Η Πρέβεζα απέκτησε πολλές γεωπολιτικές ταυτότητες
στη μακραίωνη ιστορία της. Η μικρή αυτή οντότητα, η πόλη μας, υπήρξε
προκεχωρημένο δυτικό λιμάνι της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, σημαντικός ναυτιλιακός
σταθμός της Γαληνοτάτης ενετικής δημοκρατίας, αυτόνομο έδαφος υπό τη σκέπη της
ναπολεόντειας Γαλλίας και, επί αρκετές δεκαετίες τώρα, απομονωμένη γωνιά στο
Ελλαδικό έδαφος. Η απομόνωση φέρνει υπανάπτυξη, αλλά κάποτε πιστέψαμε πως την
ξεπερνούσαμε αφού θα γινόμαστε πύλη της χώρας μας προς τη Δύση. Τώρα βέβαια
«ανήκουμε εις την Δύσιν» και μετέχουμε σε ένα δρόμο μετ’ εμποδίων για την
ολοκλήρωσή μας σ’ αυτή. Ή μήπως δεν ανήκουμε; Ή μήπως βγήκαμε και δεν το
γνωρίζουμε;
Τις σκέψεις αυτές τις διατυπώνουν, έτσι ή με
διαφορετικό και πιο επιθετικό τρόπο, πολλοί πρεβεζάνοι φίλοι, με αφορμή την
παρατήρηση στο λιμάνι μας του ρουμανικού σκάφους της FRONTEX (βλέπε εικόνα) που
είναι εδώ για να επιτηρεί… Τι να επιτηρεί; Ένας φίλος λοιπόν μου έλεγε προχθές:
«Η λέξη μού θύμισε ΚΛΙΝΕΞ, ΧΡΩΤΕΞ και άλλα προϊόντα. Κοίταξα στο Διαδίκτυο και
διάβασα πως «Frontex» είναι σύνθετη λέξη με γαλλικά συνθετικά από τις λέξεις
Frontières extérieures, που σημαίνουν “εξωτερικά σύνορα”. Καλά, ποια είναι τα
εξωτερικά σύνορα που ελέγχουν εδώ, ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελλάδα; Αφού
στόχος της Frontex είναι να εξασφαλίζει τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με
κράτη, που δεν είναι μέλη της, τι λόγο έχει η στάθμευση στο λιμάνι μας»; ,
Το Πλοίο της Frontex που τώρα ενλιμενίζεται στην
Πρέβεζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου