- Έλα,
Βλάσης Φιλελές εδώ.
- Ω,
καλημέρα Βλάση. Πως μας θυμήθηκες κυριακάτικα;
- Το
απόγευμα πάμε γήπεδο.
- Λες,
ε;
- Ε, βέβαια. Το ματς της
χρονιάς.
Εκών, άκων βρέθηκα στο γήπεδο. Στη διαδρομή ο Βλάσης,
μού τα είχε εξηγήσει όλα: Έχουμε δύο σέντερ - φορ. Ο ένας καταλληλότερος απ' τον
άλλον. Ο μεγαλομέτοχος - ο Γερμανός ντε - «τα 'σπρωξε χοντρά». Ο προπονητής
είναι «κότα». Ό,τι του πει ο μεγάλος κάνει. «Δεν χάνουμε με τίποτα σου
λέω».
Ωραία παίζαμε στο πρώτο ημίχρονο. Κορδελάκια,
τσαλιμάκια και φιοριτούρες. Και μια άτυχη στιγμή στο 40΄. Γυρίζει προς τα πίσω,
χωρίς λόγο και αιτία, τη μπάλα ο σέντερ - φορ μας ο Γιώργεβιτς και την καρφώνει
στο «γάμα» της εστίας μας. Ο «Πρόεδρας» οργισμένος κάνει σήμα στον «κόουτς» και
κάνει αμέσως αλλαγή τον παιχταρά που .μπέρδεψε τα
γκολπόστ.
Στο 41' μπαίνει στο τεραίν η νέα ελπίδα, ο Σάμαριτς.
Πριν λήξει το ημίχρονο μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή ο πλέι - μέικερ μας ο
Μίσθος και τον ξαπλώνουν κάτω. Πέναλτι καταφανέστατο. Παίρνει την πρωτοβουλία ο
νεοεισελθών Σάμαριτς και στήνει τη μπάλα στην άσπρη βούλα. Σουτάρει με δύναμη
και τη στέλνει .άουτ.
- Ήταν
ακόμη κρύος. Γι' αυτό. Μην ανησυχείς, είναι παιχτούρα. Θα τον δεις στο δεύτερο
ημίχρονο. Η νίκη είναι δική μας. Η Ευρώπη μας περιμένει.
Ηρέμησα
γιατί ο Βλάσης όλη τη βδομάδα στοιχήματα μελετάει και «δεν μπορεί, κάτι θα
ξέρει».
Δεύτερο ημίχρονο και δεύτερη διείσδυση του Μίσθου στα
αντίπαλα καρέ στο 55΄ με νέο κλάδεμα. Η τριάδα των διαιτητών καταλογίζει την
εσχάτη των (ποδοσφαιρικών) ποινών. Πάει ο πλέι - μέικερ μας να εκτελέσει αλλά
τον προλαβαίνει ο Σάμαριτς και σουτάρει τη μπάλα στην αντίπαλη εστία. Στο κέντρο
της. Συγκεκριμένα στην αγκαλιά του αντίπαλου γκολκίπερ.
- «Που τον
βρήκαν τον άμπαλο;» ωρύεται ο ποδοσφαιρικός όχλος.
- Είχε
πιτσαρία στην Αμερική που έσκιζε, απαντά ο παραδιπλανός μου, αλλά σταμάτησε
μόλις τον αγριοκοίταξε ο Βλάσης.
Το τρίτο
πέναλτι δόθηκε στο 65΄ όταν ξανακατεδάφισαν τον Μίσθο. Κανείς δεν έχει πια το
κουράγιο να αντιδράσει όταν ο Σάμαριτς ξαναπαίρνει τη μπάλα. Αυτή τη φορά το
σουτ ήταν «μέσα». Και μάλιστα ψάρεψε τον τερματοφύλακα. Αλλά ήταν τόσο άψυχο που
ο πορτιέρο προλαβε και ξανασηκώθηκε και καπάκωσε το τόπι.
- «Φύγε
σκιτζή, χάσου παλτό», ήταν μερικά από τα πιο ευγενικά που ακούστηκαν. Όμως ήταν
πλέον φανερό πως ο «παιχταράς» είχε την εύνοια του Γερμανού μεγαλοεπενδυτή και
δεν θα έβγαινε με τίποτα.
Οι αντίπαλοι έπαιζαν σκληρά. Το 4ο πέναλτι στον
Μίσθο
Όπως σωστά
προβλέψατε και το τέταρτο πέναλτι στο 75΄το κέρδισε ο Μίσθος. Και βεβαίως το
εκτέλεσε ο Σάμαριτς. Σουτάρησε και δυνατά και ευθύβολα κατά το δυνατόν. Στο
δοκάρι για να ακριβολογώ. Δοκάρι και έξω, για να είμαι ειλικρινής. Πλησίασε την
επιτυχία όσο ποτέ άλλοτε.
Τότε
άρχισαν οι μούτζες. Και οι βρισιές. «Αφού δεν μπορείς ρε άσχετε, άσε και κανέναν
άλλο να σουτάρει». «Δεν το 'χεις αγόρι μου, ασχολήσου με τίποτ' άλλο». Έλεγαν
και ένα ακατανόητο για μένα: «Δεν σε θέλει ο λαός - παρ' την πεθερά και
μπρος».
Μπήκε και
κόσμος στο γήπεδο, μπήκε κι η αστυνομία. Στην αναμπουμπούλα ένα τηλεοπτικό
συνεργείο πλησίασε τον Σάμαριτς και τον ρώτησε «γιατί επιμένεις να χτυπάς τα
πέναλτι αφού δεν μπορείς να βρεις δίχτυα;»
«Βλέπετε η μοίρα το θέλησε να γίνω στράικερ της ομάδας
στις πιο δύσκολες στιγμές των τελευταίων δεκαετιών, αλλά αυτές οι δύσκολες
στιγμές δεν θα κρατήσουν ακόμα πολύ».
- Ποια «μοίρα» κ. Σάμαριτς; Εσύ επιμένεις να χτυπάς τα
πέναλτι. ΄΄ ΄Αφησε και κανέναν άλλο να
προσπαθήσει.
«Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν
χαράξει», απαντά
αγέρωχος και ξαναμπαίνει στο χόρτο καθώς το ματς
ξανάρχιζε.
Στο 85΄
πάλι ο Μίσθος κάτω. Συσκέπτεται η διαιτητική τρόικα και το δίνει το πέναλτι. Όλα
κρέμονται από μια κλωστή: Η Ευρώπη, η ομάδα, η χώρα βρε αδερφέ. Μ' έχουν ζώσει
τα φίδια. Όλοι έχουν μείνει αποσβολωμένοι. «Τέσσερα χαμένα πέναλτι. Να μπει
τουλάχιστον το πέμπτο, να σωθεί η χρονιά».
Ο Σάμαριτς
γεμάτος αυτοπεποίθηση κατευθύνεται στη μπάλα. Δεν μπορώ να βλέπω άλλο και κλείνω
τα μάτια. Ακόμη και ο Βλάσης, μού κρατά σφιχτά το χέρι, σε βαθμό
παρεξηγήσεως.
- Εσείς
πιστεύετε ότι μπήκε;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου