Το Πανηγύρι του χωριού...

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Όλα τα λιανούρια καρτεράγαμαν πότε θα ρθή του Αϊλιός να πάμε στό πανηγύρι

Ξεκινάγαμε το πρωί περνάμε ρούγες και μονοπάτια για να φτάκουμε στήν εκκλησία

Μετά κατεβαίναμε στη βρύση με τον πλάτανο. Εκεί γινόταν το μεγάλο γλέντι

Ερχόταν ο μεταπράτης με τα ζαχαρκά, ο ένας του ΄έπιανε κουβέντα και ο άλλος του άρπαζε κάνα γλυφιτζούρι

Εγώ συνήθως πήγαινα εκεί στούς μουζικάντες που κουρτίζανε τα όργανα

Βέβαια τότε οι χωριάτες δεν τους είχαν και σε μεγάλη εκτίμηση γύφτους τους ανεβάζανε γύφτους κατεβάζανε.

Θυμάμαι ένας που έπαιζε το ντέφι ήταν μελαμψός και άσχημος και όταν μέθαγε ένας μπάρπας του έλεγε "έλα ρε αδερφέ να σε φιλήσω γιατί εσένα δεν σε φίλησε ούτε η μάνα σου". Η αλήθεια είναι ότι αυτή η συμπαθέστατη φάρα πρόσφερε πολλά. Αυτοί μας διασκεδάζανε, αυτοί μας φτιάχνανε τα αλέτρια, και όλα τα γεωργικά εργαλεία. Βέβαια μετά απο καιρό όλοι καταλάβαμε την αξία τους Εκεί που κρεμάγαν οι κλέφτες τα άρματα αυτοί κρεμάνε τα άργανα

Το χορό ανοίγουν οι γεροντότεροι η βάβω Ρίνα πίσω η θειάκου Τάσαινα Και κοντά η βάβω

Κίτσαινα Χορός αργός στρωτός στα τρίγια [μηλίτσα που είσαι στο γκρεμό].Τα όργανα ορθά στο τόπο[τρείς αδερφούλες ήμασταν]Τα παιδιά κερνάνε τα όργανα. Φέτος κερνάω έλεγε

ο μπάρπα Τέλης, του χρόνου θα χορεύεις βάβω παρέα με τον αρχάγγελο. Άμ δε του χρόνου πάλι πρώτη η βάβω στο χορό

Ακολουθούν οι νεότεροι, χορός διπλοκάγκελος μέσα οι γυαίκες έξω οι άντρες, χοροί τοπικοί

Βασίλω Αρχόντισσα, Γιάννη Κώστας, εκεί πέφτουνε οι γλυκές ματιές και τα ανάλογα προξενιά

Μετά μπαίνουν οι μερακλήδες. Η χαρά για τα όργανα!!!  Χορεύει ο Γιώργο Κίτσιος

παππαδιά τρία ποτήρια καταγής ένα στό κεφάλι. Είναι να κάθεσαι να τον χαζεύεις,

έκφραση, κορμοστασιά, εάν ήταν εκεί ο μεγάλος Καζαντσάκης εκεί θα είχε ξεχάσει το Ζορμπά

Το κλαρίνο στα αφτί οι τσέπες ανάποδα γυρισμένες και ας μην έχουμε αύριο ούτε αλεύρι πάμε για δανικά. Ο ήλιος βγαίνει απο το λιθάρι της Μλέτας είναι σαν να τους λεέι ε... σκολάστε του χρόνου πάλι!!!!

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης