Τι έγινε η ...''επαναδιαπραγμάτευση'' των επαχθών όρων του μνημονίου, που είχαν ...''υποσχεθεί'' οι δύο Σαμαρικές κυβερνήσεις;

Στην ουσία η τρικομματική κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές στηρίχτηκε στην ιδέα της επαναδιαπραγμάτευσης των επαχθών όρων και δεσμεύσεων των Μνημονίων, στο πλαίσιο πάντα μιας ευρωπαϊκής πορείας. Αυτό προκύπτει και έμμεσα από τις προγραμματικές δεσμεύσεις της.

Εναν χρόνο περίπου μετά και έχοντας «αποχωρήσει» ήδη η ΔΗΜΑΡ, εάν κάποιος θελήσει να αποτιμήσει την πολιτική της «επαναδιαπραγμάτευσης», δύσκολα θα βρει σημαντικά αποτελέσματα, τομές ουσιαστικές και αξιοσημείωτες αλλαγές. Στην πραγματικότητα -παρά ορισμένες επιτυχείς, κυρίως «αποτρεπτικού» χαρακτήρα στάσεις- ακολουθήθηκε και μετά τις εκλογές η ίδια αμφισβητούμενη «πολιτική συνταγή» αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης με τα γνωστά επαχθή οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα. Η Ελλλάδα απεδείχθη ότι δεν μπόρεσε να «διαπραγματευτεί» με τους εταίρους δανειστές της. Το «μέτωπο του Νότου» δεν απέκτησε ποτέ οποιαδήποτε συγκρότηση. Ενώ είναι προφανές ότι καμία σημαντική αλλαγή στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς δεν μορφοποιήθηκε ούτε είναι προ των πυλών...

Η δυσκολία αναζήτησης «άλλου δρόμου» από την Ελλάδα, χωρίς ευρύτερες ευρωπαϊκές αλλαγές, είναι προφανής. Προς το παρόν «σερνόμαστε» σ' ένα «πρόγραμμα» που δεν βγαίνει, με πολιτικές «μηχανικής συντήρησης», καθώς οι ισχυροί Ευρωπαίοι εταίροι μας -τρία χρόνια μετά- δεν θέλουν να αποδεχθούν τα λάθη τους και να αναλάβουν το αντίστοιχο οικονομικό και πολιτικό κόστος.

Κυρίως να δουν την Ευρώπη κάτω από ένα άλλο πρίσμα συμφερόντων και αλληλεγγύης. Εξ ου και η επιμονή τους ότι το «πρόγραμμα βγαίνει», «πάμε καλά έστω και με καθυστερήσεις», «έχουν γίνει σημαντικά βήματα», αλλά «θα μας προσφερθεί ένα... νέο πακέτο βοήθειας», έναντι προφανώς κάποιων «ανταλλαγμάτων», για να πάμε παρακάτω κ.ο.κ...

Ολα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι η χώρα δεν πρέπει ν' αλλάξει σε πολλούς τομείς. Οτι δεν έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται και σωστά πράγματα, που ούτως ή άλλως έπρεπε να γίνουν. Το κακό είναι ότι η συνολική «συνταγή» και ο «τρόπος που υλοποιείται» τις περισσότερες φορές, ενισχύουν το ελληνικό αδιέξοδο, αντί ν' ανοίγουν δρόμο διεξόδου. Η επί της ουσίας ευρωπαϊκή επαναδιαπραγμάτευση των όρων εξόδου από την κρίση παραμένει επίκαιρη όσο εξακολουθεί να μη γίνεται...

Παναγιώτης Παναγιώτου

www.ethnos.gr