Έτσι συμβαίνει πάντοτε με τα θέματα που ενεργοποιούν την κοινωνική
ευαισθησία. Εμφανίζονται για δυο τρεις μέρες στα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των
ραδιοτηλεοπτικών μέσων και μετά χάνονται παρασυρόμενα από τη ροή της
ειδησεογραφίας.
Την ίδια πορεία ακολούθησε και το θέμα με την τύφλωση της Αγγλίδας
τουρίστριας στη Ζάκυνθο. Έχασε το φως της και ο οργανισμός της εκδήλωσε νεφρική
ανεπάρκεια. Κι ο λόγος; Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας οινοπνευματωδών, που
διακινούνται παράνομα. Παράγονται από εργαστήρια που ή βιοτεχνίες που νοθεύουν
συστηματικά ποτά με σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών. Στα ποτά προσθέτουν την
ουσία μεθανόλη, που χρησιμοποιείται για τα αντιψυκτικά αλλά και τους πυραύλους.
Το αποτέλεσμα; Οι χρήστες αυτών των ποτών βάζουν έναν πύραυλο στον οργανισμό
τους που εκρήγνυται προκαλώντας χίλια μύρια κακά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε περιστατικά, στα οποία εκδηλώθηκαν
προβλήματα μετά τη χρήση νοθευμένων ποτών. Πολύ περισσότερες είναι οι ιστορίες
και οι καταγγελίες για ευρεία νόθευση των ποτών, ιδίως σε στέκια που συχνάζουν
νέοι. Παλιότερα, οι ‘μπόμπες’ είχαν την τιμητική τους στις εκδρομές της
τελευταίας τάξης των λυκείων που κατά κανόνα γίνονταν σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά.
Αυτές τις ημέρες, οι ‘μπόμπες’ γιόρταζαν την ετήσια εμφάνισή τους στη γη ως
άλλοι καλικάντζαροι που τρομοκρατούσαν τους χρήστες τους. Πολύ πιθανό, οι
‘μπόμπες’ να συνδέονται με πολλές από τις ακραίες συμπεριφορές κάποιων παιδιών
κατά τη διάρκεια των εκδρομών, οι οποίες απασχόλησαν και την κοινή γνώμη.
Ωστόσο, αυτά τα γεγονότα, μόλο που ήταν γνωστά σε όλους, τα σκέπαζε το νέφος
της σιωπής. Κανείς δεν ήθελε να κατηγορηθεί για εχθρός των νησιών, της ιδιωτικής
επιχειρηματικότητας που κρατάει όρθια την οικονομία της. Σ’ αυτό το πνεύμα οι
περισσότεροι έκλειναν τα μάτια στις παρατυπίες. Αν είναι για το καλό της
οικονομίας και της ενίσχυσης των νησιών, ας ποιήσουμε την νήσσαν. Μια φορά τον
χρόνο είναι. Έπειτα, βράζει το αίμα των νέων που πίνουν εθιμικά λίγο παραπάνω
στις εκδρομές. Η πρόχειρη δικαιολογία.
Τον τουρισμό τον βρίσκουμε πάντα μπροστά μας όλα αυτά τα χρόνια. Σε κάθε
παραθαλάσσιο τουριστικό οικισμό το τροπάριο είναι ίδιο. Ενάμισης μήνας, άντε
δύο. Σιωπή. Και όποιος τολμήσει να θέσει το θέμα της εγκληματικής συμπεριφοράς
κάποιων, πολλά μέσα ενημέρωσης σπεύδουν να συμπαραταχθούν με τη συμπαθή τάξη των
επιχειρηματιών που έχει ροπή στις ‘μπόμπες’. Το θέμα γενικεύεται, τους
στοιβάζουν όλους στην ίδια κατηγορία. Ένας βολικός τρόπος, για να προστατευθούν
κάποιοι που εγκληματούν κατά της δημόσιας υγείας αλλά και των ουσιαστικών
συμφερόντων του τόπου τους.
Και μέσα σ’ όλα αυτά η αναλγησία και η πρόταξη του στενού συμφέροντος,
αδιαφορώντας για όλους τους άλλους, πασπαλίζονται με τα μνημονιακά μέτρα που
προκάλεσαν πολλά δεινά και συνεπώς νομιμοποιεί κάθε ενέργεια που στρέφεται
ουσιαστικά ενάντια σ’ όλη την κοινωνία. Αποκτούν ηθική βάση η μη καταβολή του
ΦΠΑ, η μη απόδοση των δημοτικών τελών, η κατακυρίευση από καφετέριες πλατειών
και πεζοδρομίων, με την ανοχή συχνά των δημοτικών αρχόντων. Προφανώς, είναι πάρα
πολλοί που στενάζουν από τις περικοπές και τα φορολογικά βάρη. Ωστόσο, έχω την
αίσθηση πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς υποφέρουν, φωνάζουν, στενάζουν αλλά
προσπαθούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Δεν είναι αυτοί που
εγκληματούν. Δεν είναι αυτοί που θησαυρίζουν σε βάρος των πολλών.
Όλα αυτά ίσως είναι ένα παρατεταμένο κουδούνι για την αρρώστια πους μας έχει
προσβάλει ως κοινωνία. Η αδιαφορία και ο κουτσαβακισμός κάποιων για να τα
αρπάξουν-με κάθε τρόπο- μας εκθέτει. Καιρός να αναλάβουμε όλοι την ευθύνη
μας.
Ευάγγελος Αυδίκος
Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου