Σκαλούλα Τζουμέρκων Άρτας. Δείτε τα video

Δείτε τα video

Σκαλούλα Άρτας 

Η Σκαλούλα (Τοπική Κοινότητα Αθαμανίου - Δημοτική Ενότητα ΑΘΑΜΑΝΙΑΣ), ανήκει στον Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. 

Η επίσημη ονομασία είναι “η Σκαλούλα”. Έδρα του δήμου είναι το Βουργαρέλι και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Σκαλούλα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αθαμανίου, του πρώην Δήμο Αθαμανίας του Νομού Άρτας.

Η Σκαλούλα έχει υψόμετρο 599 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,3516074232 και γεωγραφικό μήκος 21,200981829.

Εθνικό πάρκο Τζουμέρκων. Π.Δ. (ΦΕΚ 49/12-2-2009 τ.Δ΄)

Σκοπός Η προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου, ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου σε τμήματα της περιοχής των ορεινών όγκων των Τζουμέρκων (Αθαμανικών Ορέων), του Περιστερίου (Όρους Λάκμος), της χαράδρας του ποταμού Αράχθου και της ενδιάμεσης αυτών περιοχής, που διακρίνονται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική, γεωμορφολογική, γεωλογική και εκπαιδευτική τους αξία, με το χαρακτηρισμό τους ως Εθνικό Πάρκο। Ειδικότερα, επιδιώκεται η διατήρηση και ορθή διαχείριση των σπάνιων τοπίων, οικοτόπων και ειδών χλωρίδας και πανίδας που απαντώνται στη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και
η θεσμοθέτηση διαδικασιών και μέτρων για την εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης.
Χαρακτηρισμός και οριοθέτηση της συνολικής περιοχής και των επιμέρους ζωνών Χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο με την ονομασία «Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων − Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου», η χερσαία περιοχή των ορεινών όγκων της κεντροδυτικής Πίνδου, που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων των ακόλουθων δήμων και κοινοτήτων: Δ. Αγνάντων, Δ. Αθαμανίας, Δ. Ξηροβουνίου, Κ. Μελισσουργών, Κ. Θεοδωριάνων (ν. Άρτας), Δ. Εγνατίας, Δ. Κατσανοχωρίων, Δ. Μετσόβου, Δ. Παμβώτιδας, Δ. Πραμάντων, Δ. Τζουμέρκων, Κ. Βαθυπέδου, Κ. Καλαρρυτών, Κ. Ματσουκίου, Κ. Συρράκου (ν. Ιωαννίνων) και Δ. Αιθήκων, Κ. Ασπροποτάμου, Κ. Νεράιδας (ν. Τρικάλων).
Ζώνη Ι: Χαρακτηρίζονται ως Περιοχές Προστασίας της Φύσης οι χερσαίες περιοχές, οι οποίες βρίσκονται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων των ακόλουθων δήμων και κοινοτήτων: Δ. Κατσανοχωρίων, Δ. Τζουμέρκων, Δ. Παμβώτιδας, Δ. Πραμάντων, Κ. Συρράκου, Κ. Καλαρρυτών, Κ. Ματσουκίου (ν.Ιωαννίνων), Κ. Μελισσουργών (ν. Άρτας) και Δ. Αιθήκων, Κ. Νεράιδας και Κ. Ασπροποτάμου (ν.Τρικάλων).

Ζώνη ΙΙ: Χαρακτηρίζονται ως Περιοχές Διατήρησης Τοπίου, Οικοτόπων και Ειδών οι χερσαίες περιοχές, οι οποίες βρίσκονται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων των ακόλουθων δήμων και κοινοτήτων: Δ. Αγνάντων, Δ. Αθαμανίας, Κ. Μελισσουργών και Κ.Θεοδωριάνων (ν. Άρτας) , Δ. Μετσόβου, Δ. Πραμάντων, Κ. Συρράκου, Κ. Βαθυπέδου και Κ. Ματσουκίου (ν. Ιωαννίνων) και Δ. Αιθήκων, Κ. Νεράιδας και Κ. Ασπροποτάμου (ν. Τρικάλων).
Ζώνη ΙΙΙ: Χαρακτηρίζονται ως Περιοχή Εθνικού Πάρκου οι χερσαίες περιοχές,οι οποίες βρίσκονται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων των ακόλουθων δήμων και κοινοτήτων: Δ. Αγνάντων, Δ. Αθαμανίας, Κ. Μελισσουργών, Κ. Θεοδωριάνων (Ν. Άρτας), Δ. Εγνατίας, Δ. Κατσανοχωρίων, Δ. Μετσόβου, Δ. Παμβώτιδας, Δ. Πραμάντων, Δ. Τζουμέρκων, Κ. Βαθυπέδου, Κ. Καλαρρυτών, Κ. Ματσουκίου, Κ. Συρράκου (ν. Ιωαννίνων) και Δ. Αιθήκων, Κ. Ασπροποτάμου, Κ. Νεράιδας (Ν. Τρικάλων).
Ζώνη ΙV : Χαρακτηρίζονται ως Περιφερειακή Ζώνη οι ακόλουθες χερσαίες περιοχές που βρίσκονται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων των κάτωθι δήμων και κοινοτήτων: Δ। Ξηροβουνίου, Δ. Αγνάντων και Δ. Αθαμανίας (ν. Άρτας) και Δ. Κατσανοχωρίων,Δ. Παμβώτιδας και Δ. Εγνατίας (ν. Ιωαννίνων).
Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης
Α. Στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης (Ζώνη Ι),σκοπός είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος ή η αποκατάστασή του,καθώς και η αποτελεσματική προστασία του, ώστε να ακολουθήσει τη φυσική του εξέλιξη με τις ελάχιστες αναγκαίες ανθρώπινες επεμβάσεις.
Εντός των ορίων αυτών επιτρέπεται μόνο:
- Η επιστημονική έρευνα των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις
-Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων, η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων της περιοχής
- Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία
- Η ημερήσια επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την ήπια αναψυχή
- Ο διάπλους των ποταμών με πλωτά σκάφη τύπου καγιάκ και ράφτινγκ
-Η κατασκευή υποδομών, η λήψη μέτρων και η εκτέλεση έργων, με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση και φύλαξη της περιοχής
- Έργα συντήρησης και βελτίωσης των υφιστάμενων μονοπατιών με τις αντίστοιχες υποδομές ξεκούρασης και ενημέρωσης των επισκεπτών
-Η εγκατάσταση πινακίδων για την οριοσήμανση των προστατευόμενων ζωνών και την ενημέρωση επισκεπτών
- Η συντήρηση των υφιστάμενων οδών με αποκλειστικό σκοπό την άσκηση των επιτρεπομένων δραστηριοτήτων
- Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή, κυρίως για διαχειριστικούς σκοπούς, ως μέσο αειφορικής διαχείρισης των ενδιαιτημάτων
-Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους στις υφιστάμενες καλλιεργούμενες εκτάσεις καθώς και σε εκείνες που αποδεδειγμένα καλλιεργούνταν στο παρελθόν
-Η άσκηση της δραστηριότητας της μελισσοκομίας
- Η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση και ανάδειξη των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας
- Η συλλογή και μεταφορά καυσόξυλων από τα δάση και δασικές εκτάσεις για την κάλυψη ατομικών αναγκών
- Η ελεγχόμενη ερασιτεχνική αλιεία σε περιορισμένες χρονικές περιόδους και σε επιλεγμένες θέσεις
- Η δημιουργία Καταφυγίων Άγριας Ζωής
- Η επισκευή και η αναστήλωση και αποκατάσταση με παραδοσιακά υλικά και τεχνικές, υφιστάμενων ή ερειπωμένων κτισμάτων, τα οποία μπορούν να διατηρούν την προηγούμενη χρήση τους
Β. Στις Περιοχές Διατήρησης Τοπίου, Οικοτόπων και Ειδών (Ζώνη II), διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία και διαχείριση του. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται η εκτέλεση έργων και εργασιών, η διενέργεια ερευνών και να ασκούνται δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα.
Εντός των ορίων των Περιοχών αυτών επιτρέπεται μόνο:
- Η επιστημονική έρευνα των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας
- Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων, η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων της περιοχής
-Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία
- Η επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την ήπια αναψυχή
-Ο διάπλους των ποταμών με πλωτά σκάφη τύπου καγιάκ και ράφτινγκ θα γίνεται με βάση ειδικούς όρους, ώστε να περιορίζονται στο ελάχιστο τυχόν οχλήσεις σε στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος από τις δραστηριότητες αυτές
- Η διανυκτέρευση των επισκεπτών σε καθορισμένες θέσεις
- Η κατασκευή υποδομών, η λήψη μέτρων και η εκτέλεση έργων, με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση και φύλαξη της περιοχής
- Έργα συντήρησης και βελτίωσης των υφιστάμενων μονοπατιών με τις αντίστοιχες υποδομές ενημέρωσης ή ανάπαυσης, με βάση τα συμπεράσματα της μελέτης εναλλακτικών μορφών τουρισμού και διαχείρισης επισκεπτών
-Η εγκατάσταση πινακίδων για την οριοσήμανση των προστατευόμενων ζωνών και την ενημέρωση
- Η συντήρηση και χρήση των υφιστάμενων οδών με αποκλειστικό σκοπό την άσκηση των επιτρεπομένων δραστηριοτήτων
- Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή, καθώς και η παραδοσιακή επεξεργασία γάλακτος και η τυροκόμηση
- Η παραδοσιακή γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια στις υφιστάμενες καλλιεργούμενες εκτάσεις καθώς και σε εκείνες που αποδεδειγμένα καλλιεργούνταν στο παρελθόν και οι οποίες σήμερα για διάφορους λόγους βρίσκονται σε αγρανάπαυση, εφόσον δεν έχουν καταστεί δάση ή δασικές εκτάσεις. Απαγορεύεται κάθε παραπέρα εκχέρσωση και η με οποιονδήποτε τρόπο καταστροφή ή αλλοίωση των φυτοφρακτών.
- Οι δασοκομικές εργασίες, τα έργα δασοπροστασίας και η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων γενικά, με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και την παραγωγή δασικών προϊόντων, εξαιρουμένων των πρακτικών που επιφέρουν αλλοιώσεις στα φυσικά οικοσυστήματα όπως αποψιλωτικές υλοτομίες, χρησιμοποίηση ξενικών ή μη αυτοφυών ειδών κατά τις αναδασώσεις κ.ά.
- Η άσκηση της δραστηριότητας της μελισσοκομίας
- Η ελεγχόμενη ερασιτεχνική αλιεία
- Η συλλογή και μεταφορά καυσόξυλων από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις γενικότερα, καθώς και των βοτάνων, των ασπόνδυλων και μυκήτων (μανιταριών)
- Η άσκηση της θηρευτικής δραστηριότητας στo πλαίσιo της εκάστοτε ισχύουσας απόφασης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με θέμα «Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο»
- Η κατασκευή και λειτουργία μικρών ορειβατικών καταφυγίων
-Η κατασκευή και λειτουργία των απαραίτητων υποδομών στήριξης του Φορέα Διαχείρισης (όπως περίπτερα ενημέρωσης)
- Επεκτάσεις οικισμών περιορισμένης κλίμακας και σε περιπτώσεις διαπιστωμένων στεγαστικών αναγκών που προκύπτουν από μελέτη
- Η επισκευή και η πιστή αναστήλωση και αποκατάσταση, με παραδοσιακά υλικά και τεχνικές, υφιστάμενων ή ερειπωμέvων κτισμάτων
Γ. Στην Περιοχή Εθνικού Πάρκου (Ζώνη ΙΙΙ) επιβάλλεται η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες δραστηριότητες των κατοίκων, οι οποίες πρέπει να βελτιώνονται με κατεύθυνση τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών, αγροτουριστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.Στην περιοχή αυτή επιτρέπεται η εκτέλεση έργων και εργασιών, η διενέργεια ερευνών και η άσκηση δραστηριοτήτων, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα.
Εντός των ορίων της Περιοχής αυτής επιτρέπεται μόνο:
-Η επιστημονική έρευνα των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας
- Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων, η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων
-Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους
- Η επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών, καθώς και η οργάνωση οικοτουριστικών προγραμμάτων με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την ήπια αναψυχή
- Η κατασκήνωση και η υπαίθρια οργανωμένη άθληση, εκτός των οχλουσών, σε οργανωμένους για τη χρήση αυτή χώρους
-Η ανέγερση και χρήση εγκαταστάσεων προσωρινού ή μόνιμου χαρακτήρα για την εξυπηρέτηση των σκοπών ίδρυσης του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου και την κάλυψη των αναγκών του Φορέα Διαχείρισής του
- Η κυκλοφορία των οχημάτων
- Έργα βελτίωσης, επέκτασης και συντήρησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου
- Οι δασοκομικές εργασίες, τα έργα δασοπροστασίας και η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων γενικά, με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση, ανάδειξη των οικοσυστημάτων καθώς και την παραγωγή δασικών προϊόντων
- Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή
- Η λειτουργία και ο εκσυγχρονισμός των νόμιμα υφισταμένων πτηνοτροφικών και κτηνοτροφικών μονάδων
- H ίδρυση και λειτουργία μονάδας επεξεργασίας στρωμνών πτηνοτροφείων, χαμηλής όχλησης
- Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια στις νόμιμα καλλιεργούμενες εκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βρίσκονται σε αγρανάπαυση, καθώς και εκείνων που εγκαταλείφθηκαν και δεν έχουν καταστεί δάση ή δασικές εκτάσεις
- Η άσκηση της δραστηριότητας της μελισσοκομίας
- Η ερασιτεχνική αλιεία
- Η συλλογή και μεταφορά καυσόξυλων από τα δάση και τις δασικές εκτάσεις γενικότερα, για την κάλυψη των ατομικών αναγκών των κατοίκων
- Η συλλογή βοτάνων, ασπόνδυλων και μυκήτων (μανιταριών), για την κάλυψη ατομικών αναγκών των κατοίκων
-Η επισκευή και η αναστήλωση−αποκατάσταση κτισμάτων και η αποκατάσταση στοιχείων του αγροτικού τοπίου (κρήνες, λιθόστρωτα, αλώνια, γέφυρες, κλπ.),
- Η διατήρηση, αποκατάσταση και επανακατασκευή των παραδοσιακών αναβαθμίδων.
-Η εγκατάσταση και λειτουργία λατομείων εξόρυξης παραδοσιακών λατομικών
- Η κατασκευή, επέκταση, βελτίωση, αποκατάσταση, συντήρηση και εκσυγχρονισμός έργων λειτουργικών υποδομών και μεταφορών (οδοποιία, αποχέτευση, ύδρευση, δίκτυα ΔΕΗ, ΟΤΕ, κ.λπ.)
- Η εγκατάσταση και λειτουργία μικρών υδροηλεκτρικών μονάδων, δυναμικότητας έως 10 ΜW
- Η ανέγερση και χρήση
- Επεκτάσεις οικισμών, περιορισμένης κλίμακας
- Η κατασκευή και λειτουργία ορειβατικών καταφυγίων
- Η ίδρυση και λειτουργία μικρών εργαστηρίων ή μεταποιητικών μονάδων (ξυλουργείων, τυροκομείων, σφαγείων, κλπ)
- Η ίδρυση και λειτουργία ιχθυογεννητικών σταθμών αυτοχθόνων ειδών ιχθύων και μονάδων
Δ. Στις περιοχές της Περιφερειακής Ζώνης (Ζώνη IV) σκοπός είναι ο έλεγχος των χρήσεων γης, των δραστηριοτήτων και των έργων που ενδέχεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον (τοπίο, οικοσυστήματα, είδη). Παράλληλα, στην Περιφερειακή Ζώνη υποστηρίζονται δραστηριότητες με σκοπό την ήπια ανάπτυξη της περιοχής καθώς και την ανάπτυξη ήπιων μορφών αναψυχής. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται έργα, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται δραστηριότητες.
Ειδικότερα εντός των ορίων αυτών δεν επιτρέπεται:
- Η χωροθέτηση και λειτουργία Βιομηχανικών Περιοχών καθώς και η εγκατάσταση βιομηχανιών υψηλής όχλησης
-Η εγκατάσταση πτηνοτροφικών και κτηνοτροφικών μονάδων εντατικής εκτροφής δυναμικότητας μεγαλύτερης των 100 ισοδύναμων ζώων
- Η κατασκευή Υδροηλεκτρικών Έργων δυναμικότητας μεγαλύτερης από 10 MW
- Η κατασκευή μεγάλων τουριστικών εγκαταστάσεων και ξενοδοχειακών μονάδων
- Οι νέες επιφανειακές μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις. Επιτρέπονται οι υπόγειες μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις, τα λατομεία μαρμάρου και βιομηχανικών ορυκτών καθώς και οι εργασίες εντοπισμού μεταλλευτικών και βιομηχανικών ορυκτών και μαρμάρων, μεγάλης οικονομικής σημασίας.

Την εποχή της εχθρικής Γερμανικής κατοχής στην Άρτα και τα Τζουμέρκα 
Πριν γράψω για τα δυσάρεστα, τρομερά εγκληματικά και πολύ άσχημα εχθρικά κακουργήματα που έκαναν οι χιτλερικοί Γερμανοί στην πόλη της Άρτας και στα χωριά της αναφέρω γράφοντας πρώτα και γνωστοποιώ πως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που ξεκίνησε το 1939 και ήταν συνεργαζόμενη η Γερμανία με την Ιταλία, συνέβησαν πάρα πολλές πολεμικές και φρικτές καταστάσεις από τους Γερμανούς σε διάφορες χώρες και στην Ελλάδα μας. 

Την 1η Σεπτεμβρίου 1939 η Γερμανία άρχισε τον πόλεμο πρώτα στην Πολωνία και συνέχισε επιθέσεις πολεμικές από το έτος 1939 και τα επόμενα δύο - τρία χρόνια σε άλλα κράτη της Ευρώπης ασφαλώς και την Ελλάδα μας.

Επομένως καταλαμβάνοντας πρώτα ο γερμανικός στρατός την Πολωνία και μετά άλλα κράτη της Ευρώπης, τα οποία κατελήφθησαν και αυτά πολεμικά από τους Γερμανούς και τα κέρδισαν εχθρικά, έγινα όλα κατοχικά τους.

Σχετικά με τις πολεμικές επιθέσεις των Γερμανών στα κράτη της Ευρώπης είναι δυσάρεστο πως έγινε πόλεμος και στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο και οι εχθρικότατοι Γερμανοί ήταν εκεί με πολλά άρματα μάχης, πυροβολικό και πολυάριθμα αεροπλάνα βομβαρδιστικά, οπωσδήποτε με περισσότερες από δέκα εχθρικότατες μεραρχίες.

Οι Έλληνες μαχητές που ήταν εκεί και αυτοί σε αυτόν της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου πόλεμο εναντίον των Γερμανών σταμάτησαν μαχόμενοι και ενδεχομένως παραδόθηκαν στους Γερμανούς και οι Γερμανοί προωθήθηκαν.

Στις 6 Απριλίου 1941 επιτέθηκαν οι Γερμανοί και κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας μας και στις 9 Απριλίου 1941 εισήλθαν επιθετικά στη Μακεδονία οι Γερμανοί και οπωσδήποτε έφθασαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης εχθρευόμενοι συνεχώς.

Οι Γερμανοί συνέχισαν στην Ελλάδα μας επιθέσεις και σε άλλα μέρη προς τα κεντρικά, τα νότια, τα δυτικά και τα βόρεια της πατρίδας μας με φριχτούς πολέμους και με βομβαρδισμούς καταστροφικούς και με αυτές τις πολεμικές και βομβαρδιστικές εχθρικές συμφορές κατά των Ελλήνων έγιναν οι Γερμανοί σίγουρα κυρίαρχοι και μυστήριοι, σκληροί κάτοχοι σε αρκετά μέρη της Ελλάδας μας.

Συνεχίσω και γράφω αναφέροντας τα δυσάρεστα και εγκληματικά τρομερά γεγονότα που έκαμαν οι χιτλερικοί Γερμανοί στην πόλη της Άρτας και στα χωριά της και στην πόλη της Άρτας τις άγιες ημέρες του Πάσχα του έτους 1941, τον Απρίλιο μήνα δυστυχώς καταστροφικούς βομβαρδισμούς με πολλά αεροπλάνα, αρχίζοντας πρώτο βομβαρδισμό το Μεγάλο Σάββατο 19 Απριλίου 1941 συνεχίζοντας και άλλους βομβαρδισμούς την Κυριακή του Πάσχα 20 Απριλίου 1941 και τη Δευτέρα μετά από την Κυριακή του Πάσχα 21 Απριλίου 1941.

Σε έναν από αυτούς τους βομβαρδισμούς στην πόλη της Άρτας από τους Γερμανούς κατόρθωσαν Έλληνες αντιαεροπορικοί που ήταν στην πόλη της Άρτας και κατέρριψαν ένα γερμανικό αεροπλάνο από αυτά τα καταστροφικά βομβαρδιστικά το οποίο χτυπημένο έπεσε στον Άραχθο ποταμό και οι δύο πιλότοι του συνελήφθησαν από τους Έλληνες.

Όμως τα αποτελέσματα των εχθρικών βομβαρδιστικών αυτών στην πόλη της Άρτας που έγιναν υπήρξαν για τους Αρτινούς καταστροφικά και πάρα πολύ στενόχωρα γιατί το φρικτό αποτέλεσμα από αυτούς τους βομβαρδισμούς ήταν πάρα πολύ τρομερό και πολύ μεγάλο κακό που νεκρώθηκαν από τους βομβαρδισμούς αυτούς περισσότερο από εκατό Αρτινοί και τραυματίσθηκαν ασφαλώς περισσότερα από διακόσια Αρτινά άτομα και οι υλικές ζημιές στην πόλη της Άρτας από τους βομβαρδισμούς αυτούς ήταν καταστροφικές και πολύ επιζήμιες και η κατάσταση πάρα πολύ δυσάρεστη, άσχημη και αρκετά επιζήμια για τους εξαίρετους Αρτινούς κατοίκους των οποίων οι στενοχώριες τους από αυτές τις αισχρές κακουργηματικές εγκληματικές περιπτώσεις από χιτλερικούς εχθρικούς Γερμανούς ήταν σίγουρα επικίνδυνες στους Αρτινούς κατοίκους για την υγεία τους.

Αποτελεσματικά με τις εχθρικές και πολύ κακές συμπεριφορές των Γερμανών κερδήθηκε τον Απρίλιο 1941 η πόλη της Άρτας από αυτούς τους χιτλερικούς Γερμανούς και εισερχόμενα στρατιωτικά τμήματα των Γερμανών στην πόλη της Άρτας, δυστυχώς υπήρχε πλέον γερμανική σκληρή κατοχική κατάσταση ασφαλώς σε όλο το Δήμο της Άρτας, ο οποίος αυτός ο Δήμος που υπέφερε από τους χιτλερικούς Γερμανούς ήταν τότε και εξακολουθεί να είναι και τώρα ο πρώτος και σωστότερος Δήμος της Βορειοδυτικής Ελλάδας και γράφω πως τότε με τους κατοχικούς Γερμανούς, φρούραρχος στην κατοχική πόλη της Άρτας ήταν ο χιτλερικός αξιωματικός Νταν, ο οποίος ήταν πολύ επικίνδυνος.

Από τους χιτλερικούς κατοχικούς Γερμανούς στην πόλη της Άρτας που γίνονταν εχθρικά, παλιανθρωπικά εγκληματικά γεγονότα γι’ αυτό θρήνος και κλαυθμός των κατοίκων της Άρτας ήταν σίγουρο στην πόλη της Άρτας και όλη η κοινωνία της Άρτας ήταν κατασυγκινημένη και φοβισμένη από την πάρα πολύ άσχημη, εχθρική και παλιανθρωπική συμπεριφορά των Γερμανών και οπωσδήποτε από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση από τους χιτλερικούς Γερμανούς στην πόλη της Άρτας, πολλοί Αρτινοί απογοητευμένοι και φοβισμένοι έφυγαν από την Άρτα πηγαίνοντας στα ορεινά χωριά, μάλιστα στα Τζουμερκοχώρια όπου ήταν σε αυτά τα ορεινά χωριά οπωσδήποτε Έλληνες ηρωικοί αντάρτες των δύο παρατάξεων, δεξιοί κι αριστεροί.

Γράφω επίσης γιατί γνωρίζω από το έντυπο «ΣΚΟΥΦΑΣ» της Άρτας, και ασφαλώς είναι σίγουρο αυτό που έμαθα, ότι κατοικούσαν στην πόλη της Άρτας και Εβραίοι αρκετοί στους οποίους οι Γερμανοί κατοχικοί κυρίαρχοι στην πόλη της Άρτας με κακία και πάρα πολύ μεγάλη συμπεριφορά τους, συμπεριφέρθηκαν και σε αυτούς τους Εβραίους άσχημα και φρικιαστικά όπως και στους Αρτινούς Έλληνες κατοίκους στην πόλη της Άρτας οι οποίοι μερικοί δεν είχαν φύγει με τους άλλους Αρτινούς κατοίκους προς τα Τζουμερκοχώρια στα οποία πήγαν πολλοί Αρτινοί κι αυτοί που παρέμειναν στην πόλη της Άρτας ήταν λιγότεροι στους οποίους αυτούς και στους Εβραίους τους συμπεριφέρθηκαν οι κακουργηματικοί χιτλερικοί Γερμανοί εχθρικά και φρικιαστικά.

Γράφω πως σχετικά με τους βομβαρδισμούς που έγιναν με πολλά αεροπλάνα από τους Γερμανούς, σε αρκετά χωριά στα Τζουμέρκα, σε δύο από αυτά τα χωριά, στο Βουργαρέλι και στα Θεοδώριανα, ήταν πάρα πολλές οι καταστροφές με θανάτους κατοίκων, καταστροφές σπιτιών και άλλα κακουργήματα. Ο βομβαρδισμός στο Βουργαρέλι έγινε με εννιά αεροπλάνα στις 5 Μαΐου 1943, που έριξαν βόμβες περισσότερες από 400. Ο βομβαρδισμός έγινε με μικρές διακοπές πολλές φορές την ίδια μέρα. Κάτοικοι του Βουργαρελίου φοβούμενοι είχαν φύγει από το Βουργαρέλι πηγαίνοντας στα πολύ κοντινά στο χωριό δάση, αλλά και εκεί στα δάση τους ενοχλούσαν οι Γερμανοί. Με αυτόν τον εχθρικότατο βομβαρδισμό στο Βουργαρέλι αρκετά σπίτια καταστράφηκαν και θανατώθηκαν 13 κάτοικοι και τραυματίστηκαν 30 άτομα. Μεταξύ αυτών των θανάτων και τραυματισμών ήταν 3 αντάρτες νεκροί και 6 αντάρτες τραυματίες.

Στα Θεοδώριανα έγιναν δύο φορές βομβαρδισμοί, στις 8 και 23 Ιουνίου 1943. Στον πρώτο βομβαρδισμό στις 8 Ιουνίου 1943 θανατώθηκαν πέντε άτομα και τραυματίσθηκαν έξι και στο δεύτερο βομβαρδισμό στις 23 Ιουνίου 1943, θανατώθηκαν επτά άτομα, μάλλον και τα επτά γυναίκες, και τραυματίσθηκαν και σε αυτό τον επικίνδυνο βομβαρδισμό, επίσης έξι άτομα. Είναι σίγουρο πως οι βομβαρδισμοί στο Βουργαρέλι και στα Θεοδώριανα ήταν πολύ επικίνδυνοι, τρομεροί και στενάχωροι όπως ήταν και εκείνοι που έγιναν τις ημέρες του Πάσχα, τον Απρίλιο του 1941, στην πόλη της Άρτας με πάρα πολύ εχθρότητα και τρομερές κακίες ασφαλώς και στο Βουργαρέλι και στα Θεοδώριανα και αλλού.

Όταν βομβαρδίζονταν τα Θεοδώριανα ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο έχοντας βλάβη από βλήματα βόμβας και αφού έπιασε φωτιά έφυγε από τα Θεοδώριανα και φθάνοντας στο χωριό Μυρόφυλλο έπεσε εκεί, οι δε πιλότοι του με αλεξίπτωτα το είχαν εγκαταλείψει και συνελήφθησαν από Έλληνες αντάρτες του ΕΔΕΣ.

Οι Γερμανοί ήθελαν και προσπαθούσαν να κάνουν βομβαρδισμούς και σε άλλα ορεινά χωριά του νομού Άρτας, όπου και σε αυτά βρίσκονταν και Έλληνες αντάρτες.

Μετά από 4 μήνες, στις 4 Οκτωβρίου 1943, έγινε βομβαρδισμός από τους Γερμανούς στο Πέτα, που είναι χωριό κοντά στην Άρτα, και το απόγευμα της ίδιας ημέρας πήγαν στο Πέτα και γερμανικά στρατιωτικά τμήματα και έκαψαν μερικά σπίτια και στις 8 Οκτωβρίου 1943 πήγε πάλι Γερμανικός στρατός στο Πέτα πυρπολώντας τα υπόλοιπα σπίτια που δεν τα είχαν κάψει οι Γερμανοί στις 4 Οκτωβρίου.

Στο Πέτα, με αυτά τα κακουργήματα του βομβαρδισμού, στις 4 Οκτωβρίου 1943, και με τις εχθρικές επισκέψεις των στρατιωτών Γερμανών που εισήλθαν στο Πέτα δύο φορές στις 4 και 8 Οκτωβρίου 1943 έγιναν πολλές καταστροφές, καψίματα σπιτιών και θάνατοι κατοίκων και μεταξύ αυτών που θανατώθηκαν ήταν και ο αξιωματικός Πετροπουλάκης και τρεις αντάρτες.

Στις 5 Νοεμβρίου 1943 έγινε βομβαρδισμός στην Πράμαντα και ξανά σε χωριά και περιοχές των Τζουμέρκων οπωσδήποτε όχι μόνο για τους κατοίκους αλλά και τους Έλληνες αντάρτες που ήταν στα χωριά των Τζουμέρκων. Συνεχίζω και γράφω και άλλα φρικιαστικά και εγκληματικά σίγουρα παρά πολύ καταστροφικά γεγονότα που έγιναν από τους παλιάνθρωπους χιτλερικούς Γερμανούς κακούργους. Κακούργους σε πολλά χωριά της Άρτας, γράφοντας πρώτα εγώ για την καταστροφική κατάσταση στο χωριό Κομμένο, το οποίο χωριό είναι κοντά στην πόλη της Άρτας. Το Κομμένο είχε περικυκλωθεί από τους Γερμανούς από τρεις πλευρές με αποτέλεσμα στις 16 Αυγούστου 1943 οι εχθρικοί χιτλερικοί Γερμανοί εισήλθαν στο χωριό και άρχισαν κάνοντας τρομερές και εγκληματικές επιχειρήσεις και ο απολογισμός από αυτά τα κακουργήματα ήταν πολύ τραγικός με 317 νεκρούς κατοίκους του Κομμένου, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, δυστυχώς μικρής ηλικίας, και είναι σίγουρο ότι θανατώθηκαν και με σφάξιμο από τους εγκληματικούς Γερμανούς ο δάσκαλος και δύο σεβαστοί ιερείς του καταστροφικού Κομμένου.

Στο χωριό Κομμένο έβαλαν επίσης και πυρκαγιές στα σπίτια οι κακούργοι χιτλερικοί Γερμανοί και έκαψαν 181 σπίτια, δηλαδή σχεδόν όλα τα σπίτια. Όταν έγιναν στο Κομμένο αυτά τα κακουργήματα από πολυάριθμο εχθρικό γερμανικό στράτευμα το οποίο είχε και διοικητικούς κακούς αξιωματικούς και τον ανώτατο χιτλερικό αξιωματικό Φάλνερ, ο οποίος ήταν διοικητής του γερμανικού τάγματος εκεί και τον Βίλι Ρέζερ υπολοχαγό, ο οποίος ήταν αρχηγός εκεί του γερμανικού λόχου αυτού του πολυάριθμου στρατεύματος. Οι αξιωματικοί αυτοί έπαιρναν αποφάσεις και έδιναν γνώμες και διαταγές στους χιτλερικούς Γερμανούς στρατιώτες συναδέλφους τους και έκαμαν όλοι αυτοί τα θανατικά κακουργήματα και άλλα καταστροφικά στο χωριό Κομμένο. Είναι σίγουρο που όλα τα επόμενα απελευθερωτικά χρόνια υπάρχει πένθος των θανατικών καταστάσεων στους κατοίκους του Κομμένου και το πένθος που υπάρχει είναι αρκετά τιμητικό και σεβάσμιο από τους κατοίκους του Κομμένου και από όλους μας. Επίσης είναι σίγουρο πως πένθος πολύ σεβάσμιο και τιμητικών των θανατικών καταστροφών υπάρχει και στην πόλη της Άρτας στα χωριά Αθαμάνιο, Τετράκωμο, Κάτω Αθαμάνιο, Βουργαρέλι, Θεοδώριανα, Καταρράκτης και σε άλλα χωριά και ασφαλώς και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα μας, εχθρευόμενα από τους Γερμανούς.

Επίσης στα χωριά Κομπότι, Σελλάδες, Συκιές, Λουτρότοπος και Λιμάνι που είναι κοντά στην Άρτα, στην περιοχή που είναι και το Κομμένο, έγιναν πυρκαγιές από τους Γερμανούς στα σπίτια, τα οποία ήταν όλα ακατοίκητα, γιατί οι κάτοικοι αυτών των χωριών είχαν φύγει και δεν ήταν στα χωριά τους γιατί είχαν μάθει πριν ότι θα έρχονταν στα χωριά τους εχθρικοί και εγκληματικοί Γερμανοί κάνοντας καταστροφικά κακουργήματα.

Το μήνα Οκτώβριο 1943, μετά από τις 25, τμήματα του Γερμανικού στρατού, εχθρικά, ανέβηκαν στα Τζουμερκοχώρια πηγαίνοντας από δύο μέρη ασφαλώς ξεκινώντας από την Άρτα. Το ένα μέρος που ανέβηκαν ήταν προς την Άνω Καλεντίνη, το χωριό Διχομοίρι, τα Ρετσιανά, την Καταβόθρα, την Καστανιά, στα οποία χωριά όταν έφθασαν έκαμαν αρκετές πυρπολήσεις και προχωρώντας έφθασαν μετά στο χωριό Τετράκωμο στο οποίο έκαψαν το σχολείο, την εκκλησία και αρκετά σπίτια κοντά στην εκκλησία που είχαν κάψει πρώτα. Στο Τετράκωμο που πήγαν οι Γερμανοί μετά τα Κάψαλα συνεπλάκησαν και στα δύο χωριά αυτά με τους Έλληνες αντάρτες που ήταν εκεί και νικήθηκαν οι Γερμανοί, ευτυχώς, από τους ηρωικούς αντάρτες και νικημένοι οι Γερμανοί έφυγαν και πήγαν σε άλλα χωριά στα Τζουμέρκα. Άλλα στρατιωτικά Γερμανικά τμήματα από άλλο μέρος, μάλλον κεντρική περιοχή προς τα Τζουμερκοχώρια, ξεκινώντας και αυτά από την Άρτα θέλοντας να πάνε και σε άλλα χωριά στα Τζουμέρκα και προχωρώντας από το άλλο μέρος έφθασαν στη Σκαλούλα, η οποία είναι περιοχή του Αθαμανίου στο νότιο μέρος του χωριού.

Την ημέρα που έφθασε στη Σκαλούλα ο Γερμανικός στρατός ο οποίος ήταν μυστήριος και αγριότατος παρουσιαζόμενος με κακίες στους κατοίκους της Σκαλούλας ένας Αθαμανιώτης που ήταν εκεί στη Σκαλούλα πυροβολώντας σκότωσε ένα Γερμανό στρατιώτη.

Οι Γερμανοί φεύγοντας από τη Σκαλούλα πήγαν στο Αθαμάνιο μάλιστα στο κεντρικό μέρος του Αθαμανίου, παρουσιαζόμενοι πάρα πολύ εχθρικότατοι και συμπεριφερόμενοι στους Αθαμανιώτες κατοίκους εκεί στο κεντρικό μέρος παλιανθρωπικά και με φρικτή κακουργηματικότητα. Στενοχωρημένοι πάρα πολύ οι κάτοικοι του Αθαμανίου από αυτούς τους παλιανθρώπους, εχθρικούς και κακουργηματικούς χιτλερικούς Γερμανούς, αποφάσισαν να φύγουν, όπως και ο πατέρας μου, Νικόλαος Ψωράκης, ο οποίος ήταν και αυτός εκεί στο Αθαμάνιο και κατοικούσε στο κεντρικό μέρος του χωριού οικογενειακά με τη γυναίκα του Ελένη που ήταν μητέρα μου, την κόρη του Μαρία που ήταν αδελφή μου και με μένα που ήμουν τότε μικρής ηλικίας σίγουρα οκτώ χρονών, λέγοντας λοιπόν ο πατέρας μου όχι μόνο σε μας αλλά και στους άλλους Ψωρακαίους συγγενείς μας που μένανε και αυτοί σε αυτό το μέρος το κεντρικό όπου είχαν τα σπίτια τους ότι πρέπει να φύγουμε από το χωριό μας με τους άλλους πολλούς Αθαμανιώτες, που αποφασίσθηκε από όλους να φύγουμε από το χωριό γιατί είμαστε στενοχωρημένοι όλοι μας από τη μεγάλη εχθρότητα και κακή συμπεριφορά των χιτλερικών Γερμανών οι οποίοι ήταν όλοι πάρα πολύ επικίνδυνοι και να πάμε όλοι στα ορεινά μέρη, στην Κοντρισέρα, στην περιοχή Χατζή και σε άλλα ακατοίκητα ορεινά μέρη και πραγματικά έφυγαν όλοι οι Αθαμανιώτες και ο πατέρας μου οικογενειακά και όλοι οι Ψωρακαίοι συγγενείς μας.

Όμως οι Γερμανοί συλλαμβάνοντας 22 Αθαμανιώτες, τους περισσότερους στην Κοντρισέρα, και τους έκλεισαν στο σπίτι ενός Γιακουβάκη, μάλλον του Θανάση Γιακουβάκη και το σπίτι αυτό ήταν σχεδόν στο κεντρικό μέρος του χωριού Αθαμανίου παραπάνω από την κεντρική πλατεία όπου ήταν και τα σπίτια και τα κτήματα σχεδόν όλων των Γιακουβακαίων και σίγουρα ο Θανάσης και οι άλλοι Γιακουβακαίοι όλοι δεν ήταν τότε στα σπίτια τους, γιατί είχαν φύγει και αυτοί στενοχωρημένοι στα ορεινά μέρη.

Αποφασίζοντας οι Γερμανοί να σκοτώσουν τους Αθαμανιώτες που είχαν κλεισμένους στο σπίτι του Θανάση Γιακουβάκη, βγάζοντάς τους έξω από το σπίτι και πηγαίνοντάς τους στο κτήμα του Θανάση κοντά στο σπίτι όπου πυροβολώντας τους εκεί στο κτήμα σκότωσαν 18, γιατί από τους 22 που ήταν οι τέσσερις κατόρθωσαν και έφυγαν και δεν σκοτώθηκαν. Αυτός ο σκοτωμός των 18 Αθαμανιωτών από τους χιτλερικούς Γερμανούς έγινε μάλλον στις 27 Οκτωβρίου 1943.

Έγιναν από τους εχθρικότατους Γερμανούς και πυρκαγιές των σπιτιών στο Αθαμάνιο οι οποίες πυρκαγιές έγιναν σχεδόν σε όλα τα σπίτια, βάζοντας οι Γερμανοί φωτιά με τα όπλα τους. Τα σπίτια ήταν τότε όλα ακατοίκητα γιατί πριν γίνουν οι πυρκαγιές είχαμε φύγει όλοι οι Αθαμανιώτες και είχαμε πάει στα ορεινά μέρη από τις στενοχώριες μας.

Όταν μάθαμε ότι οι καταστροφικοί Γερμανοί έφυγαν από το Αθαμάνιο γυρίσαμε στο χωριό όλοι οι Αθαμανιώτες και είδαμε σχεδόν όλα τα σπίτια καμένα, ασφαλώς και το σπίτι του πατέρα μου, από το οποίο είχαμε φύγει και είχαμε πάει στα ορεινά πριν γίνουν αυτές οι πυρκαγιές και δυστυχώς μέσα στο καμένο κατώι του σπιτιού μας βρήκαμε τα ζώα που είχα ο πατέρας μου, επτά γίδια καμένα και ψόφια και σε άσχημη και κακή κατάσταση. Από αυτά τα εχθρικά και παλιανθρωπικά κακουργήματα τα οποία έγιναν από τους χιτλερικούς Γερμανούς στο χωριό μας το Αθαμάνιο που ήταν οι εγκληματικές εκτελέσεις 18 Αθαμανιωτών και το κάψιμο όλων σχεδόν των σπιτιών μεγαλώσανε οι στενοχώριες όλων μας των Αθαμανιωτών. Οι Γερμανοί που είχαν φύγει από το Αθαμάνιο πηγαίνοντας στο Βουργαρέλι, στα Θεοδώριανα, στον Καταρράκτη και σε άλλα χωριά των Τζουμέρκων έκαμαν τρομερές καταστροφές. Μάλιστα στο χωριό Καταρράκτης σκότωσαν δυστυχώς 15 Καταρρακτινούς και έκαψαν την εκκλησία της Αγίας Παναγίας, το Ηγούμενο κτίριο της Αγίας Αικατερίνης και πολλά σπίτια. Σε μερικά από αυτά τα χωριά των Τζουμέρκων οι Γερμανοί είχαν συγκρούσεις με Έλληνες αντάρτες και ήταν πότε νικημένοι οι Γερμανοί από τους ηρωικούς Έλληνες αντάρτες και πότε νικημένοι οι Έλληνες αντάρτες από τους Γερμανούς και ο σκοπός των Γερμανών ήταν να καταστραφούν οι βάσεις διατροφής των ανταρτών και οι σκοτωμοί τους.

Γράφω επίσης πως ο γερμανικός στρατός ερχόμενος από την Ανεμορράχη και περνώντας από το χωριό Κάτω Αθαμάνιο σκότωσε εκεί στο Κάτω Αθαμάνιο έναν κάτοικο του Κάτω Αθαμανίου, τον Θεμιστοκλή Ραχιώτη.

Επίσης στη διάρκεια του έτους 1943 δημιουργήθηκαν πάρα πολλές ασφαλώς εκκαθαριστικές και κακές επιχειρήσεις στον κεντρικό κορμό της Πίνδου από τους Γερμανούς. Επίσης στις 10 Φεβρουαρίου 1944, 2.000 γερμανικός στρατός ερχόμενος από τα Γιάννενα μετέβη στην Πράμαντα, στην Άγναντα και σε άλλα χωριά κάνοντας κακουργήματα. Στην Άγναντα οι καταστροφές που έγιναν από τους Γερμανούς μπορεί να μην έγιναν αυτή την ημερομηνία, αλλά να είχαν γίνει γρηγορότερα και οι καταστροφές αυτές που έγιναν στην Άγναντα ήταν πυρπολήσεις 100 σπιτιών.

Καψίματα σπιτιών έγιναν από τους Γερμανούς σε 1.170 χωριά στην Ελλάδα μας από τους χιτλερικούς Γερμανούς και επίσης την εποχή της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα μας έγιναν από τους χιτλερικούς Γερμανούς σε όλα τα μέρη, πόλεις και χωριά της πατρίδας μας, πάρα πολλές καταστροφές από τις επιθέσεις πολλών χιτλερικών στρατιωτών που οπλισμένοι με τουφέκια, χειροβομβίδες και μαχαίρια, ασφαλώς τα κακουργήματα που έγιναν από τα στρατιωτικά χιτλερικά τμήματα και από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς ήταν πολύ στενάχωρα γιατί συνέβησαν θάνατοι πολλών Ελλήνων, καταστροφές και καψίματα ναών, σχολείων και σπιτιών και άλλες καταστροφές καθώς και φρικτές και εχθρικές συμπεριφορές στην Ελλάδα μας.

Επομένως η κατοχή από τους Γερμανούς στην Ελλάδα μας ήταν, δυστυχώς, εχθρική και φρικτή κατάσταση με τις πάρα πολλές καταστροφικές περιπτώσεις σε όλα τα μέρη της Ελλάδας μας και είναι σίγουρο πως είναι η μόνη χώρα η οποία μέχρι και τώρα δεν αποζημιώθηκε ποτέ για όλα αυτά τα επιζήμια κακουργήματα που διέπραξαν τα Γερμανικά κατοχικά στρατεύματα και η Γερμανική βομβαρδιστική αεροπορία και ασφαλώς είναι σίγουρο και πολύ στενάχωρο και δυσάρεστο που οι Γερμανοί δεν επέστρεψαν μέχρι και τώρα τα χρήματα που είχαν πάρει από την Ελλάδα μας. Είναι σίγουρο ότι η τωρινή κυβέρνηση της Γερμανίας δηλαδή η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ο υπουργός Οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και άλλα μέλη της Γερμανικής κυβέρνησης δεν συμπεριφέρονται δίκαια και σωστά σχετικά με τα χρήματα αυτά που είχαν πάρει τότε οι κατοχικοί Γερμανοί από την Ελλάδα.

Η πόλη της Άρτας, τα χωριά της και ασφαλώς όλα τα μέρη της Ελλάδας μας απελευθερώθηκαν το έτος 1944 από τους εχθρούς μας, τους Γερμανούς, και γνωστοποιώ πως η απελευθέρωση έγινε με την ηρωική εθνική Ελληνική αντίσταση εναντίον των κατοχικών Γερμανών με αρκετές συγκρούσεις των Ελλήνων πολεμιστών με τους κατοχικούς Γερμανούς, οι περισσότερες εκ των οποίων έγιναν τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 1944 και έτσι έγινε η απελευθέρωση της Ελλάδας με τις νίκες των ηρωικών Ελλήνων.

Επαναλαμβάνω πως όλα αυτά τα απελευθερωτικά χρόνια έχουμε όλοι οι Έλληνες πένθος σεβάσμιο καις τιμητικό για τα θανατικά κακουργήματα που έκαναν οι κατοχικοί Γερμανοί στους Έλληνες πατριώτες τα χρόνιας της κατοχικής κατάστασης στην Ελλάδα μας. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που ξεκίνησε το έτος 1939 τελείωσε ασφαλώς το 1945.

Τελειώνοντας, δηλώνω, πως αυτά που έγραψα σε αυτό το άρθρο τα έμαθα από έντυπο της «Ηπειρωτικής Εστίας» που εκδίδονταν στα Γιάννενα από τον Δημοσθένη Κόκκινο, όπως και από το έντυπο «ΣΚΟΥΦΑΣ» Άρτας και από βιβλίο γραμμένος από τον πρώην δήμαρχο Άρτας, μακαρίτη, Κώστα Βάγια και από ιστορικά γραμμένα στο Κρατικό Αρχείο.

Οπωσδήποτε έμαθα και από τον πατέρα μου Νικόλαο Ψωράκη που ήξερε αυτά που έγιναν στην Άρτα, στο Κομμένο και στα χωριά των Τζουμέρκων και επίσης από τον εξάδελφό μου Γεώργιο Ψωράκη, ο οποίος ήταν τότε αντάρτης, οι οποίοι αντάρτες πολεμούσαν τους Γερμανούς στα χωριά των Τζουμέρκων. Ο Γεώργιος Ψωράκης στις 13 Αυγούστου 1944 έλαβε μέρος και στη μάχη που έγινε με τους Γερμανούς στη Μενίνα της Θεσπρωτίας, τους οποίους Γερμανούς νίκησαν οι Έλληνες αντάρτες και σκοτώθηκαν όλοι οι Γερμανοί και δυστυχώς τραυματίσθηκε ο εξάδελφός μου Γεώργιος Ψωράκης, ο οποίος μετά από χρόνια έγινε ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.

Το χωριό Αθαμάνιο λεγόταν Λειψώ την εποχή της Γερμανικής κατοχής

Το χωριό Αθαμάνιο, την εποχή της Γερμανικής κατοχής, είχε άλλη ονομασία και ονομάζονταν Λειψώ και η αλλαγή της ονομασίας έγινε περίπου το έτος 1958, με αίτηση που έκανε στην τότε κυβέρνηση της Ελλάδας μας ο δικηγόρος Δημήτρης Κωσταβασίλης, ζητώντας από την κυβέρνηση με την αίτησή του να εγκρίνει η Λειψώ να ονομασθεί Αθαμάνιο. Γράφοντας στην αίτησή του και τα ιστορικά θέματα σχετικά με τον Αθάμα, ο οποίος είχε ιδρύσει χώρα τα παλαιά αρχαία χρόνια σε μέρη της ορεινής Άρτας και των ορεινών Τρικάλων, που ήταν και τα δύο αυτά ορεινά μέρη γειτονικά, σχεδόν στην ίδια περιοχή της Άρτας και των Τρικάλων και έγινε πρωτεύουσα αυτής της χώρας σε ορεινό χωριό των Τρικάλων και μετά από πολλά χρόνια πρωτεύουσα της χώρας του για καλύτερη κατάσταση έγινε σε ορεινό χωριό της Άρτας, το οποίο τότε είχε άλλη ονομασία και μετά από χρόνια ονομάστηκε Λειψώ.

Η Ελληνική κυβέρνηση διαβάζοντας την αίτηση που έκανε ο δικηγόρος Δημήτρης Κωσταβασίλης, κατάλαβε και πίστεψε ότι όλα τα αναφερόμενα στην αίτηση ήταν αληθινά, σωστά και αποφασίσθηκε η Λειψώ να ονομασθεί Αθαμάνιο. Όλοι οι Αθαμανιώτες, όπως και εγώ που κατάγομαι από το Αθαμάνιο, είμαστε ευχαριστημένοι από αυτή την καλή και ευχάριστη ονομασία του χωριού μας, το οποίο τα παλαιότερα χρόνια που είχε άλλες ονομασίες ήταν πρωτεύουσα της χώρας του Αθάμα.

Γράφει ο Βασίλης Νικ. Ψωράκης

Ο Βασίλης Νικ. Ψωράκης είναι ιστορικός συγγραφέας και δημοσιογράφος

www.romiazirou.blogspot.gr