Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Γαμώ τον ΦΠΑ μου, μέσα. Φαίνεται ότι τον παραλογισμό της ασυδοσίας τον διαδέχεται ο παραλογισμός της προσπάθειας για συμμάζεμα.


Αυτό το κράτος, με άλλα λόγια, αδυνατεί να λειτουργήσει λογικά. Είτε έτσι είτε αλλιώς, 
παραλογίζεται.


 Τον τελευταίο καιρό οι επαγγελματίες της εστίασης έριξαν όλα τους τα δεινά στον ΦΠΑ. Πράγματι, το 23% ήταν υπερβολικό και απαγορευτικό για την πραγματική δυνατότητα της οικονομίας μας. Κατόπιν, η μείωση του ΦΠΑ έγινε εθνικό - πατριωτικό ζήτημα. Από τη μείωσή του έμοιαζε μερικές φορές να εξαρτάται η επιβίωση του έθνους. Τόσο μεγάλη σημασία δόθηκε από ΜΜΕ και κυβέρνηση! 

Έπειτα από αγωνιώδεις και κοπιώδεις προσπάθειες, ο ΦΠΑ τελικά μειώθηκε. Ωστόσο, τώρα έχουμε άλλο πρόβλημα, γιατί στην Ελλάδα η οποιαδήποτε λύση δημιουργεί ένα νέο πρόβλημα. Το αν η μείωση του ΦΠΑ περάσει στον καταναλωτή.

 Όχι μονό δεν περνά, αλλά όλοι εκείνοι που ισχυρίζονταν στα χαρακώματα ότι η αύξηση ήταν ταφόπλακα για τις επιχειρήσεις τους, τώρα λένε ότι είναι ταφόπλακα να περάσουν τη μείωση στους καταναλωτές γιατί δεν βγαίνουν και είχαν απορροφήσει οι ίδιοι τον ΦΠΑ. 

Εδώ εδράζεται και αρχίζει ο νεοελληνικός παραλογισμός και η πηγή κάθε μας κακοδαιμονίας.

Να προσθέσουμε εδώ ότι το βασικό πρόβλημα του Έλληνα καταναλωτή δεν είναι το αν, αντί για 2,40 ευρώ, πληρώσει 2,20, αλλά το ότι δεν έχει μαντήλι για να κλάψει.

Τέλος, αυτό το οικονομικό επίτευγμα της κυβέρνησης απογειώθηκε με τη σουρεαλιστικής έμπνευσης εφαρμογή του ΦΠΑ: όταν βρέχει, ο ΦΠΑ παραμένει στο 23%, όταν έχει υγρασία, μειώνεται στο 13% κι όταν έχει μποφόρ, υπολογίζεται στο 23% μείον την κλίμακα των μποφόρ! 

Τελικά, αποδεικνύεται αβίαστα - δυστυχώς για μας - ότι δεν έχουμε να κάνουμε με σοβαρή χώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: