Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Αγρυπνία και περηφάνια


Λέω να οργανώσω μια αγρυπνία, μια παράκληση, κάτι τέλος πάντων από αυτά, για να παρακαλέσω κάποια Ανώτερη Δύναμη να πάψει επιτέλους ο Ανθιμος, το ποίμνιο του και όλοι εκείνοι που δρουν «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν» αυτών, να αφήσουν ήσυχο τον υπόλοιπο κόσμο και τις αμαρτίες του και να ασχοληθούν με κάτι άλλο, πιο χρήσιμο. Κάτι μάλιστα πιο προσήκον στα χρέη της Εκκλησίας από το να ξεσηκώνει με μισαλλόδοξο και προσβλητικό λόγο τους πιστούς σε ακροδεξιές εθνικιστικές και ντροπιαστικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες.


Διεθνώς οι ακροδεξιοί εκπρόσωποι του Θεού επί της Γης, όπως οι περισσότεροι Ευαγγελιστές για παράδειγμα στις ΗΠΑ ή οι φονταμενταλιστές όλων των θρησκευτικών αποχρώσεων σε σχεδόν όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου αντιτίθενται στα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα του σεξουαλικού αυτοκαθορισμού, του σεβασμού στην ιδιωτική ζωή ή της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης, στο όνομα του Θεού ή του Αλλαχ ή οποιουδήποτε άλλου.
Στην Ελλάδα, επιπλέον, που η Χριστιανική Ορθοδοξία αναγνωρίζεται ακόμα ως επίσημη θρησκεία του κράτους, η Εκκλησία ανέκαθεν θεωρούσε, και θεωρεί ακόμα, ότι έχει δικαίωμα ίσο με εκείνο της Πολιτείας στην διακυβέρνηση της χώρας και ισάξια σχεδόν νομοθετικά δικαιώματα με τους εκλεγμένους βουλευτές του κράτους. Θα πρέπει επιτέλους να διαχωριστούν εντελώς, όχι μόνο στα χαρτιά αλλά ουσιαστικά, οι ρόλοι κράτους-εκκλησίας σε μια χώρα, μάλιστα, που θέλει να θεωρείται σύγχρονη και δημοκρατική.

Η εκκλησία και πολλοί από τους λειτουργούς της ούτε πτωούνται από αυτά τα χιλιοειπωμένα ούτε αντιλαμβάνονται τον πραγματικό τους ρόλο - ευτυχώς όχι όλοι καθώς υπάρχουν και πολλοί ιερείς που προσφέρουν αξιόλογο κοινωνικό και ανθρωπιστικό έργο - ξεχνώντας μάλλον την τύχη των καθολικών παπάδων στην διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και υπερεκτιμώντας την δύναμή τους.... Τώρα μάλιστα που η συντηρητική, ακροδεξιά, ξενοφοβική και ομοφοβική μερίδα της Εκκλησίας και του ποιμνίου της έχει βρει εκλεγμένους βουλευτές - κυρίως της Χρυσής Αυγής αλλά όχι μόνο - να συμπαραστέκονται και να προωθούν τις θέσεις και τις απόψεις αυτές με κάθε δυνατό τρόπο, αλλά και εκπροσώπους του Τύπου ρυπαρούς και αήθεις που έχουν αρχίσει να ξανασηκώνουν κεφάλι με τους γνωστούς σιχαμερούς εκβιασμούς τους, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα και σοβαρά...

Σκέφτομαι τι καλά που τα έλεγε ο Ζοζέ Σαραμάγκου στο «Το Κατα Ιησουν Ευαγγέλιο» που, περιγράφοντας μια συνάντηση του Ιησού με το προαιώνιο αντίπαλο δέος του, λέει ότι ο Σατανάς τον προειδοποιεί πως το χειρότερο κακό θα έρθει στον κόσμο από Εκείνον, τον Χριστό, και πως στο όνομα του θα γίνουν πόλεμοι, καταστροφές, θα χαθούν εκατομμύρια ζωές... Με λίγα λόγια έλεγε ότι τελικά μέσω του Καλού θα επικρατήσει το Κακό. Γιατί είναι κακό στο όνομα της αποστειρωμένης και συντηρητικής πίστης που προωθεί ο Άνθιμος από άμβωνος στην Θεσσαλονίκη, ή ο Σεραφειμ στον Πειραιά, συνεπικουρούμενοι από μια μερίδα ακροδεξιών και φασισττκών μορφωμάτων της πολιτικής και δημοσιογραφικής ζωής του τόπου να διακηρύττουν ότι «οσοι είμαστε ευαίσθητοι σε θέματα ορθοδόξου πίστεως και ζωής ας εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην ηθική έκπτωση στη γενετήσια διαστροφή», ή ότι αντιτίθεται στην "προβολή μίας μη αποδεχτής και μη φυσιολογικής κατάστασης η οποία καταδικάζεται από την εκκλησία και την κοινωνία γιατί είναι παρά φύση". 




Κάποτε θα πρέπει το επίσημο κράτος να αντιτίθεται εκείνο νομικά σε τέτοιου είδους δηλώσεις, αφού δεν το φροντίζει η ίδια η Εκκλησία όπως θα ήταν το σωστό, και οσοι εκκλησιαστικοί λειτουργοί εν έτει 2014 ενοχλούνται από τους ομοφυλόφιλους, τις παρελάσεις τους και τις εκδηλώσεις δικαιολογημένης υπερηφάνειας τους καλό θα είναι να αναγκάζονται να κρατάνε την γνώμη τους για τον εαυτό τους ή αλλιώς να πηγαίνουν σπίτια τους. Δεν έχουν ανάγκη οι οργανωτές και οι συμμετέχοντες στο ThessalonikiGayPride από τις αγρυπνίες και τις συνάξεις του Ανθιμου ούτε του λαού που συγκεντρώνεται υποκριτικά στις εκκλησίες να προσευχηθεί για τις αμαρτίες των «διεστραμμένων». Έχουν αντίθατα ανάγκη την αποδοχή, τον σεβασμό και την αληθινή ουσιαστική «χριστιανική» αδελφοσύνη και αγάπη από την οποία αυτοί οι «πιστοί» πόρω απέχουν.

Αλλά θα μου πεις σε μια χώρα που οι Ανθιμοι αλλά και οι Τριανταφυλλόπουλοι - χυδαίοι στην ρίζα της ύπαρξης τους και οι δύο αλλά και πιο ίδιοι μεταξύ τους από ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά- ακόμα έχουν δύναμη και πιστους να τους παρακολουθούν και να τους πιστεύουν, αφού ακόμα δεν έχουν εξοστρακιστεί στο πυρ το εξώτερον από τον ίδιο τον κόσμο που κάθεται και τους ακούει, τους στηρίζει και τους δίνει δύναμη να απειλούν και να εκβιάζουν, τι να περιμένει κανείς. Αυτού του είδους τα κοινωνικά αλλά και ακρως πολιτικά φαινόμενα βλάπτουν άμεσα την δημοκρατία και τους θεσμούς και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε και αντισταθούμε σε αυτά σθεναρά, δίχως πισωγυρίσματα ή φόβο, τόσο το καλύτερο. Αλλιώς, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. 

Μαρία Τριαντοπούλου


Δεν υπάρχουν σχόλια: