Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει
βουλευτές και κοινωνία με μια ακόμη παραλλαγή του διλήμματος «εγώ ή το χάος». Η
απόπειρα του πρωθυπουργού να επανεμφανιστεί ως εγγυητής της ομαλότητας, της
σταθερότητας, της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και της ομαλής εξόδου από το
μνημόνιο έχει στόχο τη διασφάλιση των 180 ψήφων για την προεδρική εκλογή. Αν
αποτύχει, θα έχει ένα δίλημμα για τις εκλογές που θα
ακολουθήσουν.
Θεμιτός ο στόχος του, αν μείνουμε σε μια απλή περιγραφή
του τρέχοντος πολιτικού παιγνίου. Μόνο που όλο αυτό το σενάριο δεν είναι τίποτε
περισσότερο από μια καρικατούρα πολιτικής. Επί δυόμισι χρόνια ο πρωθυπουργός
και η κυβέρνησή του:
- Είπαν «ναι» σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας, ανεξάρτητα από τη χρησιμότητα ή την ορθότητά τους, ανεξάρτητα από το κόστος και τις επιπτώσεις τους.
- Προσπάθησαν να αποφύγουν όλα όσα είχαν πολιτικό κόστος σε συγκεκριμένους εκλογικούς πελάτες τους. Ξέσκισαν μάλιστα το σύνολο της κοινωνίας προκειμένου να προστατεύσουν τους εκλεκτούς τους. Ακόμη και η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές ήταν ένα σκάνδαλο
- Δεν τόλμησαν να ορθώσουν ανάστημα και να προβάλουν στοιχειώδη, έστω, αντίσταση ακόμη και σε κατάφωρες αδικίες, των οποίων το δημοσιονομικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, όπως με τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης.
- Δεν στάθηκαν ικανοί να αρθρώσουν ούτε καν ψήγματα μιας δικής τους πρότασης εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, επανασχεδιασμού της οικονομίας και αναμόρφωσης των θεσμών της, ώστε αυτή η άθλια αποικία χρέους να ξαναγίνει όχι «κανονική χώρα», όπως διατείνονται, αλλά απλώς. χώρα.
Ύστερα από αυτό το
ρεσιτάλ δουλοπρέπειας, κουτοπονηριάς, ευνοιοκρατίας, κυνισμού και
ανικανότητας, θα έρθουν τώρα να μεταφέρουν ως όρους για τη λήψη πιστωτικής
γραμμής όλα όσα δείλιασαν επί δυόμισι χρόνια να περάσουν, παρ" ότι τα στηρίζουν
πλήρως και ιδεολογικά και πολιτικά. Τα πακετάρουν ως προϋπόθεση για τη
μνημονιακή «σταθερότητα».
Σε μια απίστευτη επίδειξη κουτοπονηριάς,
μάλιστα, μεταφέροντας τις δικές τους εκκρεμότητες στην πιστωτική γραμμή,
επιχειρούν όχι μόνο να εκβιάσουν κοινωνία και βουλευτές, αλλά να δεσμεύσουν -
όσο αυτό είναι δυνατόν - και την επόμενη κυβέρνηση στις δικές τους
συμφωνίες.
Και όλα αυτά για έναν και μόνο λόγο: για να μπορεί η ομάδα
που ελέγχει και κατευθύνει την κυβέρνηση και τη Ν.Δ. να υπάρχει και την επομένη
των εκλογών.
Πόσο πιθανό το βλέπετε;
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Ο Σταύρος Χριστακόπουλος είναι
διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα «Ποντίκι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου