Εξαγωγές
προϊόντων ξεκινούν σε λίγες μέρες οι πρώην εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. στη
Θεσσαλονίκη, που αποδεικνύουν στην πράξη ότι η λειτουργία ενός εργοστασίου
«χωρίς αφεντικά» μπορεί να πετύχει.
Η ΒΙΟ.ΜΕ. λειτουργεί «χωρίς αφεντικά» επί 15 μήνες, λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Αλέξανδρος Σιδερίδης.
Οι 23 πρώην εργαζόμενοι που συνέστησαν Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση στη ΒΙΟ.ΜΕ. πήραν κάποια μηχανήματα του εργοστασίου που είχαν βγει σε πλειστηριασμό, άλλαξαν κατεύθυνση στα...προϊόντα που παρήγαν και πλέον κοιτούν εκτός συνόρων.
Από οικοδομικά υλικά που παρήγε το εργοστάσιο και οδηγήθηκε στο κλείσιμο λόγω της καταβαράθρωσης του κλάδου της οικοδομής, στράφηκαν στην παραγωγή φυσικών καθαριστικών με βάση το σαπούνι και το ξύδι. Και πλέον έχουν παραγγελίες από τη Σουηδία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.
«Πρόκειται για οργανώσεις και κινήματα που μας είχαν στηρίξει ηθικά, οικονομικά και υλικά όλο αυτό το διάστημα», λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Αλέξανδρος Σιδερίδης. Η ΒΙΟ.ΜΕ. λειτουργεί «χωρίς αφεντικά» επί 15 μήνες. «Στην αρχή δίναμε τα φυσικά καθαριστικά σε οργανώσεις και κινήματα. Από όσα κερδίζαμε, μπορέσαμε να ζήσουμε όλους αυτούς τους μήνες, και να αγοράζουμε τις πρώτες ύλες για να συνεχίσουμε τη παραγωγή. Τώρα τα ζητάνε και κινήματα από το εξωτερικό», συνεχίζει ο Αλ. Σιδερίδης, και τονίζει ότι τα πάντα γίνονται με παραστατικά και τιμολόγια.
Η συζήτηση
Το περασμένο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. πανελλαδική συνέλευση των αλληλέγγυων υποστηρικτών και εργαζόμενων σε διάφορους κλάδους. Μεταξύ άλλων, συζητήθηκε το θέμα της δικτύωσης του εγχειρήματος της ΒΙΟ.ΜΕ. και το πώς θα υπάρξει στενότερη συνεργασία μεταξύ των κινημάτων και των κοινωνικών συλλογικοτήτων, ώστε το εγχείρημα να διευρυνθεί.
Στη συζήτηση συμμετείχαν εκπρόσωποι κινημάτων τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ευρώπη. Μεταξύ άλλων, το «παρών» έδωσαν μέλη τού υπό κατάληψη εργοστασίου «Οφιτσίνα Τσέρο» της Ρώμης, μέλη του ιταλικού κινήματος κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, του «SOSτε το Νερό», της «Κίνησης 136», του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης, εργαζόμενοι στα Τσιμέντα Χαλκίδας, στην ΕΛΒΟ, και στην αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν οι τρόποι με τους οποίους οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να λειτουργήσουν υπέρ της κοινωνίας, αλλά και των ιδίων, «χωρίς αφεντικά».
Πρώην συνάδελφοι αντίθετοι
Χθες επρόκειτο να εκδικαστεί στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης αίτηση ακύρωσης του πλειστηριασμού μέσω του οποίου οι εργαζόμενοι που παραμένουν στη ΒΙΟ.ΜΕ. πήραν στα χέρια τους τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού του εργοστασίου, ώστε να παράγουν τα φυσικά καθαριστικά. Την αίτηση ακύρωσης κατέθεσαν πρώην συνάδελφοί τους. Η συζήτηση όμως αναβλήθηκε για τις 16 Ιανουαρίου 2015.
Εξω από τα δικαστήρια πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση συμπαράστασης των εργαζομένων που παραμένουν στο εργοστάσιο, ενώ στο σημείο υπήρχε και ισχυρή αστυνομική, η οποία τελικά δεν χρειάστηκε να επέμβει.
Η ΒΙΟ.ΜΕ. λειτουργεί «χωρίς αφεντικά» επί 15 μήνες, λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Αλέξανδρος Σιδερίδης.
Οι 23 πρώην εργαζόμενοι που συνέστησαν Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση στη ΒΙΟ.ΜΕ. πήραν κάποια μηχανήματα του εργοστασίου που είχαν βγει σε πλειστηριασμό, άλλαξαν κατεύθυνση στα...προϊόντα που παρήγαν και πλέον κοιτούν εκτός συνόρων.
Από οικοδομικά υλικά που παρήγε το εργοστάσιο και οδηγήθηκε στο κλείσιμο λόγω της καταβαράθρωσης του κλάδου της οικοδομής, στράφηκαν στην παραγωγή φυσικών καθαριστικών με βάση το σαπούνι και το ξύδι. Και πλέον έχουν παραγγελίες από τη Σουηδία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.
«Πρόκειται για οργανώσεις και κινήματα που μας είχαν στηρίξει ηθικά, οικονομικά και υλικά όλο αυτό το διάστημα», λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Αλέξανδρος Σιδερίδης. Η ΒΙΟ.ΜΕ. λειτουργεί «χωρίς αφεντικά» επί 15 μήνες. «Στην αρχή δίναμε τα φυσικά καθαριστικά σε οργανώσεις και κινήματα. Από όσα κερδίζαμε, μπορέσαμε να ζήσουμε όλους αυτούς τους μήνες, και να αγοράζουμε τις πρώτες ύλες για να συνεχίσουμε τη παραγωγή. Τώρα τα ζητάνε και κινήματα από το εξωτερικό», συνεχίζει ο Αλ. Σιδερίδης, και τονίζει ότι τα πάντα γίνονται με παραστατικά και τιμολόγια.
Η συζήτηση
Το περασμένο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. πανελλαδική συνέλευση των αλληλέγγυων υποστηρικτών και εργαζόμενων σε διάφορους κλάδους. Μεταξύ άλλων, συζητήθηκε το θέμα της δικτύωσης του εγχειρήματος της ΒΙΟ.ΜΕ. και το πώς θα υπάρξει στενότερη συνεργασία μεταξύ των κινημάτων και των κοινωνικών συλλογικοτήτων, ώστε το εγχείρημα να διευρυνθεί.
Στη συζήτηση συμμετείχαν εκπρόσωποι κινημάτων τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ευρώπη. Μεταξύ άλλων, το «παρών» έδωσαν μέλη τού υπό κατάληψη εργοστασίου «Οφιτσίνα Τσέρο» της Ρώμης, μέλη του ιταλικού κινήματος κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, του «SOSτε το Νερό», της «Κίνησης 136», του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης, εργαζόμενοι στα Τσιμέντα Χαλκίδας, στην ΕΛΒΟ, και στην αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν οι τρόποι με τους οποίους οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να λειτουργήσουν υπέρ της κοινωνίας, αλλά και των ιδίων, «χωρίς αφεντικά».
Πρώην συνάδελφοι αντίθετοι
Χθες επρόκειτο να εκδικαστεί στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης αίτηση ακύρωσης του πλειστηριασμού μέσω του οποίου οι εργαζόμενοι που παραμένουν στη ΒΙΟ.ΜΕ. πήραν στα χέρια τους τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού του εργοστασίου, ώστε να παράγουν τα φυσικά καθαριστικά. Την αίτηση ακύρωσης κατέθεσαν πρώην συνάδελφοί τους. Η συζήτηση όμως αναβλήθηκε για τις 16 Ιανουαρίου 2015.
Εξω από τα δικαστήρια πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση συμπαράστασης των εργαζομένων που παραμένουν στο εργοστάσιο, ενώ στο σημείο υπήρχε και ισχυρή αστυνομική, η οποία τελικά δεν χρειάστηκε να επέμβει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου