Μερικά φιλαράκια φροντίζουν να μου "φτιάχνουν" την μέρα με ανέκδοτα και άλλα διασκεδαστικά κείμενα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο.
Ένας απ΄αυτούς είναι και ο εκ Κρήτης καταγόμενος Γιάννης με τον ακόλουθο ύμνο στην πεθερά :
"Τσι πεθεράς μου εδάγκωσε τον πόδα ένα λιακόνι και το λιακόνι εψόφησε κι εκείνη ζει ακόμη!
Την πεθερά μου έβαλα ψηλά στον Ψηλορείτη, να τηνε βλέπουν οι οχτροί να μην πατούν στην Κρήτη.
Άμε να πεις τση μάνας σου, να κόψει τα κουμάντα, να πάει να δίνει διαταγές, σ ον-ε-δικό τζη άντρα.
Θε μου μεγαλοδύναμε, πάρε τη πεθερά μου, κι εγώ θα γράψω τσ´εκκλησές, ό,τί ´χω στ´όνομά μου.
Την πεθερά μου οψες αργά στον ύπνο μου την είδα και θάρουνα πως πάλευα με την λερναία ύδρα.
Όταν κοντά στο σπίτι μου η πεθερά ζυγώνει, με πιάνει σοκ αλλεργικό και παίρνω κορτιζόνη!
Κακό είναι συναπάντημα, να δεις παπά μπροστά σου, μα πιο κακό είναι το πρωί, να δεις την πεθερά σου.
Εγώ είδα και τον χάροντα μα εμένα δεν με νοιάζει, το μόνο που κατάλαβα της πεθεράς μου μοιάζει ...!!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου