Mήπως ήρθε η ώρα, η Δημοτική αρχή Πρέβεζας να επανεξετάσει τη λειτουργία του δημοτικού σινεμά;

Καλοκαιράκι, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 80 και η αγάπη μου για το σινεμά είχε ξεκινήσει πριν ακόμη δω την πρώτη μου ταινία.

Το μόνο που είχα δει ήταν κάτι κλεφτά πλάνα του Bruce Lee από τις ταινίες που ήταν και στην Ελλάδα τότε στη μόδα και του αξεπέραστου Σωτήρη Μουστάκα στον «Ροζ γάτο», κάθε φορά που κατευθυνόμασταν στο πάρκινγκ στην πλατεία Ανδρούτσου και εγώ κάρφωνα το βλέμμα μου στη μεγάλη οθόνη που μισοφαινόταν...

Βέβαια δεν άργησε η μέρα που βρέθηκα μέσα στον υπέροχο θερινό κινηματογράφο «Ακταίον» να βλέπω τον Johnny Depp στο Cry Baby και την Τελευταία Σταυροφορία του Indiana Jones σε ένα χώρο που ακόμη και σήμερα 20 χρόνια μετά τον έχω μαγικό μέσα στο μυαλό μου. Στη συνέχεια βέβαια ακολούθησαν δεκάδες προβολές σε Θεοφάνειο και Κυανή Ακτή ωστόσο θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που πρόλαβα και είδα έστω και δύο ταινίες στο Ακταίον...

Ο πρώτος κινηματογράφος στο Νομό Πρέβεζας ήταν η «Γκλόρια» (1935) στην οδό 21ης Οκτωβρίου, ιδιοκτησίας «Κίμωνα Νίκα». Ακολούθησε το «Ακταίον» (1945) στην παραλία Πρέβεζας ιδιοκτησίας «Αιμίλιου Καρτεζίνη», στη συνέχεια το «Τζενούλα» (1970) ιδιοκτησίας «Τζένης Κατσίμπρα», μετά η «Όασις» (1970), στην οδό Περδικάρη, ιδιοκτησίας αδελφών Μπίτσιου και τέλος ο δημοτικός κινηματογράφος «Θεοφάνειος» (1995) και ο θερινός «Κυανή Ακτή» (1997).

Τι υπάρχει από όλα αυτά το 2012;Δυστυχώς ουσιαστικά τίποτα και λέω ουσιαστικά γιατί μπορεί η Θεοφάνειος και η Όαση να υφίστανται ακόμη ως κτίρια, αλλά δεν λειτουργούν πλέον ως κινηματογράφοι.

Το Μάιο του 2008 η Πρέβεζα είχε την τιμή να φιλοξενήσει το 21ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας, όπου στα βασικά θέματα ήταν και το μέλλον των δημοτικών κινηματογράφων και σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά δυστυχώς βρισκόμαστε στην ίδια πόλη και μιλάμε για το παρελθόν τους...

Ελλιπής χρηματοδότηση από την πολιτεία; Λάθος χειρισμοί από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές; Η διάδοση του dvd και του Ιντερνετ; Η οικονομική κρίση; Όλα αυτά μαζί και άλλα που αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται στο μυαλό ίσως και να συνέβαλαν στην παύση της λειτουργίας του κινηματογράφου, ωστόσο όπως φάνηκε και από τη δημοσκόπηση που διενεργήσαμε αυτές τις 10 μέρες ο κινηματογράφος είναι αυτός που λείπει από την Πρέβεζα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στο χώρο της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης, σε μια πόλη που έτσι κι αλλιώς οι επιλογές είναι περιορισμένες.

Η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας προφανώς αντιλήφθηκε αυτό το κενό και πλέον είναι πιο ενεργή από ποτέ διοργανώνοντας προβολές κάθε Δευτέρα αλλά και αξιόλογες εκδηλώσεις, όπως το αφιέρωμα στον ισπανικό κινηματογράφο που ξεκινά σήμερα το βράδυ, ωστόσο αναμφίβολα αυτό δεν αρκεί...

Το Καλοκαίρι ο θερινός κινηματογράφος στην Κυανή Ακτή λειτούργησε και παρόλο που η ποιότητα της προβολής ήταν κάτω από το μέσο όρο, αρκετοί ήταν αυτοί που έκοψαν εισιτήριο για να πάρουν μια γεύση σινεμά χωρίς να χρειαστεί να μεταβούν στην Άρτα, στα Γιάννενα ή τη Λευκάδα...

Ο κινηματογράφος δεν έχει πεθάνει, όπως μπορεί ορισμένοι να νομίζουν στη δημοτική αρχή και μπορεί η αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Πρέβεζας (η πρώην Όαση) να έχει αρκετά προβλήματα, μπορεί να μη μυρίζει ποπ κορν και γιασεμί, μπορεί οι ταινίες να μην είναι α΄ προβολής, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολλοί αυτοί που περιμένουν να σβήσουν τα φώτα και να χαθούν στην μπαλάντα των παραισθήσεων που δημιουργεί ο κινηματογράφος...

Μήπως ήρθε η ώρα να επανεξετάσει σοβαρά η δημοτική αρχή το θέμα της λειτουργίας του δημοτικού κινηματογράφου και να μην τα ρίχνει όλα στη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τον Καλλικράτη;

www.atpreveza.gr