Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου ήταν
απόλυτος: ο Ρωμανός δεν είναι δυνατόν να βγαίνει από τη φυλακή για να σπουδάσει.
Ο λόγος είναι οι νόμοι και οι νομικές διαδικασίες που ισχύουν. "Με τη νομιμότητα
και τους νόμους" ο υπουργός,θα πει κάποιος. Η αλήθεια είναι πως ο υπουργός
είναι με τη νομιμότητα,αλλά αυτή που δημιουργεί ο ίδιος για να εξυπηρετήσει
συγκεκριμένες καταστάσεις και κατηγορίες παράνομων. Προφανώς όχι ένα νεαρό 21
χρόνων που κραυγάζει πως θέλει να σπουδάσει.
Αλλά αφού αρέσει τόσοι πολύ η
νομιμότητα στον κύριο υπουργό, ας μιλήσουμε για νομιμότητα. Κατ αρχήν οφείλει να
γνωρίζει ως νομικός,πως οι νόμοι αλλάζουν όταν οι ίδιες οι κοινωνικές συνθήκες
και η κοινωνία απαιτούν να αλλάξουν. Η νομιμότητα δεν είναι πλαίσιο από νόμους
και διατάξεις,αλλά πρωτίστως απόδοση Δικαιοσύνης συμβατή με την κοινωνία. Όταν η
νομιμότητα δεν συμβαδίζει με την κοινωνική αντίληψη,το περί δικαίου αίσθημα και
την απόδοση Δικαιοσύνης,τότε είναι η ώρα που αλλάζει.
Ο κύριος Αθανασίου, δεν θέλησε να αλλάξει κάτι,το
νόμο έστω αν αυτός είναι το εμπόδιο. Δηλαδή ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσιάζει
μια δυσπραγία στο θέμα αυτό αν και είναι ευέλικτος στις αλλαγές νόμων. Να θυμίσω
πως το λίγο διάστημα που είναι Υπουργός Δικαιοσύνης.
1. Έκανε νόμο
μερικών ημερών (από λάθος όπως είπε) και έδωσε τη δυνατότητα στους εγκληματίες
του λευκού κολάρου,σε αυτούς που έχουν καταχραστεί Δημόσιο χρήμα να μην
δικαστούν. Άλλαξε τότε άρθρο του Ποινικού Κώδικα για να το κάνει. Του ίδιου
κώδικα που δεν μπορεί να αλλάξει για να σπουδάζει κάποιος ενώ είναι
φυλακή.
2. Έδωσε χάρη σε εμπόρους ναρκωτικών και άλλους κατάδικους με
εγκλήματα μεγαλύτερα από του Ρωμανού
3. Ψήφισε νόμο που προβλέπει πως όσοι
έχουν κάθειρξη πάνω από 15 έτη για ναρκωτικά,όσοι είναι μεγαλέμποροι ναρκωτικών
δηλαδή και όχι μικρέμποροι,αποφυλακίζονται στο ένα τρίτο της ποινής. Το ένα
τρίτο είναι και αυτό εικονικό αφού αν κάποιος έμπορος που έφερε ένα τόνο ηρωίνη
στην Ελλάδα καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξη και κάνει μεροκάματα στη φυλακή
σε δύο χρόνια το πολύ είναι έξω.
4. Άλλαξε το νόμο Κακλαμάνη για τον έλεγχο
του Πόθεν Έσχες των πολιτικών και φροντίζει να αμνηστεύονται πρακτικά και να
πέφτουν στα μαλακά όσοι πιάνονται με ψευδές Πόθεν έσχες. Ο νόμος αυτός
αμνηστεύει και τον ίδιο ο οποίος έχει δηλώσει ψευδή περιουσιακά στοιχεία.
5.
Με αλλαγές στον ίδιο νόμο δεν επιτρέπει τον πραγματικό έλεγχο των στοιχείων των
πολιτικών αφού αφαιρεί το δικαίωμα άρσης απορρήτου των τραπεζικών
λογαριασμών.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη νόμοι που αποδεικνύουν την νομική ευελιξία
Αθανασίου,η οποία συγκρίνεται μόνο με αυτή του Βενιζέλου. Υπήρξε επίσης νομικά
ευέλικτος στο θέμα της δικογραφίας Μιχελάκη για χρηματισμό την οποία κράτησε επί
μήνες στα συρτάρια του αντί να την πάει στη Βουλή. Να θυμίσω επίσης πως ο πρώτος
νόμος που επιχείρησε να περάσει στην καριέρα του ήταν για να μην δηλώνονται στο
Πόθεν Έσχες περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν σε offshore ναυτιλιακές. Αν
περνούσε ο νόμος,ο Καρατζαφέρης δεν θα είχε εναντίον του σήμερα κατηγορίες και
πιθανότητα να φυλακιστεί. Για ποιόν άραγε παρουσίασε αυτή την νομική διάθεση που
δεν παρουσιάζει για ένα νεαρό που θέλει να σπουδάσει;
Ας δούμε όμως από
την άλλη πλευρά,πώς όσοι διαφυλάττουν το νόμο τον ξεφτίλισαν στην περίπτωση του
Ρωμανού. Ο Νίκος Ρωμανός,ως έφηβος έζησε τη δολοφονία του φίλου του Αλέξανδρου
Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα. Λίγο αργότερα συλλαμβάνεται για διάπραξη
ληστειών στο Βελβεντό. Η Αστυνομία τον συνδέει με του Πυρήνες της
Φωτιάς,ανακοινώνει τη σύνδεσή του με την τρομοκρατία,τον ξυλοφορτώνει και
δημοσιεύει φωτογραφίες του που έχει επεξεργαστεί με photoshop για να μην
φαίνεται η κακοποίηση. Όσο διάστημα είναι προφυλακισμένος,η Αστυνομία διαρρέει
πληροφορίες που τον φωτογραφίζουν ως τρομοκράτη. Στη δίκη όμως που γίνεται,ο
Ρωμανός και οι φίλοι του δεν καταδικάζονται για τρομοκρατία. Ο εισαγγελέας της
δίκης μάλιστα Γρηγόρης Πεπόνης ρίχνει χαστούκι στους ισχυρισμούς της ΕΛΑΣ. Λέει
στην αγόρευσή του:
«Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους
ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ
οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωξαν ούτε
χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν... Από κανένα στοιχείο δεν
μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε
τρομοκρατική ομάδα».
Όσοι τον αποκάλεσαν τρομοκράτη και τον διέσυραν,σήμερα
του απαγορεύουν να σπουδάσει,επικαλούμενοι την επικίνδυνη εικόνα που οι ίδιοι
δημιούργησαν για τον Ρωμανό και η οποία δεν ισχύει. Ο Χαράλαμπος Αθανασίου έχει
δικαίωμα να θεωρεί ξένο για την κουλτούρα του το να στέλνει έναν έφηβο να
σπουδάσει,να σωφρονιστεί δηλαδή. Στο παρελθόν,υπήρχαν άνθρωποι όπως ο πατέρας
του ο οποίος ως Χίτης, θεωρούσε πως η άλλη άποψη είναι έγκλημα που πρέπει να
τιμωρηθεί με ξύλο,εξορία και φυλακή. Αλλά ο κύριος Αθανασίου εκπροσωπεί αυτή τη
στιγμή την Ελληνική Δημοκρατία. Πρέπει να απαντήσει αν σε αυτή τη Δημοκρατία, το
να απελευθερώνεις εμπόρους ναρκωτικών είναι προτιμότερο απ το να σωφρονίζεις και
να παιδεύεις εφήβους που υπήρξαν παραβατικοί.
Video ντοκουμέντο με τον
Ρωμανό στα Εξάρχεια λίγη ώρα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου
Ένα βίντεο από την ταραγμένη νύχτα της
δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που σκοτώθηκε από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα
και σημάδεψε την Ελλάδα, ανέβασε στο youtube o χρήστης the wolves.
Οι εικόνες
που ακολουθούν απεικονίζουν τους δρόμους των Εξαρχείων 30 λεπτά μετά τη
δολοφονία Γρηγορόπουλου.
Σύμφωνα με τον χρήστη που δημοσίευσε το βίντεο, σε
περίπου δύο λεπτά από την έναρξη του, εμφανίζεται και ο Νίκος Ρωμανός που είδε
τον αδελφικό του φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να πέφτει νεκρός από τις
σφαίρες αστυνομικών με αποτέλεσμα να στιγματιστεί η ζωή του.
Ήταν 6
Δεκεμβρίου του 2008.
Η σφαίρα, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, διαπέρασε την
καρδιά του και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο, προκαλώντας ακαριαίο
θάνατο.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν άοπλος. Το ίδιο και οι φίλοι του.
Η
είδηση προκάλεσε κύμα οργής.
Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους ψάχνοντας
μια απάντηση στο «γιατί».
Η δολοφονία πυροδότησε έντονες αναταραχές,
συγκρούσεις και εκτεταμένα επεισόδια σε διάφορα σημεία της πόλης καθώς και
οδομαχίες έξω από πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Του Κώστα
Βαξεβάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου