Φίλοιμ’ καλωσορίσατε
φίλοι μ’ αγαπημένοι,
κι εγώ μ’ αυτόν τον ερχομό
πολύ ευχαριστώ σας.
– Δημοτικό τραγούδι –
Ξεπέρασε κάθε προσδοκία το αντάμωμα των Ηπειρωτών και των φίλων, από κάθε γωνιά
της Aττικής, που πραγματοποίηυσε το βράδυ της Κυριακής 21 Σεπτεμβρίου 2014, ο
Σύλλογος Ηπειρωτών Νοτίων Προαστίων “Ο Ρόβας” στην παραλία της Βάρκιζας.
Εκπρόσωποι κρατικών φορέων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μια λαοθάλασσα
“μετάλαβαν” από τα νάματα της ηπειρώτικης παράδοσης κι ένιωσαν στα τρίσβαθα της
ψυχής τους ν’ αποφορτίζονται, ν’ αλαφρώνουν από τα βάθη της καθημερινότητας και
να γαληνεύουν με τους μαγευτικούς ήχους του κλαρίνου του δεξιοτέχνη Νίκου
Φιλιππίδη, του βιολιού του Βαγγέλη Κομτζή, του λαούτου του Κώστα
Φιλιππίδη και των αυθεντικών παραδοσιακών φωνών του Σάββα
Σιάτρα, του Αντώνη Κυρίτση, του Θωμά Κυρίτση, της Λευκοθέας
Φιλιππίδη και της Αυγερινής Γάτση.
Την εκδήλωση άνοιξε με το χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Συλλόγου Πέτρος
Θανόπουλος, που εν συντομία αναφέρθηκε στις δράσεις του Συλλόγου και το
ενδιαφέρον των Ηπειρωτών της περιοχής να συμμετάσχουν σ΄αυτόν
Ακολούθησε ο Αντιπρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Κώστας Κωνής, εκπροσωπώντας την κορυφαία αποδημική οργάνωση των Ηπειρωτών, που αφού μετέφερε τους χαιρετισμούς του Δ.Σ. της ΠΣΕ και του Προέδρου Γιώργου Οικονόμου, ως γνώστης της ηπειρωτικής αποδημίας της Αττικής και όχι μόνο, χαρακτήρισε τον Σύλλογο ως στυλοβάτη στήριξης της ηπειρώτικης παράδοσης, και φάρο αντίστασης στις επιθέσεις που δέχεται ο πολιτισμός μας, από τους ανθρώπους του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει τον ελληνικό λαό, στην οικονομία, την απασχόληση και την ευημερία.
Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το αποδημικό κίνημα, εξ΄
αιτίας των νόμων που έχει θεσπίσει πρόσφατα η Κυβέρνηση και που ταυτίζει τους
Συλλόγους που προσφέρουν παράδοση και πολιτισμό με τις επαχθείς μή κυβερνητικές
οργανώσεις. Παρέθεσε τις πρωτοβουλίες της ΠΣΕ, που συναντήθηκε με τις
Ομοσπονδίες των Αποδήμων Κρητών, Αρκάδων, Ποντίων, Ευρυτάνων, Θρακιωτών,
Θεσσαλών,Μακεδόνων και Επτανήσιων, το κοινό κείμενο που συμφώνησαν και
απέστειλαν στους Συλλόγους και τους Φορείς της Πολιτείας, ως και τις
συναντήσεις που είχε η ΠΣΕ με κυβερνητικούς και τον Ηπειρώτη Υπουργό Πολιτισμού
Κώστα Τασούλα, που δήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση και την λήψη πρωτοβουλιών
εκ μέρους του, για να επιλυθεί, το πρόβλημα
Κάλεσε τους παρευρισκόμενους Ηπειρώτες και φίλους της Ηπείρου να σκέφτονται την
Ήπειρο, που οι στατιστικές την εμφανίσουν, σε όλους τους δείκτες τους, ως την
πιό βάναυσα πληττόμενη από την οικονομική κρίση περιοχή και να την προτιμούν
στις ολιγοήμερες διακοπές τους, γιατί και το τελευταίο ευρώ που θα πάει στην
Ήπειρο, έχει μεγαλύτερη αξία για τους μόνιμους κατοίκους της, από όποιο άλλο
γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας.
Στη συνέχεια το χορευτικό της Ένωσης Ηπειρωτών Αγίου Δημητρίου ''Το Κούγκι''
υπό τις οδηγίες της εξαίρετης χοροδοδασκάλισσας Τζένης Κωστούση, απέδωσε
ηπειρώτικους παραδοσιακούς χορούς, με χάρη και λεβεντιά απαράμιλλη.
Κατόπιν τιμήθηκε με αναμνηστική πλακέτα η βετεράνος ερμηνεύτρια των
ηπειρωτικών τραγουδιών Ελπίδα Μπραχοπούλου, η οποία χάρισε
και τρία τραγούδια στο ακροατήριο. Την πλακέτα επέδωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου.
Ακολούθησαν αγαπημένα τραγούδια από τους καλλιτέχνες, οι οποίοι κατέβηκαν στον
κόσμο και τον ξεσήκωσαν. Ο κόσμος, που ξεπέρασε κατά πολύ τις 2.000 χόρευε
και στις καρέκλες... γιατί το χοροστάσι αποδείχθηκε μικρό. Μια απέραντη
πίστα που φάνηκε μικρή στους κυκλωτικούς χορούς των παρευρισκομένων.
Εκδηλώσεις σαν αυτές αναπτερώνουν το ηθικό και την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Τονώνουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, υπενθυμίζουν την αδήρητη ανάγκη για
τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας και “μετακενώνουν” στις ψυχές των
παιδιών μας την αγάπη για το αυθεντικό, παραδοσιακό στοιχείο.
Αξίζουν συγχαρητήρια στο Σύλλογο “Ρόβα” και σε όσους δούλεψαν για την εκδήλωση
αυτή καθώς και στους χορηγούς.
Λίγα για τον Ρόβα, που ο Σύλλογος έχει το όνομα του.
Ο πηγεμός των Ηπειρωτών στη Βλαχία γινόταν δια ξηράς με τα καραβάνια (ζώα
φορτηγά άλογα και μουλάρια) με επικεφαλής τον καραβανάρη, που διέθετε από 20
έως 100 ζώα. Το ταξίδι μακρύ και επίπονο, αφού διαρκούσε ένα μήνα ως 40 μέρες.
Και δεν ήταν μόνο πολυήμερο, αλλά και δύσκολο με τα ποτάμια, τις κλεισούρες του
και τον κακό καιρό αλλά και επικίνδυνο, γιατί συχνά έπεφτε σε συμμορίες ληστών,
που γύμνωναν τους ταξιδιώτες ιδίως τους επιστρέφοντες ή και τους σκότωναν.
Ο καραβανάρης Ρόβας, που το ᾽λεγε η ψυχή του, σαράντα σχεδόν χρόνια ήταν ο
μόνος σύνδεσμος της ελληνικής Ηπείρου με τη Βλαχία. Ταξίδευε μία και
σπανιότατα δύο φορές το χρόνο από την Ηπειρό στο Δούναβη και αντιστρόφως και
πάντα με ασφάλεια γι’ αυτό έγινε και θρύλος, με το γνωστότατο τραγούδι:
"Κίνησ' ου Ρόβας κίνησι μεσ' στην Βλαχιά να πάει
νύχτα σιλώνει τάλουγου νύχτα του καλιγώνει
βάνει τα πέταλα ασημιά καρφιά μαλαματένια
κι η αρματοσιά τ' αλόγου του χρυσό μαργαριτάρι.
Σαράντα μέρες έκανι σαράντα μερουνύχτια
όσο να φτάκει στη Βλαχιά στο έρμο Μπουκουρέστι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου