Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Η χαμένη υπόθεση της ΕΡΤ


Δείτε το video




Ενδεικτικό βίντεο της νέας εποχής που ανέτειλλε χθες στη "νέα ΕΡΤ". Η ασθμαίνουσα δημοσιογράφος, πνίγοντας τα λόγια της μεταξύ φόβου και θαυμασμού, απευθύνει μια ερώτηση στην Πρόεδρο Ζωή, όπου της ουσίας την λιβανίζει για το "σθένος", δηλαδή την τραμπούκικη και αντιθεσμική συμπεριφορά που εκείνη δείχνει κατά την άσκηση των καθηκόντων. Σαν να μην έφτανε αυτό βεβαίως, το βράδυ της ίδιας μέρας σύσσωμη η κυβέρνηση, με προεξάρχοντα τον πρωθυπουργό, παρέλασε από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, για να "γιορτάσει" την επαναλειτουργία της ΕΡΤ (σχετικό ρεπορτάζ εδώ). Ορισμένες επιγραμματικές σκέψεις πάνω στον θίασο που στήθηκε χθες.
 Πρώτον, για ακόμη μια φορά το ανάθεμα δεν μπορεί να μην πάει στον Αντώνη Σαμαρά. Το αχρείαστα αντιδημοκρατικό "μαύρο" και οι ερασιτεχνισμοί που ακολούθησαν στην υπόθεση της δημόσιας τηλεόρασης (ΔΤ-ΝΕΡΙΤ), επί της ουσίας όχι μόνο υποβάθμισαν οριστικά την δημόσια τηλεόραση, αλλά ουσιαστικά την παρέδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα ως κόμμα και τώρα ως κυβέρνηση.

Δεύτερον, θυμόμαστε όλοι την κριτική που είχε ασκήσει ο Τσίπρας στο ΚΚΕ όταν εκείνο είχε πουλήσει την συχνότητα του 902 σε ιδιώτη, λέγοντας ότι έπρεπε αυτή η συχνότητα να πάει στην Αριστερά. Με την ευγενική χορηγία του Αντώνη Σαμαρά, ο Αλέξης Τσίπρας από χθες πραγματοποιεί την επιδίωξή του, δηλαδή την παροχή στην υπηρεσία του κόμματος μιας ολόκληρης κρατικής τηλεόρασης.
Τρίτον, είναι προφανές ότι "κουμάντο" πολιτικά στον νέο τηλεοπτικό φορέα δεν κάνει ο αρμόδιος Υπουργός Νίκος Παππάς, αλλά η Πρόεδρος Ζωή, η οποία αποκτά στα χέρια της ένα επικοινωνιακό "υπερόπλο", χρήσιμο για τις μέλλουσες και προφανείς πλέον πολιτικές της φιλοδοξίες. Η "νέα ΕΡΤ" δεν γίνεται μόνο άντρο λογοκρισίας, αλλά και εργαλείο ρουσφετολογικών διευθετήσεων της εκλογικής πελατείας της προέδρου και του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτον, τα "κροκοδείλια" δάκρυα του νέου Διευθύνοντα Συμβούλου Λάμπη Ταγματάρχη συνιστούν ένα έμμεσο "πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης", με τις κινήσεις όλων να παρακολουθούνται και να καταγράφονται. Όποιος δεν αναπαράγει την φράση "όταν έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ" και όποιος δεν είναι εντός της γραμμής, θα εκκαθαρίζεται, εκτός βέβαια κι αν πρώτα υπογράφει δήλωση μετανοίας.

 

Πέμπτον, η χθεσινή εικόνα του πρωθυπουργού και υπουργών του (βλέπε Βαρουφάκη) να σουλατσάρουν στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, πέρα από δήλωση κυβερνητικής χειραγώγησης, συνιστά και μια έμμεση δήλωση με ποιους θέλει να πορευτεί ο πρωθυπουργός. Προτιμά τους οπαδούς του, οι οποίοι τον ντοπάρουν ψυχολογικά και τον κάνουν να νιώθει άνετος και "αρχηγός" ή θα προτιμήσει να εκφράσει όλους τους Έλληνες; Γιατί ο Τσίπρας δεν είναι πρωθυπουργός του 36%, αλλά του 100%, επομένως το να συμπεριφέρεται ως κομματάρχης είναι ένα πολύ κακό προηγούμενο για τον ίδιο και την κυβέρνησή του.
Έκτον και τελευταίο, προφανώς και τα όσα κυκλογορούν περί "κομματόσκυλων" ή "τεμπελόσκυλων" ή λοιπές ράτσες σκύλων δεν αντέχουν σε κριτική. Το γεγονός ότι Σαμαράς και Τσίπρας διέλυσαν την ΕΡΤ δεν σημαίνει ότι παύει η αναγκαιότητά της. Όμως αυτό το μόρφωμα που δημιουργήθηκε δεν αλλάζει, εφόσον μια επόμενη κυβέρνηση, υποκινούμενη από αγαθά κίνητρα, θελήσει να μεταρρυθμίσει σε βάθος την κρατική τηλεόραση. Η υπόθεση ΕΡΤ μοιάζει χαμένη, γιατί το πλέγμα εξουσίας και συμφερόντων που δημιουργείται στο εσωτερικό του Ραδιομεγάρου επί της ουσίας βάζει υποθήκη για τη διατήρηση αυτής της κατάστασης για πολλά χρόνια, αποτρέποντας τον οποιοδήποτε σοβαρό άνθρωπο να ασχοληθεί στα σοβαρά μ' αυτό το πρότζεκτ.
Καταληκτικά, είναι πραγματικά κρίμα η ΕΡΤ να μετατρέπεται σε φαντασίωση ενός "μοντέρνου Πολυτεχνείου" πολλών δήθεν Αριστερών, που ήθελαν να κολλήσουν ένα "επαναστατικό παράσημο" σε μια εποχή παραλογισμών και άκρων. Η ΕΡΤ και η δημόσια τηλεόραση γενικά, δεν μπορεί να συνιστά καταφύγιο κομματικών και κυβερνητικών στελεχών, ένα "φιλόξενο σπίτι" που προστατεύει την εκάστοτε κυβέρνηση από την κριτική και τα δύσκολα. Αντίθετα, η δημόσια τηλεόραση πρέπει να είναι καταφύγιο ποιότητας, αλήθειας και αντικειμενικότητας, τρεις όροι που θα καταπατηθούν ένας προς ένας το επόμενο διάστημα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: