Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής κατοχής ( Ιούλιος 1797 -
Οκτώβριος 1798) κτίσθηκε εκκλησία του Παντοκράτορα στη θέση που σήμερα υπάρχει
το φρούριο - κάστρο προκειμένου να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα οι
ναύτες του Γαλλικού στόλου, όταν τα πλοία τους δεν μπορούσαν να εισπλεύσουν στο
στενό στόμιο του Αμβρακικού. Κατά τα αιματηρά γεγονότα του 1798 και την κατάληψη
της περιοχής από τον Αλή Πασσά, η εκκλησία καταστράφηκε:".....Εκάησαν αι
συνοικίαι Αγίου Γεωργίου όπου νυν το ομώνυμον φρούριον και το παρεκκλήσιον ττου
Παντοκράτορος, όπου το φερώνυμον φρούριο"(ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ ο.π. 656,
ΒΑΣΙΛΑΣ,Ναοί,268).
Παράλληλα ο Νικ. Ζιάγκος αναφέρει (Για την επίθεση Αρβανιτών
του Αλή Πασσά στα παραπάνω γεγονότα): Στη μάχη έπεσαν 400, αιχμαλωτίσθηκαν 1.000
γυναικόπαιδα, 200 Γάλλοι παραδόθηκαν στη Νικόπολη και 87 Έλληνες με τον Περραιβό
έφτασαν στον Παντοκράτορα, μπήκαν σε 3 καράβια κι έφυγαν...."(ΖΙΑΓΚΟΣ,
Τουρκοκρατημένη Ήπειρος, 342)
Σύμφωνα με τον Φιλαδελφέα ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή, ο ναός παρέμεινε μετά την ανέγερση του φρουρίου και οι Τούρκοι τον μετέτρεψαν σε πυριτιδαποθήκη και γιαυτό δεν μπόρεσε να τον επισκεφθεί.
Σύμφωνα με τον Φιλαδελφέα ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή, ο ναός παρέμεινε μετά την ανέγερση του φρουρίου και οι Τούρκοι τον μετέτρεψαν σε πυριτιδαποθήκη και γιαυτό δεν μπόρεσε να τον επισκεφθεί.
Εικόνα της περιοχής δίνει και ο Pouqueville πριν την ανέγερση
του φρουρίου (1806) και αναφέρετα στην ύπαρξη της εκκλησίας αλλά και ακρωτηρίου
Παντοκράτορα:
".... Προς την πλευρά της Δ΄Πύλης δεν υπάρχουν παρά χωράφια.
Αφού τα διασχίσει κανείς φθάνει σ΄έναν ελαιώνα, που σχηματίζει θόλο αδιαπέραστο
από τις ακτίνες του ήλιου μέχρι το εκκλησάκι και το ακρωτήριο του Παντοκράτορα"
(POUQUEVILLE, Voyage, II, 207-208).
Άλλες πληροφορίες θεωρούν πως ο ο ναός ήταν κτισμένος στο
ύψωμα του Καλή - Μπαμπα (Κάλπαμπα, Γκάλμπαμπα).
Το τελευταίο κατά το συντάκτη που γνωρίζει το σημείο και τη σύσταση του εδάφους, δεν μπορεί να ισχύει. Ενδεχομένως να συγχέεται η ύπαρξη του υπογείου καταφυγίου που είχε στρατιωτική χρήση με την ύπαρξη εκκλησίας.
Πιθανότατα, η εκκλησία είναι το κτίσμα στην τάφρο του κάστρου, που ανασκευάσθηκε πρό 10ετίας περίπου, εθεωρείτο από τις δημοτικές υπηρεσίες ως πυριτιδαποθήκη, η φορά της μικρής πλευράς του ορθογωνίου κτιρίου είναι ακριβώς ανατολική και το σχήμα του δεν έρχεται σε αντίθεση με το σχήμα εκκλησιών εκείνης της εποχής. Πρόκειται για το ορθογώνιο κτίριο με τη γκρίζα στέγη στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Το τελευταίο κατά το συντάκτη που γνωρίζει το σημείο και τη σύσταση του εδάφους, δεν μπορεί να ισχύει. Ενδεχομένως να συγχέεται η ύπαρξη του υπογείου καταφυγίου που είχε στρατιωτική χρήση με την ύπαρξη εκκλησίας.
Πιθανότατα, η εκκλησία είναι το κτίσμα στην τάφρο του κάστρου, που ανασκευάσθηκε πρό 10ετίας περίπου, εθεωρείτο από τις δημοτικές υπηρεσίες ως πυριτιδαποθήκη, η φορά της μικρής πλευράς του ορθογωνίου κτιρίου είναι ακριβώς ανατολική και το σχήμα του δεν έρχεται σε αντίθεση με το σχήμα εκκλησιών εκείνης της εποχής. Πρόκειται για το ορθογώνιο κτίριο με τη γκρίζα στέγη στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Ο Παντοκράτορας είναι
παραθαλάσσιος οικισμός σε απόσταση 2 χιλιομέτρων δυτικά της Πρέβεζας. Είναι ο
δεύτερος οικισμός που συναντά κάποιος μετά την πόλη προς την πλευρά του
Ιονίου
Πελάγους. Απέχει 400 μέτρα από την έξοδο του υποθαλάσσιου
τούνελ Πρέβεζας - Ακτίου και ο επισκέπτης της Πρέβεζας διέρχεται από τις παρυφές
του.
Ιδρύθηκε αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή κι εγκαταστάθηκαν κατ αρχήν 57 προσφυγικές Ελληνικές οικογένειες που προέρχονταν κυρίως από παραλιακές περιοχές της Μικράς Ασίας. Σήμερα (2008) ελάχιστοι από τους πρώτους κατοίκους βρίσκονται στη ζωή και η κατοίκηση συνεχίζεται από τους απογόνους των προσφύγων καθώς και από νέους κατοίκους που διαρκώς προστίθενται, αφου η περιοχή του θεωρείται η ομορφότερη της Πρέβεζας και αποτελεί τόπο έλξης.
Ιδρύθηκε αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή κι εγκαταστάθηκαν κατ αρχήν 57 προσφυγικές Ελληνικές οικογένειες που προέρχονταν κυρίως από παραλιακές περιοχές της Μικράς Ασίας. Σήμερα (2008) ελάχιστοι από τους πρώτους κατοίκους βρίσκονται στη ζωή και η κατοίκηση συνεχίζεται από τους απογόνους των προσφύγων καθώς και από νέους κατοίκους που διαρκώς προστίθενται, αφου η περιοχή του θεωρείται η ομορφότερη της Πρέβεζας και αποτελεί τόπο έλξης.
Αποτελεί τουριστικό
προορισμό γιά όσους επιθυμούν ήρεμες διακοπές και όσους ενδιαφέρονται για
θαλάσσιες δραστηριότητες.
Το ηλιοβασίλεμα στην περιοχή είναι μοναδικό και η θέα προς τη θάλασσα σαγηνευτική. Παρόλες τις παρεμβάσεις της σύγχρονης εποχής, η γραφικότητα στο Παντοκράτορα διατηρείται και αποτελεί αγαπημένο προορισμό περιπάτου.
Το ηλιοβασίλεμα στην περιοχή είναι μοναδικό και η θέα προς τη θάλασσα σαγηνευτική. Παρόλες τις παρεμβάσεις της σύγχρονης εποχής, η γραφικότητα στο Παντοκράτορα διατηρείται και αποτελεί αγαπημένο προορισμό περιπάτου.
Η θάλασσα του
Παντοκράτορα αποτελεί σημαντικό ψαρότοπο και εφαρμόζονται σχεδόν όλοι οι τρόποι
ψαρέματος. Ο θαλάσσιος βυθός χαρακτηρίζεται από τις συχνές εναλλαγές τοπίου, την
άφθονη θαλάσσια πανίδα, την εναλλαγή βαθών και την ύπαρξη βραχωδών συμπλεγμάτων
που αποτελούν καταφύγιο σχεδόν όλων των ειδών ψαριών που συναντώνται στις
ελληνικές θάλασσες. Η περιοχή είναι ιδανική για
ψαροτούφεκο.
Το Κάστρο του Παντοκράτορα, χτισμένο από τον Αλή Πασά το 1807 είναι στολίδι που αξίζει να επισκεφθεί κανείς να το εξερευνήσει και να απολαύσει τη θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος, τη Λευκάδα και το Άκτιο. Πλήθος εκδηλώσεων (θέατρο, μουσική κλπ) φιλοξενούνται σαυτό τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο.
www.pantokratoraspreveza.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου