Μια
απίστευτη για την εποχή λύσσα κατάληψης του κράτους-λάφυρου χαρακτηρίζει
τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος χωρίς ταμπού παρέδωσε τις πιο καίριες κρατικές θέσεις
σε κολλητούς τους και μάλιστα Μεσσήνιους.
Πριν καν προλάβουν οι υπουργοί
να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον, ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε τον έλεγχο της Εθνικής
Τράπεζας αναθέτοντας τα σκήπτρα της στον Αλέξανδρο Τουρκολιά, κολλητό του
φίλο, γεννημένο στην Κυπαρισσία.
Ακόμα πιο άγαρμπος ο τρόπος
αντικατάστασης του Ιωάννη Διώτη από την ηγεσία του ΣΔΟΕ την οποία ο Αντώνης
Σαμαράς παρέδωσε σε κάποιον κύριο Στασινόπουλο, πρώην έφορο Μεσσήνης και
κολλητό του φίλο.
Τέλος, με απόφαση του πρωθυπουργού Διοικητής της ΕΥΠ
ορίστηκε ο 40χρονος μηχανολόγος-μηχανικός(!) Θεόδωρος Δραβίλας ο οποίος ήταν
Γ.Γ του Υπ.Πολιτισμού επί των ημερών του. Μιας και όμως ο συγκεκριμένος
κατάγεται από την Αρκαδία κι όχι από τη Μεσσηνία, υποδιοικητές ορίστηκαν ο
Καλαματιανός δικηγόρος Παναγιώτης Κοντούλης και Γεώργιος Καμαρινόπουλος,
απόστρατος στρατιωτικός ,Μεσσήνιος στην καταγωγή επίσης!
Προσωπικά, δεν
θυμάμαι ξανά να έχουν οριστεί τόσο εξόφθαλμα αναξιοκρατικά άνθρωποι ενός
πρωθυπουργού σε τέτοιες θέσεις ενώ τουλάχιστον οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί
φρόντιζαν να είναι πιο διακριτικοί και να μην φανερώνουν την διάθεση τους
να ελέγχουν άμεσα τις τρεις πιο ισχυρές κρατικές υπηρεσίες.
Που ήταν
άραγε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης όταν ο Σαμαράς καταλάμβανε το
Κράτος σαν τον τελευταίο άπληστο
βλαχοδήμαρχο;
www.parapolitiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου