Αποστρέφομαι
πάρα πολύ τις φάτσες τους και ό,τι αυτές εκπροσωπούν, για να τους βάλω στο σπίτι
μου μέσω της τηλεόρασης. Αλλά δεν μπορώ να τους κλείσω έξω από το κεφάλι μου,
δυστυχώς. Κι έτσι, τους ακούω μες τ’ αυτιά μου να κραυγάζουν, ακόμα κι όταν τα
βουλώνω.
Τους ακούω να κραυγάζουν για τη νομιμότητα. Πρέπει να ντύσουν με το άθλιο κουρέλι της παράγκας τους την αστυνομική επιχείρηση στο Ραδιομέγαρο. Με το ίδιο άθλιο κουρέλι που έχουν ντύσει μέχρι τώρα τόσα και... τόσα αίσχη.
Τους ακούω να κραυγάζουν για τη νομιμότητα. Πρέπει να ντύσουν με το άθλιο κουρέλι της παράγκας τους την αστυνομική επιχείρηση στο Ραδιομέγαρο. Με το ίδιο άθλιο κουρέλι που έχουν ντύσει μέχρι τώρα τόσα και... τόσα αίσχη.
Θα υπάρξουν ευήθεις κι ευαπάτητοι που θα χάψουν με αυτές
τις ύβρεις. Θα είναι λιγότεροι, πολύ λιγότεροι από εκείνους που τους ψήφισαν,
αλλά θα υπάρξουν. Και θα κολακευθούν που, με τα ψοφοδεή ψηφαλάκια τους, έβαλαν
το ίδιο τους το σπίτι στην τράπεζα εγγύηση, για ν’ αποκτήσουν οι καυσοκαλυβίτες
το μηχάνημα που την παράγει αυτή τη νομιμότητα –γιατί για μηχάνημα πρόκειται·
μηχάνημα που ούτε καν την παράγει, αλλά στην ουσία την παραχαράσσει για
λογαριασμό τους· μηχάνημα φτιαγμένο ειδικά για κάτι τέτοιες ώρες.
Η
κυβέρνηση χρειάζεται τις εγκαταστάσεις της Αγίας Παρασκευής για την Ευρωπαϊκή
Προεδρία. Ο κολίγος υποδέχεται τον φεουδάρχη στην παράγκα, και πρέπει να κάνει
καλή εντύπωση. Θα ξηλωθούμε οι άψιλοι, και, όπως συμβαίνει, ο φεουδάρχης θα μας
κακοχαρακτηρίσει κιόλας για τη χλίδα μες την έρημο. Με το δίκαιο του: Κοντά
140.000 Ευρώ μαθαίνω ότι είναι το κονδύλι που κόπηκε για τις αναμνηστικές
γραβάτες!
Αλλά οι κλαρινόγαμπροι και αρρωστημένοι αρχοντοχωριάτες δεν
μπορούν αλλιώς. Και για να περισσέψουν μεζεδάκια και για τα φτιασιδωμένα μούτρα
τους, οι ξετσίπωτες συγυρίστρες της παράγκας του καραγκιόζη ετοιμάζουν εις
υγείαν των κορόιδων καραβιές από λιγδιασμένα κοφίνια με κατεψυγμένα ψάρια και
συσκευασμένες γαρνιτούρες σε σφραγισμένες πλαστικές σακούλες. Συνηθισμένοι από
τη λαίλαπα των εκπομπών μαγειρικής, ένα οι ξιπασμένοι και οι πεινασμένοι ανάμεσά
μας, να τα βλέπουμε τ’ αηδιαστικά εδέσματα μαγειρεμένα από τη μικρή οθόνη και να
λιγουρευόμαστε. Από κοντά απαστράπτουσες λιμουζίνες με σημαιάκια, πληκτικές
ομιλίες, εκνευριστικές δηλώσεις, μπόλικη σύγχυση, φαντασμαγορικές συναντήσεις,
σαλιαρίσματα, λυκόφιλες χειραψίες, υπεροψίες, καχυποψίες, υστεροβλεψίες, και όλα
τα εις –ψίες τέλος πάντων… Με αυτά τα τέτοια, ό,τι σώσουν για πάρτη τους μέχρι
τις Ευρωεκλογές. Θα βάλει πλάτη ο φεουδάρχης, παρά το βιτριόλι που στάζει απ’
όπου κι αν τον πιάσεις. Έχουν οι εκλογές αυτές ράμματα και για τη δική του
γούνα.
Η Ελληνική Προεδρία αρχίζει την 1η/1ου του ’14. Προς αυτή την
ημερομηνία η κυβέρνηση έρπει σαν απελπισμένος αλιγάτορας. Αιμορραγεί, ψοφολογάει
από τη δίψα, και προσπαθεί να φθάσει στην άκρη του βούρκου πάση θυσία. Δαγκώνει
με σαγόνια δυνατά και δόντια αιχμηρά ό,τι βρει μπροστά της από εμπόδια που
φράσσουν το δρόμο για λίγες σταγόνες νερό. Τα ξημερώματα βγήκε παγανιά το άγριο
ερπετό στη Λεωφόρο Μεσογείων.
Μόλις φθάσει πια στην άκρη του βούρκου
όμως, θα βρέχει μες τα σπίτια μας πλάνα και σαλιαρίσματα με τ’ αλλοδαπά αφεντικά
της. Μες τα πλάνα θα ‘ναι και ο μπαρμπα-Φώτης, που μόλις προχθές ήρε το εμπάργκο
στη λεγόμενη δημόσια τηλεόραση, ενώ σήμερα τάχα τρόμαξε που είδε τον αλιγάτορα.
Ιδού που, εκτός από τους καρχαρίες, έχουν και οι αλιγάτορες μόνιμο κολαούζο. Έξη
μήνες δεν είναι λίγο, για να τρατάρει κι ελόγου του από το πλάι φοντανάκια τους
τάχα πιστούς εραστές, ή μάλλον τους μοιχούς της νομιμότητας, που σήμερα
ακίζονται με τη μαϊμουδεμένη εκδοχή της και τους παραχαράκτες της, καθώς
επικροτούν με αναίδεια τα ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο.
Βέβαια, μαζί με το
μηχάνημα που την παράγει αυτή τη μπάσταρδη νομιμότητα, θα εύχονταν όλοι αυτοί να
είχε για δικό της η κυβέρνηση και το μηχάνημα που κόβει χρήμα. Όπως παληά. Θα
τους άρεζε πολύ αυτό. Αλλά δεν γίνεται. Όπως, λοιπόν, αρκούνται στην
παραχαραγμένη νομιμότητα, κάτω από το φερετζέ τους θα αρκεσθούν και στο ψεύτικο
χρήμα, που θα μεταδίδουν οι τηλεοπτικοί δέκτες. Και το χρήμα το ζεστό θα
βρίσκεται… Από κάτω… Λεφτά υπάρχουν! Είπαμε, 140.000 τα Ευρώ για τις
γραβάτες…
Δεν επαρκούν για τούτη τη φαμφάρα οι ιδιωτικοί σταθμοί; Δεν
επαρκούν. Έχουν και τα δικά τους τουρμπάνια να τυλίξουν πλάι στους φερετζέδες
της νομιμότητας. Αφετέρου, νιώθουν και αυτοί στο πετσί τους από καιρό την
απουσία του νομιματοκοπείου. Κι έχουν κολεγιάσει με τους παραχαράκτες, μη
έχοντας άλλη επιλογή. Σάμπως δεν στήριξαν με ζήλο κάθε τι το παραχαραγμένο; Έτσι
κι αλλιώς, η παραχάραξη της πραγματικότητας είναι η δουλειά τους.
Μέχρι
την ημέρα που θ’ απαιτήσει η τράπεζα και τα υπόλοιπα σπίτια. Με φρούδα ελπίδα
όλων μας να απαιτήσει κάποια στιγμή και τις βρόμικες ερωτικές φωλίτσες, μες τη
μεγάλη παράγκα.
Γι αυτό οι καυσοκαλυβίτες κυνηγάνε τα Ραδιομέγαρα. Όχι
για τη νομιμότητα.
Ποια νομιμότητα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου