Κενάφ: Άρχισε η καλλιέργεια στην Άρτα.

Δύο νέοι Αρτινοί έχουν τη μεγαλύτερη καλλιέργεια σε όλη την Ελλάδα 

Τη στιγμή που η εισαγωγή νέων συστημάτων καλλιεργειών που θα ελαχιστοποιούν το κόστος παραγωγής αλλά και που θα αποδίδουν μεγάλη προστιθέμενη αξία τόσο για παραγωγή τροφής όσο και για παραγωγή ενέργειας, δύο νέοι άνθρωποι από την Άρτα στράφηκαν στην καλλιέργεια ενός άγνωστου στο ευρύ κοινό της χώρας μας φυτού, που μπορεί όμως να προσφέρει σημαντικό εισόδημα στον Έλληνα παραγωγό. 

Ο Νίκος Βαγγέλης και ο Αντώνης Αξιώτης προχώρησαν, παίρνοντας το ρίσκο όπως είπαν και οι ίδιοι χαρακτηριστικά, στην καλλιέργεια του φυτού κενάφ, στην περιοχή του Παχυκαλάμου Άρτας. 

Πρόκειται για ένα φυτό που αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή σχοινιών, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί τεχνολογίες που το κάνουν άριστη πηγή για χαρτομάζα, άριστο δημοσιογραφικό χαρτί, για την παραγωγή υφασμάτων, αλλά και πετσετών, λόγω των απορροφητικών του ιδιοτήτων, καλό υλικό για συνθετικά υλικά και ξύλο, άριστο μονωτικό υλικό, για τα πλαστικά μέρη από αυτοκινητοβιομηχανίες, απορροφητικό υγρασίας, αλλά και πετρελαίου και άλλων προϊόντων. 

Για τη συγκομιδή του οι παραγωγοί δεν χρειάζεται να αγοράσουν νέα μηχανήματα, αφού μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά που έχουν για το καλαμπόκι ή το βαμβάκι. Το κενάφ μπορεί να προσφέρει έσοδα έως και 200 ευρώ το στρέμμα αποδίδοντας δύο τόνους προϊόντος ανά στρέμμα και ένα τόνο χαρτομάζας ανά στρέμμα, αφήνοντας πίσω τις συμβατικές καλλιέργειες. 

Το συγκεκριμένο φυτό έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα και δυναμικό παραγωγής βιομάζας στις ελληνικές συνθήκες, γεγονός που το καθιστά σημαντικό εργαλείο στα χέρια των αγροτών με σκοπό τη νέα αγροτική προοπτική της χώρας. 

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα η παγκόσμια παραγωγή κενάφ είναι πολύ περιορισμένη και για το λόγο αυτό μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις.

Το κενάφ στην Άρτα

Όπως σημείωσε ο κος Βαγγέλης πρόκειται για μια καλλιέργεια καινούρια στην Ελλάδα, ενώ οι ίδιοι το φυτό ως σπόρο, το εισήγαγαν από την Αμερική. «Η ιδέα ήταν του Αντώνη», είπε, συμπληρώνοντας πως «έχουμε κάνει μια καλλιέργεια γύρω στα 60 με 70 στρέμματα κι ευελπιστούμε να συνεχίσουμε. 

Οι 

  κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας ευνοούν την καλλιέργεια του φυτού που μπορεί να γίνει ακόμη και σε εδάφη μέτριας γονιμότητας με πολύ καλή απόδοση. Είμαστε οι πρώτοι που το βάλαν και σε τέτοιες ποσότητες στην Ελλάδα». 

Στην περιοχή μας είναι οι μοναδικοί καλλιεργητές κενάφ και μάλιστα στην Ήπειρο είναι η πρώτη φορά που γίνεται η συγκεκριμένη καλλιέργεια. Ωστόσο, το συγκεκριμένο φυτό όπως είναι δεν μπορεί να πωληθεί κάπου, σύμφωνα με τον κ. Αξιώτη. 

Για το λόγο θα χρειαστεί μια μονάδα επεξεργασίας αρχικά για την παραγωγή ινών κι αργότερα για την παραγωγή χαρτοπολτού, κάτι που μέχρι στιγμής στην Ελλάδα δεν υπάρχει και που οι δύο νέοι καλλιεργητές σκέφτονται για τη συνέχεια. 

«Η καλλιέργεια δε γίνεται μόνο για μας. Εμείς την ξεκινήσαμε αλλά θα προσπαθήσουμε να την προωθήσουμε σε όλο τον κάμπο ώστε να βοηθήσουμε και την περιοχή. Ο βασικός σκοπός είναι, εκτός του να κάνουμε κι εμείς κάτι καινούριο, να βοηθήσουμε και την περιοχή να αναπτυχθεί. 

Αν μπορέσουμε να αναπτύξουμε την αρχική επεξεργασία θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να μπορέσει ο κάμπος να αναπτυχθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κος Αξιώτης, δίνοντας το στίγμα της όλης προσπάθειας. 

Αναφερόμενος στα χαρακτηριστικά του φυτού, τονίζει ότι μπορεί να καλλιεργηθεί με τα μηχανήματα της συμβατικής καλλιέργειας, ενώ με τα ίδια γίνεται και η συγκομιδή του. Δε χρειάζεται εντομοκτόνα, πολλά ποτίσματα και μεγάλη λίπανση. 

«Είναι ουσιαστικά φθηνότερη καλλιέργεια απ΄ότι θα ήταν μια καλλιέργεια καλαμποκιού ή τριφυλλιού κι έχει και πολύ καλύτερα έσοδα από αυτές. Οι αγορές είναι ανοιχτές για την καλλιέργεια αυτή», τόνισε ο Αντώνης Αξιώτης, προσθέτοντας ότι τα αρχικά μηνύματα από Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία είναι ενθαρρυντικά, αφού πάρα πολλές εταιρείες ενδιαφέρονται για να αγοράσουν, όμως «χρειάζεται το στάδιο της επεξεργασίας». 

«Στο κομμάτι αυτό μιλάμε για μια βιοτεχνία ή βιομηχανία που θα μπορέσει να κάνει την παραγωγή ινών», είπε. Και οι δύο δήλωσαν κατηγορηματικά πως είναι πολύ βασικό να μπορέσει ο κόσμος να καταλάβει ότι «μπορούμε να παράγουμε, μπορούμε να τα καταφέρουμε ακόμη και σε περίοδο κρίσης». «Εφόσον υπάρχει θέληση για δημιουργία, σε οποιονδήποτε τομέα, μπορεί και η χώρα μας να προχωρήσει μπροστά», δήλωσαν.

Λίγα λόγια για το κενάφ.

Το κενάφ (Hibiscus Canabinnus - Οικ. Malvaceae) δεν κοστίζει ακριβά, είναι εξαιρετικά παραγωγικό σε μικρό σχετικά χώρο και πολύ φιλικό προς το περιβάλλον, καθώς δεν ρυπαίνει, είναι δυνατό, δεν σκίζεται και δεν κιτρινίζει. Είναι ετήσιο φυτό θερμών περιοχών, συγγενές με το βαμβάκι, τη μπάμια και τον ιβίσκο. 

Καλλιεργείται σε μεγάλο εύρος εδαφο-κλιματικών συνθηκών, και λόγω των περιορισμένων απαιτήσεών του συγκριτικά με άλλα βιομηχανικά φυτά, μπορεί να συμπεριληφθεί στην αμειψισπορά των μονοκαλλιεργειών.

Ακόμη αποτελεί χορτονομή υψηλής βιολογικής αξίας με περιεκτικότητα φύλλων 18%-30% και βλαστών 6%-12% σε ακατέργαστη πρωτεΐνη και με υψηλή πεπτικότητα κυτταρίνης και πρωτεΐνης (55%), ενώ οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για την εξαγωγή λαδιού (20% λάδι). 

Το κενάφ έχει μελετηθεί σε διάφορες χώρες ως πηγή φυτικών ινών και χαρτοπολτού για τη χαρτοβιομηχανία, στην παραγωγή διαφόρων προϊόντων, αλλά κυρίως για την παραγωγή δημοσιογραφικού χαρτιού άριστης ποιότητας, το οποίο παρουσιάζει άριστη κατακράτηση μελάνης, μεγάλη αντοχή στην τυπογραφική πρέσα μεγάλων ταχυτήτων και δεν κιτρινίζει. 

Ο βλαστός, που αποτελεί το μεγαλύτερο οικονομικό προϊόν του κενάφ, διακρίνεται στον φλοιό (25-40% του βάρους) και τον εσωτερικό ξυλώδη βλαστό (60-75%). Οι ίνες του φλοιού είναι μακριές (μήκος 3-4 mm), υψηλής ποιότητας ανάλογης των ινών του μαλακού ξύλου, ενώ οι ίνες του εσωτερικού ξυλώδους βλαστού με μήκος 0.5-1 mm είναι χαμηλότερης ποιότητας.

Η διαδικασία μετατροπής και λεύκανσης του χαρτοπολτού που προέρχεται από το κενάφ απαιτεί λιγότερη ενέργεια και χημικά έναντι του χαρτοπολτού, που προέρχεται από δασικές πρώτες ύλες. Οι ίνες του κενάφ χρησιμοποιούνται, επίσης στην παραγωγή μοριοσανίδων και άλλων κατασκευαστικών υλικών, στην αντικατάσταση του fiberglass. 

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ», η καλλιέργεια του κενάφ στην Ελλάδα έγινε για πρώτη φορά το 2003 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ η καλλιέργεια του φυτού άρχισε κατά κόρον στις ΗΠΑ από το 1997. Λίγο αργότερα ξεκίνησε ανάλογη προσπάθεια και στην Ευρώπη για την καλλιέργεια του κενάφ με στόχο την παραγωγή χαρτιού. 

Το 2003 άρχισε ένα μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα για την καλλιέργεια του κενάφ με τη συμμετοχή της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Γαλλίας και της Ελλάδας. 

Επικεφαλής του προγράμματος για την Ελλάδα είναι ο καθηγητής Νίκος Δαναλάτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το πρόγραμμα διήρκεσε μέχρι το 2006 με εντυπωσιακά αποτελέσματα. 

Μέσα σε έναν χρόνο, σύμφωνα με τον κ. Δαναλάτο, μπορούν να παραχθούν 1.800 κιλά βιομάζας από ένα στρέμμα κενάφ και το 40% αυτών, τα 750 κιλά δηλαδή, να δώσουν χαρτί άριστης ποιότητας. Η Ελλάδα παρήγαγε το μεγαλύτερο ποσοστό. 

Το κενάφ το σπέρνεις τον Μάιο και παίρνεις τη σοδειά τον Νοέμβριο. Τα πλεονεκτήματα του κενάφ είναι πολλά. Ενδεικτικά, απορροφά τρεις με οχτώ φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ένα δέντρο πλήρους ανάπτυξης, δεν θέλει καινούργια μηχανήματα και υποδομές και η πρώτη ύλη του δίνει όχι μόνο παραγωγή χαρτιού καλύτερης ποιότητας και από αυτό του ευκαλύπτου, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολλαπλές βιομηχανικές χρήσεις.

www.maxitisartas.gr