Μπήκα
για μια κήλη 21 9 2012 στην Κλινική .Σκόρπιοι Χώροι και είμαι ακόμα σήμερα σε
νοσοκομείο (στη Φρυγεία) για 37η ημέρα. Κρίνω σκόπιμο αφενός μεν να ενημερώσω
τους χιλιάδες αναγνώστες του διαδικτυακού πολιτιστικού περιοδικού μας Camera
Stylo Online για τους λόγους της συνεχιζόμενης μακράς απουσίας μου από τις
δημιουργικές ενασχολήσεις του και αφετέρου να κοινοποιήσω την απίστευτη
περιπέτεια εισόδου μου στους καφκικούς δαιδάλους της ιδιωτικής υγείας στην
Ελλάδα του 2012. Για να μπορέσετε αγαπητοί αναγνώστες να έχετε μια πλήρη εικόνα
των γεγονότων και να τα κατανοήσετε, θα σας δώσω ορισμένα απαραίτητα στοιχεία.
Εγχειρίστηκα το 2001 στην καρδιά όπου μου τοποθετήθηκε μεταλλική μιτροειδή
βαλβίδα στο Ιατρικό Κέντρο (οι ασφάλειές μου τότε ήταν το ΤΕΒΕ αφού για πολλά
χρόνια διατηρούσα Συνεργείο Καθαρισμών Κτιρίων και η ιδιωτική ασφάλεια ΜΑΧΙΜΑ
της ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ με κάλυψη 100%).
Από τότε αν και η ίδια η εγχείρηση πήγε
πολύ καλά, άρχισαν τα βάσανά μου, που γεννήθηκαν με αφορμή την τοποθέτηση της
βαλβίδας που σε μια χώρα με ανεπτυγμένη την ιατρική επιστήμη, σίγουρα δεν θα
είχαν συμβεί. Να επισημάνουμε ότι οι "ασθενείς" με βαλβίδες μεταλλικές θα πρέπει
σε καθημερινή βάση να λαμβάνουν το αντιπηκτικό χάπι SINTROM αφού κάθε ένα μήνα
περίπου θα πρέπει να εξετάζονται και να μετράν το λεγόμενο INR (βαθμός πήξης
αίματος) και σύμφωνα με αυτό να παίρνουν την ανάλογη ποσότητα χαπιού
αποφεύγοντας έτσι την από την μία την πιθανότητα θρόμβωσης της βαλβίδας και
πρόκλησης αιμορραγίας από την άλλη. Κάποια άλλη στιγμή θα σας διηγηθώ την εξίσου
απίστευτη περιπέτειά μου διάρκειας 50 ημερών αμέσως μετά την εγχείρηση καρδιάς
όταν αναπτύσσοντας έναν πυρετό 37,5 περίπου, υποβλήθηκα στο Νοσοκομείο του Ρίου
στην Πάτρα σε θεραπεία για ενδοκαρδίτιδα (μικρόβιο ή μικρόβια ικανά να
καταστρέψουν την βαλβίδα) για να αποδειχτεί στο τέλος όταν άλλαξα νοσοκομείο και
μετεβηκα στο Σισμανόγλειο ότι κάποιοι γιατροί στο Ρίο είχαν περάσει τα ράμματα
της εγχείρησης καρδιάς για "μικρόβια".
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Πριν
λίγους μήνες επισκέφθηκα κρατικό νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε βουβωνοκήλη
αριστερά που έπρεπε να εγχειριστεί. Έχοντας πλέον μόνο ιδιωτική ασφάλιση την
οποία διατήρησα με αιματηρές οικονομίες και ουσιαστικά καταχρεώθηκα για να την
διασώσω αφού η ελληνική πολιτεία μειώνοντας το ποσοστό αναπηρίας μου από 67% σε
50% μου έκοψε πρόσφατα εκτός από τη σύνταξη και το βιβλιάριο ασθενείας. Η αρχική
μου απόφαση να εγχειριστώ στη ΦΡΥΓΕΙΑ άλλαξε δυστυχώς γιατί στην Ελλάδα του 2012
μην έχοντας σταθερό καρδιολόγο να με παρακολουθεί (κάτι που αποδείχτηκε μοιραίο)
δεν μπόρεσε κανείς από όσους απευθύνθηκα να με κατατοπίσει πόσες μέρες πριν την
εγχείρηση έπρεπε να σταματήσω το ΣΙΝΤΡΟΜ και να αρχίσω τις αντιπηκτικές ενέσεις
ΚΛΕΞΑΝ και ποιου μεγέθους έπρεπε να είναι οι ενέσεις. Το ΣΙΝΤΡΟΜ θα έπρεπε να
σταματήσει κάποιες ημέρες (και να αντικατασταθεί από αντιπηκτικές ενέσεις
ΚΛΕΞΑΝ) να μειωθεί το INR (πήξη αίματος) σε ικανοποιητικά επίπεδα, ώστε κατά τη
διάρκειά της επέμβασης να μην υπάρξει κίνδυνος αιμορραγίας. Κανονικά φαντάζομαι
θα έπρεπε αυτό να ρυθμίζεται από τον καρδιολόγο του νοσοκομείου που αναλαμβάνει
την εγχείρηση.
Επειδή λοιπόν αυτό δεν είχε ρυθμιστεί δίσταζα να προχωρήσω
στην εγχείρηση. Εκεί επάνω μια επαφή μέσω φίλου με την ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΧΩΡΟΙ
και μια τυχαία γνωριμία σε μια πολιτιστική εκδήλωση με γιατρό της ΙΔΙΑΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ
που έδειξε αμέσως ενδιαφέρον να φροντίσει για τη ρύθμιση του ΣΙΝΤΡΟΜ φέρνοντάς
με σε επαφή με την καρδιολόγο του νοσοκομείου έκλεινε την πλάστιγγα προς την
ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΧΩΡΟΙ. Στο κάτω κάτω σκέφθηκα για μια εγχείρηση κήλης ρουτίνας
θα πήγαινα όχι στον πόλεμο. Η Εγχείρηση κανονίστηκε για την Παρασκευή 21 9 2012,
το ΣΙΝΤΡΟΜ αποφασίστηκε να κοπεί από την Κυριακή 16 9 2012 και να αρχίσουν
ενέσεις ΚΛΕΞΑΝ των 80 δύο φορές την ημέρα.
Την Παρασκευή 8.30 το πρωί χωρίς
να κάνω την ένεση (όπως έλεγαν οι οδηγίες) θα παρευρισκόμουν στην ΚΛΙΝΙΚΗ
ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΧΩΡΟΙ για να πραγματοποιηθεί η εγχείρηση. Έγινε γύρω στις 11.00 και
κράτησε δύο ώρες. Τη νύχτα 3 η ώρα περίπου αναπτύχτηκε πυρετός 37,9. Μόνος μου
μετρούσα τον πυρετό ούτως ή άλλως (κάποια στιγμή ήρθε από την Πάτρα η μητέρα μου
που έμεινε για ένα μήνα κοντά μου και βοηθούσε την προσπάθεια), οι νοσοκόμες
μετρούσαν στη χάση και στη φέξη και δεν σημείωναν, εφημερεύων γιατρός δεν
υπήρχε, μια φορά που ζητήσαμε την προϊσταμένη μας είπαν ότι είναι σε άδεια και
κάποια στιγμή την πέμπτη μέρα περίπου εμφανίστηκε. Επίσης οι νοσοκόμες αμέτοχες
σε όλα μας έλεγαν ότι μόνο ο χειρούργος έχει λόγο για το οτιδήποτε αναφορικά με
εμένα και εκείνες δεν γνωρίζουν. Ζήτησα ως ασθενής με βαλβίδα στην καρδιά και
με επιπλοκή πυρετού που θα μπορούσε να σημαίνει ενδεχόμενο μικρόβιο για τη
βαλβίδα να ενημερωθεί ο γιατρός μου. Μου απάντησε η νοσοκόμα ότι δεν μπορεί να
ξυπνήσει τον γιατρό αν δεν πάει 6 ή ώρα. Τι είχε συμβεί στην εγχείρηση κανείς
μας δεν μπορεί να ξέρει με ασφάλεια αυτή τη στιγμή παρά μόνο ο ίδιος ο
χειρούργος, που ήξερε προφανώς για αυτό και τις επόμενες τρεις μέρες πέρασε
βόλτες δευτερολέπτων, χωρίς να με εξετάσει και χωρίς να καλέσει έναν καρδιολόγο
ή ένα λοιμωξιολόγο εν όψει του πυρετού που είχε αναπτυχτεί.
Την επόμενη μέρα
σύμφωνα με το πλάνο του (και εκείνο της καρδιολόγου που έλεγε να δοθεί ΣΙΝΤΡΟΜ
και ΚΛΕΞΑΝ από το Σάββατο ήδη) και να φύγω σε κάθε περίπτωση τη Δευτέρα,
επεκτάθηκε μια προϋπάρχουσα εσωτερική αιμορραγία; ξεκίνησε εκείνη την στιγμή μία
εξαιτίας της εγκληματικής κάτω από αυτές τις συνθήκες χρήσης του ΣΙΝΤΡΟΜ; όπως
και να έχει βρέθηκα με αιματοκρίτη 25 όπως μετά από 3-4 ημέρες έμαθα με ανάγκη
μετάγγισης από 2 μπουκάλες αίμα και με έναν όρχι γιγαντιαίο. Και τα βάσανα δεν
τελειώνουν εδώ. Μην γνωρίζοντας με ασφάλεια την αιτιολογία του πυρετού, είναι
από το αιμάτωμα ή από κάποιο μικρόβιο στη βαλβίδα που με τόσο αίμα βρήκε δίοδο
να εισχωρήσει; ΤΥΦΛΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ λοιπόν, ΤΡΙΠΛΟ ΣΧΗΜΑ ΙΣΧΥΡΩΝ ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΩΝ κατά του
ενδεχομένου ενδοκαρδίτιδας για να "προστατευτεί" η βαλβίδα και μαζί να καλυφθούν
όλοι οι λάθος χειρισμοί της εγχείρησης. Και όλα αυτά χωρίς καμιά ενημέρωση του
ασθενή και των οικείων του, παρά μόνο όταν έμαθαν ότι σκοπεύω να φύγω από το
νοσοκομείο, την πέμπτη μέρα μου ανακοίνωσαν ότι έχω ένα αιμάτωμα τεράστιο με
αιματοκρίτη 25, και ότι έχω μπει σε καθεστώς θεραπείας ενδεχόμενης
ενδοκαρδίτιδας.
Μου ζήτησαν να το σκεφθώ και να μείνω και παρόλο που είχα
πάρει την απόφαση να φύγω και να μεταβώ στη ΦΡΥΓΕΙΑ (αυτό θα μπορούσε να γίνει
μόνο την επόμενη μέρα το πρωί) είπα θα το σκεφτώ. Με παρακάλεσαν να δεχτώ τη
λήψη μιας διπλής καλλιέργειας αίματος (η καρδιολόγος του νοσοκομείου και ένας
ειδικός λοιμωξιολόγος που εμφανίστηκε εκεί το απόγευμα της προηγούμενης μέρας
της αναχώρησης 25 9 2012 από την Κλινική Σκόρπιοι Χώροι) και τη μετάγγιση με
δύο μπουκάλες αίμα. Βιαζόντουσαν πολύ για τις μπουκάλες και ήθελαν να τις βάλουν
με πυρετό και με συνοπτικές διαδικασίες, προφανώς γιατί για 4 ημέρες απέκρυψαν
την ύπαρξη του αιματώματος (εσωτερικής αιμορραγίας) από μένα και τους οικείους
μου και είχε χαθεί πολύ αίμα και γιατί έχοντας επισήμως πλέον περάσει όπως μου
ανακοίνωσαν στην θεραπεία ενδεχόμενης ενδοκαρδίτιδας θα ήθελαν αρκετό από το
αίμα μου τις επόμενες μέρες για καλλιέργειες για την ανακάλυψη του "μικροβίου"
και κάτω από αυτές τις συνθήκες με χαμηλό αιματοκρίτη θα κινδύνευε η βαλβίδα και
ενδεχόμενα η ίδια μου η ζωή.
Οι ενδεχόμενες παρενέργειες της μετάγγισης, η
αλλοπρόσαλλη στάση και ο επικίνδυνος ερασιτεχνισμός τους αλλά κυρίως ότι την
άλλη μέρα θα έφευγα από εκεί με έκανε να αρνηθώ τη μετάγγιση. Μου ζήτησαν επίσης
να κάνω διοισοφάγειο υπέρηχο ώστε να φανεί σε ποια κατάσταση είναι η βαλβίδα,
εξέταση χρήσιμη την οποία δέχτηκα να κάνω. Όλα αυτά αφού έμαθαν ότι σκοπεύω να
φύγω από το νοσοκομείο. Το πρωί μια κοπέλα μου πήρε 8 μπουκάλια αίμα μέσα σε 15
λεπτά, που εν τέλει δεν τα κατάφερε να συλλέξει, αφού έπεσε στο έδαφος και το
σκούπιζε με χειροπετσέτα και λίγο μετά ήρθαν ξανά για να πάρουν και άλλο αίμα
για να αντικαταστήσουν το πεσμένο προφανώς. Ζήτησα να φύγω με δική μου ευθύνη
αφού βεβαιώθηκα ότι η ιδιωτική μου ασφάλεια θα κάλυπτε αυτό το κόστος και να
μεταβώ στη ΦΡΥΓΕΙΑ (αφού επικοινώνησα με Παθολογική Κλινική εκεί και δέχτηκαν
την εισαγωγή μου στην Κλινική) για αποκατάσταση των όσων ζημιών μου προξενήθηκαν
στην ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΧΩΡΟΙ. Η Καρδιολόγος έγραψε ένα ενημερωτικό με τις
αντιβιώσεις και ότι διημείφθη σχετικά με την καρδιά και ο Χειρούργος αφού μου
είπε ότι πιστεύω ότι έχεις ένα αιμάτωμα αποτελούμενο από υγρό (πύον;) και αίμα
και ότι θα απορροφηθεί σε 1,5 μήνα περίπου μου είπε θα συμπληρώσω και εγώ στης
Καρδιολόγου το Σημείωμα και να πας στην Ευχή του Θεού.
Αντί λοιπόν να γίνει
αποχώρηση με δική μου ευθύνη όπως νόμιζα και συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις
περιπτώσεις ο Χειρούργος μου, υπέγραψε εξιτήριο όπου έγραφε ότι παρέδωσε τον
ασθενή Καραμπίτσο Ιωάννη υγιή στην κοινωνία με οδηγίες προφανώς χωρίς κανένα
αιμάτωμα και γιγαντιαίους όρχεις και χωρίς πυρετό, άλλωστε μόνο 38,5 είχε.
Έφτασα στα επείγοντα της ΦΡΥΓΕΙΑΣ 26 9 2012, σε ένα νοσοκομείο ΑΛΗΘΙΝΟ με
εφημερεύοντες γιατρούς, με γιατρούς που ξυπνάν Σάββατα και Κυριακές και τις
νύχτες, με αληθινούς νοσοκόμους και νοσοκόμες που γνώριζαν με λεπτομέρεια το
ιστορικό σου και σε ενημέρωναν κάθε στιγμή ποιο φάρμακο σου βάζουν και για ποιο
λόγο, με προϊσταμένη υπαρκτή και ενεργή, με αιμολήπτες και αιμολήπτριες που σε
τρυπούσαν ακόμα και για καλλιέργεια αίματος διακριτικά, σχεδόν γλυκά, ανθρώπινοι
και με μόνιμη φροντίδα να μην ταλαιπωρήσουν τους ασθενείς. Πολύ σύντομα στα
πρώτα 5 λεπτά ο νεαρός ταλαντούχος γιατρός μου της ομάδας της καταξιωμένης
Παθολόγου και Λοιμωξιολόγου μόνο με το στηθοσκόπιο εξετάζοντας, μου είπε κατά
90% δεν πιστεύω ότι έχετε κάποιο μικρόβιο αλλά το αιμάτωμα γεννάει τον πυρετό
πιθανότατα. Αυτό σήμαινε όχι συνεχείς επώδυνες και άσκοπες καλλιέργειες αίματος,
όχι τριπλά και τετραπλά σχήματα ΤΥΦΛΩΝ ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΩΝ, με ότι αυτά συνεπάγονται για
τον ασθενή.
Παρόλο το τεράστιο αιμάτωμα και τον καταπονημένο σωματικά και
ψυχικά οργανισμό και τον γιγαντιαίο όρχι, ήδη μια περισσότερο ελπιδοφόρα μέρα
ξεκινούσε. Ο Πυρετός κάποια στιγμή μετά από περίπου 10 ημέρες από την έναρξή του
στις 21 9 2012 με τη συνδρομή μιας και μόνο ισχυρής αντιβίωσης που στόχευε από
τη μία στο αιμάτωμα και από την άλλη στην κάθε περίπτωση προστασία της βαλβίδας,
έπεσε και τα πρώτα καλά μαντάτα ήταν γεγονός. Μαζί με τα καλά μαντάτα όμως ήρθαν
και τα κακά. Ο γιγαντιαίος όρχις όλο και γινόταν πιο φυσιολογικός. Οι θεράποντες
γιατροί μου επιλέγοντας την συντηρητική οδό (και όχι την παρακέντηση στον όρχι ή
ενδεχόμενα μια νέα εξ αρχής επέμβαση), της σταδιακής απορρόφησης του αιματώματος
αφού ο πυρετός έπεσε και οι εξετάσεις μου έδειχναν καλές, με ενημέρωσαν ότι ο
σκληρός πυρήνας του αιματώματος κατασταλαγμένος από τα ράμματα περίπου της
εγχείρησης αριστερά της κοιλίας έως το τέλος του αριστερού όρχι, θα κάνει
ενδεχόμενα μήνες να απορροφηθεί. Και ότι το διάστημα που θα χρειαστεί για να
συντελεστεί η απορρόφηση θα έπρεπε να συνεχίσω (έξω από το νοσοκομείο, αφού δεν
θα μπορούσα να μείνω όλο αυτό το διάστημα στο νοσοκομείο) σε καθημερινή βάση τις
αντιπηκτικές ενέσεις ΚΛΕΞΑΝ (2 την ημέρα) που παρεμπιπτόντως κοστίζουν 13ευρώ το
κουτί (2 σε κάθε κουτί) άρα 13 ευρώ επί 30 ημέρες=390ευρώ μηνιαία, αν η ιστορία
κρατήσει 4-5 μήνες και αυτό χωρίς να είναι σίγουρο τότε μιλάμε για κάποιες
χιλιάδες ευρώ) για τα μάτια του Χειρούργου της Κλινικής Σκόρπιοι Χώροι που
ανίκανος να ρυθμίσει την αντιπηκτική αγωγή σε ένα τριήμερο μιας επέμβασης κήλης
την άπλωσε σε μήνες.
Το ελάχιστο που μπορεί και που δέχομαι να μου συμβεί
είναι η πλήρης αποκατάσταση της υγείας μου σύμφωνα με την ασφαλιστική μου
κατάσταση και εννοείται χωρίς να δώσω δραχμή εγώ ή οι οικείοι μου. Δεν φτάνει
που η άτυχη επέμβαση του Χειρούργου κατέστρεψε σε ένα τεράστιο βαθμό την
οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και καλλιτεχνική μου ζωή, να πληρώσω εγώ για
τα εγκλήματα της ιδιωτικής Υγείας στην Ελλάδα, αντί πραγματικά Πολιτεία και
Θεσμοί αυτεπάγγελτα να ΚΟΒΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΛΟ αυτόχρημα σε όσους μην κάνοντας καλά τη
δουλειά τους προκαλούν βλάβη σωματική, ψυχική, οικονομική στους αποδέκτες των
εσφαλμένων ενεργειών τους και να φροντίζουν για την άμεση αφενός αποκατάσταση
της υγείας τους όσο και για την επίτευξη αποζημίωσης και αποκατάστασης των
υπόλοιπων ζημιών που τους προκάλεσαν. Εκτιμώ και ευχαριστώ τους γιατρούς μου στη
ΦΡΥΓΕΙΑ, αλλά δεν μπορεί ουσιαστικά να τιμωρείται με ποινή μάλιστα τόση, όση
εγκληματίες δεν τιμωρούνται ο ασθενής ο οποίος κάποια 21 Σεπτέμβρη δεν μπήκε να
κάνει σε ιδιωτικό νοσοκομείο εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ούτε χημειοθεραπεία για
καρκίνο, αλλά μια εγχείρηση βουβωνοκήλης.
[όσο καιρό γράφεται αυτό το κείμενο
έως και σήμερα συνεχίζω να παρακολουθούμαι από τους γιατρούς μου στη Φρυγεία η
βελτίωση είναι σημαντική και αρχίζει να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα η τελική
ευθεία της ίασης-απορρόφησης του αιματώματος. Μένει όταν το αιμάτωμα φύγει αυτό
που θα μείνει πίσω να είναι υγιές, καθαρό και ξάστερο. Για να είμαι ειλικρινής
μόνο εκείνη την ημέρα η τραυματισμένη ψυχή μου θα αίρει κάθε επιφύλαξη και θα
γελάσει ξανά χωρίς ενδοιασμό.]
Έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητοί
αναγνώστες.
Για υστερόγραφο έχω κρατήσει το εξής: Ζητάς από ένα φίλο γιατρό
να σου συστήσει ένα γιατρό σε μια κλινική, σου συστήνει έναν π.χ.
Καρδιοχειρούργο στην Κλινική Σκόρπιοι Χώροι. Αυτός σου συστήνει ένα χειρούργο
για να πραγματοποιήσει την εγχείρηση κήλης. Και έρχεται η μέρα της εγχείρησης
και αρχίζουν οι επιπλοκές, ο πυρετός, το αιμάτωμα, οι φόβοι μήπως κινδυνέψει η
βαλβίδα, οι ισχυρές αντιβιώσεις για να σωθεί η βαλβίδα. Ο Καρδιοχειρούργος
αποφασίζει ποιές θα είναι αυτές οι αντιβιώσεις, θεωρείς ότι προφανώς ανήκει στο
team του χειρούργου. Κάποια στιγμή η μοιραία γνωριμία, η γιατρός που γνώρισα
κάποια βράδια πριν την εγχείρηση και βοήθησε την πλάστιγγα να γείρει προς την
ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΧΩΡΟΙ, αναφέρει τον Καρδιοχειρούργο ως ΣΥΣΤΗΣΑ ΙΑΤΡΟ και ως
φίλο μου. Επισημαίνω ότι πρώτη φορά τον έβλεπα στη ζωή μου. Ευλόγως ρώτησα: δεν
ανήκει στο team του χειρούργου; όχι, νομίζαμε ότι είναι φίλος σου.
Η νοσοκόμα
που είχε αρνηθεί να ξυπνήσει το γιατρό μου είπε ο φίλος σας ο καρδιοχειρούργος
που ξέρει από καρδιολογία φουλ. Της επανέλαβα το ίδιο ότι τον βλέπω πρώτη φορά
στη ζωή μου. Πολλά κατάλαβα εκείνη την στιγμή και ότι είχα κάνει ένα από τα
τραγικότερα λάθη στη ζωή μου και θα το πλήρωνα πανάκριβα. Στο εξιτήριο, στο
ιστορικό και στις εξετάσεις δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα του ΣΥΣΤΗΣΑΝΤΟΣ
ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ (δεν υπονοώ με αυτό ότι οι ιατρικές υποδείξεις του
Καρδιοχειρούργου ήταν κατ΄ανάγκη λανθασμένες αλλά επισημαίνω τον τρόπο
λειτουργίας της Κλινικής Σκόρπιοι Χώροι) παρά μόνο το όνομα της νεαρής όμορφης
καρδιολόγου που μου ρύθμισε το ΣΙΝΤΡΟΜ πριν και μετά τη μοιραία επέμβαση.
Ο
Χειρούργος έριξε με ελαφρότητα περισσή την ευθύνη στην Καρδιολόγο που είχε
υποδείξει την επόμενη μέρα της επέμβασης την έναρξη του αντιπηκτικού χαπιού
ΣΙΝΤΡΟΜ κάτι που δημιούργησε ή επέτεινε το τεράστιο αιμάτωμα που προαναφέραμε
και μάλιστα δεν το σταμάτησε ούτε την επόμενη μέρα παρόλο το αιμάτωμα που
δημιουργήθηκε με αποτέλεσμα να υποστώ βλάβες που θα με βασανίζουν για μήνες . Η
Κλινική Σκόρπιοι Χώροι δουλεύει κυρίως με συμβεβλημένους ιατρούς που ούτε καν
γνωρίζονται μεταξύ τους πολλές φορές και δεν έχουν εννοείται ιδιαίτερες
συνεργασίες μεταξύ τους (δυστυχώς το διαπίστωσα αυτό πολύ αργά όπως
αποδείχτηκε). Ένας Χειρούργος, ένας αναισθησιολόγος προφανώς και το team είναι
οκ. Αν όλα πάνε καλά όλα καλά. Αν κάτι στραβώσει τότε μπορεί να εμφανιστεί μια
καρδολόγος, ένας λοιμωξιολόγος (υπάρχουν κ κάποιοι σταθεροί γιατροί στην
Κλινική) όχι και πολύ άμεσα, τέσσερις-πέντε μέρες μετά την εμφάνιση της
επιπλοκής σε κάθε περίπτωση θα έχουν έρθει. Ο Συστήσας γιατρός γίνεται
αυτοδίκαια μέλος του team με δικαίωμα στις αποφάσεις και στην αμοιβή
βέβαια..
Και στις ευθύνες όταν δεν πάει κάτι καλά ό ένας τα φορτώνει στον
άλλον, ιδίως ο τσιφ (Χειρούργος εδώ). Το Νοσοκομειακό Προσωπικό άσχετο περί
όλων, αν τους παραγινόσουν μπορεί να θερμομετρούσαν καμιά φορά, αλλά δώρον
άδωρον αφού δεν τα σημείωναν, ώστε μετά από κάποιες μέρες όταν μου ανακοίνωσε η
καρδιολόγος ότι μπαίνω σε θεραπεία ενδεχόμενης ενδοκαρδίτιδας ρωτούσε τη μητέρα
μου πόσο πυρετό είχα την Κυριακή. Η "φίλη" ιατρός (που ανήκε στο σταθερό
προσωπικό της Κλινικής Σκόρπιοι Χώροι) όταν της είπα θα υποβάλλω μήνυση κατά του
Χειρούργου και της Κλινικής μου είπε αν κάτι συμβεί 48 στις 50 φορές αυτό είναι
κάτι που μπορεί να κατακριθεί. Αν ένα αιμάτωμα με την συνδρομή και του
αντιπηκτικού χαπιού συμβεί μία στις 50 φορές αυτό είναι κάτι φυσικό, (έτυχε σε
σένα τι να κάνουμε;) και δεν θα κινδυνέψει ούτε ο γιατρός ούτε η κλινική. Ποιος
φταίει λοιπόν; Ο ασθενής που είχε το θράσος να θέλει να εγχειριστεί για κήλη ενώ
είχε μεταλλική βαλβίδα στην καρδιά και έπαιρνε
ΣΙΝΤΡΟΜ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΙΤΣΟΣ (σκηνοθέτης, μοντέρ,
κριτικός κινηματογράφου)
ΔΝΤΗΣ CAMERA STYLO
ONLINE
www.tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου