Η ομιλία της Γραμματέως του Συλλόγου Ηπειρωτών Ιλίου Μαρίκας Γκόνη, στην εκδήλωση της ΠΣΕ ''Τα Ηπειρώτικα πανηγύρια σήμερα''

Αγαπητοί πατριώτες

Η πρωτοβουλία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας είναι από κάθε άποψη άξια επαίνου. Η ευχή μας είναι να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, γιατί πραγματικά, έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε και «φυλάσσουμε Θερμοπύλες». Εννοώ τις Θερμοπύλες της παράδοσης και του λαϊκού μας πολιτισμού. Και βέβαια εξηγούμαι. Η διαφύλαξη της παράδοσης δεν αποτελεί πρόταση οπισθοδρόμησης και επιστροφής στο παρελθόν, στον τρόπο ζωής των προγόνων μας. Αποτελεί οδοδείκτη προς τις πεντακάθαρες ελληνικές πηγές ήθους, έμπνευσης, δημιουργικότητας, γνώσεων, αρχών και αξιών, που άντεξαν στο διάβα του χρόνου και που εγγυώνται την περαιτέρω σωστή και δημιουργική πορεία μας προς το μέλλον.

Βεβαίως και το Ηπειρώτικο πανηγύρι είναι μέρος της παράδοσής μας. Και αυτή την παράδοση οφείλουμε να τη διατηρήσουμε απαλλάσσοντάς την από τα τυχόν εμπορευματοποιημένα κατάλοιπα. Γιατί, είναι αλήθεια ότι τα πανηγύρια μας -εν πολλοίς- μετατράπηκαν σε εμπορευματοποιημένες εκδηλώσεις και έχασαν έτσι την αυθεντικότητα και τη διδακτικότητά τους. Κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες βιώνουμε στα Ηπειρώτικα χωριά την πραγματική αλλοίωση του ηπειρώτικου πανηγυριού, η διεξαγωγή του οποίου δεν έχει καμιά σχέση με την αυθεντικότητά του.

Το ξέρουμε καλά.

Μέσα στο κύλισμα του χρόνου οι γενιές των ανθρώπων έρχονται, μένουν και διαβαίνουν. Περνούν δηλαδή σαν διαβατάρικα πουλιά και γράφουν με το φανέρωμά τους τη δοξασμένη ή άδοξη ιστορία τους, που μένει πάντα ριζωμένη στον τόπο τους.

Και υλοποιώντας την υπενθύμιση του ποιητή:

«Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα “ρθούνε,  θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί»,

την αποθέτουν ως παρακαταθήκη στο τοπικό τους θησαυροφυλάκιο, όπου παραμένει ως υλικό πολύτιμων εμπειριών, αντιλήψεων, σκέψεων, γνώσεων, εφαρμογών ΚΑΙ κυρίως όμως διδαγμάτων για όσους περπατάνε πίσω τους.

Αυτό θα κάνουμε και εμείς. Είτε το θέλουμε είτε όχι.

Το πρόβλημα είναι γνωστό και το περιέγραψαν εναργέστατα οι προλαλήσαντες. Το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει. Η σημερινή προσπάθεια ας αποτελέσει μια αρχή έντονου και αληθούς προβληματισμού. «Το νερό μπήκε στο αυλάκι». Γιατί είναι υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε ακέραια και ατόφια την πολιτιστική ιδιομορφία της Ηπείρου, αφού είναι πλούσια και σε πολλά σημεία μοναδική.

romiazirou.blogspot.gr