Το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου ευρισκόμενος στην Ήπειρο, επισκέφτηκα πολλά χωριά προσκεκλημένος από Αδελφότητες και Συλλόγους με την ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Πηγαίνοντας σε χωριό του Δήμου Ζηρού προσπερνάω ένα σταματημένο αυτοκίνητο και στα διακόσια μέτρα συναντάω έναν κύριο περίπου 55-60 ετών με ένα άδειο πλαστικό δοχείο στο χέρι.
Πήγαινε στο κοντινότερο πρατήριο υγρών καυσίμων για να πάρει βενζίνη για το αυτοκίνητο που "έμεινε" από καύσιμα.
Στην απόσταση των 2 χιλιομέτρων περίπου που διανύσαμε μέχρι το πρατήριο, μου είπε ότι πήγαινε να πάρει την κόρη του που ερχότανε με το λεωφορείο από κοντινή πόλη που είναι φοιτήτρια, επειδή έχουν καταλήψεις.
Φθάνοντας λέει στον νεαρό υπάλληλο υπάλληλο: "βάλε μου τρία".
Τότε και εγώ με την μ@λ@κία που με δέρνει του λέω: Αφού το δοχείο που έχεις παίρνει 4 λίτρα γιατί δεν το γεμίζεις για να είσαι σίγουρος ότι δεν θα ξαναμείνεις!!!
Και τότε ο άνθρωπος που μόλις είχα γνωρίσει , γυρίζει και μου λέει με ένα ύφος, όχι θιγμένου αλλά απελπισμένου ." Δεν κατάλαβες καλά φίλε μου, είπα 3 ευρώ και όχι 3 λίτρα . Πέντε ευρώ έχω όλα κι' όλα, να υπάρχουν και στο σπίτι 2 ευρώ.
Είχα σκοπό να βάλω και εγώ βενζίνη στο αυτοκίνητό μου, αλλά μετά από αυτό το γεγονός το μόνο που έκανα ήταν να πάω τον νέο μου φίλο πίσω στο αυτοκίνητό του.
Στο γυρισμό μου είπε ότι έχει γυρίσει στο χωριό του από την Αθήνα που ζούσε 40 χρόνια, για να γλυτώσει τουλάχιστον το ενοίκιο, γιατί και εκεί δεν είχε δουλειά. Δύο χρόνια έχει στο χωριό του και δεν έχει κάνει ούτε ένα μεροκάματο, έχει φθάσει στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης.
Τον αποχαιρέτησα και έφυγα για τον προορισμό μου προσέχοντας μην τρακάρω με την ανάπτυξη!!!
Τον αποχαιρέτησα και έφυγα για τον προορισμό μου προσέχοντας μην τρακάρω με την ανάπτυξη!!!
Και εγώ που νόμιζα ότι είχαμε φθάσει στον πάτο του βαρελιού!!!
Υ.Γ. Το παραπάνω περιστατικό είναι πραγματικό και συνέβη την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου στις 11:00 π.μ.
Χριστόφορος Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου