''Γυναίκα Ηπειρώτισσα''. Ο χαιρετισμός του Προέδρου της Πανηπειρωτικής Γιώργου Δόση στην εκδήλωση-θεατρική παράσταση της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος και του Συλλόγου Ηπειρωτών Χαϊδαρίου, στο Δημοτικό Θέατρο του Δήμου Χαϊδαρίου.

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ.:210-3243822 – Fax: 2103243281

www.panepirotiki.com - email: info@panepirotiki.com

Αγαπητοί προσκεκλημένοι
Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες
Φίλες και φίλοι

Σας καλωσορίζω από τη μεριά του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος στη σημερινή εκδήλωση που συνδιοργανώνουμε με το Σύλλογο Ηπειρωτών Χαϊδαρίου, με θέμα την θεατρική παράσταση «ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ ΓΥΝΑΙΚΑ» σε σενάριο του συμπατριώτη μας φιλολόγου Χρήστου Τούμπουρου και σκηνοθεσία της επίσης φιλολόγου Μαργαρίτας Μαραζοπούλου και με ηθοποιούς συμπατριώτες μας μέλη του Συλλόγου Ηπειρωτών Ηλιούπολης, που είναι από τους δραστηριότερους συλλόγους μέλη μας, με πολλά δρώμενα, χορευτικά και άλλες πολλές εκδηλώσεις της παράδοσης και του πολιτισμού μας.

Το έργο αναφέρεται στην Ηπειρώτισσα Γυναίκα, την Ηπειρώτισσα κόρη, την Ηπειρώτισσα νύφη, την Ηπειρώτισσα σύζυγο, την Ηπειρώτισσα μάνα και την Ηπειρώτισσα γιαγιά.

Στην Ήπειρο οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ολοκληρωμένες και ειλικρινείς με τον εαυτό τους και αρμονικές με το φυσικό χώρο που γεννήθηκαν και ζουν.

Οι Ηπειρωτικές οικογένειες, άντρες και γυναίκες μοχθούν και παλεύουν, χαίρονται και κλαίνε, γεννιούνται και πεθαίνουν με τη βεβαιότητα του τόπου τους και τη σημασία του.

Στην Ήπειρο οι αρμοδιότητες των συζύγων είναι μέσα στην οικογένεια, ως προς την ανατροφή και αγωγή των παιδιών, από παραδόσεις καθορισμένες. Η μάνα έχει όλο το βάρος του σπιτιού. Αυτή έχει τον πρώτο λόγο και είναι το σεβαστότερο πρόσωπο στην οικογένεια, ο λαός λέει ότι «Τα παιδιά ορφανεύουν από μάνα»

Πρώτη φροντίδα της μάνας ήταν η προίκα του κοριτσιού που άρχιζε να τη μαζεύει κομμάτι το κομμάτι από τη μέρα που γεννιόταν.

Οι μάνες ήταν αυτές που κράτησαν στην Ήπειρο τη ζωή με σκληρούς αγώνες και θυσίες μόνες αυτές άνδρωσαν οικογένειες με τις μητριαρχικές αρετές και τους πατριαρχικούς οικογενειακούς νόμους που καθιέρωσε η ιερότητα της παράδοσης. Με πόνο, μόχθο και στερήσεις φρόντιζαν την μόρφωση των παιδιών «για να μη μείνουν στραβά και να μάθουν πέντε κλίτσες γράμματα για να γλυτώσουν από τη δική τους τυραννία και να δουν καλύτερες μέρες».

Και όταν οι περιστάσεις κρίθηκαν δύσκολες για την πατρίδα πολέμησαν με ίση παλληκαριά πλάι στους άνδρες τους και τα παιδιά τους.

Το έργο αναφέρεται όπως μας λέει ο Χρήστος ο Τούμπουρος στην Ηπειρώτισσα γυναίκα που αγκομαχώντας στις γιδοστράτες κρεμασμένη στα καταράχια, ανηφορίζοντας χωρίς σταματημό με ρυτιδιασμένο αλλά καθάριο πρόσωπο και ολάνθιστη την καρδιά της, πάντα με χαμόγελο αισιοδοξίας κράτησε αλύγιστη και ατόφια την Ήπειρο.

Αυτή είναι η Ηπειρώτισσα γυναίκα «μια διαρκή παρακαταθήκη αξιών».

Ευχαριστώ πολύ.