Γράφει ο Αθανάσιος
Δημ. Στράτης
Εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα
κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα. Από το
1991 έως το 2010 έγιναν πάνω από 334.000 οδικά
τροχαία ατυχήματα.
Ποιο ήταν το πρώτο τροχαίο στην χώρα
μας;
Το 1907 στην Αθήνα
κυκλοφορούσαν μόνο εφτά αυτοκίνητα
(εκτός των αυτοκινήτων των ανακτόρων).
Δεν έφεραν πινακίδες και τα γνώριζαν
από το όνομα του ιδιοκτήτη. Εκτός από
την Αιόλου, οι άλλοι δρόμοι ήταν χωμάτινοι.
Από την Αθήνα για να φτάσουν στα Μέγαρα
ήθελαν πέντε ώρες.
Στις 4 Μαρτίου 1907,
ώρα 11.30, στο ύψος του ΦΙΞ, δύο αυτοκίνητα
πέρασαν πάνω από το σώμα της Ευφροσύνης
Βαμβακά, 25 ετών και μητέρα ανήλικων
παιδιών, η οποία έγινε το πρώτο θύμα
τροχαίου.
Το πρώτο αυτοκίνητο
οδηγούσε ο πρίγκιπας Ανδρέας (Πατέρας
του Φιλίππου, συζύγου της τωρινής
Βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ. Και
οι δύο δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την
Ελλάδα.), με συνεπιβάτες την σύζυγό του
Αλίκη και τον υπασπιστή του Μεταξά.
Το δεύτερο αυτοκίνητο
οδηγούσε ο υπουργός και βουλευτής
Φθιώτιδας Ν. Σιμόπουλος. Σύμφωνα με τις
επίσημες καταθέσεις την ευθύνη ανέλαβε
ο Σιμόπουλος, δηλώνοντας ότι αυτός
χτύπησε πρώτος την άτυχη Ευφροσύνη, αν
και κανένας από τους δύο δεν φρέναρε
και πέρασαν και οι δύο πάνω από το σώμα
της άτυχης. Και σαφέστατα η ευθύνη ήταν
της νεαρής γυναίκας που δεν σταμάτησε
και άρχισε να τρέχει πανικόβλητη.
Ο Διοικητής της
Αστυνομίας έλαβε δραστικά μέτρα και
κάλεσε όλους τους οδηγούς της πρωτεύουσας
στο γραφείο του και τους συμβούλευσε
να είναι προσεκτικοί.
Οι εφημερίδες της
εποχής καταστροφολογούσαν για την νέα
τεχνολογία «Με εφτά αυτοκίνητα θρηνούμε
θύματα, φανταστείτε να γίνουν εβδομήντα».
Ας δούμε στην Ήπειρο
ποια ήταν τα πρώτα τροχαία ατυχήματα.
Όχι φυσικά με αυτοκίνητα αλλά με άμαξες
που τις έσερναν άλογα. Το πρώτο απ’ αυτά
έγινε στην Κανέτα, όπου ο δρόμος ακόμη
και σήμερα είναι δύσκολος.
Η εφημερίδα «Φωνή
της Ηπείρου», φύλλο 41, 25/6/1893, σελ. 1,
γράφει:
«ΕΞ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
14 Ιουνίου 1893
(Τακτική ανταπόκρισις)
Η ανατροπή της
αμάξης – Πως οι σωθέντες απηλλάγησαν
της σκευωρηθείσης κατηγορίας.
Ως προέγραψα η
μεταξύ Φιλιππιάδος και Ιωαννίνων, παρά
το χάνι Ιμήν αγά φοβερά καταστροφή
εγένετο ως εξής. Η άμαξα ερχομένη εκ
Φιλιππιάδος και φέρουσα τέσσαρας
επιβάτας, κατεκιλύσθη εξαίφνης εις τα
κρημνά και κατεσυνετρίβη μετά των
επιβατών. Ο αμαξηλάτης προϊδών τον
κίνδυνος έκραξε προς τους επιβάτας:
Παιδιά εχαθήκαμε, κατεβάτε! Μόλις όμως
επρόφθασαν τρείς εξ αυτών να πηδήσουν
εκτός της αμάξης και να σωθούν, ενώ ο
τέταρτος μετά του αμαξηλάτου
κατεκριμνήσθησαν. Και ο μεν επιβάτης
κατεκερματίσθη, ο δ’ αμαξηλάτης ζή μεν
αλλά κατεμωλωπίσθη ελεεινά. Η άμαξα
έπεσεν από ύψους είκοσι περίπου μέτρων,
έγεινε δε επί του κρημνού θρύμματα. Ο
φονευθείς επιβάτης ήτο εβραίος ετών
πεντήκοντα ονόματι Μιτκές.
Η διάσωσις του
αμαξηλάτου εδέησε να είναι και των
διασωθέντων τριών επιβατών η σωτηρία
εν τοις δικαστηρίοις μας, όπου εξελαμβάνοντο
ούτοι αναμφιβόλως υπό των αρχών μας ως
ένοχοι προμελετηθέντος εγκλήματος, αν
ο αμαξηλάτης δεν απελογείτο κατά την
ανάκρισιν ότι οι επιβάται είνε εκτός
πάσης ενοχής, διατρέξαντες μάλιστα
σοβαρότατον κίνδυνον ν’ απολέσωσι και
αυτοί την ζωήν των.
Και μ’ όλα ταύτα
οι άνθρωποι δεν εστάθη δυνατόν ν’
απαλλαχθώσι των συνεχών ανακρίσεων
αναίμακτοι. Θέλομεν να είπομεν ότι
κατέτριψαν και μερικόν χρυσίον εις τους
χρυσούς ουλεμάδες μας. αφορμή της
καταστροφής ήτο κατά τας απολογίας του
αμαξηλάτου ο εξαφνισμός των ίππων και
η στένωσις της αποκρήμνου οδού. Είς των
διασωθέντων επιβατών είνε ο εκ Χίνικας
των Κουρέντων κ. Κ. Γ. Ευθυμίου αρτοποιός
εν Αμαλιάδι της Ήλιδος».
Άλλο ένα δημοσίευμα
της ίδιας εφημερίδας, Φύλλο 87, 20/5/1894,
σελ. 3, μας φέρνει στην πόλη της Άρτας:
«Εν Άρτη την
παρελθούσαν Κυριακήν η άμαξα του Ν.
Αντύπα, οδηγουμένη υπό του Κ. Βλάχου
μετά ταχύτητος, παρέσυρε την ισραηλίτιδα
Χαράμ Χαϊμ Σαμπά, ήτις καταπλακωθείσα
ετραυματίσθη επικινδύνως εις διάφορα
μέρη του σώματος. Ο αμαξηλάτης συνελήφθη
και παρεδόθη εις την εισαγγελίαν».
Στο παρακάτω δημοσίευμα
της Φωνής της Ηπείρου, Φύλλο 162,
10/11/1895, σελ. 3, πληροφορούμαστε για
ατύχημα της ταχυδρομικής άμαξας:
«Ενώ ανεχώρει εξ
Ιωαννίνων το ταχυδρομείον δια Βιτώλια
αφηνίασαν οι ίπποι της ταχυδρομικής
αμάξης και παρέσυραν τον εν αυτή
ταχυδρόμον μετά του ταχυδρομικού
φακέλλου. Παρατυχών ο χωροφύλαξ Ελμάς
αγάς κατώρθωσε με προφανή κίνδυνον της
ζωής του να συγκρατήση τους ίππους.
Ευρών δε χρηματόδεμα εκ τεσσάρων χιλ.
γροσίων παρέδωκε τούτο εις τον ταχυδρόμον
μηδεμίαν δεχθείς αμοιβήν».
Τι θα έλεγαν αλήθεια
οι πρόγονοί μας για την κατάσταση που
επικρατεί στους δρόμους. Για το πλήθος
των αυτοκινήτων, τους τελειωμένους και
ατελείωτους δρόμους, την ταχύτητα, την
κατανάλωση καυσίμων, την εκπομπή
καυσαερίων, τα ποτάμια του αίματος στην
άσφαλτο;
(Οκτώβριος 2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου