Κάπου εκεί στην Θεσπρωτία πριν από τον μεγάλο πόλεμο πολλά κυλούσαν όχι αρμονικά. Έλληνες και Μουσουλμάνοι εκεί στο Μαργαρίτι και στις παραλίες του Φαναρίου και του Μούρτου, με αρκετές εξαιρέσεις Τσάμηδες όπως λεγόταν και αυτοαποκαλούνταν λόγο ότι κατοικούσαν παρά τον Θύαμη ποταμό. Όταν έγινε η ανταλλαγή πληθυσμών με ένα διάταγμα του Θοδωρή Πάγκαλου [καθότι Αρβανίτης] παρέμειναν στις εστίες τους. Άλλωστε εκτός από την θρησκεία τους δεν είχαν και πολλά να χωρίσουν, η ενδυμασία ήταν η ίδια [και αυτός φορεί τα τσάμικα] τα τραγούδια τους [ο οσμαντάκας και άλλα τα ίδια].
Πολλοί υποστηρίζουν απο αυτούς ότι είναι πολλοί απόγονοι των πολεμιστών του Διονυσίου του Φιλοσόφου καταγόμενος και αυτός από εκείνα τα μέρη. Πολλοί πηγαίνανε στο μοναστήρι στο Γηρομέρι και στον Αη ΄Μηνά στο Κόκκινο Λιθάρι για να προσευχηθούν. Αφού αλλαξοπίστησαν από τον φόβο των Τούρκων γίνανε μεγάλοι διώκτες των χριστιανών θέλοντας να αποβάλουν τις ρίζες τους. Και ήρθε ο καταραμένος καιρός. Οι Ιταλοί έχοντας βλέψεις προς την Ελλάδα και πως θα την κατακτήσουν βάζοντας την σύμμαχο Αλβανία, σπέρνοντας ζιζάνια και προβοκάτσιες ότι τα αδέρφια μας οι Αλβανοί υποφέρουν στη Τζαμουριά [Θεσπρωτία] κατάσκοποι προδότες υπήρχανε παντού.
Ο Αλή Τάκα ένα λεβεντόπαιδο μουσουλμάνος αγαπάει [ μια Ρωμιά τη Βαγγελιώ μια όμορφη κοπέλα από ένα διπλανό χωριό], αν ήταν άλλες εποχές ίσως να πέρναγε απαρατήρητο τώρα όντως τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί αρχίζει και φωλιάζει μίσος μεταξύ Ρωμιών και Μουσουλμάνων. Ο Αλή κάθεται και σκέπτεται. Τι συμφέρον μπορεί να έχω εγώ με αυτή την προπαγάνδα των Ιταλών, άλλωστε εδώ δεν γεννήθηκα και μεγάλωσα, εδώ δεν είναι οι φίλοι μου, άσε που οι περισσότεροι είναι Ρωμιοί και αυτή που αγαπάω. Σκέφτηκε θα πάω στον πρόεδρο για να μου πει αν χρειαστεί πως μπορώ να καταταγώ στον Ελληνικό στρατό και να κάνω τα στέφανα με την Βαγγελιώ.
Ο Πρόεδρος τον συμβούλεψε μια και ήξερε ότι ήθελε την Βαγγελιώ να βαφτιστεί και μετά θα τα φρόντιζε όλα αυτός. Έτσι και έγινε, πάει στον παππά Κώστα και του λέει ναι παιδί μου θα σε βαφτίσω θα σε βγάλω Ηλία, άλλωστε Έλληνας θεωρείται ο καθείς σκεπτόμενος με Ελληνική συνείδηση. Τα παιδιά παντρεύονται, Ρωμιοί και Μουσουλμάνοι γείτονες ένα, δεν αργεί και ξεσπάει ο πόλεμος. Τους Ιταλιάνους τους πήραμε φαλάγγι παραλίγο να τους ρίξουμε στη θάλασσα αλλά δυστυχώς οι μουσουλμάνοι πήραν το μέρος των Ιταλών και μετά των Γερμανών [αυτό βέβαια το πληρώσανε ακριβά με τα εγκλήματα που κάναν κατά στους συντοπίτες τους]. Μετά ήρθαν οι άλλοι οι φασίστες αυτουνούς δεν μπορούσαμε να τους κάνουμε ζάπι οι πατριώτες πάνου στα βουνά κάνουν αντίσταση. Στην Παραμυθιά οι Γερμανοί εκτελούν σαράντα εννιά καμάρια της πόλης, ίσως να ήτανε και δάχτυλος των Τσάμηδων.
Ο Ηλίας δεν κρατιέται ανεβαίνει στο βουνό μαζί με άλλους
αντάρτες, παντού πρώτος στην μάχη παίρνει μέρος στην μάχη της Μενίνας εκεί
ένα βόλι του κόβει το νήμα της ζωής. Τότε ο Χαλκιδέος του
ανεξάρτητου σώματος Κραψιτών Ταγματάρχης Γιώργος Περίδης δίνει
διαταγή να ταφεί στο χωριό του με κάθε τιμή. Τον πήγαν στο χωριό του τυλιγμένο
με την ελληνική σημαία και με άγημα, εκεί τον έκλαψε η γυναίκα
του η Βαγγελιώ με την κοιλιά στο στόμα στο πρώτο τους παιδί
και θρήνος έπεσε σε όλα τα χωριά στο Μαργαρίτι
Γιώργος Γιαννάκης
Απόδημος Κραψίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου