Ποιος και με ποιο σκεπτικό «βάπτισε» τη Σαμωνίβα σε … Σαμονίδα. Ανοικτή επιστολή του Γρηγόρη Τόκκα.

 ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς

1.κ. Αλέξανδρο Καχριμάνη Περιφερειάρχη Ηπείρου
2.κ. Θωμά Πιτούλη .Π.Ε. Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας
3.κ. Γιάννη Καραγιάννη Δήμαρχο Δήμου Σουλίου,

Αξιότιμοι κύριοι

Στο φύλλο με αριθμό 51 της εφημερίδας της Αδελφότητας το ‘’ΗΡΩΊ’ΚΟ ΣΟΥΛΙ’’, δημοσιεύτηκε άρθρο του μέλους του Δ.Σ. της Αδελφότητας Γρηγόρη Τόκκα,(το κείμενο της οποίας σας επισυνάπτουμε) σχετικό με το όνομα του Ιστορικού χωριού Σαμονίβα της Δημοτικής Ενότητας Σουλίου. Με το άρθρο αυτό, τεκμηριωμένα υποστηρίχθηκε η άποψη ότι οι υπηρεσίες του Δήμου στα επίσημα έγγραφα αυτού, εσφαλμένα, χρησιμοποιούν ως όνομα του χωριού Σαμονίδα αντί του ορθού Σαμονίβα ή Σαμωνίβα.

Στο ίδιο άρθρο επισημαίνονταν τα σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα που δημιουργεί η χρήση του ονόματος Σαμονίδα στους σημερινούς κατοίκους του χωριού, αλλά και η παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας σχετικά με το όνομα του χωριού.

Για τους παραπάνω λόγους καλούνταν ο Δήμος και η Περιφέρεια να αναλάβουν όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και τη διόρθωση ενός λάθους, [θέλουμε να πιστεύουμε], της διοίκησης.

Έκτοτε, αν και έχουν περάσει έξι [6] σχεδόν μήνες , εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει αναληφθεί καμία πρωτοβουλία εκ μέρους του Δήμου ή της Περιφέρειας, επειδή ενδεχομένως το ζήτημα αυτό αξιολογήθηκε ήσσονος σημασίας, εκτός και αν το άρθρο δεν υπέπεσε στην αντίληψη των υπηρεσιών. Ωστόσο, το ζήτημα είναι υπαρκτό, μεγάλο, η δε ιστορική του διάσταση δεν αμφισβητείται, ενώ η σύνταξη του κτηματολογίου θα οξύνει και θα διαιωνίσει τα γραφειοκρατικά προβλήματα των σημερινών κατοίκων του χωριού.

Το Δ.Σ. της Αδελφότητας παρακολουθεί στενά το θέμα και επιφυλάσσεται να επανέλθει, αν παραστεί ανάγκη, μέχρι την οριστική διευθέτησή του.

Για το ΔΣ της Αδελφότητας

Ο πρόεδρος Η Γραμματέας

Κωστής Σπ. Τόκκας Ελευθερία Παππά

Κοινοποίηση:
1. Γιόγιακα Βασίλειο & Κάτση Μάριο Βουλευτές Θεσπρωίας

2. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

3. ΜΜΕ Ηπείρου

Ακολουθεί  το άρθρο που σημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΣΟΥΛΙ"

Ποιος και με ποιο σκεπτικό «βάπτισε» τη Σαμωνίβα σε … Σαμονίδα

Γράφει ο Γρηγόρης Τόκκας
(Συνταξιούχος Γυμνασιάρχης)

Πρόσφατα και με αφορμή τη διεκπεραίωση ενός προσωπικού γραφειοκρατικού χαρακτήρα θέματος, διαπίστωσα, με έκπληξη ομολογώ, ότι στα επίσημα έγγραφα των υπηρεσιών του Δήμου Σουλίου, ως τόπος γέννησης και καταγωγής μου αναγράφεται χωριό με το όνομα «Σαμονίδα» της Δημοτικής Ενότητας Σουλίου, άγνωστό σ’ εμένα και υποθέτω βάσιμα σ’ όλους εμάς που έχουμε κοινή καταγωγή το χωριό «Σαμονίβα», ένα από τα τέσσερα χωριά του Ιστορικού Σουλίου, το οποίο μαζί με το Σούλι, την Κιάφα και τον Αβαρίκο αποτέλεσαν την Ελληνική Χριστιανή Ομοσπονδία στην Ήπειρο επί Τουρκοκρατίας γνωστή ως Σουλιώτικο «Τετραχώρι».

Δεν γνωρίζω πιο όργανο της αυτοδιοίκησης ή της Κεντρικής διοίκησης, πότε και με ποια στοιχεία αποφάσισε τη μετονομασία του Ιστορικού χωριού «Σαμονίβα» ή «Σαμωνίβα» σε «Σαμονίδα», ούτε τους λόγους οι οποίοι δικαιολογούν αυτήν την απόφαση. Όμως, εύκολα μπορεί ν’ αντιληφθεί κάποιος ότι αυτή δημιούργησε πολλά και ποικίλα γραφειοκρατικά προβλήματα στους κατοίκους του χωριού, (τίτλοι ιδιοκτησίας, κτηματολόγιο, μεταβιβάσεις, τίτλοι σπουδών, έγγραφα ταυτοπροσωπίας κ.ά.), είναι αυθαίρετη ατεκμηρίωτη, τελείως ανιστόρητη και για τους λόγους αυτούς εσφαλμένη, ενώ δημιουργεί εύλογες απορίες ως προς τη σκοπιμότητά της.

Στις πηγές που ακολουθούν, οι αναφορές στο όνομα του χωριού συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι το όνομά του είναι «ΣΑΜΟΝΙΒΑ» ή «ΣΑΜΩΝΙΒΑ» και όχι «ΣΑΜΟΝΙΔΑ» όπως εσφαλμένα αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα του Δήμου Σουλίου, αλλά και σε πινακίδες σήμανσης του δρόμου που οδηγεί στο Ιστορικό Σούλι.

Από τον πρώτο ιστορικό του Σουλίου Χριστόφορο Περραιβό στο έργο του «Ιστορία του Σουλίου και Πάργας», Κεφάλαιο Ε΄, περί των κυρίως χωρίων του Σουλίου, πληροφορούμαστε ότι: «Τέσσερα ήσαν τα κύρια και εκ διαλλειμμάτων συστηθέντα ελεύθερα χωρία των Σουλιωτών. Το Σούλι, η Κιάφα, ο Αβαρίκος και η Σαμωνίβα», καθώς επίσης και στο έργο του «Πολεμικά Απομνημονεύματα» εκδόσεις «Βεργίνα» και στο Κεφάλαιο 24, σελίδα 154 διαβάζουμε «… επιστρέφω εκ νέου εις τα πράξεις των Σουλιωτών, οι οποίοι, εξώσαντες τους Τουρκαλβανούς από δύο οχυράς θέσεις, κείμενας πλησίον του φρουρίου και καλουμένας η μεν Σαμωνίβα η δε Σαμωνίκη …», όπως και στο Κεφάλαιο 25, σελίδα 176, «… έπειτα από δύο και τριών ημερών αδιάκοπον πόλεμον και αιματοχυσίαν, εκυρίευσεν ο εχθρός του Άγιου Δονάτου, Γαρδελίναν, Σαμωνίβα, Σαμωνίκην και …».

Στο έργο του Γάλλου Πρόξενου Φρ. Πουκεβίλ, «Ταξίδι στην Ελλάδα ΗΠΕΡΙΟΣ», εκδόσεις Συλλογή, ΑΦΟΙ ΤΟΛΙΔΗ, σελίδα 100, αναφέρεται ότι: «Η Σαμονίβα είναι ο χώρος της τάταρτης φυλής της Δημοκρατίας του Σουλίου. Υψώνεται στους αιθέρες ένα μίλι βορειοδυτικά της Κιάφας και σχηματίζει το δεύτερο οχυρό που ορθώνεται κάθετα στον Αχέροντα».

Ο Σπυρ. Γ. Μουσελίμης στο έργο του «Ιστορικοί Περίπατοι ανά τη Θεσπρωτία», Γ΄ έκδοση, Γιάννινα 1997, σελίδα 112, και στο λήμμα ΣΑΜΟΝΙΒΑ σημειώνει ότι: «Στη Λάκκα Σουλίου είναι η Σαμονίβα με τα 20 σπίτια των Τοκαίων (σαμονίβα = μονοχώραφο) χτισμένη επί των ερειπίων του παλαιού χωριού».

Ως Σαμονίβα μνημονεύει το χωριό και ο Σουλιώτης αγωνιστής του 1821 Σ. ΤΖΙΠΗΣ στα Απομνημονεύματά του, Γραμμένα από τον κουμπάρο του ΔΟΥΣΜΑΝΗ, από αντίγραφο Ιστορικών Αρχείων ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ, εκδόσεις «ΔΩΔΩΝΗ», σελίδα 29, Αγώνες Σουλιωτών στο Κούγκι υπό τον Σαμουήλ, όπου αναφέρεται: «… Διέταξεν συγχρόνως τους συντρόφους του να κόψωσιν όσα περισσότερα ηδύνατο δένδρα, ίνα φράξωσι τον δρόμον κάτωθεν του φρουρίου, πλησίον της Σαμονίβας οπόθεν έμελλεν να κατεβώσιν οι Τούρκοι …».

Σύμφωνα με τον Αρσένη Κ. Ντόκο, το τοπωνύμιο Σαμονίβα είναι σύνθετη λέξη σέρβικης προέλευσης αποτελούμενη από τα συνθετικά σάμο και νίβο = μονό επίπεδο, δηλαδή μονοχώραφο, το οποίο ανταποκρίνεται και στη γεωμορφολογία του χωριού!

Στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους της εκδοτικής Αθηνών, τόμο ΙΒ΄ και στο κεφάλαιο για τις νίκες των Σουλιωτών στο Ναβαρίκο, Χώνια και Κιάφα σημειώνεται ότι: «… Για την εξουδετέρωση των τριών αυτών οχυρών θέσεων … οι εχθροί … εγκατέστησαν τα κανόνια τους στο Γλυκύ, στη Σαμωνίβα, στη Γαρδελίνα, στο Σαμωνίκη και στη Σκούπα» και σ’ άλλο σημείο ότι: « … Τη νύχτα ο Ομέρ Βρυώνης και ο Άγος Μουχουρδάρης, που συνειδητοποίησαν ότι η ήττα τους ήταν βέβαιη, αποχώρησαν προς τη Σαμωνίβα …».

Ο Αναστάσιος Γούδας, στο έργο του «Στερεοελλαδίτες Πολέμαρχοι του 1821», εκδόσεις «Βεργίνα», Φεβρ. 1997 και στο κεφάλαιο «Μποτσαραίοι», στηριζόμενος ουσιαστικά στην αφήγηση του Χριστόφορου Περαιβού, αναφέρει το χωριό ως Σαμωνίβα, «… διότι το στρατόπεδον υπήρχε μέσα εις το Σούλι, ο δε στρατός ηττηθείς μακράν του Σουλίου μεταξύ Κιάφας και Σαμωνίβας και μη δυνηθείς να επιστρέψει …».

Στη «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τεύχος ΙΧ, εκδόσεις 20^ος αιώνας ο Γ. Κορδάτος αναφερόμενος στο τετραχώρι σημειώνει ότι: «… Ο μεγαλύτερος συνοικισμός, που ήταν σα να πούμε η πρωτεύουσα, ήταν το Σούλι. Άλλοι συνοικισμοί γνωστοί ήταν η Κιάφα, το Αβαρίκο και η Σαμωνίβα».

Το όνομα Σαμονίβα υιοθετείται και στο βιβλίο της Β. Ψιμούλη «Σούλι και Σουλιώτες», εκδόσεις «Βιβλιοπωλείο της εστίας», σελίδα 114, όπου γίνεται λόγος για την ανάπτυξη «… τεσσάρων Σουλιώτικων οικισμών: Σούλι, Σαμονίβα, Κιάφα, Αβαρίνος …». Όπως υποστηρίζει η συγγραφέας, για τα τοπωνύμια της περιοχής αντλεί πληροφορίες από τους Χρ. Περραιβό, Ι. Λαμπρίδη, Γ. Μουσελίμη και Γ.Ζ. Σαρηγιάννη και σημειώνει ότι: «… Τα τοπωνύμια και τα ονόματα βουνών, ποταμών, κοιλάδων, όπως επίσης και των οικισμών τα αναφέρουμε με την ονομασία που είχαν τον 19^ο αιώνα, προκειμένου ν’ αποφύγουμε τη σύγχυση με τόπους και γεγονότα όπως καταγράφονται στις πηγές. Μέσα σε παρένθεση χρησιμοποιούμε τη σημερινή ονομασία σε όσες περιπτώσεις έχει αλλάξει η ονομασία γεωγραφικών όρων ή οικισμών. Η ταύτιση έγινε με βάση το χωροταξικό χάρτη του Υπουργείου Οικισμού και Ανοικοδομήσεως, 1946, την έκδοση Κεντρικής Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων, Στοιχείο Συστάσεως και εξελίξεως Δήμων και Κοινοτήτων, Αθήνα 1927, καθώς και τον χάρτη Γ.Α.Κ., Χαρτογραφικά 24, ΑΒΕ 980, φύλλο Parga, Pogonion, Delvinakion». Ο οικισμός και σ’ άλλα σημεία του βιβλίου αναφέρεται με το όνομα Σαμονίβα, όπως στη σελίδα 121, ενώ σε ανδημοσιευμένη φωτογραφία του Γ. Σουλή από τη Συλλογή του Γ. Βλαχογιάννη, κάτοικοι του οικισμού αναφέρονται ως κάτοικοι Σαμωνίβας.

Σε χάρτη της περιοχής του Σουλίου των αρχών του 19^ου αιώνα, που δημοσιεύεται στον τόμο ΙΑ΄, σελίδα 40, της εκδοτικής Αθηνών Α.Ε,. χρησιμοποιείται το όνομα Σαμονίβα.

Το ίδιο όνομα χρησιμοποιεί και ο Γιώργος Καραμπελιάς στο βιβλίο του «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο», Εναλλακτικές Εκδόσεις, σελίδες 25, 35, 36 ενδεικτικά.

Στο «Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821» του Χρήστου Στασινόπουλου, εκδόσεις «ΔΕΜΕΜΑΔΗ» και στο λήμμα Σούλι, υιοθετείται η άποψη του Χρ. Περραιβού και αναφέρεται σχετικά. «Αιγοβοσκοί τινές, εκ των περίξ χωρίων ανέβαινον βόσκοντες τα κτήνη των εις τα βουνά, όπου σήμερον υπάρχουσι το Σούλιον, η Κιάφα, ο Ναβαρίκος και η Σαμωνίβα, ο δε τόπος τούτος …», και σ’ άλλα σημεία « … Τα χωριά έγιναν τέσσερα: Σούλι, Κιάφα, Ναβαρίκος, Σαμωνίβα, που τα έλεγαν για συντομία και τετραχώρι» και « … Είχε αφήσει εκεί αρχηγό το γιο του τον Βελή πασά, που αφού πήρε τα χωριά Κιάφα, Σαμωνίβα και Ναβαρίκος, κατάφερε με την προδοσία του Πήλιου Γούση να πάρει και το χωριό Σούλι», ενώ στο λήμμα Σαμονίβα, αυτή αναφέρεται ως ένα από τα τέσσερα χωριά του Σουλίου.

Στο «ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» του ΙΩΑΝ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ, τρίτος τόμος, εκδόσεις «Ο ΦΟΙΝΙΞ Ε.Π.Ε» και το λήμμα Σούλι διαβάζουμε ότι αυτό ήταν: «Ομοσπονδία ελληνικών χωρίων εν Ηπείρω επί Τουρκοκρατίας καταλαμβάνουσα ορεινόν και δυσπρόσιτον διαμέρισμα επί ομων. διακλαδόωσεως του Τομάρου (νυν όρη Σουλίου). Αρχικώς υπήρχεν εν μόνον χωρίον φέρον το όνομα Σούλι, κτισθέν κατά τα τέλη του ΙΣΤ΄ αι. Κατόπιν συνωκίσθησαν παρά το Σούλι, η Σαμονίβα, η Κιάφα και ο Αβαρίκος, άπαντα εις υψηλά μέρη …. ‧ έλαβον δε τα 4 χωρία και την επωνυμίαν τετραχώρι». Το ίδιο και στο λήμμα Αβαρίκος « …. Τα τέσσερα χωρία (Σούλι, Σαμονίβα, Κιάφα και ο Αβαρίκος), έκειντο επί διακλαδώσεως του Τομάρου (νυν όρη Σουλίου) …».

Στη Σχολική Εγκυκλοπαίδεια «ΠΑΤΑΚΗΣ – OXFORD» και στο λήμμα Σούλι, το χωριό αναφέρεται ως ένα από τα τέσσερα πιο γνωστά χωριά που ήταν το Σούλι, η Κιάφα, ο Αβαρίκος και η Σαμονίβα, ενώ στο Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικών Λεξικόν του «ΗΛΙΟΥ» και στο λήμμα Σαμονίβα γίνεται λόγος για « … οχυρόν χωρίον ανήκον εις το συγκρότημα του Σουλίου που κατεστράφη το 1804 υπό του Αλή Πασά».

Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια «ΓΙΟΒΑΝΗ» και στο λήμμα Σούλι διαβάζουμε: «Σούλι ή Κακοσούλι. Χριστιανική ελληνική ομοσπονδία στην Ήπειρο επί Τουρκοκρατίας. Είχε τέσσερα χωριά και για αυτό ονομάστηκε Τετραχώρι. Αρχικά ήταν ένα μόνο χωριό που είχε αυτό το όνομα. Κτίστηκε στα τέλη του 16^ου αιώνα … Έπειτα κτίστηκαν κοντά στο Σούλι, η Σαμονίβα, η Κιάφα και ο Αβαρίνος». Ωστόσο, συναντάμε δύο φορές το λήμμα Σανονίδα, τη μία ως «οχυρό συγκρότημα του Σουλίου, που καταστράφηκε από τον Αλή πασά το 1804» και την άλλη ως «χωριό της επαρχίας Σουλίου (κατ. 102), έδρα Κοινότητας», άποψη, η οποία αυτοαναιρείται, αφού ο Αλή πασάς το 1804 κατέστρεψε τον οικισμό του Τετραχωρίου Σαμονίβα, που ήταν και το όνομα της σύγχρονης κοινότητας.

Η ίδια άποψη ουσιαστικά υπάρχει και στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ», όπου στο λήμμα Σούλι, αυτό αναφέρεται ως «Όνομα Ελληνικής Ομοσπονδίας χωρίων εν Ηπείρω …. Αρχικώς υπήρχεν εν μόνον χωρίον, φέρον το όνομα τούτο, οικισθέν περί τα τέλη της ΙΣΤ΄ εκατονταετηρίδος υπό ολιγαρίθμου ηπειρωτικής πατριάς, φευγούσην την Τουρκικήν Τυρκικήν τυραννίαν … αρχομένον του ΙΖ΄ αιώνος συνοικίσθησαν τότε παρακειμένως του Σουλίου, η Σαμονίβα, η Κιάφα και ο Αβαρίκος …», και στο λήμμα Σαμονίβα (η) είναι: «Χ. και θέσις οχυρά του συγκροτήματος του Σουλίου. Κατεστράφη το 1804 υπό των στρατευμάτων του Αλή πασά των Ιωαννίνων, ενώ στο λήμμα Σαμονίδα (η) «Χ. της Κοινότητας Αυλοτόπου (Γλαβίτσης) της Επ. Παραμυθιάς του νομού Ιωαννίνων, (κατ. 95)», ισχυρισμός ο οποίος είναι παντελώς αβάσιμος, ανιστόρητος και άσχετος με την ιστορική και σύγχρονη πραγματικότητα της περιοχής.

Η ίδια σύγχυση υπάρχει και στην εγκυκλοπαίδεια «ΠΑΠΥΡΟΣ – ΛΑΡΟΥΣ», αφού στο σχετικό λήμμα Σούλι, η Σαμονίβα αναφέρεται ως ένα από τα τέσσερα χωριά του Σουλίου: «… κατ’ αρχάς έκτισαν 4 χωριά: Σούλι, Σαμονίβαν, Κιάφαν, Αβαρίκον, καλούμενα περιληπτικώς Τετραχώρι», ενώ στο λήμμα Σαμονίδα (η) «Χ. ομώνυμης Κοινότητας, επαρχίας Σουλίου, νομού Θεσπρωτίας, κ. 160 (1951), επί υψομ. 460».

Μια διαφορετική προσέγγιση επιχειρείται από τον Γρηγόριο Αλ. Καλογερόπουλο, διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στο βιβλίο του με τίτλο «ΗΠΕΙΡΟΪΑΔΑ», εκδόσεις ΑΦΟΙ ΤΟΛΙΔΗ Ο.Ε., Αθήνα 1990, σελίδα 228, όπου σχετικά με την καταγωγή του Τσάμικου χορού αναφέρει ότι: «Τα αρχικά χωριά αυτής της άγονης ορεινής περιοχής του Σουλίου γνωστή με μια λέξη ως το Τετραχώριον ήσαν το Σούλι ή Κακοσούλι, η Κιάφα, ο Αβαρίκος και η Σαμωνίδα», και για να δικαιολογήσει πως οι Σουλιώτες ήσαν Έλληνες, στη συνέχεια αναφέρει ότι: «Το πρώτο συνθετικό του προαναφερόμενου χωριού Σαμωνίδα είναι –Σάμω-. Προέρχεται δε ασφαλώς από την φυλήν την Ελληνικήν των Σάμων που κατοικούσαν παλαιότερα στην Θεσπρωτίαν, ως ο Πουνεβίλ το ισχυρίζεται. Σαμωνίδα επομένως είναι το μικρό χωριουδάκι των Σάμων ή των Τσάμων ή των Τσάμηδων … Φρονούμεν ότι η πιθανοτέρα εκδοχή της λέξης Τσαμουριά και Τσάμης είναι η φυλή των Σάμων, ρίζα που βρίσκεται αναλλοίωτα στο χωριό του Σουλίου Σαμωνίδα». Ωστόσο, όπως και προηγούμενα αναφέρθηκε ο Πουκεβίλ, στο έργο του «Ταξίδι στην Ελλάδα ΗΠΕΙΡΟΣ», χρησιμοποιεί τον όρο Σαμονίβα και όχι Σαμωνίδα και κατά συνέπεια ως προς την κατάληξη του ονόματος‧ του οικισμού η άποψη αυτή δεν τεκμηριώνεται.

Από επίσημα έγγραφα της Κεντρικής Διοίκησης, αλλά και της παλαιάς κοινότητας, (πριν από την συνένωσή της στο Δήμο Σουλίου), προκύπτει ότι μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980, αυτή αναφέρεται, ως «Κοινότητα Σαμονίβας ή Σαμωνίβας». Ενδεικτικά, σε έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών της Ελληνικής Δημοκρατίας προς τον Οικονομικόν έφορον Παραμυθιάς με αριθμό διαταγής 49828, αριθμ. βιβλίου εκποιήσεώς της Δ.Δ.Κ. 6, που εκδόθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1935, δηλώνεται: «Ό,τι υπό τους όρους και τας υποχρεώσεις των νόμων περί εκποιήσεως δημοσίων κτημάτων, εκποιείται στην Διδακτηριακήν Επιτροπήν Σαμονίβας και παραχωρείται … έκτασις 6 στρεμμάτων εκ του Λειβαδίου Κούγκι του χωρίου Σαμονίβας της περιφέρειας Παραμυθιάς, συνορευόμενον …». Το ίδιο όνομα υπάρχει και στα Μητρώα της Κοινότητας, με βάση τα οποία διαχρονικά χορηγήθηκαν ληξιαρχικές πράξεις, πιστοποιητικά γέννησης και άλλα επίσημα έγγραφα με άμεσες έννομες συνέπειες για τους κατοίκους του χωριού. Ενδεχόμενη υιοθέτηση και χρήση του ονόματος Σαμονίδα οφείλεται σε άγνοια της ιστορίας του χωριού και κατά συνέπεια θεωρείται εσφαλμένη. Στη διαπίστωση αυτή συνηγορεί το σύνολο σχεδόν των πηγών που προηγήθηκαν, αλλά και πλήθος άλλων, που- λόγω χώρου- είναι αδύνατον να χωρέσουν σ’ αυτή μας την παρέμβαση.

Εναπόκειται, συνεπώς, στο Δήμο Σουλίου, ν’ αναλάβει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, για την αποκατάσταση του ονόματος του χωριού, διορθώνοντας ένα λάθος των υπηρεσιών του και συμβάλλοντας στην απαλλαγή των κατοίκων του οικισμού από σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα.