Οταν Πηγαίνεις για να κάνεις Πάσχα στο χωριό της γυναίκας σου, και ειδικά στο Ξηρόμερο, δύο τινά μπορεί να σου συμβούν.
Το πρώτο είναι να μην υπάρχει προσωπικό να σε βοηθήσει όταν από την αρχή που έγινες γαμπρός δείχνεις πρόθυμος για όλα και τους αφήνεις με την εντύπωση ότι καταπιάνεσαι με τα πάντα.
Μετά το αρνί το επόμενο θύμα είσαι εσύ.
Το δεύτερο είναι να γνωρίζουν όλοι από το σόι από ψησίματα, από αρνιά από κοκορέτσια και εσύ κάνεις ότι στενοχωριέσαι που είσαι σε ξένο τόπο. Παραγγέλνεις και το τραγούδι του Τάκη Καρναβά, "σε ξένο χώμα περπατάς" και έδεσε το γλυκό.
Ευτυχώς εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία ακόμη.
Παίρνεις παρέα και κάποιον άλλο που δεν είναι από το χωριό και Μεγάλη Παρασκευή μετά τον Επιτάφιο, με αρνίσια παϊδάκια προσπαθείς να "πνίξεις τον καημό σου".
Το μόνο σίγουρο είναι ότι περιμένεις την Κυριακή του Πάσχα μήπως και φας κάτι νηστήσιμο, όπως ντομάτα , μαρούλι, ελιές.
Ξέχασα ότι πρέπει να ενημερώσω το μπλόγκ, δεν πρόκανα να πάρω τηλέφωνα για ευχές, οπότε
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΛΑΜΠΡΟΥΣ- ΛΑΜΠΡΙΝΕΣ, ΓΕΩΡΓΙΕΣ- ΓΙΩΡΓΙΟΥΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΕΣ-ΑΝΑΣΤΑΣΗΔΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου