Στις 25 Μαΐου καλούμαστε να
ψηφίσουμε στους επαναληπτικούς
γύρους των αυτοδιοικητικών εκλογών,
όπου υπάρχουν τέτοιοι και για Ευρωεκλογές.
Εμείς καλούμε τους συμπολίτες
μας και τις δύο Κυριακές του Μαΐου:
Να δώσουν
μαζικά το παρών και να στείλουν με την
ψήφο τους, πρωτίστως, ένα ηχηρό μήνυμα
στην κυβέρνηση.
Να δηλώσουν
την βαθιά αντίθεσή τους στην
πολιτική που αυτή χαράζει, σε αγαστή
συνεργασία με τους ξένους δανειστές
και την τρόικα και εφαρμόζει, σε
επίσης αγαστή συνεργασία με τους όψιμα
«ανεξάρτητους», «αυτοδιοικητικούς» υποστηρικτές
και συμπαρα-στάτες της.
Να καταδικάσουν
την απάνθρωπη πολιτική, που, απ' τη
μια, τσακίζει τους εργαζόμενους, τους
αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους
συνταξιούχους και τους νέους, ενώ, απ'
την άλλη, στηρίζει την όλο και μεγαλύτερη
κερδοφορία μιας ελάχιστης μειονότητας
εγχώριων οικονομικών συμφερόντων.
Να εκφράσουν
την έντονη δυσαρέσκειά τους σ'
αυτούς, που, μπροστά στην επιτυχία των
στόχων τους, επιτίθενται βίαια στα
εργασιακά δικαιώματα και το κοινωνικό
κράτος, αποδομούν, αποδυναμώνουν και
χρησιμοποιούν τους θεσμούς της
δημοκρατικής Περιφερειακής και Τοπικής
Αυτοδιοίκησης.
Να ρίξουν
στις κάλπες τρία αποφασιστικά «φτάνει
πια» στην άγρια λιτότητα, που
προέκριναν ως λύση για έξοδο απ' την
κρίση οι σχεδιαστές, οι υποστηρικτές,
οι οπαδοί και οι εκφραστές της
νεοφιλελεύθερης πολιτικής, πολιτικής
που σχηματοποιήθηκε και εξειδικεύθηκε
στα κείμενα των μνημονίων.
Μετά το βίωμα τεσσάρων (4) χρόνων κρίσης
και μνημονίων, με μια καθημερινότητα
που σκληραίνει και δυσκολεύει συνεχώς, η
επιλογή του κάθε ψηφοφόρου σ' αυτές
τις εκλογές, τόσο στην Περιφέρεια και
στους Δήμους όσο και στις Ευρωεκλογές,
είναι πολύ πιοκρίσιμη, η ψήφος
του στις αυτοδιοικητικές εκλογές έχει
και άλλα (πολιτικά, οικονομικά και
κοινωνικά) υπερτοπικά χαρακτηριστικά,
αλλά ταυτόχρονα, η επιλογή του είναι
πολύ πιο εύκολη, σε σχέση με προηγούμενες
αναμετρήσεις.
Επειδή το πολιτικό τοπίο σήμερα,
μετά από την -και τυπική- ομογενοποίηση
των πολιτικών των δύο «αντιπάλων» της
μεταπολίτευσης, είναι πολύ πιο καθαρό.
Και εξίσου καθαρό είναι και το πολιτικό
διακύβευμα.
Κι ας προσπαθούν να το θολώσουν,
με στόχο την εκλογή τους, οι κατά
τόπους «αυτοδιοικητικοί»,
«ανεξάρτητοι» υποψήφιοι. Κι ας
προσπαθούν να το θολώσουν, με στόχο τον
χάρτη των δελτίων ειδήσεων, τα
κομματικά επιτελεία της Ν.Δ. και του
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δηλαδή, αν σε κάποιο Δήμο ή Περιφέρεια
εκλεγεί υποψήφιος που προέρχεται,
υποστηρίζεται και υποστηρίζει, για
παράδειγμα τη Ν.Δ., ο χάρτης της Ελλάδας
στις ειδήσεις, στις εκλογικές αναλύσεις,
στο διαδίκτυο και στις εφημερίδες, θα
είναι λευκός στη συγκεκριμένη περιοχή;;;
Ο εκλογικός χάρτης της Ελλάδας στις
18 και 25 Μαΐου θα έχει το χρώμα του ΣΥΡΙΖΑ
και θα παρεμβάλλονται κάποιες λευκές
περιοχές «ανεξάρτητων» Δημάρχων και
Περιφερειαρχών, με αστερίσκους και
υποσημειώσεις κομματικής στήριξης;;;
Τα πολιτικά πρόσωπα που
συμμετέχουν σε εκλογές δεν έχουν
το δικαίωμα να «στρογγυλεύουν»
χρηστικά, για ίδιον όφελος τις
απόψεις τους και να υποτιμούν την
κοινή νοημοσύνη, τα κόμματα δεν
έχουν το δικαίωμα να υποκλέπτουν
και να καρπώνονται με τέτοιους
τρόπους την ψήφο του λαού κι εμείς
έχουμε, κατ' ελάχιστον, την
υποχρέωση να μην τους δώσουμε την
ευκαιρία να το κάνουν.
Γι' αυτό και δηλώνουμε σε κάθε ευκαιρία
και σε όλους τους τόνους πως το
δίλημμα των επόμενων εκλογών είναι πολύ
σαφές.
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες καλούνται να
επιλέξουν μεταξύ:
Εκείνων των
υποψηφίων που εκφράζουν τα συμφέροντα
των «πάνω», δηλαδή των εγχώριων και
ξένων μεγαλοεπιχειρηματιών, που
θησαυρίζουν σε βάρος της Ελλάδας και
του λαού της και
εκείνων που εκφράζουν
τον τελευταίο και το δικαίωμα όλων
μας να ζούμε με αξιοπρέπεια, σε μία
κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης, σε
μία κοινωνία που δεν θα είναι ένα απέραντο
πεδίο ανθρωποφαγίας, όπου οι «κάτω» θα
είναι απλά «υποζύγια», άνθρωποι χωρίς
πρόσωπο, υποτελείς και περιττοί.
Οι Πολίτες, γυναίκες και άνδρες, θα
κληθούν να εκλέξουν Περιφερειάρχες,
Δημάρχους και Ευρωβουλευτές, που:
Είτε ταυτίζονται με
ένα κοινωνικό πρότυπο το οποίο παραπέμπει
σε ένα τεράστιο στρατόπεδο εργασίας,
σ' ένα ναζιστικό Μπούχενβαλντ
καταναγκαστικής εργασίας, όπου οι
εργαζόμενοι δεν θα έχουν ούτε καν τα
δικαιώματα των σκλάβων του μεσαίωνα,
είτε αγωνίζονται για
μία κοινωνία όπου η ανάπτυξη θα
είναι στην υπηρεσία όλων των
ανθρώπων, όπου η ανταγωνιστικότητα
και το κέρδος δεν θα αλέθει τις ζωές των
εργαζομένων, αλλά μέσα από θεσμούς
κοινωνικής οικονομίας, όπως είναι οι
ελεύθερα συνεταιρισμένοι παραγωγοί,
θα παλεύουν για μία κοινωνία
αλληλεγγύης και συνοχής, για μια
κοινωνία όπου τα όνειρα των νέων θα
ανθίζουν και οι ηλικιωμένοι θα ζουν με
αξιοπρέπεια και τιμή.
Βέβαια, οι νεοφιλελεύθεροι οπαδοί των
μνημονίων, των ιδιωτικο-ποιήσεων, του
ακραίου ατομικισμού, της υπερσυσσώρευσης
κερδών από τη μειονότητα των ολιγαρχών,
οι εκφραστές, γενικά, των συμφερόντων
των «πάνω», δεν θα εμφανιστούν ως
τέτοιοι. Ποτέ τους δεν το έκαναν τόσο
καθαρά. Θα ζητήσουν την ψήφο του λαού,
φορώντας για μία ακόμη φορά τη φιλολαϊκή
τους προσωπίδα και την προβιά του
πρωτογενούς πλεονάσματος. Θα μιλήσουν
για success story και θα προχωρήσουν, σε αγαστή
συμφωνία με την τρόικα, σε παροχές
ελεημοσύνης, προκειμένου να ξεγελάσουν
και να υφαρπάξουν την ψήφο των
ανέργων, των κατεστραμμένων αγροτών,
των κτηνοτρόφων και των εκατοντάδων
χιλιάδων Ελλήνων που έχουν περιέλθει
σε κατάσταση εξαθλίωσης.
Οι κοινοί ψεύτες, οι προπαγανδιστές
της απανθρωπιάς και της εξαθλίωσης, οι
εντεταλμένοι πολιτικοί, οι υποψήφιοι
και οι εξωνημένοι «ειδικοί», θα
προπαγανδίσουν και πάλι, με όλους
τους τρόπους, μέσα από τα «μιντιακά
ηχεία» που ελέγχει το διευθυντήριο
Βερολίνου-Βρυξελλών-Νέας Υόρκης ότι το
«κακό» παρέρχεται και πως υπάρχει «φως
στην άκρη του τούνελ».
Στην πραγματικότητα,
όμως, είναι απολύτως βέβαιο πως μετά
τις εκλογές έρχονται νέα σκληρά
μέτρα, νέες μειώσεις στις συντάξεις,
νέα συρρίκνωση των ασφαλιστικών ταμείων,
απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων,
καινούργιες ελαφρύνσεις για τους
μεγαλοεργοδότες, νέα φορολογική λαίλαπα
και βάρη για τους εργαζόμενους, την ίδια
στιγμή που οι τράπεζες, τις οποίες
χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός,
επανα-ιδιωτικοποιούνται.
Γι' αυτό καλούμε τους συμπολίτες
μας να μη νομιμοποιήσουν με την ψήφο
τους τη νέα διαπλοκή που
διαμορφώνεται.
Ήδη οι Γερμανοί, με τους εδώ επιτετραμμένους
τους (όπως ο κος Φούχτελ),
αναπτύσσουν δίκτυα επιρροής στον δημόσιο
(κυρίως στην τοπική αυτοδιοίκηση), στον
επιχειρηματικό, στον μιντιακό και στον
πολιτικό τομέα. Πρόκειται για μία
καινούρια, ιδιότυπη νέο-αποικιοκρατική
εξάρτηση, καθώς οι αποφάσεις του ελληνικού
Κοινοβουλίου περιορίζονται σε ήσσονα
ζητήματα, ενώ τα μέγιστα λαμβάνονται
στο Βερολίνο.
Η Siemens, τα υποβρύχια, το C4I και τόσα άλλα
σκάνδαλα θα ωχριούν μπροστά στα νέα,
στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας
και του φυσικού πλούτου, ακόμη και του
νερού, με τη νομιμοποίηση της
διαρκούς οικονομικής κρίσης και τους
«μονόδρομους» διαχείρισής της!
Για να ανατραπούν οι σχεδιασμοί
τους, για να ανατραπεί το καθεστώς των
τοκογλύφων του χρηματοπιστωτικού
κεφαλαίου και να αλλάξει, συνεπώς, ο
κόσμος, απαιτείται η πολιτική
συμμαχία όλων των δυνάμεων της
πραγματικής οικονομίας, που εμφορούνται
από τις αρχές της κοινωνικής
δικαιοσύνης, του σεβασμού στη φύση και
στην ανθρώπινη ύπαρξη, που διέπονται
από την κουλτούρα της αδελφοσύνης και
της αλληλεγγύης, από την κουλτούρα των
αμεσοδημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών.
Όλων των δυνάμεων που πιστεύουν πως η
οικονομία πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία
και όχι η κοινωνία την οικονομία.
Αυτή την ταυτότητα κι αυτή την κουλτούρα
μπορούμε να τις διεκδικήσουμε υιοθετώντας
μια πραγματικά χειραφετητική πολιτική
και αρνούμενοι την πολιτική του στάτους
κβο και της βιοπολιτικής του φόβου, των
καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και της
διαρκούς εξαίρεσης.
Στην Ήπειρο, πέρα απ' τα
παραπάνω, καλούμαστε να πάμε στις
κάλπες των εκλογών έχοντας και μία
μεγάλη αρνητική πρωτιά, καθώς
είμαστε, προφανώς με ευθύνες του
πολιτικού μας προσωπικού, μέσα
στις τέσσερις πιο φτωχές περιοχές της
Ευρώπης.
Σ' αυτές λοιπόν τις εκλογές οι Ηπειρώτες
και οι Ηπειρώτισσες καλούνται -και μ'
αυτή την γνώση- να επιλέξουν ανάμεσα
σε δύο πολιτικές αντιλήψεις:
Σ' αυτήν που διαμορφώνει
ένα θεσμικό πλαίσιο, όπως ο Καλλικράτης,
απολύτως προσαρμοσμένο στις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές, καθώς
προχωράει στο ξεπούλημα της
περιουσίας των Δήμων και της Περιφέρειας
μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και την απόδοση της
διαχείρισης των υδάτινων πόρων, της
ενέργειας και των σκουπιδιών σε ιδιώτες
με πελατειακά-κομματικά κριτήρια. Σ'
αυτή πουαπαξιώνει το Πανεπιστήμιο
και το ΤΕΙ, περικόπτει τις
δαπάνες για την υγεία και υποστηρίζει
την ιδιωτική πρωτοβουλία ως το
μοναδικό μοντέλο παροχής ποιοτικών
υπηρεσιών και ανάπτυξης των παραγωγικών
και μεταποιητικών δραστηριοτήτων ή
σ' αυτήν που επιδιώκει
τη διακοπή της εκποίησης κομβικών
παραγωγικών μονάδων, όπως η συνεταιριστική
Δωδώνη, τηνενίσχυση της πρωτογενούς
και της δευτερογενούς παραγωγής,
την ενδυνάμωση της κοινωνικής
οικονομίας (ενώσεις και ομάδες παραγωγών)
και τη σύνδεση του κόσμου της
παραγωγής και των υπηρεσιών με την
ερευνητική δραστηριότητα των εκπαιδευτικών
μας ιδρυμάτων.
Και ασφαλώς, οι συμπολίτες μας γνωρίζουν
καλά πως αυτές οι διαφορετικές
αντιλήψεις δεν εξαντλούνται στο θεωρητικό
επίπεδο. Υλοποιούνται και η εφαρμογή
τους έχει συνέπειες, που, αργά ή γρήγορα,
γίνονται σε όλους μας επώδυνα αντιληπτές.
Έτσι, για παράδειγμα, ο «ανεξάρτητος»
απερχόμενος Περιφερειάρ-χης
Ηπείρου, συνεπής ασφαλώς με
την ιδεολογία και τηνπολιτική
του τοποθέτηση, ταυτίστηκε -με
άμεσα αποτελέσματα για τους Ηπειρώτες
κτηνοτρόφους, παραγωγούς γάλακτος και
με έμμεσα για ολόκληρη την τοπική
οικονομία και κοινωνία- με τη νεοφιλελεύθερη
αντίληψη των δανειστών και των εγχώριων
υποστηρικτών τους. Αυτό εκφράστηκε
με την επίθεση στο συνεταιριστικό
μοντέλο παραγωγής υπέρ των κερδοφόρων
για λίγους, ιδιωτικοποιήσεων, όπως
συνέβη στην περίπτωση της πώλησης της
ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ, αλλά και με τη σύνδεσή του με
μια απ΄ τις καταστροφικότερες επιθέσεις
που δέχεται η γαλακτοπαραγωγική
κτηνοτροφία, όχι μόνο στην Ήπειρο,
αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Καθώς,
σύμφωνα με την επιστολή παραίτησης τού
μέχρι πρότινος Αναπληρωτή Υπουργού
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ.
Μάξιμου Χαρακόπουλου, η επιμήκυνση του
χρόνου ζωής του «φρέσκου γάλακτος», που
αναφέρεται κωδικοποιημένα ως «πρόταση
Καχριμάνη», συμφωνήθηκε με την τρόικα
και εμφανίστηκε ξαφνικά ως προαπαιτούμενο
για την καταβολή της επόμενης δόσης.
Η πολιτική αντίληψη λοιπόν ενός
Περιφερειάρχη σχηματοποιήθηκε σε πρόταση,
η οποία έγινε αποδεκτή από τον
Υπουργό Ανάπτυξης και την τρόικα, τους
«πάνω».
Ήταν βολική για την μειοψηφία
των «πάνω» και επιζήμια για
την πλειοψηφία των «κάτω».
Οι πολίτες της Ηπείρου καλούνται,
επίσης, να επιλέξουν ανάμεσα:
Σ' αυτούς που αντιμετωπίζουν
το φυσικό περιβάλλον, που στην περιοχή
μας είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους
με πολλές προστατευόμενες περιοχές
Natura, σαν τροχοπέδη για την οικονομική
ανάπτυξη και
σ' εμάς που θεωρούμε
πως η οικονομία μπορεί να λειτουργήσει
ισόρροπα με τη φύση, αρκεί να γίνεται
σεβαστός ο χρόνος της, η δυνατότητά της
να αναπαράγεται αλλά και να αποκαθίστανται
οι βλάβες της.
Σ' αυτές τις εκλογές οι πολίτες θα
αποφασίσουν αν θέλουν:
Έναν αποδυναμωμένο,
περιφειαρχι-κεντρικό θεσμό, εξαρ-τημένο
από την κεντρική εξουσία και κυρίως
από τον κάθε κοΦούχτελ, χωρίς
πολλές δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης
και δράσης. ή
ένα θεσμό
περισσότερο συλλογικό, διαφανή,
δημοκρατικό, με αυξημένη την
κοινωνική συμμετοχή (τοπικά
δημοψη-φίσματα) αλλά και με άρση
των ανισοτήτων μεταξύ των ενοτήτων
εντός της ίδιας Περιφέρειας αλλά και
μεταξύ των Περιφερειών της χώρας.
Οι συμπολίτες μας καλούνται να
στηρίξουν:
Μία αντίληψη,
που, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης
της φτώχειας, προσβάλλει τους
δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας μέσω
της ελεημοσύνης που συνοδεύεται με
έκδηλα ή άδηλα ρατσιστικά στοιχεία. ή
την αντίληψη που θέλει
τον άνθρωπο να συν-πάσχει με τους
ανθρώπους που υποφέρουν, ανεξάρτητα
από φυλετική ή άλλη προέλευση. Που
θέλει μία Περιφερειακή διοίκηση
που τους επιστρέφει την αξιοπρέπειά
τους μέσα από την αξιοποίηση δικτύων
κοινωνικής αλληλεγγύης (κοινωνική
πολιτική στέγης, τροφής κ.ά.) αλλά, κυρίως,
με την αντιμετώπιση της ανεργίας και
της φτώχειας μέσα από την ενίσχυση της
κοινωνικής (συνεται-ριστικής) οικονομίας
και των συμμετοχικών θεσμών τοπικής
δράσης (ανακατανομή πόρων των χρηματοδοτικών
εργαλείων σε έργα ωφέλιμα για την
κοινωνία, στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης
της ανθρωπιστικής κρίσης και της
ενίσχυσης της κοινωνικής οικονομίας).
Ο δικός μας στόχος είναι να
γίνει η Ήπειρος χώρος
ανάπτυξης και ζωής για όλους τους
κατοίκους της.
Κι αυτό το στοίχημα έχει ως προϋπόθεση
την συμμετοχή όλων όσοι ζουν και
εργάζονται εδώ, όσο περισσότερων πολιτών,
φορέων και συλλογικοτήτων στοιχίζονται
στις γραμμές του αγώνα επιβίωσης που
δίνουμε κόντρα στα παγιωμένα
κατεστημένα συμφέροντα, κόντρα σ'
αυτούς που αντιμετωπίζουν λογιστικά
την κοινωνία και επιδιώκουν να μην
αλλάξει τίποτε, εκτός από την αύξηση
των κερδών τους.
Αυτοί είναι το δικό μας όπλο για
να ανατρέψουμε τα
σχέδιά τους,
να βάλουμε
τέλος στο τέλμα,
να κάνουμε μια
νέα αρχή,
να ανακτήσουμε τα
όνειρα, την ελπίδα και την αξιοπρέπεια
μας,
να πατήσουμε πάνω
τους, να αλλάξουμε σελίδα,
να δυναμώ-σουμε και
να φύγουμε μπροστά,
να κάνουμε
τον τόπο μας «ΗΠΕΙΡΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου