11η Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου σήμερα γιορτάζουν. Όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από φυλή, κοινωνική τάξη, χρώμα θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα. Να χαμογελούν, να παίζουν, να πηγαίνουν σχολείο...
Η
Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού
αναφέρει:
* Δικαιούμαι να έρθω στη
ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
* Δικαιούμαι
να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και
φτώχεια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν
κόσμο που σέβεται και προστατεύει το
φυσικό περιβάλλον.
* Δικαιούμαι να έχω
ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο
της γνώσης.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο
χρόνο και χώρο για να παίζω.
* Δικαιούμαι
να μάθω τι είναι καλό για την σωματική
και ψυχική μου υγεία.
* Δικαιούμαι να
περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς
μου.
* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα
και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
*
Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που
προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
*
Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο
και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα
μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.
Δικαιώματα
που καταπατούνται με τον πιο βάναυσο
τρόπο σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας....
Παιδική
εργασία, παιδική βία στις πιο ακραίες
μορφές, έλλειψη παιδείας, παιδική πορνεία
, αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών:
τροφής, στέγης, ιατροφαρμακευτικής
περίθαλψης …
Τα
μάτια όλων αυτών των παιδιών ,μας
μιλάνε αλλά εμείς δεν τα ακούμε …και
πολλές φορές δεν τα βλέπουμε … Δε
βλέπουμε τις μελανιές τους , δε βλέπουμε
τον τρόμο τους, δε βλέπουμε την απελπισία
τους, δε βλέπουμε την απομόνωση τους
…Μας φωνάζουν να τα βοηθήσουμε αλλά
εμείς δεν τα ακούμε κι ας είναι δίπλα
μας…
Ο
εκτελεστικός Δ/ντής της UNICEF
, Anthony
Lake
έχει δηλώσει :<< Η βία κατά των παιδιών
προκαλεί πολύ περισσότερα από το να
βλάπτει τα ίδια τα παιδιά . Υπονομεύει
τον κοινωνικό ιστό, που επηρεάζει την
παραγωγικότητα, την πρόοδο ,την ευημερία.
Καμιά κοινωνία δεν έχει την πολυτέλεια
να αγνοήσει τη βία κατά των παιδιών>>
Στο
σημείο αυτό ταιριάζει γάντι το
χιλιοειπωμένο : ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
ΜΑΣ!!
Τι
κάνουμε λοιπόν για αυτό το
μέλλον μας
, σε ένα ζοφερό παρόν ; Όσο δύσκολοι κι
αν είναι οι καιροί ,ασπίδα για μας και
τα παιδιά μας, είναι η επιστροφή στις
διαχρονικές αξίες του λαού μας :αλληλεγγύη
,επικοινωνία, αγάπη …
Είναι
καιρός να επαναπροσδιορίζουμε τις
πραγματικές προτεραιότητες στη ζωή
μας .Ας μάθουμε τα παιδιά μας, ότι το
πνεύμα και η ψυχή, νικούν την ύλη. Ο
πανικός και η καταστροφολογία έχουν
τρομερές επιπτώσεις στην ψυχολογία των
παιδιών μας . Ας σταθούμε δίπλα τους
βράχοι και ας τους δώσουμε θάρρος και
αισιοδοξία… H
αγκαλιά και η επικοινωνία με τα παιδιά
μας ,δεν στοιχίζουν τίποτε! Με αφορμή
την κρίση, ας μάθουμε τα παιδιά μας να
μοιράζονται με το διπλανό παιδί και
κατ’ επέκταση με τον συνάνθρωπο τους
.Να τα βοηθήσουμε να είναι ευχαριστημένα
με όσα έχουν..
Τελειώνοντας
θα ΄θελα να αφιερώσω σε όλα τα παιδιά
και τους γονείς τους ,το κείμενο που
ακολουθεί και το οποίο αντέγραψα από
το διαδίκτυο:
* Αν ζω μέσα στην
κατανόηση, μαθαίνω να έχω υπομονή.
*
Αν ζω μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνω να
είμαι δίκαιος.
* Αν ζω μέσα στην ασφάλεια,
μαθαίνω να πιστεύω.
* Αν ζω μέσα στην
κριτική, μαθαίνω να κατακρίνω.
* Αν ζω
σε εχθρικό περιβάλλον, μαθαίνω να
καυγαδίζω.
* Αν ζω μέσα στην ντροπή,
μαθαίνω να αισθάνομαι ένοχος.
* Αν με
δέχονται όπως είμαι, μαθαίνω να βρίσκω
την αγάπη μέσα στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου