'' Άγιο ήταν το Σέλτσο, μα αγίασε ακόμη ποιό πολύ Κοινώνησε των Σουλιωτών το αίμα΄΄...........
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ " ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Εορτάζονται εφέτος τα διακόσια δεκαεννέα χρόνια ( απο το 1804) της Μάχης του Σέλτσου και του Ολοκαυτώματος των Σουλιωτών που επακολούθησε. Όμως για δεκαετίες παρέμενε άγνωστη και οι μάρτυρές της Σουλιώτες ήταν οι αγνοούμενοι της Ιστορίας
Η παρουσία στο Σέλτσο -Για πρώτη φορά- του ανώτατου Πολιτειακού Άρχοντα στις 23-8-2016 σηματοδότησε πλέον την αλλαγή των μέχρι τώρα
Ακολούθησε το 2022 η έκδοση Προεδρικού διατάγματος για την καθιέρωση της 23ης Αυγούστου ως Επισημη εορτή του δήμου Γ.Καραισκάκη και ημέρας μνήμης του Ολοκαυτώματος των Σουλιωτών.Μια νέα σελίδα άνοιξε για το Σέλτσο. Επιτέλους με δικαιωματικό τρόπο παίρνει τη θέση που του αξίζει στις σελίδες δόξας των αγώνων του Ελληνικού έθνους, δίπλα στο Κούγκι στο Ζάλογγο στο Μεσολόγγι και στο Αρκάδι.. Απομένει να υπενθυμίσουμε
Σε αυτό δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε την καταλυτική συμβολή της Περιφέρειας Ηπείρου και προσωπικά του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλ. Καχριμάνη, που άφησε τη σφραγίδα του στο Σέλτσο,ως επίσης, της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας και του Δήμου Γεωργίου Καραΐσκάκη για την ανάδειξη και αναγέννηση του σημαντικού Ιστορικού μνημείου .
Ήδη μετά τα σημαντικά έργα αναστήλωσης των ερειπωμένων κελιών, τη Διαμόρφωσης Περιβάλλοντος χώρου πρόσβασης, την ανακατασκευή της στέγης του κυρίως ναού την ολοκλήρωση της οδικής πρόσβασης με τσιμεντόστρωση-ασφαλτοστρωση απο Πηγές μέχρι την Ι.Μονή μήκους 4,5 χιλιομ. και η ηλεκτροδότηση της, το Σέλτσο αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο. Στο χέρι μας είναι να το διαφυλάξουμε ως στολίδι και να το αναβαθμίσουμε περαιτέρω.
Σημαντική ηταν η συμβολή και η συνεισφορά της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας σε αυτή την προσπάθεια της ανάδειξης και προστασίας της Ι.Μονης. Οι ενέργειές της και οι δράσεις της σχετικά με το Σέλτσο τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι αναρίθμητες και απέδωσαν τα μέγιστα. Αφήσαμε παρακαταθήκη για το μέλλον.Σημαντική και η προσφορά του μακαριστού Ιερέα της μονής Παπαγιώργη Φώτου που ήταν η ψυχή του Σέλτσου για πάρα πολλά χρόνια. συνέβαλλε αρκετά με τις ενέργειές του.
Το μοναστήρι του ΣΕΛΤΣΟΥ έμελλε να γίνει ο αιώνιος τόπος μαρτυρίου των αδούλωτων Σουλιωτών. Η «ΚΙΒΩΤΟΣ» της θυσίας των. Μια ΘΥΣΙΑ-ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ άγνωστη ακόμη και σήμερα σε πολλούς και που «δεν μπορεί να χωρέσει ιστορικού νους» -όπως έγραψε ο Πουκεβίλ- ή να κατανοήσει το μέγεθος της.
Στην μνήμη των Ηρώων αυτών υποσχόμεθα ως θεματοφύλακες της υπέρτατης αυτής θυσίας να διατηρήσουμε τη φλόγα της άσβεστη.
Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ σήμερα, αποτίοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης . Προτίμησαν να πεθάνουν λεύτεροι παρά να ζήσουν σκλάβοι. Δεν λιποψύχησαν, δεν λιποτάκτησαν, δεν συμβιβαστήκαν. ΄Έμειναν και πέθαναν ως «Ελεύθεροι πολιορκημένοι» Οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτή την ανείπωτη θυσία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου