Αν και πολύ έχουμε ασχοληθεί με τους κατά καιρούς «νταβατζήδες» της εγχώριας
πολιτικής ζωής, τους «μεταπράτες» της δημοσιογραφίας που την έχουν καταντήσει
πληρωμένο όργανο της κάθε κυβέρνησης που δίνει περισσότερα, δε μπορεί παρά να
ξαναγράψουμε για τον βασικό εκπρόσωπο αυτής της λογικής, τον Σταύρο Ψυχάρη. Ο
λόγος είναι ότι «απάντησε» και σ’ εμάς στο antinews και σε όλους όσοι του
άσκησαν κριτική γιατί έκανε στροφή κι από ακαιφνής μνημονιακός αποφάσισε να το
παίξει επαναστάτης.
Στο άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής ο κ. Ψυχάρης μας κάνει μαθήματα
δημοσιογραφίας. Μας λέει ότι το Βήμα δεν έκρυβε ποτέ τα λόγια του, ότι επειδή η
μια ημέρα δεν είναι ίδια με την άλλη, μπορεί να αλλάζουν οι απόψεις, ότι η
εφημερίδα προβάλλει τις ιδέες και τις απόψεις αυτών που την εκδίδουν κι ότι εν
πάση περιπτώσει τιμά τους αναγνώστες της μόνιμους και ευκαιριακούς.
''ΟΤΑΝ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 25/11/2012 05:45
«Το Βήμα» δεν κρύβει τα λόγια του. Δημοσιεύει ειδήσεις, καταγράφει
πληροφορίες και διατυπώνει γνώμες για τα τρέχοντα (και τα χρονίζοντα) προβλήματα
της χώρας.
Η δημοσιογραφία που ασκεί «Το Βήμα» στηρίζεται σε δύο άξονες.
Πρώτον, δεχόμαστε ότι η μια μέρα δεν είναι η ίδια με την άλλη, δεχόμαστε ότι
ζούμε σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Και στον κόσμο που αλλάζει, μια
εφημερίδα γνώμης έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να ασκεί
πολιτική.
Η εφημερίδα, δεύτερον, γράφεται και κυκλοφορεί για να προβάλλει τις ιδέες
και τις θέσεις εκείνων που την εκδίδουν· προβάλλει και υποστηρίζει τις πολιτικές
θέσεις που εκτιμά ότι ταιριάζουν με την ιδεολογία των συντακτών και των
αναγνωστών της. Τιμά εκείνους που συμπορεύονται πολιτικά μαζί της, αλλά και
όσους ευκαιριακά τη διαβάζουν.
Το γεγονός ότι Το Βήμα εξεδόθη πριν από 90 χρόνια για να υποστηρίξει την
πολιτική τού υπό τον Ελευθέριον Βενιζέλο κόμματος των Φιλελευθέρων δεν σημαίνει
ότι υπήρξε, είναι ή μπορεί να γίνει κομματικό όργανο. Αντιθέτως, αρκετές φορές
στάθηκε σταθερά στις θέσεις της Δημοκρατικής Παρατάξεως όταν ορισμένοι έγερναν
αριστερότερα ή δεξιότερα! Κατέστη εκ των πραγμάτων μια ακλόνητος σταθερά του
πολιτικού βίου.
Είναι ευεξήγητον, λοιπόν, γιατί κρώζουν κόρακες τινές της πολιτικής ζωής.
Τους ενοχλεί Το Βήμα όταν γράφει ότι η Ελλάδα δεν είναι αποικία. Τους φέρνει σε
κατάσταση αμόκ η αποκαλυπτική, άμεση και επιθετική, όταν χρειάζεται,
δημοσιογραφία. Και… γνωμοδοτούν, διαβλέποντες… πολιτική στροφή!
Κομματόσκυλα που κρώζουν μη δυνάμενα να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους.
Συνειδητοί πολιτικοί μεταπράτες, τα περιτρίμματα της πολιτικής διαδικασίας που
περιφέρονται από αφεντικό σε αφεντικό, λαθρεπιβάτες της δημόσιας ζωής, που
επιβιώνουν από συμφέροντα που λάθρα εγεννήθησαν, λείχοντα ανεπτύχθησαν και
προκλητικώς αναμειγνύονται στον πολιτικό βίο.Δεν θα τους περάσει. Τα σκυλιά
γαβγίζουν, το καραβάνι προχωρεί.''
Και όταν το διαβάσετε σκεφτείτε νοερά ποιος είναι αυτός που τα γράφει όλα
αυτά; Ποιος κάνει μαθήματα δημοσιογραφίας, εντιμότητας, πολιτικής ανεξαρτησίας
και ποιος επιτίθεται στους «κόρακες της πολιτικής ζωής», “τα κομματόσκυλα που
κρώζουν”, τους “λαθρεπιβάτες του δημόσιου βίου που πάνε από το ένα αφεντικό στο
άλλο”.
Να τα έγραφε αυτά κάποιος δημοσιογράφος άδολος, ανεξάρτητος να του βγάζαμε
και το καπέλο. Αλλά να τα γράφει ο Ψυχάρης τότε εύκολα μπορεί κανείς να πει
«κοίτα ποιος μιλάει».
Μιλά για ανεξάρτητη δημοσιογραφία ο εκδότης του Βήματος; Που αν δεν πάρει το
δανειάκι του κάθε τρεις και λίγο μετατρέπεται σε επιτίθεται με συγκεκριμένους
στόχους; Που αν δεν πάρει τη χορηγία από τον ΟΠΑΠ ή άλλο κρατικό φορέα
αποφασίζει να ασκήσει σκληρή κριτική;
Μιλά ο Ψυχάρης που θα μείνει στην Ιστορία για την… επίσκεψη του Ερντογάν στην
Ελλάδα ένα ωραίο Σαββατοκύριακο, που όμως δεν ήρθε ποτέ;
Μιλά το “Βήμα” που κάποτε το έκαιγαν οι αναγνώστες του έξω από τη Χρήστου
Λαδά;
Μιλά το Βήμα που έκανε τον Γιωργάκη, Γιώργο που βγήκε με τίτλο «παραιτήσου
Πρόεδρε» στην εσωκομματική κόντρα με τον Βενιζέλο αλλά που μόλις ο Παπανδρέου
σάρωσε τον αντίπαλό του ξανάγινε παπανδρεϊκό κοκ ;
Είναι αυτό εφημερίδα γνώμης που αλλάζει καθώς ο κόσμος μεταβάλλεται ή μήπως
είναι μια ομάδα που πάει όπου φυσάει ο άνεμος και η εξουσία;
Ας γελάσουμε: Ακλόνητος σταθερά του πολιτικού βίου το Βήμα; Για να μη
μιλήσουμε για τις εργασιακές συνθήκες εντός του ΔΟΛ από τότε που ο Ψυχάρης
ανέλαβε τα ηνία. Γαλέρα, εκμετάλλευση παιδιών με πάθος για τη δουλειά και στο
τέλος απόλυση, περικοπές, καταστροφή ονείρων.
Είναι πολύ μικρή η Ελλάδα και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Όλη η Ελλάδα
ξέρει ποιος είναι ο Ψυχάρης, η παρέα του, οι διευθυντές και τα μεγαλοστελέχη
του. Μην προκαλεί και κυρίως μην υποτιμά τη νοημοσύνη κανενός με τα άρθρα του.
Κρείττον το σιγάν κύριε Ψυχάρη.
Όσο για το καραβάνι που προχωρεί, όπως λέτε στο τέλος του άρθρου σας, μπράβο.
Αλλά ενίοτε το καραβάνι θυμίζει μπουλούκι περιφερόμενων …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου