Με δυσμενή εξωτερικό περίγυρο
(το 2012 θα είναι για την Ευρώπη χρονιά είτε "χαμένη" σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση
του Reuters, με βάση προβλέψεις οικονομολόγων, ή ακόμη και "οπισθοδρόμησης": ήδη
η Βραζιλία εκτόπισε την Βρετανία από την 6η θέση στην παγκόσμια οικονομία και οι
προβλέψεις θέλουν τις BRIC, να κερδίζουν σταθερά έδαφος έναντι της Ευρωζώνης)
και με προβληματική την κατάσταση στο εσωτερικό (δημοσιονομικές αστοχίες του
2011 και κάκιστη ψυχολογία, όπως καταμαρτυρεί λ.χ. και το ΙΟΒΕ), οι οιωνοί για
το νέο έτος είναι κακοί.
Τα δυσμενή σενάρια, παρά τη συμφωνία της
26ης Οκτωβρίου, αναπαράγονται διαρκώς, με τελευταίο κρούσμα το δημοσίευμα της
Wall Street Journal, βάσει του οποίου: "Η Ελλάδα ωθείται σε μια ιστορική
χρεωκοπία και θα είναι η πρώτη ανεπτυγμένη χώρα που δεν θα πληρώσει τα χρέη
της... Και η τελευταία λύση που επιλέχθηκε για την Ελλάδα είναι ξανά σε λάθος
κατεύθυνση και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεωκοπία".
Ακόμη
όμως και στο "καλό σενάριο", το 2012 θα είναι έτος γενικευμένου κουρέματος: από
το "κούρεμα" που θα συνοδεύει το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση μέχρι "κούρεμα"
σε αποδοχές εργαζομένων, σε επικουρικές συντάξεις, σε αφορολόγητο, σε
φοροαπαλλαγές, σε διαθέσιμο -μετά τον φόρο- εισόδημα, σε κάλυψη του συστήματος
υγείας και εν γένει σε "κούρεμα επιπέδου ζωής".
Καθώς
η απαισιοδοξία των αναλυτών συνοδεύεται και από επικρίσεις για τους
ιθύνοντες της Ευρωζώνης (γενικεύεται η κατακραυγή ακόμη και τεχνοκρατών εναντίον
Βρυξελλών, Φρανκφούρτης και Βερολίνου και τις οδηγίες τους για την καταπολέμηση
της κρίσης χρέους και της ύφεσης), καθίσταται ολοφάνερο πως η χώρα μας δεν θα
βγει από τον φαύλο κύκλο «ελλείμματα - ύφεση - φόροι / λιτότητα» αν ακολουθηθεί
η συνταγή της προηγούμενης διετίας, δηλαδή της υφεσιακής μνημονιακής πολιτικής,
αλλά θα αποδειχθεί η ίδια μια μαύρη τρύπα με εξαιρετικά αμφίβολη την παραμονή
της στην Ευρωζώνη, ειδικά όταν η τελευταία θα περάσει πολύ δύσκολες
ημέρες.
Χαρακτηριστική είναι η πρόβλεψη της Ernst & Young για
εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα ήπιας ύφεσης στην Ευρωζώνη το α' εξάμηνο του 2012
και πρόβλεψη για μόλις 0,1% αύξηση του ΑΕΠ για το 2012. Μάλιστα, η Pimco (το
μεγαλύτερο fund διαχείρισης ομολόγων παγκοσμίως) κάνει ένα βήμα παραπέρα
προβλέποντας ότι το 2012 θα στιγματιστεί από νέα haircut, ακόμη και από
χρεωκοπίες στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.
Η εγκατάλειψη
όμως της μνημονιακής πολιτικής δεν αρκεί για τη διαδικασία εξόδου από
την ύφεση. Οι κοινοτικοί επισημαίνουν για παράδειγμα τον ρόλο που μπορεί να
διαδραματίσει το ΕΣΠΑ. Όπως αναφέρουν, με την αύξηση στο 95% της κοινοτικής
συμμετοχής στα προγράμματα του ΕΣΠΑ, θα πρέπει να επιδιωχθεί η άμεση
χρηματοδότηση έργων που έως το τέλος του 2015 να έχουν δημιουργήσει 100.000 νέες
θέσεις εργασίας και για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να παρακολουθηθούν
στενότατα.
Το 2012 ανοίγει για την ελληνική οικονομία με τρόπο πολύ
χαρακτηριστικό ως προς το τι θα επακολουθήσει για ολόκληρη την χρονιά -και όχι
μόνο γι' αυτήν: 16 Ιανουαρίου αναμένονται οι επικεφαλής της τρόικας Πόουλ Τόμσεν
(ΔΝΤ) Ματίας Μορς (Κομισιόν) και Κλάους Μαζούχ (EKT). Στην ατζέντα των επαφών θα
μπουν μία σειρά δυσάρεστα μέτρα.
Αν κάτι θα χαρακτηρίσει ακόμη τη ζωή
5,5 εκατ. συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων και ιδιοκτητών ακινήτων το 2012, αυτό
θα είναι και οι έκτακτες εισφορές και οι φόροι που θα επιβληθούν, καθώς, όπως
προβλέπει ο προϋπολογισμός, τα έσοδα από τους φόρους στα εισοδήματα των φυσικών
προσώπων, την περιουσία και την κατανάλωση πετρελαίου θα αυξηθούν το επόμενο
έτος κατά 7,34 δισ. ευρώ και συγκεκριμένα:
* Μείωση του βασικού αφορολογήτου
στα 5.000 ευρώ.
* Αύξηση της μηνιαίας παρακράτησης φόρου εισοδήματος από τους
μισθούς και τις συντάξεις.
* Παρακράτηση στην «ειδική εισφορά αλληλεγγύης»
που επιβάλλεται με συντελεστές 1%-4% σε ετήσια εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ,
από τις αποδοχές των μισθωτών και των συνταξιούχων, μαζί με τον φόρο μισθωτών
υπηρεσιών.
* Αύξηση προκαταβολής φόρου εισοδήματος των φυσικών προσώπων.
*
Αύξηση του τέλους επιτηδεύματος.
Το 2012 ξεκινά όμως και με ένα άλλο
μείζον θέμα να βρίσκεται σε εξέλιξη, αυτό του PSI. Αυτό βρίσκεται στην «κόψη του
ξυραφιού», καθώς οι βασικοί παίκτες (Δημόσιο, ξένες τράπεζες, ελληνικές
τράπεζες, κερδοσκοπικά funds) έχουν αποκλίνοντα συμφέροντα.
Το
Δημόσιο προσήλθε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάνοντας λόγο για χαμηλό
κουπόνι και υψηλό haircut, οι ξένες τράπεζες επιδιώκουν μεγάλο haircut αλλά και
υψηλό επιτόκιο, τα funds τηρούν μια στάση που χαρακτηρίζεται περισσότερο
"κερδοσκοπική" και πιέζουν για το μικρότερο δυνατό "κούρεμα", ενώ από την πλευρά
τους οι ελληνικές τράπεζες εστιάζουν στο να αποφευχθεί η έκδοση κοινών μετοχών
από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αλλά τουναντίον να ανατεθούν
πρωτοβουλίες στο EFSF ή να εκδοθούν προνομιούχες από το
ΤΧΣ.
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου