαλκονιου

-Έλα να δεις μια φωτογραφία εκπληκτική, ακούω την Άννα. Είναι από την Χαράδρα του Βίκου αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω το σημείο.

Κατευθύνομαι προς τον υπολογιστή με την υπεροψία πραγματογνώμονος. Μετά από τόσα περπατήματα στην περιοχή, πιστεύω πως ο Βίκος δεν έχει από μένα μυστικά. Αντικρύζοντας την οθόνη, μένω εμβρόντητος. Είναι μια εικόνα της χαράδρας, μοναδική. Όσο κι αν προσπαθώ, όμως, να ταυτοποιήσω το σημείο της λήψης, μού είναι αδύνατον. Το πιο εκπληκτικό είναι, ότι ο φωτογράφος είναι Ολλανδός. Και δυστυχώς, δεν αναφέρει καμιά πληροφορία.

-Χωρίς αυτή την λήψη, θα είναι πολύ φτωχό το άρθρο μας «Τα μπαλκόνια του Βίκου» αποφαίνεται η Άννα. Πρέπει να βρούμε οπωσδήποτε το σημείο.

Έχουμε μόλις επιστρέψει από ένα πολυήμερο ταξίδι στον Βίκο. Με πολύωρες πορείες σε δύσκολα μονοπάτια και στα σημαντικότερα σημεία θέας, άγνωστα και γνωστά. Μας λείπει όμως τούτο το υπέρτατο μπαλκόνι, που έχει βρει ο Ολλανδός. Με συνοπτικές διαδικασίες, λοιπόν, την επόμενη μέρα επιστρέφουμε στο Ζαγόρι. Δίπλα μας είναι, ούτε 400 χλμ. από την Θεσσαλονίκη.

Στο εμβληματικό Μικρό Πάπιγκο μάς υποδέχεται στον οικογενειακό του ξενώνα «Το σπίτι μας» τηλ. 6945320966 ο καλός μας φίλος Χαρητάκης Παπαϊωάννου, βιολόγος, συγγραφέας και ειδικός μελετητής του αγριόγιδου της Τύμφης.

-Υποψιάζομαι πού μπορεί να είναι ο τόπος αλλά δεν είμαι βέβαιος, απαντάει. Πάμε να τον βρούμε.

Στα τέλη του Μάρτη, τα ορεινά του Ζαγοριού θυμίζουν λιγότερο Άνοιξη και περισσότερο Χειμώνα. Το διαπιστώνουμε στα οροπέδια και στις ράχες του Αυγερινού πάνω από το Βραδέτο, σε υψόμετρο 1.700 περίπου μέτρων. Παίρνουμε κατεύθυνση Β-ΒΔ προς Μέγα Λάκκο. Είναι το μεγαλόπρεπο φαράγγι που ξεκινάει από τις ΝΔ υπώρειες της Τύμφης. Αρχικά είναι μια ρηχή, δύσβατη χαράδρα. Στη συνέχεια εξελίσσεται σε μια πελώρια χοάνη εδάφους, με συμπαγείς ασβεστολιθικές πλαγιές, που φτάνουν σε κατακόρυφο ύψος 500 μέτρων! Μετά από μερικά συναρπαστικά αλλά κακοτράχαλα χιλιόμετρα ο Μέγας Λάκκος τερματίζει στην Χαράδρα του Βίκου.

Στον δρόμο μας, λοιπόν, για τον Μέγα Λάκκο πέφτουμε πάνω σε απότομες πλαγιές με χιόνι παγωμένο, που ξεπερνάει το μισό μέτρο. Στη συνέχεια παραμονεύει μια απέραντη ράχη με ασβεστολιθικές πέτρες, με βαθιές ρωγμές και αποσάθρωση από την εποχή των παγετώνων. Είναι ένα τοπίο αφιλόξενο, σπάνια έχουμε συναντήσει κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα.

Κάποτε φτάνουμε πάνω από την χοάνη του Μέγα Λάκκου. Άγριο και δύστροπο αλλά πανέμορφο το τοπίο, με συνεχείς εναλλαγές. Συνεχίζουμε ΝΔ, στο χείλος του γκρεμού. Οι ώρες περνούν άκαρπες, πλησιάζει το απόγευμα, η κούραση περισσεύει κι η απογοήτευση μαζί. Ο Βίκος εξακολουθεί να κρατάει κρυμμένο το μυστικό του.

Το ίδιο βράδυ πίνουμε τσιπουράκι και μοναδικό θέμα συζήτησης είναι, πώς θα αποκωδικοποιήσουμε τα μυστήρια του Βίκου. Νωρίς το επόμενο πρωί παίρνουμε τις κατηφοριές από το Πάπιγκο και τις ανηφοριές για το Βραδέτο. Τούτη τη φορά είμαστε σοφότεροι, φτάνουμε στο τελευταίο σημείο της προηγούμενης μέρας χωρίς παλινδρομήσεις. Μετά συνεχίζουμε την τραχειά πορεία, αυτοσχεδιάζοντας ανάμεσα σε δύσκολα περάσματα των υψιπέδων του Μέγα Λάκκου, με νοητή κατεύθυνση προς τον Βίκο.

Κάποια στιγμή, μεσημέρι πια, φτάνουμε σε αδιέξοδο. Παρά το χιόνι ο ήλιος είναι ζεστός και άφθονος ο ιδρώτας. Το τοπίο είναι κακοτράχαλο, κατάσπαρτο από πέτρες, θάμνους και πυκνά κλαδιά, σκέτη ζούγκλα. Με την αντοχή και την υπομονή μας στα όριά τους, κάνουμε μια στάση για να πάρουμε τις τελευταίες μας αποφάσεις. Καταλήγουμε πως κάπου μπροστά μας, πολύ κοντά, πρέπει να βρίσκεται ο ποθητός μας προορισμός. Με ανυψωμένο το ηθικό αρχίζουμε την μάχη με τους θάμνους και τα κλαδιά. Βήμα-βήμα πλησιάζουμε προς το αόρατο- ακόμη- γεωλογικό χάσμα, που εικάζουμε ότι βρίσκεται μπροστά μας. Ο Χαρητάκης που προπορεύεται, κάποια στιγμή σταματάει.

-Ελάτε φωνάζει. Δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας.

Παραμερίζουμε τα τελευταία κλαδιά και βγαίνουμε σ' ένα ξέφωτο, τελείως ιδιόμορφο. Το σχήμα του είναι κυκλικό και το δάπεδό του αποτελείται από έναν συμπαγή και τελείως επίπεδο ασβεστολιθικό βράχο, που δημιουργεί ένα απίθανο μπαλκόνι πολλών δεκάδων τετραγωνικών μέτρων. Στην άκρη του στέκεται ο φίλος μας, ακίνητος και εκστατικός. Πλησιάζουμε δίπλα του κι αφήνουμε το βλέμμα μας ν' αγκαλιάζει την συγκλονιστική χοάνη της Χαράδρας του Βίκου, όπως δεν την έχουμε αγναντέψει ποτέ κι από πουθενά.

Η Άννα, αρχικά παραμένει σιωπηλή. Ύστερα σηκώνει αργά την φωτογραφική της μηχανή.

-Αυτό είναι, ψιθυρίζει, το βρήκαμε. Το υπέρτατο μπαλκόνι του Βίκου. Ακριβώς όπως στην φωτογραφία του Ολλανδού. Για ένα μόνον πράγμα λυπάμαι. Έχω αντίθετο φωτισμό. Έπρεπε να είχαμε φτάσει 3-4 ώρες νωρίτερα, εδώ.

Καθόμαστε ώρα πολλή στην φιλόξενη, επιφάνεια του βράχου. Αφήνουμε τον ήλιο του Μάρτη να μας ζεσταίνει. Αγναντεύουμε χαμηλά την στεγνή λωρίδα του Βίκου ποταμού, τους κατακόρυφους βράχινους γκρεμούς και τις πυκνοδασωμένες, καταπράσινες πλαγιές. Ατενίζουμε το αντικρινό μπαλκόνι της Οξυάς, τον ορεινό όγκο του Στούρου και πίσω, στα βόρεια, τα χαμηλώματα της Αστράκας. Ύστερα, με την γνώση πια μερικές περιοχής, βρίσκουμε ένα στενό και πανέμορφο μονοπάτι που μερικές φέρνει στα υψώματα του Βραδέτου.

Μετά το χαρούμενο πρωινό ξύπνημα στο Πάπιγκο, ξεκινάμε για την επιστροφή, γοητευμένοι με την ανακάλυψη του κορυφαίου αλλά και πιο άγνωστου μπαλκονιού του Βίκου. Στο πρόσωπο, ωστόσο μερικές Άννας πλανάται μια σκιά

-Συμβαίνει κάτι;

Μου δείχνει τον ουρανό.

-Καλή ώρα και πολύ καθαρός καιρός για μερικές ωραίες φωτογραφίες του φαραγγιού.

-Εννοείς..να επιστρέψουμε εκεί;

-Θα το ήθελα πολύ.

-Θα μπορούσα, ποτέ, μια τέτοια επιθυμία να την αρνηθώ;

Με μονοπάτι πια, πάνω απ' το Βραδέτο, φτάνουμε σε μια ώρα στο απίστευτο μπαλκόνι. Γεμάτη ενθουσιασμό η Άννα φωτογραφίζει. Ύστερα έρχεται κοντά και μου λέει απλά: Ευχαριστώ.

Ήταν ένα ωραίο ταξίδι επιστροφής.

6 μήνες μετά επιστρέψαμε στα Ζαγοροχώρια. Επί 5 μέρες οδηγήσαμε τα Μέλη του Ομίλου μας «Έλληνες Περιηγητές» στις συγκλονιστικότερες θέσεις θέας του Βίκου. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία.

Kείμενο: Θεόφιλος Μπαγιουράκης

www.athensvoice.com

Γευστικό οδοιπορικό στα Ζαγοροχώρια

Μα πώς να μην ερωτευτείς αυτά τα μοναδικά τοπία και τις αυθεντικές γεύσεις στα Ζαγοροχώρια; Πήγαμε, μας άρεσε, ξαναπήγαμε! Ευκαιρία είναι τώρα που άνοιξε ο καιρός να πάτε κι εσείς ξανά.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στα Ζαγοροχώρια ανακαλύπτουμε όμορφα πέτρινα γεφύρια, γραφικά σπίτια και χωριά, μα πάνω από όλα ανοιχτόκαρδους ανθρώπους και υπέροχες γεύσεις. Θα το επαναλάβω μία ακόμη φορά, τα Ζαγοροχώρια ζητούν μόνο το χρόνο μας για να τα γνωρίσουμε όλα, ένα-ένα κι από κοντά.

Όλα τα χωριά της περιοχής έχουν μια ιδιόμορφη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, που τη χαρακτηρίζουν διώροφα και τριώροφα σπίτια, λιθόστρωτα δρομάκια, πλακοσκέπαστες στέγες, εντυπωσιακής ομορφιάς αρχοντικά που μαρτυρούν ένα πλούσιο παρελθόν γεμάτο δόξα και ακμή. Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια είναι χτισμένα σε εμφανή σημεία σε όμορφες τοποθεσίες. Αν είστε του προσκυνηματικού τουρισμού, εδώ θα ανακαλύψετε εκκλησίες με υπέροχα ξυλόγλυπτα τέμπλα κι εντυπωσιακές τοιχογραφίες, έργα ντόπιων καλλιτεχνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι. Από εκεί θα θαυμάσετε και την απίστευτη θέα στο φαράγγι του Βίκου. Ένα μοναδικό μνημείο της φύσης, δημιούργημα των γεωλογικών μετατοπίσεων, με μήκος περίπου 12χλμ., μέσο άνοιγμα 200μ. και μέσο ύψος 700μ. Στο βάθος της ρέει ο Βοϊδομάτης με τα κρυστάλλινα νερά του. Μπορείτε να δοκιμάσετε ράφτινγκ, κανό και καγιάκ, πεζοπορία, ιππασία, αναρρίχηση, ορειβασία ή mountain bike και, φυσικά, το πιο ήσυχο και νόστιμο κυνήγι μανιταριών, με τη φροντίδα της Trekking Hellas. Και αν βρεθείτε στον Βοϊδομάτη καλοκαίρι, τολμήστε να κολυμπήσετε κιόλας!

5 στάσεις στο γαστρονομικό οδοιπορικό στα Ζαγοροχώρια

Κανέλα και Γαρύφαλλο

Σε πολλά εστιατόρια και ταβέρνες σε όλα τα Ζαγοροχώρια θα βρείτε άγρια μανιτάρια στο μενού αλλά υπάρχουν κάποιοι που τα δουλεύουν εξαιρετικά. Στη Βίτσα Ζαγορίου, ο Βασίλης Κατσούπας, εμπνευστής και σεφ του Κανέλα και Γαρύφαλλο, μαγειρεύει όπως λίγοι τα άγρια μανιτάρια. Πέρα από το εστιατόριο για το οποίο έχουμε αναφερθεί ξανά, ο Βασίλης είναι πρωτοπόρος και στην καλλιέργεια μανιταριών shiitake, του υπέροχου αυτού μανιταριού, τα οποία μεγαλώνει με φυσικό τρόπο μέσα σε κορμούς δέντρων! Με τον ίδιο τρόπο καλλιεργεί και πλευρώτους τα οποία μπορείτε να δοκιμάσετε μαγειρεμένα μοναδικά στο εστιατόριό του. Ό,τι κι αν παραγγείλετε για κυρίως, μην ξεχάσετε στο τέλος να δοκιμάσετε γλυκό του κουταλιού κανθαρέλα!

Βίτσα Ζαγορίου, τηλ. 26530 71671.

Ταβέρνα της Κατερίνας

Στο Ανατολικό Ζαγόρι, η Κατερίνα Νόλα με μεγάλη εμπειρία τόσο στα άγρια μανιτάρια όσο και στις τρούφες, συχνά πυκνά οργανώνει σε συνεργασία με το σύλλογο μανιταρόφιλων Ηπείρου, περιπάτους με σκυλιά για κυνήγι τρούφας. Μάλιστα, στην ταβέρνα του Ξενώνα της Κατερίνας στην πλατεία Δόλιανης θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε μανιταρομαγειρικές, όπως ομελέτα με άγρια μανιτάρια, πατάτες φούρνου με αποξηραμένα πορτσίνι, μανιταρόπιτες και άλλα πολλά!

Δόλιανη, τηλ. 26560 31452.

Salvia Restaurant

Στην Αρίστη, μεγάλος τεχνίτης με τα μανιτάρια είναι και ο Κίμωνας Λίγδας, που θα βρείτε στην κουζίνα του Salvia Restaurant. Τρομερός τραχανάς με μανιτάρια, φρέσκα μανιτάρια στιφάδο και ένα υπέροχο, βελούδινο παγωτό χαλβά με παστέλι και γλυκό του κουταλιού κανθαρέλα!

Αρίστη, τηλ. 26530 41330, www.aristi.eu

Πίτα της Κικίτσας

Είναι αμέτρητα τα μέρη που αξίζει να φας σε όλη την περιοχή των Ζαγοροχωρίων, αλλά υπάρχει ένα πολύ ξεχωριστό μαγαζί-σημείο αναφοράς, στο Μονοδένδρι, που με τον τρόπο του συνέβαλλε ώστε να γίνουν τα Ζαγοροχώρια ο προορισμός που είναι σήμερα. Πρόκειται για την Πίτα της Κικίτσας, που κουβαλάει στα πιάτα του μαγαζιού μια μεγάλη ιστορία: Δεκαετίες πριν η ίδια η Κικίτσα έτυχε να ταΐσει ένα γκρουπ Γάλλων τουριστών και χρησιμοποιώντας τα ελάχιστα υλικά που είχε στη διάθεσή της έφτιαξε την περίφημη και ξακουστή μέχρι σήμερα τεμπελόπιτα με αβγά, αλεύρι, φέτα και ελαιόλαδο! Εύκολη, γρήγορη, νόστιμη, είναι το πιάτο που πρέπει να δοκιμάσετε, μια και κλείνει σε κάθε του μπουκιά όλη τη γεύση της περιοχής. Επίσης, θα απολαύσετε σουβλιστά κρέατα, μαγειρευτά και πιάτα της ώρας, όλα συνοδευμένα με εξαιρετικό τσίπουρο.

Μονοδένδρι, τηλ. 26530 71340.

Θουκιδίδης

Τέλος, στο όμορφο Καπέσοβο κάντε μια στάση στον Θουκιδίδη για να δοκιμάσετε μια μοναδική, ξεχασμένη συνταγή από τη Σινώπη, το κρέας με κυδώνια και καραμέλα. Κι ακόμα, μυρωδάτους λαχανοντολμάδες, κολοκυθοκεφτέδες ταψιού, ονειρεμένο σκοτομπρίαμο (μπριάμ με συκώτια αρνίσια, ρύζι και 12 μυρωδικά) και, αν μείνετε και στον ομώνυμο ξενώνα, κάθε μέρα διαφορετικό πρωινό, όλα σπιτικά και με πολύ μεράκι.

Καπέσοβο, τηλ. 6979 983798.

Bonus 2 εξαιρετικά τοπικά προϊόντα

Γαλακτοκομείο Ζαγόρι

Παρόλο που η περιοχή είχε και έχει μεγάλη παράδοση στην κτηνοτροφία και βγάζει εξαιρετικό κεφαλοτύρι και φέτα, για πολλά χρόνια δεν είχε το δικό της παραδοσιακό τυρί. Εδώ και λίγο καιρό όμως στο Γαλακτοκομείο Ζαγόρι παράγεται το εξαιρετικό Βασιλοτύρι. Ένα υπέροχο αλοιφώδες τυρί με τρίμματα από μυζήθρα και φέτα. Παράγεται από αιγοπρόβειο γάλα που πήζει με καλλιέργεια αντίστοιχη με του γιαουρτιού, στραγγίζει σε υφασμάτινους σάκους και σταδιακά ωριμάζει στις σωστές συνθήκες. Χαρακτηρίζεται από μια φρέσκια, απαλή γαλακτώδη γεύση και είναι ελάχιστα υπόξινο, ιδανικό για να συνοδέψει λίγο καψαλισμένο φρέσκο ψωμί, να εμπλουτίσει πίτες, σάλτσες, μακαρονάδες ή σούπες.!

Ασπράγγελοι Ζαγορίου, Βρύση Παππά, τηλ. 26530 22022.

Αναψυκτικά Βίκος

Στην περιοχή εμφιαλώνεται και το εξαιρετικό, κρυστάλλινο, φυσικό, μεταλλικό νερό Βίκος, από την πηγή Ζαγοροχώρια, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε και η παραγωγή αναψυκτικών με βάση το νερό της πηγής, που θα βρείτε σε γεύσεις πορτοκαλάδα, λεμονάδα, βυσσινάδα, γκαζόζα και cola. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι Ζαγοροχώρια δεν σημαίνει μόνο ορεινή ατμόσφαιρα, αρχιτεκτονική της πέτρας και μαγική ομορφιά, αλλά και εξαιρετικά προϊόντα και γεύσεις μοναδικές.

Περίβλεπτος Ιωαννίνων, τηλ. 26510 61951.

Κυνήγι μανιταριών

Η περιοχή έχει το κατάλληλο μικροκλίμα γι' αυτό και φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία μανιταριών. Η ενασχόληση πολλών ειδικών με το θέμα έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη στην περιοχή, κι έτσι η επίσημη ελληνική «μανιταροπολιτεία» των Γρεβενών έχει πλέον μια «συμπρωτεύουσα». Είχα την ιδιαίτερη τύχη να συμμετάσχω σε ένα διήμερο κυνήγι μανιταριών που οργάνωσε η Trekking Hellas σε συνεργασία με το Aristi Mountain Resort και η εμπειρία ήταν μοναδική.

Ενθουσιώδεις φυσιολάτρες όλων των ηλικιών, νέα ζευγάρια και καλοφαγάδες μαζευτήκαμε σε ένα μικρό βανάκι και με τη συνοδεία ενός έμπειρου οδηγού και δύο ειδικών στη συλλογή μανιταριών ταξιδέψαμε μέσα στα πανέμορφα δάση της περιοχής αναζητώντας τα καλύτερα είδη βρώσιμων μανιταριών, μαθαίνοντας παράλληλα για τα δηλητηριώδη. Με το βλέμμα χαμηλά αναζητήσαμε τα κατάλληλα μανιτάρια που γίνονται τηγανιά, σούπα, στιφάδο, τραχανότο. Συλλέξαμε και πορτοκαλόχρωμες κανθαρέλες που μπαίνουν σε αλμυρές αλλά και γλυκές συνταγές, καθώς η κανθαρέλα γίνεται γλυκό του κουταλιού αλλά δίνει και εξαιρετικό αρωματικό λικέρ!

Νόστιμο και λαχταριστό μανιτάρι της περιοχής εκείνες τις ημέρες ήταν και η ύδνα, που συναντήσαμε σε διάφορα μεγέθη με τα χαρακτηριστικά μικρά καρφάκια κάτω από την ομπρέλα της. Βρήκαμε επίσης και λίγα ζαρκαδίσια που κάνουν τρομερή τηγανιά και λίγους βωλίτες (βασιλομανίταρα ή πορτσίνι), καθώς και το μανιτάρι που είναι γνωστό από τη γαλλική κουζίνα ως μαύρη τρομπέτα του θανάτου! Εύκολα αναγνωρίσιμο, ακίνδυνο και αρκετά νόστιμο μανιτάρι, γνωστό στην Ελλάδα ως κέρας της αμάλθειας! Μάθαμε και τα πιο περίεργα ονόματα μανιταριών όπως το «κοτόπουλο του δάσους», το «αφτί του Ιούδα» και ο «σατανάς». Να θυμάστε ότι η συλλογή μανιταριών δεν γίνεται μόνο με γνώσεις εγκυκλοπαιδικές και φωτογραφίες βιβλίων. Απαιτεί διάβασμα, εμπειρία, πολλή προσοχή, γι' αυτό εμπιστευτείτε μόνο τους ειδικούς.

Trekking Hellas Ιωάννινα: Σπύρου Λάμπρου 7, Ιωάννινα, τηλ. 26510 71703.

info.Περισσότερα για την περιοχή στο site Zagori Excellence Network: www.z-e-n.gr

Ηλίας Φουντούλης

www.olivemagazine.gr

8+1 νόστιμες στάσεις στα όμορφα Ζαγοροχώρια

Οι γιορτές είναι η καλύτερη ευκαιρία για ταξιδάκι στο Ζαγόρι, το όμορφο σύμπλεγμα με τα 46 χωριά και τις πολλές γεύσεις. Το νόστιμο οδοιπορικό ξεκίνησε!

Κείμενο - Φωτογραφίες: Ηλίας Φουντούλης

Ίσως το πιο όμορφο σύμπλεγμα ελληνικών χωριών,σε μια μαγική και απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας γεμάτα νοστιμιές, κρυμμένους θησαυρούς και αυθεντικότητα.

Χωριά με ήρεμη ζωή και χαλαρή καθημερινότητα. Χτισμένα με μεράκι σε πλαγιές βουνών ή πνιγμένα στα δέντρα. Με θέα συγκλονιστική ως εκεί που φτάνει το μάτι. Δάση, λίμνες, ποτάμια και πέτρα, πολύ πέτρα, καλοδουλεμένη. Τα Ζαγοροχώρια όμως θέλουν το χρόνο τους, σε ένα σαββατοκύριακο δεν προλαβαίνεις να τα γνωρίσεις. Ευκαιρία, λοιπόν, μέσα στις γιορτές για να ταξιδέψουμε στο Ζαγόρι και να αφεθούμε στην απόλυτη ηρεμία, τη σπάνια ομορφιά και το κυνήγι ξεχωριστών γεύσεων! Όσο αυθεντική είναι η ομορφιά των Ζαγοροχωρίων άλλο τόσο είναι και η κουζίνα τους. Πολλά τα χωριά, πολλές και οι γεύσεις.

Που θα φας

Στα Ριζά

Στο μικρό και χαριτωμένο χωριό Ελάτη βρίσκουμε μια από τις πιο νόστιμες ταβέρνες της περιοχής. Ο ιδιοκτήτης και σεφ της ταβέρνας Στα Ριζά, Διονύσης Στεφάνου δημιουργεί πιάτα που βασίζονται στην εποχικότητα και αναδεικνύουν την ντόπια κουζίνα. Μαγειρευτό φαγητό, πίτες σπιτικές και πρώτα πιάτα που σου μιλάνε: από τη σούπα ημέρας, που παίζει ανάμεσα σε μανιταρόσουπα ή τραχανά μέχρι την πεντανόστιμη ψητή μελιτζάνα με καρυδοσκορδαλιά, που σερβίρεται σε κεραμίδα. Από τα κυρίως, τις εντυπώσεις κλέβουν το κότσι από βετούλι γιουβέτσι, το αρνάκι με χόρτα και σος γιαουρτιού και η προβατίνα στη λαδόκολλα με κεφαλοτύρι και φρέσκια ντομάτα, το δικό μου αγαπημένο. Στις γιορτές, στο μενού θα προστεθεί αγριογούρουνο με κυδώνια και δαμάσκηνα γάστρας, ζαρκάδι με σάλτσα μήλου, αλλά και λαγός με καρυδοσκορδαλιά. Απίστευτη είναι και η τούρτα κατσαρόλας, ένα γλυκό με βάση το μπισκότο και τη σοκολάτα, που θα βρείτε μόνο εδώ. Στα Ριζά, Ελάτη, τηλ. 27530 71550.

Λίθος

Σε ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Ζαγορίου στο Δίλοφο, η ταβέρνα Λίθος έχει προσθέσει το δικό της «λιθαράκι» στη γαστρονομία του χωριού. Παραδοσιακή, σπιτική, αλλά εξελιγμένη κουζίνα με απλά φαγητά βασισμένα στα καλά υλικά. Εδώ ψήνουν το δικό τους ψωμί καθημερινά, φτιάχνουν εξαιρετική πλατσαριά, τουτέστιν χορτόπιτα χωρίς φύλλο και απίθανα ρεβίθια φούρνου με μελιτζάνες. Έχει όμως και νόστιμους λαχανοντολμάδες, συγκλονιστικά γιουβαρλάκια και μια υπέροχη σαλάτα με παντζάρι και ψημένο μανούρι. Στα πιο «κυρίως» ξεχωρίζει το κεμπάπ σούβλας χοιρινό, το μοσχαράκι με μελιτζάνες και αρνί κότσι στο φούρνο. Για γλυκό, κοκ ταψιού ασυζητητί! Λίθος, Δίλοφο, τηλ. 26530 22600.

Μαργαρίτες

Ένα παραμυθένιο και κουκλίστικο μαγαζί στο χωριό Κήποι, διακοσμημένο με πολλή αγάπη -πράγμα που φαίνεται από την πρώτη ματιά-, με κουζίνα γεμάτη παραδοσιακά πιάτα, που ξεχειλίζουν αρώματα και γεύση. Αξίζει να αναφέρουμε τη σαλάτα σπανάκι με ταλαγάνι, μανιτάρια και βινεγκρέτ μπέικον, τους αφράτους κεφτέδες φούρνου με πράσα, το μοσχαράκι με κριθάρι ή κοφτό μακαρονάκι στο πήλινο και την τηγανιά χοιρινή φούρνου με μετσοβόνε. Ωραία επιλογή και το ψαρονέφρι με μανιτάρια, αγριόρυζο και κουκουνάρι, αλλά και το hit του μαγαζιού, το κοτόπουλο με πιπεριές και κονιάκ. Από τις γλυκές επιλογές, πιο δημοφιλείς είναι η τούρτα αμυγδάλου, τα μήλα με γρεναδίνη και οι «μαργαρίτες», κρέμα καραμελέ με καρυδόπιτα και αυθεντικό πολίτικο εκμέκ. Μαργαρίτες, Κήποι, τηλ. 26530 71410.

Κανέλα και Γαρύφαλλο

Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα εστιατόρια για μανιτάρια στην Ελλάδα και βρίσκεται στη Βίτσα. Ο Βασίλης Κατσούπας, ιδιοκτήτης και σεφ, αφού σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακό στα Περιβαλλοντικά, αποφάσισε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη των γονιών του και ν' ασχοληθεί με τα μανιτάρια. Έτσι, αποφάσισε αφενός να επιδοθεί στην καλλιέργεια κάποιων ειδών (σιτάκε και πλευρώτους) και στη συλλογή άγριων μανιταριών και αφετέρου ν' ανοίξει ένα εστιατόριο που θα ειδικευόταν στα μανιτάρια. Έτσι, το 2005 άνοιξε στη Βίτσα Ζαγορίου το όμορφο και ζεστό Κανέλα και Γαρύφαλλο. Εδώ θα γευτείτε κοτόπουλο με αμανίτες του Καίσαρα, ούζο και κρέμα με χυλοπίτες, βασιλομανίταρα με ανθότυρο, καραμελωμένα κρεμμύδια και τυρί μετσοβόνε και υπέροχο ριζότο με άγρια μανιτάρια, λάδι τρούφας και παρμεζάνα. Μία όμως από τις αγαπημένες μας σαλάτες είναι και η ζεστή πικάντικη σαλάτα με αμπελοφάσουλα, πλιγούρι, πέστο τσουκνίδας και καυτερή σος. Πολύ ωραίο και το γλυκό του κουταλιού μανιτάρι (από κανθαρέλες) με γιαούρτι ή παγωτό! Κανέλα και Γαρύφαλλο, Βίτσα, τηλ. 26530 71671.

Πύρρειον

Στο όμορφο χωριό Άνω Πεδινά, το εστιατόριο Πύρρειον συνδυάζει παραδοσιακή κουζίνα και σπιτικές γεύσεις σε έναν όμορφο χώρο. Πιάτα που σου μένουν: Σαγανάκι με μαρμελάδα υπόξινου κορόμηλου, χοιρινό γάστρας με γλυκοπατάτες, κότσι χοιρινό που λιώνει στο στόμα και τρομερή πορτοκαλόπιτα για το τέλος. Το μενού συνοδεύει μια κάβα με αρκετές ετικέτες κρασιών από όλη την Ελλάδα, ενώ στο εστιατόριο θα προμηθευτείτε επίσης σπιτικές μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού και λικέρ. Πύρρειον, Άνω Πεδινά, τηλ. 26530 71141.

Εν Αρίστη

Στην πλατεία του χωριού Αρίστη, του κύριου κεφαλοχωρίου στο Ζαγόρι, βρίσκετε το Εν Αρίστη. Μια ταβέρνα-καφενέ, που λειτουργεί όλο το χρόνο και σερβίρει πολλά παραδοσιακά πιάτα. Αν ο ήλιος το επιτρέπει καθίστε κάτω από τον πλάτανο ή μέσα κοντά στο τζάκι και απολαύστε μια μεγάλη ποικιλία από μαμαδίστικα φαγάκια: χυλοπίτες με κιμά, φασόλια με χόρτα φούρνου, νοστιμότατο μπιφτέκι, όπως παλιά και πολλές πίτες, με πιο ξεχωριστές την τσουκνιδόπιτα και τη φακόπιτα! Αν είστε τυχεροί, θα δοκιμάσετε και την ντόπια «κρεασόπιτα», που φτιάχνουν μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων με χειροποίητο φύλλο γεμισμένο με σιγομαγειρεμένο μοσχάρι και κρεμμύδια. Εν Αρίστη, Αρίστη, τηλ. 26530 42103.

Salvia Restaurant

Το κύριο κεφαλοχώρι του Ζαγορίου δεν θα μπορούσε να έχει μία μόνο καλή πρόταση για φαγητό. Στην Αρίστη λοιπόν,βρίσκεται και το πολυτελές Salvia Restaurant, ένας μοντέρνος χώρος με διακριτικές πινελιές παράδοσης, που δεν αφήνει την αισθητική να υπερκαλύψει την κουζίνα του. Κι εδώ κυριαρχούν τα ντόπια προϊόντα και η κουζίνα της περιοχής, δημιουργώντας όλες τις εποχές του χρόνου γεύσεις φτιαγμένες με μεράκι και αγάπη από τα χέρια του Κίμωνα Λίγδα. Πιάτα με φρέσκα λαχανικά, άγρια χόρτα της περιοχής, ντόπια κρέατα, αγριογούρουνο, πέστροφες, όλα μαγειρεμένα με δημιουργική διάθεση, τίμια και χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς. Στο Salvia Restaurant θα απολαύσετε και τον πιο πλούσιο μπουφέ πρωινού, με φρεσκοψημένες πίτες, χωριάτικα αβγά, ντόπιο τυρί, φρέσκα φρούτα, ζυμωτό ψωμί και σπιτικές μαρμελάδες, όλα με συναρπαστική θέα στις κατακόρυφες κορυφές της Αστράκας. Salvia Restaurant, Αρίστη, τηλ. 26530 41330.

Άστρα

Στο Πάπιγκο ο δρόμος τελειώνει μια και η άσφαλτος δεν μπόρεσε να κερδίσει το βουνό και εμείς κάνουμε μία στάση στη ζεστή ταβέρνα Άστρα, στο Μεγάλο Πάπιγκο (το Πάπιγκο είναι στην ουσία ένα χωριό χωρισμένα στα δύο, το Μικρό και το Μεγάλο Πάπιγκο, που απέχουν 4 μόλις χιλιόμετρα μεταξύ τους). Εκτός από τα χαμόγελα και τη ζεστή φιλοξενία των ιδιοκτητών, στα Άστρα απολαμβάνουμε μια σπάνια γαστρονομική εμπειρία. Ξεκινάμε με σούπα: μοσχαράκι βραστό, κοκοράκι αβγολέμονο με κριθαράκι, φακές ή φασολάδα για τους πιο παραδοσιακούς. Συνεχίζουμε με σαλάτα υπερπαραγωγή με ρόδι, κεφαλοτύρι, σαγκουίνι και ανάμικτα λαχανικά από τον κήπο τους. Για κυρίως διαλέγουμε αρνάκι κοκκινιστό, προβατίνα γάστρας ή αγριογούρουνο μαριναρισμένο δύο ολόκληρες μέρες και μαγειρεμένο στην κατσαρόλα με λαχανικά. Κλείνουμε με γιαούρτι και γλυκά του κουταλιού ή ραβανί και πριν φύγουμε αγοράζουμε σπιτικές μαρμελάδες, λικέρ, αποξηραμένα μανιτάρια και άλλα πολλά! Άστρα, Μεγάλο Πάπιγκο, τηλ. 26530 42108.

Που θα πιεις καφεδάκι

Στέρνα

Στο Καπέσοβο, το πανέμορφο και σκαρφαλωμένο σε μια πλαγιά χωριουδάκι με τους λίγους κατοίκους, τα μεγάλα πέτρινα σπίτια και την πολλή φυσική ομορφιά να το περιβάλλει βρίσκουμε τη Στέρνα,το κουκλίστικο καφε-παντοπωλείο που πήρε το όνομά του από την καλοσυντηρημένη στέρνα που δεσπόζει στο εσωτερικό του μαγαζιού - ένα εντυπωσιακό κατασκεύασμα του 1848 με βάθος 13μ. χτισμένο με κουρασάν, μίγμα από ποταμίσια άμμο, τριμμένο κεραμίδι και ασπράδι από αβγό. Στη Στέρνα απολαμβάνουμε καφέ και σπιτικά αναψυκτικά και φεύγοντας αγοράζουμε γλυκά κουταλιού, ζμπέκι (καρύδια βουτηγμένα σε μούστο), γλυκά ταψιού όπως καρυδόπιτα, ρεβανί, κανταΐφι, ανατολίτικα γλυκά όπως ο μυρωδάτος σιμιγδαλένιος χαλβάς με φρέσκο βούτυρο και γάλα καθώς και ιτσλί, μήλα και κυδώνια στον φούρνο, μπισκότα με αμύγδαλα, τσίπουρο ή κρασί παραγωγής τους, πολλά ντόπια αποξηραμένα βότανα, άγρια μανιτάρια αλλά και πολλά χειροποίητα αντικείμενα φτιαγμένα από υλικά του τόπου! Στέρνα, Καπέσοβο, τηλ. 6979 983798.

Τι θα βάλεις στο καλάθι

Οι σπιτικές μαρμελάδες, τα γλυκά του κουταλιού, τα λικέρ και τα αποξηραμένα μανιτάρια είναι οι must επιλογές στα Ζαγοροχώρια και φυσικά φροντίζουμε να προμηθευτούμε αρκετά από όλα για να τα απολαμβάνουμε και στο σπίτι. Μπορούμε να τα προμηθευτούμε και από τις ταβέρνες Πύρρειον και Άστρα στα χωριά Άνω Πεδινά και Μεγάλο Πάπιγκο αντίστοιχα, καθώς και στο καφέ-παντοπωλείο Στέρνα στο χωριό Καπέσοβο. Από το καφέ-παντοπωλείο Στέρνα αγοράζουμε επιπλέον και λαχταριστά γλυκά, βότανα, τσίπουρο και κρασί.

Και από δραστηριότητες;

Trekking Hellas Ιωάννινα, Σπύρου Λάμπρου 7, Ιωάννινα, τηλ. 26510 71703

info

Περισσότερα για την περιοχή στο site www.z-e-n.gr

Ηλίας Φουντούλης

www.olivemagazine.gr

www.romiazirou.blogspot.gr