Ομιλία του Χρήστου Γκόκα στη Βουλή σχετικά με την Συνταγματική αναθεώρηση.

Ο Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, κ. Χρήστος Γκόκας, στην ομιλία του στην Ολομέλεια ενόψει της Συνταγματικής Αναθεώρησης τόνισε ότι με ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, χάθηκε μια κορυφαία ευκαιρία για αναγκαίες τομές σε πλήθος ζητημάτων, τα οποία πλέον, δυστυχώς, πρέπει να περιμένουν την επόμενη δεκαετία.

Δεν θίχτηκαν, με απόλυτη ευθύνη, της προηγούμενης πλειοψηφίας, θέματα που αφορούν την γραφειοκρατία , τη Διοίκηση και την Δικαιοσύνη, και πολλά άλλα που ταλαιπωρούν τον πολίτη.

Ιδιαίτερα στάθηκε στον προβληματισμό για κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά που δεν απολαμβάνουν ισότιμα και δίκαια όλοι οι Έλληνες πολίτες, όπως στον τομέα, ιδιαίτερα, της παιδείας, αλλά και στον τομέα της υγείας και της πρόνοιας.

«…Δε μπορεί για παράδειγμα…», ανέφερε, «… να μην έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και την εκπαίδευση όλοι οι νέοι μας ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους. Αυτά τα δημόσια αγαθά πρέπει να παρέχονται με απόλυτη επάρκεια για όλους, στην πράξη…»

«…Δε μπορούμε εμείς να δεχθούμε..», επισήμανε, «…ούτε τη λαϊκίστικη δημαγωγική προσέγγιση των φιλοδωρημάτων αγνοώντας βασικά δικαιώματα όπως στην εργασία, δηλαδή στην αξιοπρέπεια, λογική που εκφράστηκε στην πράξη αλλά και στη θεωρία από το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τη λογική της αποδοχής των κοινωνικών ανισοτήτων ως φυσιολογική κατάσταση σε μια σύγχρονη κοινωνία, όπως εκφράζεται από τον κ. Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία…»

«..Για μας…», τόνισε, «…ως ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ οι έννοιες ισονομία, ισότητα, κοινωνικά δικαιώματα έχουν συγκεκριμένο νόημα.

Το υπηρετήσαμε και το υπηρετούμε με συνέπεια.

Και αυτό πρέπει να κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα…»

Ως προς το άρθρο 62, αυτό το οποίο αποτελεί αντικείμενο κριτικής για την ασυλία και το ακαταδίωκτο του Βουλευτή αναφέρεται σε πράξεις ή παραλείψεις του πριν γίνει Βουλευτής ή όσο είναι Βουλευτής, για θέματα που δεν αφορούν τη γνώμη ή ψήφο κατά την άσκηση των καθηκόντων. Τόνισε δε, ότι το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ πρότεινε την αντιστροφή της λειτουργίας της προστασίας του Βουλευτή, δηλαδή πρακτικά να μην ισχύει η ασυλία εκτός αν το ζητήσει ο ίδιος ο Βουλευτής.

Συνεχίζοντας για τη Βουλευτική ασυλία, ανέφερε ότι η όλη διαδικασία δεν μπορεί να αφορά Βουλευτικό προνόμιο, αλλά εγγύηση για το κύρος και την αξιοπιστία του θεσμού, χωρίς παραβίαση της αρχής της ίσης αντιμετώπισης όπως και για κάθε πολίτη.

Για άρθρο 86 -περί Ποινικής Ευθύνης Υπουργών-,ανέφερε ότι σε όλες τις πολιτισμένες χώρες ισχύουν ειδικές ρυθμίσεις για την ευθύνη των Υπουργών και έχουν υποστεί τροποποιήσεις συν το χρόνο όπως και στο Σύνταγμά μας. Παρ’ όλα αυτά είναι διάχυτη η άποψη ότι οι Υπουργοί ευνοούνται, άποψη που τροφοδοτεί το λαϊκισμό ιδιαίτερα σε περιόδους πόλωσης όπου οι πολιτικές συγκρούσεις βρίσκονται εκτός ορίων.

Τόνισε ιδιαίτερα το γεγονός ότι αν ανοίξει συζήτηση πάνω στις ερμηνευτικές ευρεσιτεχνίες του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρεί να διακρίνει μεταξύ πράξεων «κατά την άσκηση» και «επ´ ευκαιρία της άσκησης» των καθηκόντων του υπουργού, δημιουργείται κίνδυνος παραγραφής λόγω αοριστίας και μάλιστα αδικημάτων δωροδοκίας και τηλεφωνικών υποκλοπών.

Από την άλλη πλευρά είπε ξεκάθαρα ότι η σημερινή μορφή του άρθρου 86, όχι μόνο επέτρεψε την ποινική δίωξη πρώην Υπουργών αλλά και την καταδίκη κάποιων στη βάση των στοιχείων που υπήρχαν.

Αναφερόμενος δε, στην επιβεβλημένη παρούσα αναθεωρητική διαδικασία, τόνισε ότι σε συνθήκες ώριμες πια, και με την κατάθεση της κοινής πρότασης που διαφαίνεται ότι μπορεί να υιοθετηθεί, μπορεί να ενισχυθεί η συνέπεια στην αρχή της ισότητας των πολιτών απέναντι στο νόμο. Με τη συμφωνία δηλαδή των τριών μεγαλυτέρων κομμάτων για εξομοίωση του χρόνου παραγραφής με το χρόνο κάθε αδικήματος και να μην έχουμε τη 2ετία ή 4ετία που ισχύει σήμερα.