Στο
Μικρασιατικό μέτωπο, από το 1919 μέχρι το
1922 πολέμησαν και Θεσπρωτοί στρατιώτες.
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ευάγγελος Λάππας
από την Γκρίκα Θεσπρωτίας. Μια ημέρα
πριν σκοτωθεί στη μάχη και ενώ ο ελληνικός
στρατός προέλαυνε θριαμβευτικά, έστειλε,
στις 22 Ιουνίου του 1921, επιστολή στον
αδελφό του Ζήκο Λάππα. Αυτή την επιστολή,
που αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο και
δημοσιεύεται για πρώτη φορά, διέσωσε ο
ιστοριοδίφης Λευτέρης Σοφίας. Αναφέρεται
στην υγεία και διάθεση, που τη
χαρακτηρίζει "προς ώρας" καλή. Αυτό
το "πρός ώρα" είναι προφητικό. Αυτή
η επιστολή ήταν το το κύκνειο άσμα του,
γιατί την επόμενη, 23 Ιουνίου 1923, έπεσε
νεκρός από τις σφαίρες του εχθρού.
Ενδιαφέρεται τόσο για την υγεία των
δικών του όσο και για τα ζωντανά της
οικογένειας, τα βόδια, τα δαμάλια και
τα γίδια. Από το περιεχόμενο της
συγκεκριμένης επιστολής, που έχει
περιεχόμενο προσωπικό και φανερώνει
το σύνδεσμο με τους δικούς του ανθρώπους,
για τους οποίους ρωτά πως είναι,
αποκαλύπτεται ότι αλληλογραφούσε συχνά
με αυτούς και ειδικά με τον αδελφό του
Ζήκο, τους έστελνε και του έστελναν
γράμματα. Αυτό εκφράζει την εσωτερική
του ανάγκη του να επικοινωνεί. Αισθανόταν
μακριά από την οικογένειά του και βίωνε
μια ψυχική μοναξιά, που ωστόσο δεν
επηρέαζε σε τίποτε την ψυχολογία του
ως πολεμιστή, αφού προτεραιότητα έδινε
στο καθήκον προς την πατρίδα, που το
εκπλήρωσε και το επισφράγισε με το ίδιο
του το αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου