«Το αηδόνι αυτό δεν τραγουδά, μού φαίνεται πως κλαίει». Για τον Ηλία Νάστο

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Ηλίας, ο γιατρός, ο φίλος, ο μέγας πατριώτης, μάς «έφυγε». Ο Ηλίας Νάστος από τη Σκούπα Άρτας, εξαιρετικός γιατρός,- πέρασε όλα τα αξιώματα και έφτασε στο ανώτατο. Ο αναγνωρισμένος επιστήμονας! Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αγνάντων. Έξι ολόκληρα χρόνια. Μας τίμησε όλους.

Ο Ηλίας, ο Ναύαρχος, ο άνθρωπος! Σε τέτοιες ώρες που η θλίψη μπουκώνει το στόμα και το χέρι ανήμπορο να γράψει κάτι, γράφω το σύνθημα. Εκεί είχαμε φτάσει. Τον παίρναμε τηλέφωνο. Να, ο διάλογος. «Ηλία …δεν έχει ασφάλιση». Και η απάντηση: «Και τι πρέπει να πεθάνει; Άμα ήταν έτσι, εμείς στα Τζουμέρκα, έπρεπε να είχαμε πεθάνει από τότε που γεννηθήκαμε. Στείλτον εδώ».

                                     Μαθητής στο Γυμνάσιο Αγνάντων.(Ο μεσαίος)

Αυτός ήταν ο Ηλίας. Με σοβαρό κοινωνικό έργο. Άνθρωπος που δεν ξέχασε ποτέ την καταγωγή του. Τζουμερκιώτης αληθινός! Ρίτα, Κωνσταντίνε και Δέσποινα. Θερμά συλλυπητήρια.