Επειδή δεν είμαστε εξοικειωμένοι
με την ανάγνωση μεγάλων κειμένων μέσω Η/Υ, επιχειρώ όσο μπορώ επιγραμματικά να
εκθέσω, με τρόπο μεστό και γλαφυρό, το βίωμά μου, για ένα μείζον και κυρίαρχο
για την κοινωνία, ζήτημα ..
Συμπληρώθηκαν σήμερα (12 Ιουνίου 2015) δυο
χρόνια, από την ημέρα που αποφάσισα - μετά από 41 χρόνια συνεχούς «συμβίωσης» -
να πάρω, «διαζύγιο» με το παρελθόν. Δυο χρόνια συνεχούς αγώνα. Οι μάχες,
καθημερινές και αρκετές φορές πολύωρες.
Το «αντικείμενο του πόθου», σκληρό
και αδίστακτο.
Γνωριστήκαμε όταν
ήμουν 18 χρονών. Δεν αναπτύχθηκε αμέσως έρωτας. Νόμιζα ότι θα ελέγχω την
κατάσταση.
Νόμιζα ότι εγώ θα έχω
«το πάνω χέρι» και την πάτησα. Σιγά - σιγά, μου έγινε αχώριστος
σύντροφος.
Δεν μπορούσα να κάνω
χωρίς το «αντικείμενο του πόθου». Στο σπίτι, στις εξόδους, παντού. Με άλλα λόγια
αντιμετώπιζα στερητικό σύνδρομο όταν δεν αισθανόμουν την παρουσία του δίπλα
μου.
Πάμπολλες φορές συγκρουστήκαμε
και άλλες τόσες αγαπηθήκαμε. Αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια σχέση «μίσους και
πάθους».
Ναι πράγματι η σχέση αυτή
κράτησε 41 χρόνια.(Αλήθεια πως πέρασαν.)
Ώσπου πριν δυο χρόνια, μετά από δυο μέρες συνεχούς
μάχης, είπα: «Δεν πάει άλλο, εδώ και τώρα "διαζύγιο".»
Και αμέσως έθεσα τον εαυτό μου στην διάθεση του
«Δικαστηρίου». Ενός «Δικαστηρίου» όπου οι αντίδικοι ήταν και είναι: Εγώ και το
ΤΣΙΓΑΡΟ.
Στα δυο αυτά χρόνια που
πέρασαν από την έναρξη της «δίκης», πολλές φορές έφτασα σε σημείο υποτροπής,
γιατί οι πιέσεις (ψυχολογικές, κοινωνικές κλπ) ήταν αφόρητες, αλλά άντεξα.
Υιοθέτησα το σλόγκαν (δικό μου): «ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΩΣ ΣΤΟΧΟ ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ (ή ΤΗΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ, ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΗΝΑ κλπ), ΘΑ ΚΟΨΕΙΣ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΤΥΧΕΙΣ,
ΑΠΛΑ ΜΗΝ (ΞΑΝΑ)ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ (ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΠΟΜΕΝΗ)
ΣΤΙΓΜΗ..»
Και τώρα μέρα με τη μέρα
κερδίζει έδαφος το νέο σλόγκαν: «Εάν στα 18 σου χρόνια δεν ήξερες, τώρα ξέρεις
και θα είσαι ΜΑΛΑΚΑΣ εάν ξανακαπνίσεις.»
Υ.Γ. Θα μπορούσαν οι εμπειρίες μου, ως καπνιστή και οι
προσπάθειές μου, για το κόψιμο του τσιγάρου, να αποτελέσουν αντικείμενο ενός
βιβλίου, πράγματι χρήσιμου και φαντάζομαι με μεγάλη αναγνωσιμότητα. Πλην όμως
δεν το τολμώ, γιατί αδυνατώ να το εκδώσω και πολύ περισσότερο να το διακινήσω.
Ήδη η προηγούμενη προσπάθειά μου με το βιβλίο «Οι Τοίχοι ανήκουν στο Πλήθος» που
εξέδωσα σε συνεργασία με την εφημερίδα «Το Ποντίκι» χάθηκε, στη δίνη της
κρίσης.
Γιώργος Πεπόνης,
δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου