Πάμε όλοι Τζουμέρκα.

                                                  Γράφει ο Κίτσος ο Αθαμάνας

Έπιασε για τα καλά το καλοκαίρι. Έγιναν και οι εκλογές, “μοιράστηκε” δεν μοιράστηκε το πρωτογενές πλεόνασμα, πάμε όλοι για διακοπές. (Θέλουμε να λέμε...)  

Κι όσοι απηύδησαν από την καθημερινή πρωτευουσιάνικη  μονοτονία.

Όσοι απόκαμαν από το λιοπύρ' της Αθήνας και το στριμωξίδ' στα λεωφορεία.

Όσοι αποκάρωσαν από την πρωτευουσιάνικη καθημερινότητα...

Όσοι τσιουρουφλίστηκαν στο πρωτευουσιάνικο “τηγάνι”.Όσοι μπαϊλντισαν από τον καθημερινό βομβαρδισμό (σωρηδόν οι ρουκέτες με ψέματα και φιστούρες, απ' όλα τα οργανέτα, τους κολαούζους και τα υποπόδια).

                           Επιλέγουν τα Τζουμέρκα

                          Για να θαυμάσουν το ηλιοβασίλεμα

Πίσω ἀπὸ μακρινὲς κορφὲς ὁ ἥλιος βασιλεύει
καὶ τ’ οὐρανοῦ τὰ σύνορα χίλιες βαφὲς ἀλλάζουν,
πράσινες, κόκκινες, ξανθές, ὁλόχρυσες, γαλάζιες
κι ἀνάμεσά τους σκάει λαμπρὸς λαμπρὸς ὁ Ἀποσπερίτης.

● ● ●
Καλότυχοί μου χωριανοί, ζηλεύω τὴ ζωή σας,
τὴν ἁπλοϊκή σας τὴ ζωή, πόχει περίσσιες χάρες.
Μὰ πλιὸ πολὺ τὸ μαγικὸ ζηλεύω γυρισμό σας,
           ὅντας ἡ μέρα σώνεται καὶ βασιλεύει ὁ ἥλιος.  

Κώστας Κρυστάλλης

Να χαρούν τον αέρα και να νιώσουν την ύπαρξη και τη δημιουργία!

Θέλω του λόγγου τα πουλιά
με τον κελαηδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδύ
να με ξυπνούν το τάχυ...

Για να μπλατσιαρίσουν στον Άραχθο

«Ο Άραχθος, σα να τινάχτηκε κάτω από μια πέτρα της Πίνδου, φίδι και ιχθυοειδές με λυγερά λέπια και γυρίσματα. Από ψηλά κάνει σινιάλα στη Θεσσαλία, αφρίζει κάτω από έλατα και καστανιές και τελειώνει σχεδόν αθλητικός, πάντα έφηβος».

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη το πολύ περισσότερο μαζί με το λιγότερο μια φέτα αέρα και μια φέτα χώμα. Πουμουθήκαμε από καυσαέριο και φολτάκιασαν τα ποδάρια μας από την άσφαλτο.

Στα Τζουμέρκα  παίρνουν σάρκα και οστά τα όνειρα και η θέληση.

Στα Τζουμέρκα που κάθε άνθρωπος στέκεται μπροστά στην πανδαισία της φυσικής και μελωδικής χαρμονής του τόπου μας,  παντεπόπτης και διαφεντευτής της ολόφωτης και απρόσμενης ηπειρώτικης – τζουμερκιώτικης  ομορφιάς.

Για τους λάτρεις της άγριας φύσης, του υψόμετρου και του κυνηγιού, τα Τζουμέρκα είναι το τέλειο μέρος. Δεκάδες μικρά χωριά, σκαρφαλωμένα στα άγρια και καταπράσινα βουνά της Πίνδου, εύκολα όμως προσβάσιμα, αληθινά στολίδια της φύσης.

  Άγναντα, Πράμαντα χωριά, στον έλατο λουσμένα,

τραχειά αγριοπερίστερα του γένους καντηλέρια

στα τιμημένα και άγονα τα χώματα σπαρμένα

Τζουμέρκα μου περήφανα, σταυραετών λημέρια

Ο απόλυτος θαυμασμός στην Τζουμερκιώτικη δημιουργία!

Ο κόσμος φκιάνουν εκκλησιαίς, φκιάνουν και μοναστήρια,

Φκιάνουν και πετρογιόφυρα, για να περνάη ο κόσμος

ΑΓΝΩΣΤΕ ΜΑΣΤΟΡΑ ΗΠΕΙΡΩΤΗ

                             Οι μούσες σε κοιτάξανε και πήρες

                             ν’ ανοίξεις θησαυρούς με το κλειδί

                             να χτίσεις να στεριώσεις με την πέτρα

                             ιδανικά, αγώνες, προκοπή.

                                           Ν. Μούλιας

                      
   Και επειδή οι “πάσχοντες από ευρωπαϊκό επαρχιωτισμό” μας  τσαμπουνάν και τα του εναλλακτικού τουρισμού, στα Τζουμέρκα, λοιπόν, για να οργώσουμε:

Καλότυχοί μου χωριανοί, ζηλεύω τὴ ζωή σας,
τὴν ἁπλοϊκή σας τὴ ζωή, πόχει περίσσιες χάρες.
Μὰ πλιὸ πολὺ τὸ μαγικὸ ζηλεύω γυρισμό σας,
ὅντας ἡ μέρα σώνεται καὶ βασιλεύει ὁ ἥλιος.

               (Τζουμέρκα 1944)

Εκεί στην Ήπειρο  θα δούμε  τις γιαγιούλες να κάθονται απόγιομα άκρη άκρη στο μισό φεγγάρι με ασβεστωμένο μεσόφρυδο όξω απ' τα παράθυρα με το βασιλικό.

(Αυθεντικές, ατόφιες, αφκιασίδωτες και αγνές και με το άρωμα της ελληνικής λεβεντιάς στην καρδιά και στο κορμί τους που εκπέμπουν έναν αυτογενή δυναμισμό ανθρωπισμού και μαγεύουν το σύμπαν φανερώνοντας την ακμή και την αρχοντιά της ηπειρώτικης ψυχής).

Στα Τζουμέρκα, στην πιο φτωχή περιοχή της Ευρώπης...

Τόπος βραχώδης, σκληρός, κακοτράχαλος κι άγονος.

Τόπος με έντονες πτυχώσεις.

Tραχύς και δύσκολος στην προσέγγιση και το διάβα του.

Χαράδρες, οροσειρές, ποτάμια, δάση, αρχαίοι τόποι, βυζαντινές εκκλησίες, μοναστήρια.

Οι εσχατιές ενός ορίζοντα που τα χρώματά του συνθέτουν κάτι το μοναδικό.

Αερότοποι, αετοφωλιές, καταφύγια…

Σ’ αυτόν τον τόπο

πέρασαν στρατοκόποι και κτηνοτρόφοι,

πέρασαν πεζούρα και καβαλαρία,

πέρασαν ζαλικωμένες γυναίκες και φορτωμένοι άνδρες,

πέρασαν ήρωες και αγωνιστές,

πέρασαν καλόγεροι και οπλαρχηγοί, στρατιώτες και ξένοι, εφήμεροι κατακτητές και ανίκητοι υπερασπιστές.

Πάντα με το χαμόγελο!!!

Και το τραγούδι

Είτε σελαγίζουμε τα ζωντανά

Κάθε βραδούλα, κάθε αὐγή, θέλω τὸ κρύο τ᾿ ἀγέρι
νἄρχεται ἀπὸ τὴν λαγκαδιά, σὰν μάνα, σὰν ἀδέρφι
νὰ μοῦ χαϊδεύει τὰ μαλλιὰ καὶ τ᾿ ἀνοιχτά μου στήθη.

Είτε τραγουδούμε στο καγκελάρι !!!

Κίτσος ο Αθαμάνας pasias1952@gmail.com