Oι Γερμανοί θέλουν τον Ελληνά τους

Από αριστερά: Ο κ. Δημήτρης Κοπελούζος, πρόεδρος του Copelouzos Group, ο κ. Στέργιος Πιτσιόρλας, πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, ο κ. Alexander Zinell, Senior Vice President of Global Investments and Management, Fraport AG, ο κ. Martin Glock, Senior Vice President Legal, Fraport AG 

Χωρίς τον Σωκράτη Κόκκαλη και την Intracom για παράδειγμα η Siemens πολύ δύσκολα θα αναλάμβανε τόσα έργα στη χώρα μας

Oι Γερμανοί μας γνωρίζουν τόσο καλά όσο την τσέπη τους.

Αλλωστε έχουν εμπειρία ενός αιώνα και πλέον από μπίζνες στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό;

Οτι απλά οι άνθρωποι γνωρίζουν σε βάθος την ελληνική πραγματικότητα, έχουν χαρτογραφήσει το εγχώριο πολιτικό προσωπικό, έχουν μελετήσει τον τρόπο δράσης  των ελλήνων κυβερνώντων διαχρονικά.

Ως εκ τούτου η παρουσία του Ελληνα επιχειρηματία κ. Δημήτρη Κοπελούζου στο κάδρο της φωτογραφίας όταν πέφτουν οι υπογραφές στην σύμβαση για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων στην Κοινοπραξία της οποίας ηγείται η γερμανική Fraport, είναι αυτονόητη.

Στις εταιρείες διαχείρισης των αεροδρομίων, η Fraport AG θα έχει την καθαρή πλειοψηφία των μετοχών και ο Όμιλος Κοπελούζου θα έχει το υπόλοιπο μερίδιο.

Υπενθυμίζεται ότι το τίμημα, ανέρχεται σε 1,234 δις ευρώ και η προκαταβολή θα καταβληθεί, με την ανάληψη της λειτουργίας η οποία σύμφωνα με πηγές από την κοινοπραξία αναμένεται να πραγματοποιηθεί το Φθινόπωρο το 2016.

Η συμμετοχή Ελλήνων επιχειρηματιών στις γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα έχει ιστορική διάσταση. Ακόμη και στην διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί είχαν επιλέξει τις οικογένειες των ντόπιων επιχειρηματιών με τους οποίους συνεργάστηκαν.

Οταν ο Γερμανικός στρατός αποχωρούσε από την Ελλάδα οι επενδύσεις των γερμανικών πολυεθνικών δεν σταμάτησαν στη χώρα μας.

Η Ελλάδα μάλιστα σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης στα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής έστειλε εκατομμύρια Ελληνες μετανάστες στο σταθμό του Μονάχου για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας.

Ανάμεσα στους δύο λαούς υπάρχει διαχρονικά το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, με την Ελλάδα να έχει αναπτύξει μια υπόκωφη συμπάθεια με τον επιβήτορα λαό-τους Γερμανούς.

Εδώ ακόμη και στα χωριά που έκαψαν και βίασαν οι Γερμανοί, έφτασε η Χρυσή Αυγή να παίρνει πολύ υψηλά ποσοστά μαζοχισμού του Ελληνα ψηφοφόρου.

Οι Γερμανοί από την άλλη δεν θα μπορούσαν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα εάν δεν υπήρχε η συνεργασία με Ελληνες επιχειρηματίες.

Χωρίς τον Σωκράτη Κόκκαλη και την Intracom για παράδειγμα η Siemens πολύ δύσκολα θα αναλάμβανε τόσα έργα στη χώρα μας.

Οι Γερμανοί μας γνωρίζουν σε βάθος.

Οσο για την Fraport δεν είναι μια τυχαία εταιρία. Διαβάστε το γιατί>

Η εταιρία ξεκίνησε να σημειώνει εντυπωσιακή άνοδο κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Γερμανίας, το 1936, όταν και το αεροδρόμιο μεταφέρθηκε στο Rhein-Main. Αποτελούσε από τότε το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο στη χώρα, μετά το αγαπημένο του Χίτλερ Tempelhof στο Βερολίνο, ενώ υπήρξε και η μεγαλύτερη βάση για τα δύο μεγαλύτερα γερμανικά Ζέπελιν, που διεξήγαγαν δρομολόγια συνδέοντας ακόμη και την Ευρώπη με την Αμερική. Οι μεταφορές με τα μεγαλοπρεπή αερόστατα θα συνεχίζονταν απρόσκοπτα αν δεν συνέβαινε το τραγικό δυστύχημα του LZ  127 Graf Zeppelin Hindenburg το Μάιο του 1937 στο Λέικχερστ της Αμερικής.

To Hinderburg τυλίχτηκε στις φλόγες και συνετρίβη κοστίζοντας τη ζωή σε 36 επιβάτες και πλήρωμα. Το δυστύχημα πάγωσε τα σχέδια ανάπτυξης των δρομολογίων, ενώ η άκατος του Ζέπελιν επεστράφη στη Γερμανία και χρησιμοποιήθηκε από το Ράιχ για την κατασκευή στρατιωτικών αεροπλάνων.

Μετά την κήρυξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, όλες οι ξένες αεροπορικές εταιρίες εγκατέλειψαν το αεροδρόμιο και ο έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας μεταβιβάστηκε στην στρατιωτική luftwaffe, που η ναζιστική κυβέρνηση χρησιμοποιούσε για τη διοίκηση της πολεμικής αεροπορίας. Στις 9 Μαΐου του 1940 από το αεροδρόμιο σηκώθηκαν βομβαρδιστικά με προορισμό τη Γαλλία, ενώ από τον Αύγουστο ως και το Νοέμβριο του 1944, κοντά στις εγκαταστάσεις του χτίστηκε στρατόπεδο συγκέντρωσης, με Εβραίες φυλακισμένες να εξαναγκάζονται σε εργασία στον αερολιμένα.

Το έμβλημα της πολεμικής αεροπορίας των Γερμανών Ναζί που πήρε τον έλεγχο του αεροδρομίου

Οι συμμαχικές δυνάμεις κατέστρεψαν τους αεροδιαδρόμους του λίγο αργότερα, με την αμερικανική δύναμη να αναλαμβάνει τον έλεγχο του το Μάρτιο του 1945. Ο αμερικανικός στρατός έχτισε έναν νέο προσωρινό αεροδιάδρομο, ενώ μέρος των εγκαταστάσεων χρησιμοποιήθηκε αμέσως μετά τον πόλεμο ως αμερικανική βάση.

Ήδη από το 1952 το αεροδρόμιο είχε ξαναβρεί το ρυθμό του, επιστρέφοντας φυσικά σε υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας και εξυπηρετώντας περισσότερους από 500.000 επιβάτες. Σήμερα το αεροδρόμιο εξυπηρετεί 107 αεροπορικές εταιρίες από όλο τον κόσμο, οι οποίες πετούν προς 111 προορισμούς ανά την υφήλιο. Καθημερινά υπολογίζεται πως διεξάγονται 1.365 πτήσεις με τους επιβάτες που περνούν από το αεροδρόμιο να αγγίζουν τους 59,6 εκατ. ετησίως σύμφωνα με στατιστικές του 2013.

Από αριστερά: Οι κ.κ. Alexander Zinell, Senior Vice President of Global Investments and Management, Fraport AG, Στέργιος Πιτσιόρλας, πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Αντώνης Λεούσης, Διευθύνων Σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, Δημήτρης Κοπελούζος, πρόεδρος του Copelouzos Group, Martin Glock, Senior Vice President Legal  Fraport AG, Christoph Nanke, πρόεδρος της κοινοπραξίας Fraport AG-Slentel Ltd, Χρήστος Κοπελούζος

www.kourdistoportocali.com