Φθινόπωρο στη Σύμη

Δείτε μια εικονική περιήγηση στη Σύμη.www.greecevirtual.gr/el/dodecanese/symi 

Δείτε φωτογραφίες από την πανέμορφη Σύμη

http://travelphoto.gr/symi-island-photos/

Στις οκτώ το πρωί αφήσαμε πίσω μας το λιμάνι της Ρόδου. Πενήντα λεπτά αργότερα όλοι οι επιβάτες είχαμε ανέβει στο κατάστρωμα. Πλέαμε ανάμεσα στην Τουρκία και τη Σύμη. Με ανυπομονησία περιμέναμε την τελευταία στροφή του πλοίου, τη στροφή που θα μας άφηνε επιτέλους να αντικρύσουμε, για πρώτη φορά, την πόλη της Σύμης.

Το χωριό πάνω στο λόφο έλαμπε κάτω από τον δυνατό φθινοπωρινό ήλιο. Τα σπίτια του Αιγιαλού όμως, σκαρφαλωμένα πάνω στα βράχια δεξιά και αριστερά στο βαθύ πέταλο του κόλπου, βρισκόντουσαν ακόμα στην σκιά. Με την πολύ ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους και την απίστευτη χρωματική ποικιλία τους, τα σπίτια από μακριά έμοιαζαν με κουκλόσπιτα. Το μυαλό σου έτρεχε στην «Ιθάκη» του Καβάφη και στα πρωτοειδωμένα λιμάνια, σε μέρη μαγικά όπως το πανέμορφο αυτό νησί.

Πρώτα κτίστηκε το χωριό ψηλά στο λόφο. Ήταν η εποχή των πειρατών και τα παράλια μέρη ήταν απαγορευμένες περιοχές. Όταν οι πειρατές έπαψαν να αποτελούν κίνδυνο η πόλη άρχισε να επεκτείνεται προς τον Γιαλό και προς το Πέδι, στον διπλανό κόλπο.

Οι κάτοικοι του νησιού καθόλου αποθαρρυμένοι από το κακοτράχαλο τοπίο έσκαψαν, ίσιωσαν, έσπασαν βράχους και έκτισαν τα υπέροχα σπίτια τους. Μια σκάλα με τετρακόσια σκαλοπάτια η «Καλή Στράτα», η «Καλή» όπως συνηθίζουν να την λένε οι ντόπιοι, ενώνει το χωριό με τον Γιαλό.

Θαυμάζοντας τα σπίτια αριστερά και δεξιά της «Καλής» ούτε που το κατάλαβα ότι ανέβηκα τετρακόσια σκαλοπάτια. Τα περισσότερα σπίτια είχαν ανακαινιστεί, βαφτεί και έδειχναν έτοιμα να αντέξουν στο χρόνο.

Άλλα πάλι ήταν πραγματικά ερείπια αλλά ακόμα και σε αυτή την κατάσταση, προσέδιδαν παρά αφαιρούσαν στην γενικότερη ατμόσφαιρα. Ανάμεσα στα σπίτια η κατακόρυφη θέα προς τον Γιαλό και το Μουράγιο ήταν τόσο μοναδική που προσπαθούσες να την καταγράψεις στην μνήμη σου, να την ανασύρεις.....  κάποια άλλη στιγμή.

Η «Καλή Στράτα» τελείωνε όταν έφτανες στο χωριό. Εδώ τα σοκάκια στενεύανε και σαν δαίδαλοι απλωνόντουσαν παντού. Διασχίζοντας τα, τα αυτιά σου γέμιζαν με τους ήχους που ερχόντουσαν μέσα από τα σπίτια.

Κατσαρόλες, τηλεόραση, φωνές σε έκαναν να θέλεις να κρυφοκοιτάξεις, να δεις μέσα στην καθημερινότητά των ανθρώπων αυτών. Ο φθινοπωρινός καιρός τους κρατούσε μέσα στα σπίτια και παρόλο που η Σύμη έχει περίπου τρεις χιλιάδες μόνιμους κατοίκους διασχίζοντας το χωριό αισθάνθηκα ...μόνη. Πού και που όλο και κάποιος εμφανιζόταν από κάποιο σοκάκι. Πρώτα τον άκουγα .... μετά τον έβλεπα.

Αυτό το νησί διάλεξε και ο αρχάγγελος Μιχαήλ για να ξεκουραστεί. Και το νησί τον καλοδέχτηκε και έκτισε παντού εκκλησίες και μοναστήρια που του τα αφιέρωσε.

Ανάμεσά τους και η Μονή του Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτη. Ο ναός, στον όρμο του Πανόρμου στο νότιο άκρο του νησιού, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα προσκυνήματος για τους ορθόδοξους όλου του κόσμου. Μέσα στον ιερό ναό δεσπόζει η Θαυματουργή εικόνα του ταξιάρχου Μιχαήλ στην οποία οι πιστοί αφήνουν το τάμα τους.

Και όσοι δεν μπορούν να πάνε οι ίδιοι, να μην ανησυχούνε. Αρκεί να βάλουν σε ένα πλαστικό μπουκάλι τα αφιερώματά τους, να το ρίξουν στη θάλασσα και αυτό θα βρει το δρόμο του. Όπως επανειλημμένως έχει συμβεί, κατά τα λεγόμενα, το μπουκάλι από όπου και αν σταλεί ....θα καταλήξει στον Πάνορμο. Και αν ο αποστολέας έχει προνοήσει και έχει γράψει και το τηλέφωνό του οι ιερείς θα επικοινωνήσουν μαζί του, να τον ενημερώσουν για την άφιξή του! Προσοχή με γεμίσετε τη θάλασσα με μπουκάλια. Μόνο των "πιστών" τελικά φτάνουν...

www.romiazirou.blogspot.gr