Απλή ανωριμότητα ή ασφαλιστική ασυνειδησία;

Για πολλά χρόνια η έννοια της ασφάλισης στην Ελλάδα είχε να κάνει αποκλειστικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης των αυτοκινήτων που είναι υποχρεωτική. Όλα τα υπόλοιπα είδη ασφάλισης θεωρούνταν σχεδόν αχρείαστα.

Στη χώρα μας η διείσδυση της ιδιωτικής ασφάλισης στην κοινωνία είναι περιορισμένη. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το ποσοστό συμμετοχής της ιδιωτικής ασφάλισης στην ελληνική οικονομία διαμορφώνεται, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, πέριξ του 2%.

Για ποια ασφαλιστική συνείδηση, όμως, να μιλήσουμε, όταν ακόμη και στον κλάδο του αυτοκινήτου που είναι υποχρεωτική, τα στοιχεία δείχνουν ότι στους ελληνικούς δρόμους κυκλοφορούν σχεδόν 1 εκατ. ανασφάλιστα οχήματα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ένα άλλο, ίσως ακόμη πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ασφάλισης που δεν τυγχάνει. της δέουσας προσοχής, είναι η ασφάλιση κατοικίας. Τα στοιχεία είναι από μόνα τους εντυπωσιακά: Η Ελλάδα είναι η πιο σεισμογενείς περιοχή της Ευρώπης, ενώ οι Έλληνες είναι πρώτοι μεταξύ των Ευρωπαίων στην κατοχή ακινήτων. Θα περίμενε κανείς, λοιπόν, η ασφάλιση κατοικίας είτε να είναι

 υποχρεωτική, είτε με κάποιο τρόπο να δίνονται κίνητρα - όπως επιδότηση ασφάλισης στις πιο σεισμογενείς περιοχές - για την ασφάλιση των ακινήτων.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο ισχυρός σεισμός που έπληξε την Κεφαλλονιά τον Ιανουάριο του 2014, με αποτέλεσμα την καταστροφή εκατοντάδων ακινήτων και την εικόνα πολλών αστέγων, με την ελπίδα κάποιας αποζημίωσης από το κράτος.

Κι όμως, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, το ποσοστό των ακινήτων που είναι ασφαλισμένα στη χώρα μας δεν ξεπερνά το 12%. Η κατάσταση γίνεται πιο δραματική, αν αναλογιστεί κανείς ότι σε αυτό το ποσοστό συμπεριλαμβάνονται τα ακίνητα που έχουν αποκτηθεί μέσω στεγαστικού δανείου, για τα οποία η ασφάλιση είναι υποχρεωτική από τις τράπεζες.

Η σύγκριση με το εξωτερικό προκαλεί τρόμο για τις συνθήκες που επικρατούν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα που θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι τριτοκοσμική αλλά ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις αναπτυγμένες ασφαλιστικές αγορές του εξωτερικού τα ποσοστά ασφάλισης κατοικιών είναι πολλαπλάσια και φτάνουν έως το 80%.

Δεν είναι μόνο οι σεισμοί

Εκτός από τους σεισμούς, η Ελλάδα πλήττεται και από άλλα φυσικά φαινόμενα όπως οι πλημμύρες, που γίνονται όλο και πιο συχνές, και οι πυρκαγιές οι οποίες είναι μόνιμες τους καλοκαιρινούς μήνες και έχουν καταστρέψει περιουσίες.

Πρόσφατο παράδειγμα οι ζημιές που σημειώθηκαν στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές της χώρας από την κακοκαιρία στο δεύτερο μισό του 2015. Η Σκόπελος κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα τέλη Σεπτεμβρίου, η Χαλκιδική πλημμύρησε, ενώ η Ύδρα μετατράπηκε σε έναν τεράστιο χείμαρρο. Δυστυχώς οι ιδιοκτήτες ακινήτων και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ανασφάλιστοι και το κράτος αδύναμο να βοηθήσει. Στην Αττική, τέλος, τα προβλήματα με τις πλημμύρες προκαλούν πονοκέφαλο στις αρμόδιες υπηρεσίες κάθε χρόνο.

Είναι αναμφισβήτητη, λοιπόν, η αδυναμία διείσδυσης του κλάδου στην εγχώρια αγορά, αλλά και η κακή σχέση των Ελλήνων γενικότερα με την πρόληψη. Το θέμα της υποχρεωτικής ασφάλισης φυσικών καταστροφών έχει τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων, καθώς το κράτος αδυνατεί να διαθέσει τα ανάλογα χρηματικά αποθέματα ώστε να αποζημιώσει τους παθόντες σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Αξίζει να σημειωθεί πως η υποχρεωτική ασφάλιση σπιτιών είναι διαδεδομένη σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.

Αλλάζουν τα δεδομένα στην Υγεία

Κάτι δείχνει να αλλάζει στον κλάδο της Υγείας λόγω των δεδομένων και τεράστιων ελλείψεων της δημόσιας Υγείας που αναγκάζουν τους πολίτες να αναζητήσουν ιδιωτικά προγράμματα για τις παροχές που χρειάζονται.

Έρευνες δείχνουν ότι το ποσοστό των Ελλήνων που επιλέγουν ιδιωτική ασφάλιση υγείας - είτε πρόκειται για πλήρη κάλυψη είτε για συγκεκριμένες παροχές - διαμορφώθηκε στο 38,7% το 2014, από 23,8% το 2012, ενώ αυξητική εκτιμάται η τάση μέσα στο 2015.

Όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, η Ελλάδα βρίσκεται σε φάση... ασφαλιστικής ωρίμανσης, καθώς εκτός από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι πολίτες αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα είναι αυτά που μπορούν να τους εξασφαλίσουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα.

Πόσο κοστίζει η ασφάλιση κατοικίας;

Το κόστος ασφάλισης μίας κατοικίας διαφέρει, μεταξύ άλλων, ανάλογα με την περιοχή, το είδος κατασκευής και τα τετραγωνικά. Ενδεικτικά, ένα ισόγειο διαμέρισμα 100 τ.μ. στο Παλαιό Φάληρο, κατασκευής του 1990 ασφαλίζεται από 100 ευρώ το χρόνο.

Οι καλύψεις που προσφέρουν τα συμβόλαια που διατίθενται στην ελληνική αγορά αφορούν στην αποκομιδή συντριμμάτων, Αστική Ευθύνη Πυρκαγιάς, ιδίες ζημίες έκρηξης λέβητα κεντρικής θέρμανσης, διάρρηξη σωληνώσεων, κακόβουλες ενέργειες, τρομοκρατικές ενέργειες, ζημιές κατά την πυρόσβεση, έξοδα πυρόσβεσης, καπνό, ζημιές στο κτίριο από κλοπή, καιρικά φαινόμενα (θύελλα, καταιγίδα, πλημμύρα), πυρκαγιά, πρόσκρουση οχημάτων, σεισμό, κεραυνός κατολίσθηση, πολιτικές ταραχές, απεργίες, οχλαγωγίες κ.ά. Ανάλογα με την εταιρεία και το ύψος του ασφαλιστηρίου, διατίθενται επίσης καλύψεις για δαπάνες μεταστέγασης και αποθήκευσης περιεχομένου σε άλλο χώρο αν η κατοικία καταστεί μη κατοικήσιμη, δαπάνες έκδοσης οικοδομικών αδειών και έξοδα νομικής υποστήριξης.

Η ασφαλιστική συνείδηση είναι λοιπόν απαραίτητη. Γιατί τα απρόσμενα γεγονότα, κυρίως από φυσικές καταστροφές αυξάνονται κάθε χρόνο και κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει την αποζημίωση των πληγέντων.

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

www.liberal.gr